Bloggang.com : oonrak_baby : ญี่ปุ่นวันแรกก็สุดแสนประทับใจ...

ญี่ปุ่นวันแรกก็สุดแสนประทับใจ...

สิ้นปี ปีนี้ (2551) จะไปญี่ปุ่น ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ที่นั่น อากาศญี่ปุ่นช่วงนี้หนาว อุณหภูมิ เป็นเลขตัวเดียวซึ่งไม่คุ้นอยู่แล้วอุปกรณ์กันหนาวก็เลยต้องพร้อม ออกเดินทางคืนวันศุกร์ ที่ 26 ธันวาคม 2551 ด้วยสายการบินเจเปนแอร์ไลน์ ค่าตั๋วแพงพอสมควรเมื่อเทียบกับที่ผ่านมา ไหนจะค่าเงินบาทที่สูงขึ้นไปถึง 39 บาท แต่ดีที่มีกระทรวงการคลังส่วนตัวเก็บเงินเยนไว้ เลยได้ขอยืมออกมาใช้ก่อนแล้วค่อยคืนเมื่อรับสภาพกับค่าเงินเยนได้ อิอิ

เดินทางมาญี่ปุ่นครั้งนี้เป็นครั้งที่ 3 แล้ว แต่สองครั้งแรกลงสนามบินนาริตะ ครั้งนี้ลงสนามบินคันไซก็ปกติชิลชิล แต่จะไม่ชิลก็ตอนรอผ่านตม. นี่แหละ แฮะๆ งานเข้าจนได้ อุตส่าห์กรอกเอกสารมาอย่างดี เปลี่ยนแบบฟอร์มซะงั้น งานเข้าต้องไปกรอกใหม่ แล้วก็มารอชะตา สาธุ

ขอให้ผ่านด้วยดีนะ รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ เจ้าหน้าที่เค้าก็ถามนิดหน่อย อืมจาถามทัมมาย เค้าถามเพราะว่ากรอกข้อมูลไม่ครบนะสิ อึ๋ย ในที่สุดก็ผ่านออกมาได้ด้วยดี ออกมาก็ต้องรอเพื่อนที่จะมารับ เค้าบอกว่าจะเล่นซ่อนแอบให้ตกใจเล่น ออกมาไม่เจอใครก็ไปห้องน้ำก่อนแล้วกัน... ออกมาเค้าก็มายืนรอแล้ว เย้

ประสบการณ์ที่สนามบินยังไม่หมด เพราะไปถึงที่จอดรถเอากระเป๋าใส่รถพร้อมออกเดินทาง เอ๊ย เสียงอะไร งานเข้าแน่ ๆ รีบจอดรถลงมาดูกัน ...อะจึ๋ย ทำไมกันชนหลังลงมานอนเอ้งเม้งละเนี๋ย เหตุก็คือตอนจอดยังไม่มีกระเป๋ารถก็เลยไม่หนัก แต่ตอนนี้กระเป๋าใหญ่ยักษ์ บวกอีก 2 คนเพิ่มเข้าไปร่วมสองร้อยโล แง ทำไงละเนี่ย แต่ทุกอย่างก็แก้ไขได้ด้วยน้ำใจชาวญี่ปุ่น ต้องบอกว่าน้ำใจนี่เค้ามีสูงจริง ๆ เค้าสละเวลามาช่วยทั้ง ๆ ที่มีเค้าเฝ้าร้านคนเดียว พอลูกค้ามาก็วิ่งกลับไป กลับมา ซึ้งน้ำใจจริง ๆ

ทุกอย่างผ่านไปแบบอารมณ์แอบเศร้า สงสารเจ้าของรถ แวะเอารถไปจัดการให้เรียบร้อยก่อน เพราะต้องออกเดินทางต่อ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปที่ไหน รู้แต่ว่าคนละจังหวัดกับโอซาก้า ได้เห็นบ้านที่อยู่อาศัยที่เป็นญี่ปุ่นจริง ๆ น่ารัก ดี เพราะอยู่ต่างจังหวัดเหมือนที่เห็นในการ์ตูนเลย เห็นหิมะขาวโพลนเต็มภูเขา แต่ยังตกไม่เยอะเพราะเพิ่งเริ่มหนาว

สถานที่แรกแวะเติมพลังที่ห้างจัสโก้ ซึ่งเมื่อก่อนกรุงเทพฯ ก็มี แต่ตอนนี้น่าจะไม่มีเหลือแล้ว อาหารที่นี่มีให้เลือกไม่มาก เลยได้ข้าวหน้าหมูทอดมาพร้อมโค้กและซุป ขอบอกว่าโค็กแก้วละ 60 บาท เซ็ทนี้เกือบ 300 บาท จ้า อีกชามของเพื่อนให้ดูช้อนส้อม ช้อนส้อมจริง ๆ อ่ะ

จากนั้นเราไปวัดกันวันที่มีถังเหล้าสาเก ต้นไม้ใหญ่ สะพานข้ามแม่น้ำ เหมือนในเรื่องอิคคิวซังเลย แต่ไม่ใช่นะจ๊ะ
ทางข้ามเป็นทางข้ามใต้ดิน มีรูปภาพเกี่ยวกับวัดที่เราจะไปแสดงด้วย

วัดที่นี่ใหญ่มาก ๆ ทางเดินไปวัดก็ไกลพอสมควร แต่เดินไม่เบื่อ เพราะอะไรเดี่ยวจะได้รู้กันนะ สะพานข้ามแม่น้ำ เสาโทริ น้ำในแม่น้ำ ทุกอย่างตื่นตาตื่นใจไปหมด อากาศหนาวจัง

ถังสาเกเรียงไว้เต็มทางเข้า สาเกนี่เค้าใช้สำหรับสักการะเทพเจ้าค่ะ

ที่เห็นนี่เป็นไปรษณีย์ กับ ธนาคาร เค้ามาอยู่ได้กลมกลืนกับที่อยู่อาศัยย่านนี้ ไม่มีความแตกแยกแตกต่างให้เห็น ถ้าไม่เห็นป้ายก็จะไม่รู้เลยว่าเป็นอะไร

เมื่อถึงเทศกลาลปีใหม่ชาวญี่ปุ่นเค้าจะประดับ....ที่เห็นในรูปไว้หน้าบ้าน ขอโทษนะจ๊ะที่จำไม่ได้ ว่าเค้าเรียกว่าอะไร

รูปต่อไปข้างล่างนี้คือสิ่งที่จะบอกว่าทำไมถึงเดินได้ไม่เบื่อ เพราะมีร้านขายของที่ระลึกเยอะมาก วัดญี่ปุ่นทางเข้าจะตื่นตาตื่นใจเกือบทุกวัด โดยเฉพาะใครที่มาญี่ปุ่นครั้งแรก แล้วเจอวัดอาซะกุสะ ที่โตเกียวเป็นวัดแรก จะหลงระเริงทำอะไรไม่ถูก ผู้เขียนก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน

หลังจากใช้เวลาในวัด แค่เดินรอบวัดก็หมดไปหลายชั่วโมง กองทัพเดินด้วยท้อง และอากาศเย็นมากแวะทานขนมแก้หนาวกันก่อน ขนมที่ญี่ปุ่นหนีไม่พ้นแป้งกับถั่วแดง ขึ้นอยู่กับว่าใครจะห่อใคร อิอิ อันนี้เป็นขนมหวาน ทานคู่กับชาเขียว ส่วนรูปอื่น ๆ เป็นอาหารเซ็ทมื้อค่ำที่ขอบอกว่าแสนอร่อย ยืนยัน ไม่ใช่เพราะหิวอร่อยจริง โดยเฉพาะพิซซ่าญี่ปุ่น ทุกอย่างเค้ามาทำให้บนเตาที่โต๊ะเลยค่ะ สุโค่ย จริง ๆ ทุกวันนี้ยังไม่เจอที่ไหนอร่อยเท่านี้เลย คิดถึง ๆ พิซซ่าญี่ปุ่น ปิดวันแรกด้วยรูปอาหาร อย่าหิวกันนะจุ๊บ ๆ

อ่านวันแรกกันไปก่อนนะจ๊ะ วันหลังจะมาเขียนต่อจ้า ไหน ๆ ก็เป็นบ๊วยเค็มดองมาหลายเดือนแล้วอิอิ

Create Date : 16 กรกฎาคม 2552

Last Update : 13 สิงหาคม 2552 8:03:29 น.

0 comments

Counter : 464 Pageviews.