Blog นี้ขอตั้งชื่อว่า อร่อยทั้งน้ำตา เรื่องราวของครอบครัวเรามันเกิดขึ้น..
เมื่อเช้าวันที่ 1 ธันวาคม 2554 (ย้อนหลังซะ หลายเดือนเลย แหะๆๆ )
เอาน่าถือซะว่า... อย่างน้อยมันก็ไม่ได้ดองเค็มหละโน๊ะ ^.^
เรื่องของเรื่องคือ นู๋กิ่งบัว ยังเดินไม่ได้ (ปาเข้าไป จะขวบละ ) แต่ถ้าเรื่องคลานคุณเธอชนะเลิศนะค้า !!!! (แม่มันภูมิใจสุดๆ อะ)
หนาวนี้กิ่งบัวขอจัดเต็มนิ๊สสส นุง (ก็ปลายปีที่แล้วมันหนาวนิน่า )
...วิถีชีวิต ประจำวันของวัยนี้ เริ่มอยากรู้อยากเห็น อยากหยิบนั่น จับนี่ อยากช่วยทำนู้น นี่นั่น เยอะไปหมด - -
.
รูปนี้ฮามาก เนื่องจากคุณเธอใส่เสื้อเยอะไปหน่อย คุณเธอเลยพลาดท่าเสียทีอย่างที่เห็น 555+++ (อยากขำก็อยากขำ สงสารลูกก็สงสาร)
...
ได้แต่สอนว่า "ทำเองเจ็บเอง อย่าร้องไห้นะจ๊ะ ไกลหัวใจ" (มุกเดิมของแม่มัน )
ยิ่งได้ยินแม่บอกอย่างนี้ ...T_T
คุณเธอเลยจัดดังอีก 10 ล้านเดซิเบล บ้านแทบแตก
อุ๊ย !!!! อะไรอ่า ใหนๆแม่ก็ไม่โอ๋แระ เปลี่ยนไปจุ้นตรงมุมนู้นดีกว่า หนายย เค้าทำอารายยยกัน ++++
โอ้ววว !!! ฝีมือใครน้อออ น่าหม่ำจังเลย
เอ๊ะอะไรน๊า ... ไหน ๆๆ พี่ขิง ไหนเค้าดูสิ อะไรหนอออ (เนียนได้อิกนะเธอ แม่มันคิดในใจ)
... มาม๊ะ กิ่งบัว เดี๋ยวพี่ขิงจาป้อนน๊าาา
อ้ำซิจ๊ะ
..อ้าปากหน่อยน้า
อะ
ไม่ยอมอ้าเหรอ นี่แน่ะ ๆๆ
.
ซู้ดดดด มันสุดยอดมากๆๆ เลยจ๊ะแม่จ๋า (อุ๊ย !! ลืมตัวงอลล์แม่อยู่ ชิ)
...อะอีกคำนะจ๊ะ
เป็นไงบ้างจ๊ะ น้องกิ่งบัว
^^
เค้าไม่กินแล้วพี่ขิง เค้าไม่ไหวจิง ๆ ตะเองอย่าบังคับเค้าเลยน๊าพี่ขิง ^^
แหะ ๆๆ
จบแบบดื้อๆมันซะเลย
By
..แม่น้ำขิง & กิ่งบัว