[[ AF-5 ]] ไดอารี่วีคที่สามของน้องนักล่าฝันทั้งหมด 11 คน พริ้ง V1 เหงา เหลือเกิน AF 5 Week 3 @ ห้อง PEPSI Sunday 1st June 2008 กับเพื่อน AF 5 ที่เหลืออยู่ แต่ทำไมฉัน เหงา เหลือเกิน พริ้งเพิ่งเข้าใจคำว่า เหงา ท่ามกลางผู้คนมากมาย วันนี้นี่เอง พอไม่มีพี่หนิม พริ้งเหมือนไม่มีใคร และเหมือน ไม่มีตัวตนอยู่ในบ้านหลังนี้ พี่หนิมเป็นคนเดียวจริงๆ ที่ช่วยเหลือพริ้งมาตลอด คืนสุดท้าย ที่ห้อง Acting ที่พี่ช่วยให้พริ้งดีขึ้น พริ้งยังคิดถึงจนถึงวินาทีนี้ พริ้งยังเห็นภาพเรา 2 คน ผลัดกันร้องเพลง และช่วยเหลือกันมาตลอด พริ้งยังจำเรื่องที่เราคุยกันบนรถก่อนไปคอนเสิร์ตได้ มันเป็นช่วงเวลาที่พิสูจน์ความเป็นพี่น้องที่มองตาก็รู้ใจ บอกเราได้เป็นอย่างดี พี่หนิม !! ไม่น่าเชื่อเลยเนอะว่า เราต้องห่างกันไวขนาดนี้ หนูยอมรับว่า หนูทำใจรับไม่ทันจริงๆ แต่พี่เชื่อหนูนะว่า หลังจากนี้ หนูจะสู้แทนส่วนของพี่เอง หนูจะเข้มแข็งพี่ วันนี้หนูจะร้องไห้เป็นวันสุดท้ายแล้ว (นี่ หนูอุตส่าหห์คิดมาตลอดนะว่า จะไม่ร้องไห้แล้ว แต่พี่อ่ะแหละทำหนูร้องไห้) ในเมื่อวินาทีนี้ หนูได้โอกาสมาแก้ตัว หนูจะทำให้ดีที่สุด หนูจะรู้สึกว่า สู้ไปพร้อมกับพี่หนิมเสมอ พี่หนิม !! รู้ไว้นะพี่ว่า ทุกครั้งที่หนูขึ้นเวที ไม่ใช่แค่หนูคนเดียวที่ยืนบนนั้น แต่จะมีพี่ยืนอยู่กับหนูด้วย หนูจะไม่ทำโอกาสที่ได้มานี้ สูญเปล่าแน่นอนพี่ และที่สำคัญที่สุด หนูอยากขอบคุณทุกคนที่ช่วยโหวตและช่วยเชียร์หนู ขอบคุณอย่างสุดซึ้งจริงๆ ค่ะ ที่หยิบยื่นโอกาสอันล้ำค่านี้ให้พริ้งอีกครั้ง พริ้งสัญญาค่ะว่า หนูจะไม่ลืมบุญคุณของทุกคน พริ้งจะใช้ทุกวินาทีที่ทุกคนหยิบยื่นให้หนูอย่างคุ้มค่า ขอบคุณจริงๆ ค่ะ ทุกคน ที่กำลังร่วมเดินทางบนเส้นทางความฝันของพริ้ง ขอบคุณจากใจจริงๆ ค่ะ ขอบคุณในโอกาส และกำลังใจมากมาย หนูอยากเขียนออกมาให้เยอะกว่านี้ แต่ไม่รู้สิคะ ทุกครั้งที่อยากจะเขียนถึงทุกคน คำที่ผุดขึ้นมาก็มีแต่คำว่า ขอบคุณ แต่ไม่ใช่ขอบคุณธรรมดานะคะ มันคือ ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆ จริงๆ ค่ะ และอีกคำหนึ่งที่อยากจะพูดคือ พริ้งรักทุกคนจังเลย ค่ะ ทั้งชีวิตนี้ พริ้งดีใจที่สุดที่ได้เกิดมาพบทุกคน รักมากนะคะ และอยากให้ทุกคนเชื่อมั่นในตัวพริ้ง ต่อไปนะคะ พริ้ง V1 ค่ะ ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้นะค่ะ ขอให้ทุกคนมีความสุข+รอยยิ้มในทุกวันนะค่ะ  แต๊บ V3 ความพยายามอันยิ่งใหญ่ เป็นอาทิตย์ที่ทำให้ผมเข้าใจว่า คนเราไม่จำเป็นจะต้องได้, ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ หรือรักเสมอไป... และบางครั้ง เราก็ต้องทำมันให้ได้ดีด้วย ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม... เรื่องคอนเสิร์ต ถึงแม้จะทำออกมาได้ไม่ดีเท่าที่ควร แต่ก็พยายามในเวลาที่จำกัดอย่างเต็มที่แล้ว ขอแสดงความเสียใจกับพี่หนิมด้วยนะ ! พี่เก่งมาก ! สุดยอด ! สู้ต่อไป !  โบว์ V5 สุดยอดความท้าทาย June 1st 2008 วันนี้ตื่นเช้ามาหิวมากกกก ! ตื่นมาก็ทำนู่นทำนี่ไปเรื่อย เสร็จแล้วก้ไปวิ่ง หลังจากนั้นก็ไปอ่านหนังสือ เพราะยังไม่มีใครตื่น อ่านไปอ่านมาก็หลับไปเลย ก็เลยขึ้นไปนอนต่อ (แฮ่ๆ) นอนไปพักใหญ่ก็มีเสียงปั้งๆ ที่ประตูห้องนอน ออกมาพี่กี๋กะปั๊มก็ดักรอตกใจกันอยู่ ตกใจมาก ฟาดพี่กี๋ไปเต็มๆ เลย (ฮ่าๆ) สำหรับโจทย์ของ Week นี้เป็นอะไรที่ท้าทายมาก เพราะ 1) โบว์ไม่เคยฟังเพลงซอเลยตั้งแต่เกิดมาเนี่ย 2) ไม่เคยร้องเพลงซอ / ลูกทุ่งเลย 3) เป็นเพลงเร็วแล้วโบว์ก็ไม่แข็งแรง เลยกังวลเรื่องแรงตก 4) เป็นภาษาเหนือ Concert เมื่อวาน...มีความรู้สึกว่า สนุกมาก อาจจะเป็นเพราะ เพลงของโบว์เป็นเพลงเร็ว โบว์เลยคึกและสนุกสนานบนเวทีนั้นมาก ชอบมากเลยอ่ะความรู้สึกแบบนี้ มันมีความสุข มันเป็นการแสดงที่เราจะได้เปลี่ยน Character ในทุกๆ Week ตอนแรกโบว์เองก็กังวลมากๆ เลยนะที่ได้เพลงน้องแต เพราะเนื้อจำไม่ค่อยได้ แล้วท่อนหลังๆ เร็วมากจนหายใจไม่ทัน แล้วเต้นอีก ฮ่า...แต่ โบว์ก็ยังสนุกมาก รู้สึกเลยว่า สิ่งที่ทำไปเมื่อคืน มันได้เต็มที่จริงๆ มันส์ดี ! เมื่อคืนเต้นๆ ร้องๆ อยู่ Ear ข้างขวาก็เด้งออกมา ตกใจมากเพราะว่า ได้ยินเสียงไม่เท่ากัน แต่ก็ยิ้มสู้ ทั้งๆ ที่ในใจกลัวมาก เมื่อคืนก็ต้องไปยืนที่ปากเหว...เหมือนมีลางสังหรณ์ว่า อาต้อยจะเรียก V5 เป็นคนที่ 2 เมื่อคืนนี้ ฮ่า..ตอนออกมามันรู้สึกเบลอๆ ตอนนั้นไม่ได้รับรู้อะไรเท่าไหร่แล้ว รู้แต่ว่า กำลังเก็บภาพบรรยากาศ Concert รอบๆ ข้าง และความรู้สึกที่ได้ยืนอยู่บนเวทีนั้น มองไปรอบๆ เก็บทุก Detail และพยายามที่จะจำความรู้สึกที่ครั้งนึงในชีวิต ได้ยืนบนเวทีแสดง Concert ใหญ่ๆ นั้นเป็นความรู้สึกยังไง ตอนนั้นเลยพยายามทำใจให้สงบแล้วเก็บบรรยากาศไว้ อยากจะบอกว่า...ขอบคุณทุกๆ คนจริงๆ ที่มาดูพวกเราทั้ง 12 คน พวกเราซ้อมกันหนักมาก แล้วสำหรับโบว์ แค่โบว์เห็นสิ่งที่โบว์ตั้งใจซ้อมและแสดงออกมา ทำให้คนอื่นสนุกไปด้วย มันทำให้โบว์รู้สึกดีและขนลุก (ซู่) อย่างบอกไม่ถูก ขอบคุณสำหรับแรงใจและกำลังใจที่ทุกๆ คนมีให้กับโบว์ ตื้นตันมากค่ะ สำหรับความรู้สึกดีๆ และความหวังดีนี้ ขอให้พวกเราได้รักกันไปอย่างงี้นานๆ นะค่ะ รักทุกคนจากใจจริง โบว์ก็จะขยันซ้อมเหมือนเดิมนะค่ะ Beau V5 ค่ะ ป.ล. ถึงหนิม : ถึงเราไม่ค่อยสนิทสักเท่าไหร่ แต่พี่เชื่อนะจ๊ะว่า หนิมจะไปได้ไกลแน่นอน สู้ๆ นะจ๊ะน้องสาวคนสวย...อย่าท้อนะ :)  มิกกี้ V6 เพลงที่ยากที่สุดในชีวิต เช่นเคยค่ะ สัปดาห์นี้พี่หนิมเป็นผู้กล้าที่ออกจากบ้านไป ยังคงไม่ค่อยชินที่ฝ่ายหญิงเหลือกัน 5 คนในสัปดาห์นี้ แต่พวกเราที่เหลือก็ยังคงต้องสู้ต่อไป... โจทย์เพลงสัปดาห์ที่ 3 ถือว่า ยากมากๆ ค่ะ เป็นแนวที่ไม่ถนัดเลยสักคน แต่ทุกๆ คนก็ได้แสดงศักยภาพออกมาอย่างเต็มที่ หนูได้โจทย์เพลงเป็นลูกทุ่ง ยากมากจริงๆ ค่ะ ไม่เคยร้องแบบจริงจังซักที และเพลง กราบเท้าย่าโม ก็เป็นเพลงที่หม่าม้าเคยอยากให้ร้อง เลยตั้งใจมากที่สุด สนุกดีนะค่ะ ได้ทำอะไรที่ท้าทาย พัฒนาศักยภาพของเรา... ตลอดสัปดาห์ต้องทำการบ้านมากเป็นพิเศษ มีอะไรก็คอยถามครูๆ และพี่หนิม (เก่งเพลงลูกทุ่งจริงๆ พี่หนูยอมรับ) มีเครียดและท้อบ้าง เรื่องอารมณ์ที่ต้องตีโจทย์ยาก ครูๆ ก็บอกให้นึกถึงป๊าม้าเปรียบคุณย่าโม เลยพอนึกออกบ้าง แต่ยังไงในชีวิตนี้ หนูจะขอไปกราบคุณย่าโม อย่างที่หนูได้ให้สัญญากับทุกคนและตัวเอง (ขอขอบคุณอาต้อยที่ให้โอกาสหนูพูดค่ะ) หนูขอสัญญาว่า จากวันนี้เป็นต้นไป จะประพฤติตนให้ดี และตั้งใจกับทุกโจทย์เพลงให้เต็มที่เท่าที่หนูจะทำได้ สัญญาค่ะ ตอนนี้คิดถึงป๊าม้ามากๆ เมื่อวานเห็นท่านด้วย แต่เป็นตอนสุดท้ายที่ร้องเพลงตีมแล้ว เลยเห็นแค่แวบเดียว... ขอบคุณทุกๆ คนที่มาดูคอนเสิร์ตเมื่อวานนะค่ะ ไม่ว่าจะเชียร์ใคร รักใคร แต่หนูขอบคุณที่มาดูจริงๆ ทำให้หนูมีแรงผลักดัน และมีกำลังใจมากขึ้นในสัปดาห์ต่อๆ ไป *แค่หนูเห็นคนใส่เสื้อวีอื่น แต่ยิ้มให้หนู หนูก็ดีใจมาก ขอบคุณจริงๆ ค่ะ ขอบคุณมากๆ ที่มากัน ขอบคุณที่มาให้กำลังใจ หนูเห็นป้ายไฟหนูด้วยน่ารักมากค่ะ แล้วก็เห็นคนใส่เสื้อ V6 น่ารักกันจริงๆ ขอบคุณจากใจค่ะ มิกกี้ V6  ปั๊ม V8 คอนเสิร์ตทำไว้ไม่ดีเลย ก็จะผ่าน Week 3 แล้ว ในบ้านเราตอนนี้ก็คิดถึงเพื่อนๆ ที่ออกไปมาก แนน, เดียร์, เบนซ์, เบียร์, พี่หนิม พี่หนิมเป็นพี่ที่ดีมาก สอนปั๊มร้องเพลงด้วย คิดถึงเพื่อนๆ มาก อยู่ในบ้านเริ่มเหงา เพราะคนน้อยลง เลยทำให้เหมือนไม่ค่อยมีใครมาว่า คอนเสิร์ตเมื่อวานทำได้ไม่ดีเลย ไม่เหมือนที่ซ้อมไว้เสียใจ (แอบเสียใจ) เพราะเมื่อวานเห็นพ่อเลยแอบตื่นเต้นมั้ง คิดถึงป๊าม้ามากเลยนะ อยากเจอมากๆ อยากเข้าไปคุยด้วย อยากรู้ว่าที่บ้านเป็นยังไงบ้าง แล้วป๊าม๊าเป็นยังไงบ้าง ไม่ต้องห่วงนะ ปั๊มจะพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นอีกกว่านี้ จะตามฝันของปั๊มให้ได้ จะไม่ทำให้ป๊าม้าต้องลำบากอีกแล้ว และก็ต้องขอบคุณคนที่คอยเชียร์ปั๊ม และให้กำลังใจมาโดยตลอด ขอบคุณมากสำหรับทุกๆ สิ่ง ปั๊มสบายดีไม่ต้องห่วงนะครับ อยู่ในบ้านก็อยู่กับเพื่อนๆ ทุกคนสนุกดี แต่ก็เหงาบ้าง คิดถึงป๊าม้า คิดถึงเพื่อนที่ออกไป โดยเฉพาะเบนซ์ เพราะเราก็ถือว่า สนิทกันมากเลยมั้ง 555  กู๊ด V10 ดีใจที่ได้เจอเพื่อนๆ ค่ะ To. ทุกคน FC หมูทุบ (สีส้ม) เมื่อวานเห็นคุณพ่อ-แม่มาดูด้วยดีใจจัง และก็เห็น FC หมูทุบด้วยที่มาให้กำลังใจกันทุกอาทิตย์ น่ารักมากๆ เมื่อวานเจอน้องเจนนี่ด้วยรู้สึกจะเป็นลูกครึ่งน่ารักมากๆ เมื่อวานเป็นครั้งแรกที่ได้ใส่ชุด rock แบบนั้น สนุกดี แต่แอบเขิล 555++ ตื่นเต้นเหมือนเดิม มีคนบอกว่า เหมือน rock ญี่ปุ่นงะ เพราะตัวเล็กงะ ตอนนี้สบายดีมากๆ ทุกๆ คนเป็นยังไงกันบ้าง ช่วงนี้ฝนตกบ่อย ดูแลสุขภาพกันด้วยคับ เมื่อวานเห็นเพื่อนร.ร.ตอพ.ด้วย ดีใจ คนเยอะมากๆ ตอนร้องอยู่ผมเข้าปากด้วย ขำมากๆ เยอะเลย ยังไงก็อยากให้ทุกคนให้กำลังใจเยอะๆ คับ ดีใจอย่างแรง คิดถึงทุกคน คุณพ่อ-แม่ พี่กิ๊ฟ-เกด เพื่อนๆ และก็ FC ที่น่ารักทุกคน วันนี้ตื่นเช้า (รึป่าว) แต่ตื่นคนแรกน้า 555 ก็วันนี้เป็นวันพักผ่อนขอที สู้ต่อไปให้ถึงที่สุด (Good Luck) เมื่อวานมีใครเห็นผมหน้าม้าเราเปล่า สั้นเลย เด๋อๆ กลมเลย ขำๆ อย่าไปกลัวดิ เหอะๆ ยังไงก็จะทำเต็มที่คับแม่ บะบาย V10  รอน V12 รอนชอบกิน "ช็อกโกแลต" คุณพ่อ คุณแม่ ญาติๆ ทุกคนที่คอยให้กำลังใจรอนคับ ! ไม่น่าเชื่อว่า รอนจะได้เป็น 1 ใน 12 ของ AF5 นี่ week 3 แล้ว รอนเริ่มจะปรับตัวได้แล้วคับ ตอนนี้อยากดูหนังมากๆ ! เริ่มดีกว่าสำหรับโจทย์ใน week นี้ โห รอนว่า week 2 ยากแล้ว เพลงนี้ยากกว่าสุดๆ ช็อกโกแลต ฟังปั๊บหน้ามืด ยอมรับว่า 2 วันแรกเครียดมากคับ เพราะยังหาช่องเสียง หาคีย์ไม่เจอ รอนกลัวจะทำได้ไม่ดีมาก ! เพราะเป็นเพลง Rock ที่เสียงสูงมาก รอนเป็นคนเสียงแหบง่ายมาก และเสียงต่ำ ซ้อมเยอะก็ไม่ได้กลัวเสียงหาย เลยพากันเครียดไปหมด week นี้พี่ตองมาให้คำแนะนำดีๆ เกี่ยวกับเรื่องการแสดงเยอะแยะเลย ขอบคุณคับ อาหาร week นี้ มีต้มยำกุ้ง กุ้งตัวใหญ่มาก ! รอนกินไปเยอะเลย week นี้เจ็บคอด้วย คอข้างขวาบวม แต่หายละคับ ! บรรยากาศในบ้าน week นี้เงียบๆ คับ เพราะทุกคนพยายามมาก ! อยากเข้มแข็งขึ้นเยอะๆ เลยคับ เวลารอนจะขึ้นคอนเสิร์ต รอนไม่มีกำลังใจเลย แต่พอก้าวขึ้นไปเห็นคนมาเชียร์มาดูเต็มเลย มันสู้ทุกครั้งเลยคับ week นี้เพื่อนสนิทมากันเยอะมาก จะร้องไห้อยู่แล้ว แบบเพื่อนที่ไปไหนมาไหนด้วยกันมาเชียร์ดีใจมาก แล้วก็มีคนที่รอนไม่เคยรู้จักมาให้กำลังใจรอน รอนดีใจที่ความเป็นตัวรอน ทำให้คนอื่นมีความสุขได้ มันอาจไม่มากไม่น้อย แต่แค่นี้ก็ดีใจแล้วคับ ! รอนจะพยายามเรียนรู้ให้มากที่สุด แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น มันก็อยู่บนพื้นฐานความเป็นตัวรอน รอนเชื่อว่า ทุกคนคงเข้าใจอยู่แล้ว บางครั้งจะเครียดบ้าง ถ้าไม่เครียดมันก็ไม่มีแรงผลักดัน สัญญาว่า จะทำให้ดีขึ้นให้ได้คับ พี่หนิมคับ ไม่อยากให้ออกเลย ไม่รู้จะแกล้งใคร คิดถึงมาก รอนรู้ว่า พี่หนิมแข็งแกร่งมาก พี่หนิมไม่ท้อหรอกรอนรู้ รอนจะเต็มที่นะ กินส้มตำเผื่อด้วย รักพี่หนิมคับ รอนจะดูแลแม่ให้นะ แม่พริ้งร้องไห้ใหญ่เลย แม่รักพี่หนิมมากนะ ! 11 คน AF5 เราจะสู้คับ V2 V4 V7 V9 V11 ขอบคุณโอกาสที่มีให้รอน มิตรภาพ ความรัก และทุกกำลังใจ Ron V12 AF5 รอนจะแข็งแรง ! รอน V12 AF5 ภัทรภณ โตอุ่น 1 มิ.ย.51 รอนชอบกิน ช็อคโกแลต (เสี่ยงไหมเนี่ย)  นัท V13 คิดถึงทุกคนจังเลย วีค 3 ผ่านไปแล้ว... ในวันจันทร์ที่ได้รับโจทย์เพลง ตอนนั้นตื่นเต้นมากๆ ว่าจะได้เพลงอะไร พอรู้ว่าเป็นเพลง ค่อย ค่อยพูด ที่เป็นเพลง Rock ก็รู้เลยว่า ตัวเองต้องทำการบ้านหนักแน่ๆ แต่นัทไม่กลัวนะ เพราะคิดว่า ถึงจะไม่ใช่แนว แต่ถ้านัทตั้งใจ นัทต้องทำได้สิ การวางเสียงเพลง Rock ที่รุนแรงขนาดนี้ ทำให้เกิดอาการบาดเจ็บที่คออยู่บ้าง...ร่างกายยังไม่คุ้นกับการใช้เสียงแบบนี้สักเท่าไหร่ แต่นัทต้องผ่านไปให้ได้ ยิ่งไม่ถนัดนัทต้องพยายามให้มากขึ้น... ระหว่างสัปดาห์...ด้วยเพลงๆ นี้...ทำให้กำแพงในตัวนัทค่อยๆ พังทลายลง ตลอดสัปดาห์ นัทฝึกซ้อมเพลงนี้ ด้วยความคิดที่ว่า นัทเองก็ทำได้ แล้วนัทก็ทำได้...มันอาจจะไม่สมบูรณ์แบบ แต่นัทก็พอใจกับผลที่ออกมาแล้ว เพลง Rock เป็นเพลงที่มันส์มาก (นัทเพิ่งรู้) คอนเสิร์ตวันเสาร์มาถึง... ที่ผ่านมา นัทไม่เคยได้รับคำชมจาก Commentator เลย แต่วันเสาร์ที่ผ่านมา ในแนวเพลง Rock นี้ นัทกลับได้รับคำชม ซึ่งนั่นทำให้นัทดีใจมากๆ นัทอยากจะขอบคุณรายการ ที่ทำให้นัทสามารถทลายกำแพงในตัวเองได้ ได้ทำในสิ่งที่นัทไม่เคยได้ทำมาก่อน ขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งมาให้ ไม่ว่าจะมาจากทางบ้านหรือในคอนเสิร์ต ก็ขอบคุณครูทุกคนที่ทำให้นัทสามารถพัฒนาได้ขนาดนี้ ขอบคุณทุกคะแนน Vote ที่ทำให้นัทได้เรียนต่อในบ้าน AF5 อืม...! แล้วนัทก็อยากจะขอบคุณพะแพง...เพื่อนสมัย AF4 ของนัท เพราะนัทที่ไม่เคยร้องเพลง Rock นัทก็เลยนึกถึงพะแพงว่า ถ้าเป็นพะแพง พะแพงจะร้องยังไง จะ Perform บนเวทียังไง...ซึ่งทำให้นัทเข้ากับเพลงง่ายขึ้นเยอะเลย พี่หนิม ต้องออกไปเมื่อวานนี้ ซึ่งทำให้ทุกคนในบ้านซึมเศร้ากันไปตามๆ กัน พี่หนิมเป็นสีสันในบ้าน ทุกคนในบ้านต่างก็รักพี่หนิม นัทเองก็รักพี่หนิมเหมือนกัน พี่หนิมอย่าหมดกำลังใจนะครับ...สู้ๆ พี่หนิมเก่ง และมีเสน่ห์...พี่หนิมต้องทำได้สิครับ นัทคิดถึงพี่นะ แล้วจะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดเพื่อพี่หนิมด้วยนะครับ... ครอบครัว พ่อ แม่ ป้า พี่นุ่น น้องเน็ต ปู่ ย่า... คิดถึงจังเลย !!!!! ดีใจมากที่เห็นครอบครัวนัท มาดูคอนเสิร์ต นัทอยากให้พ่อกับแม่ภูมิใจ พ่อกับแม่ภูมิใจในตัวนัทมั้ยครับ ? เห็นพ่อกับแม่มาดู นัทดีใจสุดๆ ทำป้าย V13 ด้วย วัยรุ่นมาก...555+ รักนะครับ... Nat V13  กี๋ V14 ขอบคุณที่รักกันนะครับ Week 3 ผ่านไปแล้ว เข้าสู่ Week 4 YEAH ! To. My Family and All keefriend club and keeminimart นะ เป็นยังไงกันบ้างครับ เมื่อวานสนุกป่าว เห็นกี๋เดินเป็นไงมั่ง ฮา สุดๆ ครั้งแรกของชีวิต และเป็นครั้งสุดท้ายด้วยละกันนะ 555 ! เหนื่อยๆ จริงๆ แต่ก็ตั้งใจทำสุดๆ หวังว่า ทุกคนจะสนุกไปด้วยกันนะครับ ตอนนี้ผ่านไปแล้ว 3 อาทิตย์ ไม่รู้เลยจริงๆ ว่าข้างนอกเป็นยังไงบ้าง คิดถึงทุกๆ คนนะ ยังดีที่ได้เจอกันทุกๆ วันเสาร์ แม้จะไม่ได้คุยก็ตาม ก็รับรู้ถึงความรู้สึกได้ week นี้ไม่รู้ว่าจะได้เพลงอะไร พรุ่งนี้ก็คงรู้แล้ว ช่วยลุ้นกันด้วยนะครับ แต่ไม่ว่าจะได้อะไรมาก็คงสนุกหมด เพราะตอนนี้อยากร้องอะไรหลายๆ อย่าง มันส์ดีครับ จะตั้งใจให้สุดๆ นะครับ ไม่ว่าจะเจอกับอะไร 3 อาทิตย์ที่ผ่านมา สุขภาพกี๋แข็งแรง เรียบร้อยดีนะครับพี่น้อง ช่วงนี้ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ มีอย่างเดียวที่ไม่ค่อยดี ช่วงนี้พุงบวม ไม่รู้เป็นอะไร ท้องโตมาก 555 ! น้ำหนักขึ้นมา 6 kg. สุดยอดจริงๆ สัปดาห์ที่ผ่านมา ขอบคุณมากๆ นะครับที่ยังรัก เป็นห่วง และให้กำลังใจเสมอมา เอาเพลงมาฝากอีกหน้า ขอบคุณจริงๆ ที่เธอยังรัก ไม่เคยเปลี่ยน ถึงฉันจะดีจะเลวขนาดไหน และคนอย่างฉันก็ยังจะขอ รักเธอตลอดไป ให้คุ้มที่เธอไว้ใจ ตอบแทนวันนี้ที่ฉันมีเธอ จะดีจะเลวฉันยังมีเธอ ช่วงนี้ฝนก็ตกบ่อยมากจริงๆ รักษาสุขภาพกันมากๆ นะครับ กี๋ อยู่ในบ้านไม่ค่อยโดนฝนอยู่แล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงเน้อ แล้วเจอกันวันเสาร์นี้นะครับ อยากเจอๆ จริงๆ ม่าม้า เฮียบี เจ๊แอนท์ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ อยู่ในบ้านสบายดี ดูแสสุขภาพกันดีๆ นะครับ เฮียบีเหนื่อยป่าว ฝากดูแล minimart ด้วยนะ เป็นห่วงจริงๆ เหนื่อยหน่อยนะ กี๋ ทำเต็มที่แน่นอนอยู่แล้วเน้อ สุดท้ายนี้ขอบคุณทุกๆ คนมากๆ เลยนะครับ ขอบคุณจริงๆ อยากให้ถึงวันเสาร์อีกแล้ว ขอบคุณจากใจครับที่รักกันจริงๆ กี๋ สู้ๆๆๆๆเน่นอน กี๋ V14 To. All Keefriend club Thanks so much  ว่าน V15 ลูกคิดถึงแม่จัง สัปดาห์ที่ 3 ก็ผ่านไปแล้วนะครับ สิ่งต่างๆ ที่ผ่านมาตั้งแต่เป็นนักล่าฝัน ล้วนแต่เป็นสิ่งใหม่ๆ ที่ว่านไม่เคยเจอมาเลย ซึ่งประสบการณ์เหล่านั้นทำให้ว่านแข็งแกร่งขึ้น... Week ที่ 3 ว่านเจอกับเพลงที่หนักใจมาก เพราะว่า เป็นแนวเพลงที่ไม่เคยร้องเลย เพลงเจ้าตาก เป็นเพลงที่ยิ่งใหญ่เพลงนึง และเป็นเพลงที่ยากมากเลยครับ ตั้งแต่วันจันทร์ว่านก็ทุ่มเทกับการซ้อมตลอดเวลา จนมาเบาใจในวันศุกร์ เพราะเริ่มเข้าใจในบทเพลง ต้องขอขอบคุณคุณครูทุกคนที่ทำให้ว่านร้องเพลงนี้ให้เป็นเพลงขึ้นมาได้ครับ ขอบคุณแนน พี่เดียร์ พี่เบียร์ พี่เบนซ์ ที่ทำให้ว่านเข้มแข็ง และสู้อย่างเต็มที่มาตลอด Week ที่ 3 จะสาหัสยังไง ว่านก็ไม่ร้องไห้ และไม่ท้อแล้วละครับ ใน Concert week นี้ ว่านสามารถคุมสติตัวเองได้มากขึ้น มีสมาธิมากขึ้น เป็นสิ่งที่ว่านภูมิใจมากครับ ตอนร้องเพลง ว่านระลึกถึงบุญคุณของพระเจ้าตากสินมหาราช และนี่เป็นสิ่งที่สร้างสมาธิให้ว่านมากขึ้น ประสบการณ์ในแต่ละ week มีคุณค่าสำหรับว่านมากเลยครับ ใน Concert ทุกๆ week ว่านจะมองตาแม่ และเมื่อได้เห็นหน้าแม่เมื่อไหร่ ก็รู้สึกชื่นใจขึ้นมาทันทีเลยครับ คิดถึงแม่ คิดถึงน้อง ทุกเวลาเลย... รอลูกก่อนนะแม่ เดี๋ยวลูกจะทำให้ครอบครัวเราดีขึ้นนะครับ ว่านเป็นห่วงแม่มาก เพราะปกติเวลารับของมาขายที่บ้าน ว่านจะเป็นคนแบกลังเบียร์ ลังน้ำ ของหนักๆ แต่ตอนนี้ว่านไม่อยู่ แม่ต้องทำเอง สงสารแม่... อยากให้แม่ดูแลตัวเองดีดี ลูกจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงนะแม่ Week นี้ ไม่ว่าจะได้โจทย์เพลงอะไรมาก็ตาม จะสู้เต็มกำลังไม่ท้อถอย เพื่อตอบแทนทุกกำลังใจที่ให้ว่านมา ทุกโหวตจะคุ้มค่าที่สุดครับ ขอบคุณทุกๆ คนมากจริงๆ ครับ ขอบคุณที่คอยเชียร์ คอยเป็นกำลังใจให้ครับ Comment week 3 - สมาธิหลุดตอนเดิน - ท่าทางประหลาด - เพี้ยนบางจุด  กรีน V16 สู้ๆ สุดใจ สวัสดี week ที่ 3 แล้ว พวกเราเป็นนักล่าฝันตัวจริงทั้ง 12 คนแล้ว เมื่อได้รับโจทย์เพลงก็จะเป็นแบบนักล่าฝันจริงๆ คือไม่ตรงกับสไตล์ หรือความถนัดของเราแต่ละคนเลย กรีนเองก็นะรู้ๆ กันอยู่ว่า พื้นฐานการร้องเพลงก็มีน้อยที่สุดในบ้านเลย เสียงก็เล็ก พลังก็ไม่มี ได้เพลงสายลม แต่มีสิ่งหนึ่งที่กรีนคิดเสมอว่า เราจะสู้เต็มที่ ไม่ว่าจะได้โจทย์เพลงอะไรก็ตาม เราอาจจะดูเป็นคนที่ชอบว่าตัวเอง แต่การได้อยู่ในบ้านกับทุกคน ได้เรียนรู้จาก class ต่างๆ ทำให้เรารู้ว่า ความพยายาม การต่อสู้ การไม่ย่อท้อ เป็นสิ่งสำคัญ และการได้ฟังความคิดการสอนของคุณครูทุกท่าน กรีนก็ได้เปิดสมองรับเอาสิ่งดีๆ เหล่านี้เข้ามาปรับตัวเองให้มีความคิดที่กว้างขึ้น เหมือนแต่ละ week ก็จะมีสิ่งที่แตกต่างไม่ซ้ำกันเลยออกมาให้เห็น เหมือนกับที่ทุก week จะต้องมีคนออก เวลาอยู่บนเวทีถึงเวลาที่จะโดนโหวตออกก็เหมือนกับเกมส์ แต่พออยู่ในบ้านก็คือ บ้าน ไม่ใช่เกมส์ อีกต่อไป ความรู้สึกแบบนี้หาไม่ได้ที่ไหนเลย เมื่อรู้ ณ ตอนนั้นบนเวที พี่หนิมออก ก่อนหน้านั้นที่อาต้อยจะพูดว่า V กรีนคิดในใจว่า V16 เพราะเรารู้แล้วค่ะว่า week นี้ผู้หญิงอยู่แล้วที่ต้องออก เห็นแล้วว่า ปากเหวเป็นผู้หญิงหมดเลย อาทิตย์หน้าก็คงไม่ต่างกัน แต่ถึงยังไง เราจะสู้ จะทำให้เต็มที่ พี่หนิมจ๋า รอหน่อยนะ เดี๋ยวพวกเราก็ก็ออกไปเจอกัน พี่หนิมเป็นคนเก่ง และชอบช่วยเหลือคนอื่นมาก ตอนกรีนได้เพลงคุณลำไย week 1 กรีนก็ได้พี่หนิมมาช่วยเยอะมาก คือพี่อะดีกับกรีนมาก ทุกอย่าง ทั้งขอยืมนู่นนี่พี่ก็ให้ ไดร์เป่าผมนี่กรีนยืมบ่อยมาก กรีนอยากขอบคุณพี่หนิมมากๆ นะค่ะที่เป็นทุกอย่างให้กับกรีน เป็นทั้งพี่ทั้งเพื่อนที่คอยให้กำลังใจเสมอ พี่หนิมเก่ง มีอนาคตที่สดใสแน่นอน กรีนเชียร์พี่หนิมเสมอ รักพี่หนิมสุดสุด. PNIM Love You so much รักพี่หนิมนะจ๊ะ สู้ๆ fighting 
|
Botaman
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog All Blog
Friends Blog |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
