งานพุทธทาส...สื่อทำได้ ถ้าสมัครจะทำ



งานนี้พี่จุ้ยบอกยินดีและรู้สึกเป็นเกียรติสองประการด้วยกัน ยินดีที่ได้มางานที่ดี และได้มาที่หอประชุมกรมประชาสัมพันธ์ ร้องเพลงมาก็หลายที่แต่ยังไม่เคยมาที่นี่ เพลงแรกที่พี่จุ้ยร้องคือ เพลงนิทานปลาดาว เป็นเพลงน่ารัก ๆ ที่ตั้งใจร้องให้กับเด็ก ๆ ที่ไม่เหมือนกัน เด็กหูกาง แก้มยุ้ย แก้มป่อง อันหลังเข้าข่ายน่ารักนะ อย่าไปอายถ้าเรามีอะไรที่ไม่เหมือนใคร

อีกเพลง นิทานหิ่งห้อย อะไรที่สวยงามอยู่แล้ว เก็บไว้และให้อยู่ในที่ ที่สวยงาม "เด็กน้อยได้ยินเรื่องราวกล่าวขานมานาน....นอนคืนนั้นจะฝันดีฝันเห็นเจ้าชายเจ้าหญิง ฝันแสนสวยงาม..." เพลงนี้เป็นเพลงที่ผู้ใหญ่น่าจะเข้าใจ ได้ดีกว่าเด็ก แต่ก็มีผู้ใหญ่บางคนที่ไม่เข้าใจ...

เวลาได้ไปงานดี ๆ ก็คิดเมื่อไหร่เค้าจะชวนเรา งานพุทธทาสปีที่แล้วก็ได้ไปฟัง ปีนี้พอเค้าชวนรีบรับปากว่าอยากมาร้อง พอกลับถึงบ้านไปดูเพลงที่เกี่ยวกับพุทธศาสนา พลิกไปพลิกมาไม่มีซักเพลง เข้าข้างตัวเองพลิกไปพลิกมาเข้าได้ทุกเพลง มาเล่นอย่างนี้เอาไงดี ก็เลยเลือกเพลงที่เชื่อว่าดีงาม ฟังดูเผิน ๆ อาจจะขัดหูนิดหน่อย ฟังบ่อย ๆ ก็จะดีเอง เพลงที่ดีงามงานนี้มีให้ฟังค่ะ แล้วก็ดีตั้งแต่ฟังครั้งแรก ไม่ต้องฟังบ่อย ๆ แล้วถึงจะดี



เพลงที่พี่จุ้ยร้องเพลงแรก เพลงเที่ยวละไม ร้องมายี่สิบกว่าปีแล้ว จะว่าไม่เข้ากับงานนี้ แต่พี่จุ้ยก็สรุปว่าเข้า "...นภาคลุมครอบสายลมคงรอบไว้ สายใจไหลลู่สู่สวรรค์..." ที่บอกว่าเข้าก็เพราะ ธรรมะคือ ธรรมชาติ เรื่องการเดินทางท่องเที่ยวก็ไม่ใช่เรื่องที่ขัดกับพุทธศาสนา และด้วยความที่เป็นคนชอบเที่ยว ก็เลยทำให้ครั้งนึงโบกรถผ่านสวนโมกข์ และ ได้เข้าไปกราบนมัสการท่านพุทธทาส...



เพิ่งไปจังหวัดน่านมารู้สึกประทับใจ ทนไม่ไหวก็เลยเขียนเพลงน่านนะสิ " นาน ๆ เท่าใด เมืองที่มีหมอกมัว สลัว สลัว และสายฝนพรำ จำจำ ขึ้นใจ...มากี่ทีกีทีก็ยังงดงาม..." ขอบอกว่าเพลงโดนสุด ๆ ประทับใจ ฟังง่าย ๆ สบาย ๆ แต่บอกถึงความเป็น น่าน ได้อย่างชัดเจน

เล่นสบาย ๆ อุปกรณ์อย่างนึงในการร้องเพลง คือ แว่นตา ถึงเวลาแล้ว สำหรับที่นี้ก็คงเฉย ๆ ถ้าสายตาไม่ยาวก็ออกจะแปลก

"เคยมีดังหวัง เคยนั่งยอมแพ้ ไม่เปลี่ยนแปรผันไปทุกปี ผ่านทั้งร้อนมา ผ่านทั้งร้ายดี ทุกคนต่างมีชีวิตของตัวเอง...ชีวิตไม่เคยมีทางตัน มันจะเห็นอยู่มุมใด ชีวิตต้องดำเนินต่อไป สุขมันอยู่ข้างในทุกตัวคน..." ชื่อเพลงแง่งาม อาจารย์พี่จุ้ยเป็นคนแต่ง คุณประภาส ชลสรานนท์ ช่วงเดือนที่ผ่านมาไม่สบายตลอด ตอนนี้ใช่ว่าจะหายดี พี่จุ้ยบอกหน้าตาไม่หล่อยังจัดแสงช่วยได้ แต่ถ้าไม่สบายเป็นหวัดมาเป็นนักร้องคงจะลำบาก



ลำบากที่เพลง เพลงจะทำให้เกิดการยั่วยุทางอารมณ์หรือเปล่า งานนี้มีเด็กวัยรุ่นมาดูด้วย เพราะท่านพุทธทาสก็แยกเพลงไว้ เพลงยั่วยุ ไปเจอเพลงนึง ชื่อเพลง รักเป็นดั่งต้นไม้ "แปลกใจใครมาเปรียบรักเป็นแก้วบาง ต้องระวังมิให้บิ่นให้ช้ำ...หากคราใดแก้วหล่นทิ้งลงพื้นไป...แต่รักฉันเปรียบดังต้นไม้งอกงามต้องเลี้ยงต้องดูให้น้ำ แม้ผลิใบกิ่งเสียหักลง งอกเสริมเติบโต รักเป็นดั่งต้นไม้..."

พี่จุ้ยบอกกล่าวถึงเรื่อง ง่าย ๆ แต่ไม่ใช่มักง่าย มันคล้ายๆ กันไปหมด เรื่องมักง่ายพี่จุ้ยก็ไม่ชอบ ทำอะไรมักง่ายรู้สึกเอาเปรียบคนดู เดี่ยวนี้มีคาถาใหม่ในบ้านเรา คาถานี้ท่องว่า q sera sera ทุกคนบอกว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด บางทีมันไม่ใช่อะไรที่เกิดแล้วมันไม่ดีก็ต้องแก้ อะไรก็ปลงพูดง่ายบางเรื่องรุนแรง แล้วบอกให้ปลงมันไม่ใช่ q sera ไม่ร้องนะ .... หลาย ๆ คนรอฟังอยู่ อิอิ

ร้องเพลงลูกทุ่งให้ฟังเพลงนึง ศาลาคนเศร้า มีคนเขียนเรื่องตัวเอง เป็นหนังสืออยู่มาได้หลายสิบปีเลย ความเศร้ามันมากเหลือเกินในโลกนี้ "...ยังมีหัวใจรักใครแอบฝันละเมอ...ฝากบทเพลงส่งไปให้ใจขี้เหงา...น้ำตาจะล้นหัวเข่าไหลเป็นทางล้างใจตัวเอง ศาลาคนเศร้ารับรู้เรื่องราวของคนมากมาย...โลกหนอใยช่างโหดร้ายกับหัวใจของใครหลายคน...เปิดโลกสดใสก้าวออกมาจากศาลาคนเศร้า"

มีเพื่อนคนนึงอกหัก คุยกันไว้ใครอกหักให้ไปเรียนต่อ คนหัวดีก็เรียนไปเรื่อย ๆ จบ ป ตรี ต่อ ป โท ต่อ ด๊อกเตอร์ พี่จุ้ยเคยอกหักเลยเดินไปสภากาชาดอยากไปดูเค้ารีดงูพิษ จะไปดูว่าอสรพิษ กับ อิสตรี อันไหนพิษร้ายกว่ากัน 55 สรุปไม่ได้ดูเพราะต้องทำเรื่องขออนุญาติ ไม่ได้เข้าได้เลย แล้วมีอะไรที่ไม่ต้องทำเรื่อง ก็ได้คำตอบมาว่า เป็นเรื่องบริจาค ก็ได้บริจาคร่างกาย บริจาคดวงตา แต่บริจาคโลหิตไม่ได้ เพราะอดนอนมาทั้งคืน หน้าตาซีดเซียวมาก หมอไม่ยอม ถ้าอกหักก่อนที่จะไปฆ่าตัวตายให้ไปบริจาคร่างกาย หรือให้ไปโดดตึก อย่างน้อยอวัยวะบางส่วนของร่างกายยังนำไปใช้ได้บางส่วน แล้วเราจะรู้ว่าร่างกายของเรามีประโยชน์ เราก็จะไม่อยากฆ่าตัวตาย สำหรับเพื่อนพี่จุ้ยที่อกหัก เรียนก็เยอะแล้ว ก็มาอกหักอีก ไม่รู้จะเรียนอะไร เรียนมาก็เยอะแล้ว ก็เลยบอกว่าลองดูหนังสือธรรมะมั้ย เค้าหายไปเดือนนึง กลับมาบอกว่า ธรรมะรักษาได้ทุกโรค... พี่จุ้ยบอก บางทีก็คงไม่จริง หิดเหิดอะไรก็คงรักษาไม่ได้ 55 66



เพลงนี้เข้าทุกงานไปที่ไหนก็ต้องร้องเพลงนี้ อุ่นใด ๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม เพลงอิ่มอุ่นค่ะ
เวลามีคนถามไม่รู้จะบอกยังงัย ศุ บุญเลี้ยง เป็นนักร้องเพลงเพื่อชีวิตหรือเปล่า พี่จุ้ยบอกไม่รู้นะ เท่าที่ไปดูหนังสือเพลงเพื่อชีวิตไม่เห็นว่าจะมีเพลงพี่จุ้ยไปอยู่เท่าไหร่ แต่ถ้าเพลงลูกกับแม่กินนมกัน ไม่ใช่เพลงเพื่อชีวิตก็ไม่รู้เพลงเพื่ออะไร ถ้าอ้างว่าเป็นบทเพลงทางพุทธศาสนาสื่อมวลชนอาจจะแห่กันมาก็ได้

สุดท้ายแล้วเค้าให้อีกหนึ่งเพลง เอาเพลงที่แต่งให้สื่อมวลชน ...เพลงสานใจคนกล้า...มีเพื่อน ๆ น้อง ประสบปัญหากับงานที่ทำในฐานะศิลปิน ไปช่วยว่าความก็ไม่ได้ เลยแต่งเพลงให้.... ทำให้มีบทเพลงดี ๆ มาให้ได้ฟังกันอีกเพลง(อันนี้บอกเอง พี่จุ้ยไม่ได้บอกค่ะ) "เมื่อลมพัดแรงบดบังเบื้องบน แสงดาวดูหม่น ฝ่าพายุฝนเส้นทางมืดมัว แต่นกบางตัวยังบิน อาจดูน่ากลัว..."

จบลงด้วยความสุขแบบสบาย ๆ เบาๆ ในอารมณ์ ได้ความอิ่มเอมกลับไปเต็ม ๆ

ขอบคุณสำหรับงานดี ๆ ค่ะ