1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30
วิศวกรสาวแก่จะมี "ผัว" แล้วเจ้าข้าเอ้ยยยยยย!!!
จั่วหัวบล็อกด้วยความสะใจ ถูกปรามาสจากเพื่อนๆสมัยเรียนตั้งแต่เล็กยันโต.. "น้ำหน้าอย่างมรึงชาตินี้ก็คงไม่มีใครเอา ไม่สวยแถมยังปากหมาอีก อยู่ทึนทึกไปอย่างงี้แหละ"... ห่านนนนเอ๊ยยย ไอ้ที่พูดน่ะ หาแฟนให้มันสวยได้ขนาดกรูเห๊อะ... ถุยส์... แค่พริบตา จากสาวน้อยวัยสะพรั่งก็กลายเป็นสาวแก่ ทึนทึก ใกล้วัยทองเข้าไปทุกขณะ ได้แต่ร้องเพลง "งานแต่งครั้งใด เป็นได้แค่แขกรับเชิญ.." อาศัยความสูง และความถึก ไปตบกับสาวๆ แย่งช่อบูเก้งานแต่งมาได้ก็หลายช่อ แต่ทำม้ายย ไม่มีวี่แววสักที เคราะห์หามยามร้ายของอีหัวเหม่งมัน ที่โชคชะตากำหนดให้สาวอิสซึ่น (อีสานแบบไฮโซ) ต้องมาเป็นกุลีเมืองผู้ดี มันก็เลยตกบ่วงมนต์ดำของอีสาว...อิอิ.. ขอบคุณอีพ่อหลายเด้อ อุตส่าห์ยัดว่านมหาเสน่ห์ใส่มือลูกสาวก่อนขึ้นเครื่อง... ถ้าได้อ่านบล็อกอีสาวภูธรมาตลอดจะรู้ว่า อีเหม่งมันซื้อแหวนหมั้นให้ตั้งแต่ชาติปางก่อน ถ้าจำไม่ได้ นี่เลยค่ะ บล็อกนี้ "หนูกำลังจะเข้าสมาคมเมียฝรั่งค่ะ" วิศวกรสาวไทยปากหมา แอนด์ ไอ้เหม่งนักการตลาด... คือว่า มันนานมากจริงๆจนคิดว่า มันคงไม่ขอกรูแล้วหล่ะ เอาวะ โสดแต่ได้แหวนเพชร.. หยวนๆๆ แต่คิดอีกที หรือกรูจะแหวกแนว ขอมันเองเลยมั๊ย.. แหวนรองน็อตรถยนต์กรูก็มีนี่หว่า..เออเข้าท่าแฮะ... วันเสาร์ที่แล้ว เป็นวันครบรอบเดทกันมาสองปีค่ะ ก็เลยหาอะไรพิเศษๆทำกัน ตอนแรกกะจะเอาสูตรเดิม คือ ร้าน Gaucho Londonbridge ที่เราไปเดทกันวันแรก ฝรั่งจกตาไทย ไทยจกตาฝรั่ง บรรยากาศดี ริมแม่น้ำเทมป์ แต่กุลีอย่างเดี๊ยนไม่ปลื้มราคาค่ะ สเต็กส์ไม่ค่อยเพอร์เฟคสมราคา ปีที่แล้วก็ไปที่นี่ ปีนี้ไม่ดีกว่า ไปกินสเต็กส์ร้านโปรดเดี๊ยนดีกว่า รสชาติห้าดาวแต่ราคากุลีเพราะว่าเป็น lunch menu มาม๊ะ ไปด้วยกันเลย.... จอดรถที่สถานีรถไฟก่อนค่ะ ตามสูตรว่าที่เมียไทยขี้งกอย่างเดี๊ยน.. ผัวจ่าย.. ส่วนเดี๊ยน.... เดินตัวปลิว... เราไปแวะที่งานไทยแฟร์กันก่อน กะว่าไปหาขนมอร่อยๆกิน แต่เห็นราคาแล้วกลับมาต้มถั่วเขียวที่บ้านกินดีกว่าค่ะ.. เดินต่อไปที่ร้าน Goodman แถว Bond street ค่ะ.. (ไม่นั่งรถเมล์ เพราะงก!!) ร้านนี้แนะนำนะคะ เสต็กส์อร่อยมาก แต่อย่าไปกินดินเน่อร์เชียวล่ะ ราคาปกติในเมนูนี่อาจจะทำให้ขนหะมอยร่วงได้ แต่ถ้ารวยก็เชิญเถอะค่ะ.. ไปถึงแล้วเหงื่อตกพลั่กๆ หิวตาลายปานปอบหยิบ... พอได้ starter รีบลั่นล้า บีบนมถ่ายรูปปานนางแบบร้านลาบก้อยซกเล็ก.. พอเสต็กส์มาถึง โทรศัพท์อีเหม่งดันเรียกพอดี เสือกยื่นให้ปอบรับแทนซะอีก... กินอิ่มแทบคลานออก เอ้าจกกล้องมาถ่ายหน่อย... แล้วก็วาดฝัน.. จกแหวนมาขอกรูแต่งสักทีสิ กรูรออยู่นะ... รอจนตูดแห้ง ก็ไม่มีหวัง เดินคอตกออกจากร้าน.. เซ็งจิต.. ก็เลยวินโดว์ช้อปปิ้งชิล ชิล ที่ร้าน กุดขี้ (Gucci) แล้วก็ร้านจิ้มหมีชู (Jimmy choo) จากที่ชิล ชิล ก็ได้ยินเสียงชิ้ว ชิ้วๆ เพราะการ์ดมันคงเห็นกระเหรี่ยงคอตกเกาะตู้กระจกประหนึ่งเป็นจิ้งจกก็ไม่ปาน... กลับบ้านไปเล่นกับหมาดีกว่า ป้าฮันนี่รู้ไหมทำไมไอ้เหม่งไม่ขอคนสวยแต่งงานล่ะจ๊ะ... ป้าบอก ออกไปนะ กรูจะนอน...... ตอนเย็นก็เลยหลอกถามอีเหม่งว่า... แกๆ แหวนฉันหล่ะ ไม่เห็นอยู่ในลิ้นชักเลย... อ๋อ ฉันก็เอาไปใส่ตู้เซฟที่บ้านแม่แล้วแหละ เก็บไว้ที่นี่ ไม่ปลอดภัย... อ้าววว... ฉันอุตส่าห์คาดหวังว่าแกจะขอฉันแต่งวันนี้ วันนี้สเปเชียลเดย์ ยูโนว์ๆๆ ฮ่วย!!! อีเหม่ง : Be patient darling, it's not the right time... Right time บ้านมรึงนี่รอให้กรูแก่ตะบันหมากกินก่อนรึงัยวะ.... เศร้าและผิดหวังอย่างแรง... งั้นคืนนี้กรูจะเมาหมา เมา เมา.. ว่าแล้วก็แต่งองค์ทรงเครื่อง เป็นหางเครื่องวงนกน้อย อุไรพร... ไปค่ะ รำลึกความหลังเมื่อสองปีก่อน เป็นผับฝรั่งที่เข้าครั้งแรก เป็นผับที่อีเหม่งมันเคยมอมเดี๊ยนเมื่อสองปีก่อน.. หน้าเดี๊ยนยิ้มหวานกลบเกลื่อนใจน้อยๆที่ถูกกรีดค่ะ... พอได้ Cider เข้าไปขวดใหญ่ โรคกระแด๊ะก็กำเริบ เกิดอาการเมาอ้อแอ้.. คราวนี้จะมาทำกริยาผู้ดีอย่างสองปีก่อน ก็เห็นจะไม่ได้ค่ะ.. รีบอ้อแอ้ ตอแหลอีเหม่ง มือไม้ไหลลื่นเป็นปลาหมึก.. เราเดินไปที่ร้าน Gaucho ค่ะ แต่เสียใจค่ะ คนอย่างเดี๊ยน ต่อให้เมาแค่ไหน ไม่ได้ทำให้มาตรฐานความงกลดลงแต่ประการใด.. เิดินต่อไปสักสองคูหา เป็นร้านอิตาเลี่ยนบรรยากาศดีๆ อีกร้าน แน่นอนว่าราคาสมน้ำสมเนื้อค่ะ.. นี่เป็นวิวจากโต๊ะเลยนะคะ.. เอ..........สั่งอะไรมามอมนังผู้ดีจอมปลอมดีล่ะเนี่ย... ก่อนที่มันจะกลายเป็น กุลีขี้เมา ต้องรีบชักภาพมันซะหน่อย... พอเห็นของกินปุ๊บ ผีปัญญาอ่อนก็เข้าสิงร่างอีเหม่งในบัดดล... ตกดึก บรรยากาศเริ่มเป็นใจ ไฟสลัวๆ เริ่มเห็นเค้าความงามของอีกระเหรี่ยงแอ๊บไฮโซ... พอเบียร์เข้าปาก ตาเริ่มย้อย... ปากเริ่มหวาน... (ก็เพิ่งเห็นมันนี่แหละ เมาที่ไรปากหวานเป็นน้ำตาลอ้อย.. ตอนสติดีๆ บังคับให้ตายก็ไม่เคยบอกรัก...) ส่วนอีนี่ก็กลายเป็น เมรีขี้เมา ไปแล้วค่ะ ลมพัดผ่านก็หัวเราะก๊ากลั่นร้าน... อีเหม่ง พอเห็นว่า อีกุลีขี้เมา อาการหนักแล้ว คิดว่า มันคงไม่มีสติมาปฏิเสธอะไรทั้งนั้น มันก็เริ่มด้วยบทนี้ค่ะ... อีเหม่ง : Have u had good time with me for 2yrs? อีขี้เมา : Umm.. good, bad and fun because sometime u Kwan Teen and Pak Mha!! อีเหม่ง : I'm happy with you na. อีขี้เมา : Me too but sometime ว่ะ.. .. .. อีเหม่ง : "I'd like you to marry me" อีขี้เมา : T_T อีเหม่ง : Why u cry? อีขี้เมา : T_T (ฮ่วย.. ก็กรูกำลังเมาอ่ะ ไม่ทันได้ตั้งตัวด้วย ก็ไหนบอกว่าเอาแหวนไปไว้บ้านแม่ไง มรึงหลอกกรู...) .. .. อีขี้เมา : It's not same as TV script!! You have to say "Will u marry me?"!!! อ่ะ... ไหนๆก็ไหนเซย์เยสไปเลยหล่ะกัน.. เกิดมันจะเปลี่ยนใจ...แฮปปี้เอนดิ้งกันไป..เอ้า... ได้ใส่แหวนข้างนี้เสียที นึกว่าชาตินี้จะไม่มีโอกาส... ก่อนจบ โชว์คอสตูมซะหน่อย... คอนเซป : แฟชั่นลอนดอน ราคาประตูน้ำ ต่างหู 5 บาท สำเพ็ง รองเท้า Mark and Spencer 5 ปอนด์ Lakeside shopping centre เดรส Next 8 ปอนด์ บิดได้จากอีเบย์ กระเป๋า Luella ราคา เช็คเอาตามอินเตอร์เนท แต่เดี๊ยนได้ฟรี ใช้สาริกาลิ้นทอง Tor Lae เอาจากอีหัวเหม่ง ฺBicester outlet mall.
Create Date : 10 มิถุนายน 2553
Last Update : 10 มิถุนายน 2553 5:13:56 น.
61 comments
Counter : 5626 Pageviews.
โดย: แม่ปุ้มปุ้ย วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:6:08:19 น.
โดย: namfonJC วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:6:17:50 น.
โดย: คุณไก่ วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:7:22:24 น.
โดย: gymstek วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:7:58:53 น.
โดย: Pat IP: 202.176.81.197 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:9:22:36 น.
โดย: Thairabian วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:9:48:17 น.
โดย: cuppy_cake IP: 172.16.37.246, 202.29.34.243 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:10:28:11 น.
โดย: pooky IP: 10.9.106.138, 202.28.179.13 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:10:53:17 น.
โดย: แก้ม IP: 116.48.132.200 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:11:15:10 น.
โดย: คุณแม่น้องเจ้านาย IP: 92.96.53.119, 195.229.237.41 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:12:00:27 น.
โดย: momnic วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:12:11:37 น.
โดย: natto (natto-kita ) วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:12:53:16 น.
โดย: Poo-Ma วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:15:31:42 น.
โดย: Tree Rose วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:15:34:19 น.
โดย: อ้อย IP: 115.131.28.26 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:16:13:20 น.
โดย: สาวชนบท วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:16:19:03 น.
โดย: COCOSWEET วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:16:47:43 น.
โดย: ปลา (scorpionfish ) วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:16:49:24 น.
โดย: cutie_girl วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:17:41:31 น.
โดย: เดินคอตกจากไปเงียบๆ IP: 130.158.196.110 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:19:44:45 น.
โดย: หน่อย IP: 151.53.134.63 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:19:48:12 น.
โดย: บ้านสามออ วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:20:08:19 น.
โดย: babyboy99 วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:21:01:12 น.
โดย: PZ_TN วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:21:47:12 น.
โดย: j a r n i k วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:12:04:33 น.
โดย: kimmy (kimmybangkok ) วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:14:29:56 น.
โดย: anigia วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:21:08:01 น.
โดย: Ann Arbor วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:10:28:31 น.
โดย: Hamugo วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:11:59:39 น.
โดย: Justin's mum IP: 124.180.93.251 วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:13:27:54 น.
โดย: เก่ง (keng_toshi ) วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:17:34:07 น.
โดย: holybasil วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:17:46:47 น.
โดย: ่ฟ๊อก IP: 110.164.162.196 วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:3:08:04 น.
โดย: kekai (tossagun1 ) วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:2:33:00 น.
โดย: keakai (tossagun1 ) วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:2:52:00 น.
โดย: CrackyDong วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:2:23:42 น.
โดย: ค๊อปเตอร์ใบไม้ (arlendil ) วันที่: 19 มิถุนายน 2553 เวลา:21:21:16 น.
โดย: ปิ่นแก้ว IP: 118.172.172.77 วันที่: 19 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:09:18 น.
โดย: ชะเอมหวาน วันที่: 13 สิงหาคม 2553 เวลา:16:02:01 น.
โดย: J. K. Meow วันที่: 5 กันยายน 2553 เวลา:16:48:30 น.
โดย: N IP: 111.84.90.108 วันที่: 25 กันยายน 2553 เวลา:21:40:53 น.
โดย: jeab IP: 117.47.15.111 วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:15:34:37 น.
โดย: สวย IP: 180.183.171.151 วันที่: 3 กันยายน 2555 เวลา:17:52:27 น.
Location :
London United Kingdom
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [? ]
เกิดอยู่บ้านน๊อก บ้านนอก อยากจะมาบางกอกเพราะอยากขาว (ปรกติขาวอยู่แล้ว เจื๊อกไม่พอใจ ฮ่าฮ่า) ก็เลยเอนสะท้านเข้ามาเรียนคณะวิศวะ แม่อยากให้เป็นหมอ แต่อีนี่เห็นเลือดแล้วลมจับ ก็เลยต้องมาเป็นวิศวกรสาวสวย ครั้นพอทำงาน เป็นวิศวกรออกแบบรถ แต่ด้วยความปากหมาและเซลว์จัด ไปเหยียบตาปลาเมียน้อยนายญี่ปุ่น ก็เลยรุ่งริ่ง ได้สัจธรรมว่า อย่างตรูเนี่ยต้องบริษัทฝรั่งเท่านั้น (เพราะปากหมา) เปลี่ยนมาทำบริษัทฝรั่ง ต้องดีลงานกับลูกค้าฝรั่ง แขก แอฟริกัน ก็เลยใฝ่สูงอยากจะไฮโซ อยากจะกินขนมปัง มันฝรั่ง แทนส้มตำ ลาบ ก้อย อยากจะชุบตัวเมืองนอกเหมือนเค้าว่ากัน วาสนาตัวเองก็ต่ำต้อย ไม่ได้ผัวฝรั่งมาชุบเลี้ยง ก็เลยถีบตัวเองมาทำงานเมืองฝรั่ง ท้ายที่สุด ก็ไม่ได้ไฮโซสมใจ เพราะทนกินไม่ได้ไอ้มันฝรั่ง หันไปจกกระติ๊บข้าวเหนียว กับส้มตำปลาร้าเหมือนเดิม