BlogGang.com : : Ibeye : ดอยเชียงดาว #3

ดอยเชียงดาว #3

หมกไว้นาน เลยค้างอยู่บนดอยนานมาก 55+

มาต่อจากคราวที่แล้ว รุ่งเช้าวันต่อมา ตามโปรแกรมเดิมต้องตื่นแต่มืดเพื่อ
เดินขึ้นไปดูพระอาทิตย์ตก ใจจริงไม่อยากไปแล้วล่ะครับ เพราะว่าเหนื่อยมากจากเมื่อวาน แต่ไหนๆก็ไหนๆ
ก่อนนอนก็คิดอยู่ในใจว่า เอาไงเอากัน

ผลปรากฏว่า ตื่นมาตอนตี5 เปิดเต้น์ออกไปดูด้านนอก ก็ได้แต่อึ้ง
เพราะว่ามองไปข้างหน้าไม่เห็นอะไรเลย มืดมากๆ มืดแบบว่า อะไรกันวะเนี่ย
เป็นเพราะหมอกลงจัดมากครับ ลุงคนนำทางเลยบอกว่า อย่าขึ้นเลย เพราะว่ามันมืดเกินไป
ไฟฉายส่องไปนี่เห็นเป็นลำกลมๆเลย แต่ว่าไฟมันไปได้ไม่ไกล
ทางเดินขึ้นยอดไปดูพระอาทิตย์ก็ไม่ใช่ขรี้ๆ

ไชโยดิครับ นอนต่ออีกหน่อย แล้วค่อยตื่นมาหม่ำข้าวเช้ากัน

หมอกตอน 7 โมงเช้า มัวมืดเลย

เต้นท์ที่พักในหมอกเช้า

วันนี้เป็นวันสุดท้าย วันเดินทางลงจากดอย รู้สึกเซ็งๆเล็กน้อย เป็นทุกครั้งที่ไปเที่ยว
เวลาถึงเวลากลับจะรู้สึกว่า เฮ้อ ... อยากเที่ยวต่อจังเว้ย

หม่ำข้าวเช้าเสร็จ เก็บเต้นท์ สัมภาระให้หมด เอาขึ้นหลังแล้วก็เตรียมจ้ำ วันกลับเราจะเดินกันรวดเดียว
ไม่เหมือนกับตอนขึ้นซึ่งเราต้องแบ่งเป็น2วัน เพราะทางมันชันน่าดู .... ปะ ไปเดินกันดีกว่า

บริเวณ จะเห็นเป็นทุ่งหญ้าสีน้ำตาลเพราะว่า มันโดนน้ำค้างแข็งลง ทำให้ตายใบหญ้าเปลี่ยนสี

เทียบกับรูปข้างบนจะเห็นว่า ไปกันคนละแนวเลย
ที่เชียงดาวจะมีหลายบรรยากาศให้ดูแบบนี้ละครับ
เจอทุ่งหญ้าสีน้ำตาลปั๊บ พอเข้าดงไปอีกหน่อย กลายเป็นป่าสีเขียวปื้ด ชุ่มชื้นๆหน้าตาเฉย

เขียวๆ สบายตา เดินผ่านก็สบายใจ

พอเดินทะลุป่าเขียวออกมา ก็มาเจอทุ่งหญ้าใบไหม้เหมือนเดิม น้ำค้างแข็ง ลุงนำทางแกเรียกว่า *เหมยขาบ*
ระหว่างลงก็จะเป็นสีน้ำตาลสลับสีเขียวไปตลอด

ผีเสื้อที่เจอระหว่างเดินลง

รุมถ่ายผีเสื้อกันใหญ่ แต่ว่าพอกลับมาดูภาพ ไม่ชัดกันสักคน
เพราะว่าหมอกเยอะ แสงมันก็น้อย เดินก็เหนื่อย มือก็สั่น
เหอๆๆ ข้อแก้ตัวทั้งนั้น

เหลือพวกที่ใช้ขาตั้งกล้องถ่าย ไม่รู้จะชัดรึเปล่าน้อ
พวกถ่ายมือ รูปก็ได้แค่เนี้ย น่าเสียดายจังเพราะมันสวยมากๆ

ระหว่างเดินก็ถ่ายไปเรื่อยเปื่อย ชัดบ้างไม่ชัดบ้าง
จิตใจไม่ค่อยอยู่กะเนื้อกะตัวเท่าไหร่ มัวแต่เซ็ง ที่ต้องกลับ กทม

บ่ายโมงก็ลงถึงด้านล่าง นั่งรถสองแถวกลับไปยังร้านอาหารบริเวณวัดเชียงดาว
อาบน้ำอาบท่า หม่ำข้าวกลางวันเตรียมกลับบ้าน
ระหว่างรอรถ ก็เดินเล่นแถวๆวัด ได้ถ่ายรูปเจดีย์โบราณ
จำไม่ได้ว่ากี่ยอด จำได้แต่ว่า เป็นศิลปะแบบพม่าครับ

จากนั้นก็ขึ้นรถตู้เดินทางกลับ กทม ถึงบ้านแบบป้อแป้เล็กน้อยเพราะนั่งรถนาน

เที่ยวคราวนี้ถือได้ว่าคุ้มค่าครับ โอกาศที่จะได้ไปอีกคงไม่ง่าย
ได้เห็นวิวสวยๆ อากาศดีๆ เดินเขา นอนเต้นท์ เปลี่ยนแปลงชีวิตทำงานที่น่าเบื่อ
ได้อย่างดี

ถือว่าเป็น1ในทริปที่ประทับใจที่สุดของผมที่เคยเที่ยวมาล่ะครับ

ขอบคุณทุกคนที่แวะมาชมนะครับ
ใครที่พึ่งเข้ามาดูย้อนกลับไปดูภาค1-2ได้นะคร้าบ

ขอให้มีความสุขกับการท่องเที่ยวกันทุกๆคนเลย