Bloggang.com : jaejar :

จะผ่านช่วงเวลานี้ไปได้อย่างไร

วันนี้เพื่อนโทรมาหา........เพิ่งจะรับโทรศัพท์ได้

จริงๆแล้วทุกคนพยายามโทรหาตั้งแต่หลังปีใหม่
แต่ด้วยความตั้งใจที่จะหายหน้าไป บวกกับความช้ำใจที่เค้าช่วยเสริม
เลยไม่ได้รับโทรศัพท์ใครๆหลายสัปดาห์

สำหรับบางคนอาจปกติ แต่สำหรับเรา คนที่ใครๆก้อรู้ว่า
จะรับโทรศัพท์ได้ไว และคอยโทรหาเพื่อนๆตลอดเวลา
คนที่อยู่ในทุก Social network อย่างไม่เคยห่างไปไหน
แม้อยู่ในห้องประชุม (ยกเว้นไปปฏิบัติธรรม)
คนที่คอยใส่ใจคนมากมาย และทำหน้าที่ update ข่าวใครๆ

ครั้งนี้หลายคนเลยคิดว่า เกิดอะไรบางอย่างที่ไม่ธรรมดา
และคงจะร้ายแรงไม่น้อย

ครั้งนี้ เราเริ่มจากการทิ้งสิ่งหวานๆ น่ารักๆที่เคยคลั่งไคล้
ไม่ไปเจอกับเพื่อนๆ ทั้งๆที่ดูจากการ chk in แล้วรู้ว่าอยู่ใกล้กัน
ปิดเสียงโทรศัพท์ ไม่ตอบเมล์ ไม่ตอบทุกเวป

เพราะคิดว่า การตัดทุกสิ่งที่รัก และคุ้นเคย
จะส่งผลให้ช่วยตัดเธอออกไปจากใจได้ซักที
เชื่อว่า...
"ความอ่อนหวาน เป็นสาเหตุของความอ่อนไหว
ความอ่อนโยน เป็นสาเหตุของความอ่อนแอ"

แต่จริงๆแล้ว ทุกวันต้องคอยเปิดดู ว่าเธออยู่ที่ไหน
ดู status ว่าเธอเป็นยังงัย คิดอะไรอยู่
จะป่วยมั้ย ทำงานหนักไปรึเปล่า กลับบ้านดึกแค่ไหน

ยังคงใส่ใจ....ทั้งๆที่ตัวเองยังจะไม่รอด
ลืมตาขึ้นมา ก้อเคว้งคว้าง น้ำตาไหลตั้งแต่เห็นเพดาน
เดินลงไปข้างล่าง ก้อเห็นโซฟา ที่เธอเคยมานั่ง
ขับรถก้อผ่านทุกแยกที่เคยไปด้วยกัน
ฟังทุกเพลง ก้อช่างซ้ำเติม ราวกับคอยรุมทำร้าย
หน้า office ก้อเป็นที่ๆเธอมาจอดรถรอ

ไม่เว้นกระทั่งร้านอาหาร เพราะก้อเคยกินด้วยกัน

มีเพียงงาน กับ หนังสือนิยายเท่านั้น่
ที่จะทำให้กลั้นน้ำตาไว้ได้ในช่วงนี้
ในเมื่อห้าง ก้อเคยไปด้วยกัน
โรงหนัง ก้อไปดูพร้อมกันหลายครั้ง
กระทั่ง DVD หน้ง ก้อยังไม่กล้าดู
เพราะรู้ว่าหลายๆเรื่องเคยพูดถึงกันอยู่บ่อยๆ

งาน...ก้อต้องทำอย่างใช้สมาธิ
ถ้าแว่บ...ก้อไม่พ้นต้องนึกถึง
ยิ่งถ้าเผลอไปนึก เรื่องที่เคยวิ่งตามหาเธอไปทั่ว
จำได้ถึงความรู้สึกที่ทุรนทุรายด้วยความห่วงใย
ยิ่งเจ็บปวดเกินคำบรรยาย

ไม่นึกเลย ว่าความสุขล้นจากช่วงเวลาดีๆนั้น
จะนำความทรมานมาให้ขนาดนี้ Smiley

หลายคนบอกว่า ให้หาความสุขใส่ตัว
อย่าไปมัวยึดติดกับคนที่มองไม่เห็นค่า
ปัญหาก้อคือว่า จะหาความสุขได้จากที่ไหน ถ้าไม่มีเค้า

ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา เค้าทำให้เราได้รู้จักโลกกว้างขึ้น
ได้รู้จักการใช้ชีวิตที่มีความสุข รู้จักคำว่า "สนุกสนาน"
ความประทับใจต่างๆ เรื่องราวดีงามมากมาย
แล้วตอนนี้ ที่ไม่มีเค้า เราจะไปเอาความสุขจากไหน

หนังเรื่องอะไรที่เคยดูแล้วรู้สึกดี
ตอนนี้ ก้อมีแต่ทำให้เจ็บปวด
การ์ตูนแสนสนุกที่เคยอ่าน ก้อมองผ่านไปนึกถึงการ์ตูนที่เค้าทำขึ้น

จนวันนี้ที่เพื่อนเห็นว่าเริ่มเล่นเวปอีกครั้ง
เลยโทรมาหา ถามไถ่ ชวนไปไหนด้วยกันอีก
แล้วจะให้เราตอบยังงัย
ในเมื่อบอกเค้าไป ว่าจะไม่เข้าไปวุ่นวายในชีวิตเค้าอีก
แค่เล่น app ที่เค้าอยู่ใน friend list ยังรู้สึกผิดคำพูดซะด้วยซ้ำ
แต่พยายามเข้าข้างตัวเองว่า ไม่ได้ไปทักทายเค้า
คงไม่เป็นไร

จะให้เราออกไปเที่ยวเล่น รู้มั้ย..ใจมันกลัวไปทุกอย่าง
ถ้าเธอไม่ไป....ก้อต้องคิดว่า เพราะเธอไม่อยากเจอเรา
ถ้าเธอไป...ก้อกลัวเธอจะไม่พูดด้วย
ถ้าเธอคุยด้วย....เราก้อไม่กล้าสู้หน้าเธออยู่ดี
โอ๊ยยยยยย.....แค่คิดก้อรู้แล้วว่ากลับไปเข้ากลุ่มไม่ได้อีกแล้ว

ตอนนี้เลยคิดอยู่ว่า หรือจะต้องกลับไปใช้ชีวิตเดิมๆ
ทำงาน.....กลับบ้าน อ่านนิยาย
ไม่ต้องออกไปรู้จักโลกใหม่ๆ ไม่รู้จักความสุขใดๆ
เพราะเมื่อได้รับความสุข ก้อปล่อยใจให้คิดเกินเลยไป
ไม่รู้จักยับยั้ง
เมื่ออ่อนแอ ก้อไม่ควรได้รับสิ่งดีๆเหล่านั้
เพราะได้รับ ก้อรักษาไว้ไม่ได้

ความอ่อนแอ และอ่อนไหว ทำให้สูญเสียทุกสิ่งไป
แล้วจะมีประโยชน์อะไร ถ้าความสุขอันมากมาย
ต้องสลายไป เพราะใจเราเอง.......

Free TextEditor

Create Date : 20 มกราคม 2554

3 comments

Last Update : 20 มกราคม 2554 1:28:11 น.

Counter : 504 Pageviews.

มันจะมีระยะทำใจอยู่นะครับ

เดี๋ยวก็หายครับ

สุดท้าย คนเราจะทำใจยอมรับมันได้เอง

ตอนนี้ความคิดและอารมณ์ มันยังไม่ตกตะกอนเท่านั้นเอง

สู้ๆครับ

โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) 20 มกราคม 2554 1:58:36 น.

ให้กำลังใจ สู้ๆนะคะ

อยากจะบอกว่าตอนนี้เราก็รู้สึกแบบนี้เหมือนกันเลยค่ะ ทำแบบเดียวกัน ทนเหงาแบบเดียวกันเลย และเราก็ไม่กล้าที่จะบอกเพื่อนให้รู้มากนัก(บอกแค่คนสนิทจริงๆที่เราแน่ใจว่าเค้าจะไม่เอาเรื่องของเราไปพูดต่อให้เข้าหูเค้าคนนั้นแน่ๆ)

เศร้าค่ะ ... แต่ก็รู้ว่าตัวเองจะต้องผ่านช่วงนี้้ไปให้ได้ บอกใจตัวเองแบบนี้อยู่ตลอดค่ะ มีอีกหลายๆคนที่รักและห่วงใยเรา อย่ามองข้ามพวกเขาเหล่านั้นไปนะคะ มีเรื่องเล่าเรื่องนึง เก็บมาจากเว็บๆหนึ่งค่ะ(จำชื่อเว็บไม่ได้)อยากจะเอามาบอกต่อนะคะ

*
*
*
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีหญิงสาวคนหนึ่งผิดหวังในรักเนื่องจากคนรักของตน
ได้มาทิ้งไปจึงกำลังจะฆ่าตัวตาย ขณะนั้นเองมีพระธุดงค์รูปหนึ่งผ่านมาพบเข้าจึงได้กล่าวให้สติกับสีกาว่า "โยมจะทำอะไรรึ"
หญิงสาวตอบว่า"อิชั้นจะฆ่าตัวตายเพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไม มีแฟน ๆ ก็มาทิ้งไปเจ้าค่ะ"
พระธุดงค์จึงได้เทศนาให้หญิงสาวฟังว่า"เหตุใดโยมจึงต้องเสียใจเล่าในเมื่อคนที่ควรจะเสียใจควรจะเป็นแฟนของโยมสิ"
หญิงสาวหยุดคิดและถามกลับไปด้วยความสงสัยว่า"ทำไมล่ะเจ้าคะ"
พระธุดงค์ตอบว่า"ในเมื่อโยมมิได้สูญเสียสิ่งที่สำคัญไปเลยน่ะสิ"
หญิงสาวตั้งใจฟังพระธุดงค์แล้วก็ตอบกลับไปว่า"ไม่จริงหรอกค่ะดิชั้นสูญเสียแฟนอันเป็นที่รักยิ่งไปนะเจ้าคะ"
พระธุดงค์ตอบว่า"โยมได้สูญเสียคนที่มิได้รักและห่วงใยโยมซึ่งจะมีค่าอันใด แต่แฟนโยมสิที่สูญเสียคนที่รักและห่วงใยเค้าเช่นโยม โยมลองคิดดูว่าใครควรจะเสียใจกว่ากันล่ะโยม"

ขอให้ช่วงเวลานี้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ

โดย: วันไหนๆก็ยาวนานเท่าๆกัน IP: 58.64.126.138 20 มกราคม 2554 8:27:15 น.

สู้สู้นะค่ะ ตอนนี้ก้ออยู่ในสภาพไม่ต่างจากคุณเท่าไหร่ จะต้องฝ่าฟันไปให้ได้นะค่ะ
เราบอกตัวเองทุกวัน
ทุกสิ่งในโลก เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก้อดับไป
วันหนึ่งต้องจากกันอยู่แล้ว แค่เราเดินออกมาก่อนเท่านั้น ต้องผ่านมันไปด้วยกันนะค่ะ
เราด้วย

โดย: pps_n 22 มกราคม 2554 19:17:01 น.