นี่น่ะหรือ ที่เค้าบอกว่า @.อยู่ก็เจ็บ จากก็เจ็บ.@ เป็นคุณจะเลือกแบบไหน
ไม่คิดเลยแฮะว่า ครั้งที่แล้วที่อัพบล็อกไป เล่าถึงเค้าด้วยความสุข ภายในไม่ถึงอาทิตย์จะกลับมาอัพเรื่องเค้าใหม่ แต่ด้วยความทุกข์

คบกับเค้ามาปีกว่า โดยที่เค้าก็ไม่ได้ตกปากรับคำว่าเป็นแฟนด้วย ด้วยเหตุผลที่ว่าเค้ายังรักชีวิตอิสระ อยากทำอะไรก็ทำ ไม่คิดถึงคนอื่น ยังชอบกินเหล้า ยังติดเพื่อน เพื่อนต้องมาก่อน แต่เราก็ยอมทน เหตุผลที่ว่าเรารักเค้า ชอบเค้า ได้พูดได้คุยกับเค้าก็มีความสุข ถึงเค้าไม่ได้รับเราเป็นแฟน แต่เค้าก็บอกว่าไม่มีใคร เค้าไม่ได้รับเราเป็นแฟน แต่เค้าก็หึง เค้าก็หวง เวลาเราคุยกับชายอื่น ไม่เคยไปไหนกันแบบแฟน ไม่เคยไปดูหนัง ไม่เคยไปกินข้าว ไม่เคยไปเที่ยวไหนๆด้วยกันเป็นปีแล้วกระมัง เจอกันอาทิตย์ละครั้ง ก็แค่คุยกัน หยอกล้อกัน แค่เท่านี้ก็มีความสุข มีน้องใจบ่อยๆอยากจะเลิกยุ่งกับเค้าหลายๆครั้ง แต่ก็ไม่เคยตัดใจได้
จนมาเมื่อวานมีผู้หญิงโทรมาหาเรา บอกว่าเป็นแฟนของเค้า
ซึ่งคำตอบที่ได้รับจากเค้าคือ
เค้าคบเรา แล้วก็คบผู้หญิงคนนั้นด้วย
เราไม่กล้าพูดว่าให้เค้าเลือกมา แรกๆเค้าก็พูดว่าถ้าเป็นแบบนี้ เค้าก็คงไม่ยุ่งกับใครเลย
แต่ตอนหลังคงจะไม่อยากเลิกทั้ง 2 คน เราพูดทำนองว่า ต่อไปวันข้างหน้า ถ้าเค้าต้องเลือกใคร เค้าก็คงไม่เลือกเรา เค้าก็บอกว่าพี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ตอนนี้ไม่มีใครมาบังคับให้เค้าทำอะไรได้หรอก
........................................
สรุปจบที่ตอนสุดท้ายเค้าบอกว่า ยังโทรไปคุยกับเค้าได้ทุกเวลาเหมือนเดิม ถ้าคุยกับเค้าแล้วสบายใจ อยากเจอกับเค้าเมื่อไรก็บอก เค้าจะมาหา
แต่เราเลือกที่จะเลิกกับเค้า 
เค้าก็บอกว่าในเมื่อเป็นความต้องการของเรา เค้าก็จะไม่วุ่นวายกับเราอีก
เรื่องมันน่าจะจบแค่นี้
แต่เราไม่อยากให้มันจบแบบนี้ ทั้งๆที่เราก็เลือกเอง
เราไม่อยากเลิกคบเค้า เราอยากจะยอมเป็นตัวเลือกของเค้าตลอดไป แม้ว่าวันข้างหน้าเค้าจะเลือกคนอื่นที่ไม่ใช่เรา
นี่มันเรื่องบ้ามากๆใช่ไม๊ เป็นคนอื่นเราก็คงจะตราหน้าว่า อี่นี่มันควาย....
อายุก็ไม่ใช่เด็กๆแล้ว อกหักมาก็ไม่น้อย คนนี้ก็เป็นคนที่ 3 แล้วกระมังที่ผูกพันได้มากขนาดนี้
เรื่องดันทุรังก็เคยมาแล้ว หวังว่าซักวันเค้าจะเลือกเรา แต่สุดท้ายเค้าก็ไม่เลือก จนคิดว่าคงจะไม่มีเหตุการณ์บ้าๆแบบนี้อีก คงไม่มีใครที่คิดว่า(คง)รักได้มากๆแบบนี้อีก
แต่ตอนนี้มันเกิดขึ้นอีกแล้ว เราจะยอมดันทุรังอีกแล้วเหรอ แม้ว่าวันข้างหน้าถ้ามันถึงจุดจบ แล้วเราก็คงเจ็บยิ่งกว่าเวลานี้ แต่เราก็ยังจะยอมรับมันอีกหรือ

ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นแบบนี้เลยแฮะ ไม่เคยคิดว่าจะมาพร่ำเพ้อฟูมฟายให้ใครๆได้อ่าน ไม่รู้ซิแค่อยากปลดปล่อยมันออกมามั๊ง หรือว่าถ้าใครได้ผ่านมา แล้วอาจจะช่วยให้เราคิดได้มากๆขึ้น ความรักไม่ใช่เรื่องบ้านะ เราว่า 
ปล.ญาติสนิทมิตรสหายที่หลงเข้ามาเยี่ยมอาจจะตื่นตระหนกตกใจ ว่าแวะบล็อกผิดหรือเปล่า เจ๊วุ้น ป้ามะลิคนเดิมจ่ะ อาจเคยเห็นแต่ตัวตนที่เหมือนบ้าๆบอๆเป๋อๆรักใครไม่เป็น แต่จริงๆแล้วป้าก็มีหัวใจนะ
Create Date : 21 สิงหาคม 2550 |
Last Update : 21 สิงหาคม 2550 17:02:35 น. |
|
4 comments
|
Counter : 669 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: โหลยาดอง วันที่: 22 สิงหาคม 2550 เวลา:18:47:02 น. |
|
|
|
โดย: kirofsky วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:19:42:15 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
นู๋เองไม่มีประสบการณ์ไม่รู้จะแนะนำจะปลอบเจ๊ยังไง
จะบอกให้ตัดใจ รู้ว่าไม่ใช่เรื่องง่าย เป็นนู๋ๆ ก็ทำไม่ได้
แต่ในความคิดนู๋ เจ๊ให้เค้าหมดใจ แต่เค้าให้เจ๊กลับคืนมาเท่าไหร่ เค้าเห็นแก่ตัวเกินไปมั้ย
นู๋ก็ไม่อยากเห็นเจ๊เสียใจอยู่อย่างนี้ มีเรื่องไรระบายกะนู๋ได้นะ นู๋ยินดีรับฟัง
เป็นห่วงเจ๊เสมอนะคะ