สิ่งที่มันเจ็บ ก็คือ

อะไรที่เคยมี ตอนนี้ มันไม่มีแล้ว

...

อย่ายึดติดค่ะ *

เอาใจช่วยนะ สู้ๆ

ขอบคุณนะครับ ที่ยังแบ่งเวลาไปคอมเมนท์ให้..
หวังว่าเวลาจะช่วยให้ความรู้สึกดีขึ้น..
และช่วยให้มีใครมาเข้าใจและเยียวยานะครับ...

เป็นกะลังใจให้คับ...ไม่มีสิ่งใดยังยืนหรอกคับ...อย่าไปจำตอนที่เค้าจากไปสิคับ น่าจะจำตอนที่รักกันมึความสุขแค่ไหน.ผมก็เป็นเหมือนกันยังหลอกตัวเองอยู่ถุกวันว่าลืมเค้าได้แต่ไม่เลยถ้าจะเรียกว่าความรักมันไม่น่ามีแล้วแต่เป็นความผูกผันกันมากกว่าคือประมาณว่าเคยเห็นกันและไม่ได้เห็นกัน ,เคยไปไหนด้วยกันแล้วตอนนี้ต้องไปคนเดียว.....วิธีการแก้ง่ายๆคือหาอะไรทำที่เป็นประโยชน์ทำดีกว่าอย่าให้เวลามันเสียไปโดยเปล่าประโยชน์คับ......สู้ๆๆๆๆๆ

ตอนนี้เราก็เกิดเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกัน ยังงัยก็จะเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ สู้ นะ

คิดในมุมกลับ

โชคดีที่ได้เรียนรู้ ชีวิตได้แกร่งขึ้น มีโอกาสที่จะได้พบในสิ่งที่ดีๆ ใหม่ๆ ต่อไป

เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ

เจอสถานการณ์เดียวกันเลย
เราก็ยังเศร้าอยู่ แต่ก็พยายามทำใจ พยายามไปด้วยกันนะค่ะ

ไม่อยากเกลียดเขา แต่บางครั้งคิดว่าเกลียดกันไปยังดีเสียกว่า แต่ว่า ความทรงจำที่ดีกับเขาก็ยังมีอยู่

สู้ไปด้วยกันนะ

ทำไมต้องเป็นอย่างนี้กันด้วย ไม่อยากให้ใครเจ็บเลยจริงๆ แต่มันก้อเกิดขึ้นไปแล้ว ก้อม่ะรู้จาทำไง