เมื่อบะหมี่มาเจอกะยัยหมูแดงที่เมืองพัทยา ..แล้วเราจะมากินอะไรกันดีหละที่นี้..หรือจะเป็นหมี่น้ำหมูแดง
อะไรจะเกิดขึ้น เมื่อสองสาวช่างเม้าท์มาเจอกัน คนหนึ่งเป็นเด็กร้านคอมที่ตึกคอม ณ เมืองพัทยา (ชั้นบนสุดของตึก หันหน้าเข้าทางด้านหน้าตึก เดินชิดซ้าย แล้วเดินขึ้นด้านหน้า สุดทาง ร้านอยู่ทางขวามือ เชิญท่านผู้มรอุปการะคุณทุกท่านไปใช้บริการได้ค่า) ..โฮะโฮะ.. ถูกใจไม๊ยะหมูแดง ชั้นโฆษนาร้านหล่อนให้ด้วยนะยะ อีกคนเป็นลูกอีช่างคุย (คืออิชั้นเอง) แต่กระนั้น การคุยของเราสองคน ไม่เคยคุยให้ร้ายใคร เป็นการคุยที่ปลอดมลพิษทางความคิดอย่างสิ้นเชิง บะหมี่ค่อนข้างจะยุ่งเป็นเจ้าเข้า เมื่อสามอาทิตย์ที่ผ่านมา แต่ก็ยังพอมีเวลา แว้บไป ก็แวบมา หาคนโน้นคนนี้ มาชะงัก อย่างจัง เมื่อ 5 วันที่ผ่านมา เรียกได้ว่านอนมหาดึกแอนด์ตื่นมหาไก่โห่) แต่ก็นั่นแหละหนึ่งใน 5 วันของความยุ่งมาราธอนทำให้บะหมี่ได้ไปพบเพื่อนสาว ชีบอกว่าให้เรียกชื่อชีใน blog ว่า หมูแดง มันจะได้ดูคู่กันกับบะหมี่ (ไม่กล้าใช้ชื่อเจงอะเด๊) โอเค ค่ะ บะหมี่กะหมูแดงก็ได้มาเจอกัน วันที่บะหมี่ต้องนิราศตัวเองไปหาลูกความBOI ที่โรงงานทั้งที่ จังหวัดระยอง และเมืองพัทยา โอกาสหายใจหายคอทั้งที มันต้องหาเรื่องกินดื่มรายทาง
มื้อกลางวันบะหมี่ทานที่ตึก Believe or Not ชั้น 3 (ทานขนมเบื้องญวน หาทานยากมั๊กๆ ณ ตอนนี้ รสชาตที่นี่ไม่เลวครับ ขอบอก แต่หิวจัด ตาพร่ามัว ก็เลยไม่มีรูปมานำเสนอโอ๊ะ โอ) วิวสวยมากมายเลยค่ะ โปรดดูรูปตาม จะได้เข้าใจความลึกซึ้งเหนือคำบรรยาย บะหมี่อยากบอกว่าตอนเด็กๆไม่ค่อยปิ๊งเมืองพัทยานัก แต่ปรากฎว่าโตขึ้นมา อุ๊ย พัทยาแอบมีอะไรมากมาย มีอะไรให้คิด มีอะไรที่ให้มุมมอง และให้การเรียนรู้ เป็นเมืองที่ยังคงเปิดโอกาสให้กับทุกคน ถ้าเปรียบมาก็เหมือนยุคขุดทองของออสเตรเลีย พัทยาเป็นเมืองที่คนมีความสุข ไม่มีใครรีบร้อน ไม่ต้องเบิกเนตรหรือ แ_ _ขี้ตาแต่เช้ามาทำงาน ...โน่น หลังเที่ยงค่อยมาคุยกันเพ่ เดินออกมาก็เห็นแต่คนมีความสุข ทุกคนดูมีความสุขกับงานไม่ว่าจะเป็นผู้บริหาร แม่บ้าน น้องๆพนักงานเสริฟ อ้อ! typical ของเมืองพัทยาคือ การ Tipในกรุงเทพหลายคนไม่ Tip กัน ไม่ว่าจะมี Service Charge หรือไม่แล้วหรือยัง แต่ที่พัทยา Service Charge นี่ค่อนข้างจะเป็น a must มากน้อยตามแต่ศรัทธา บะหมี่ชอบชาวเมืองพัทยา ชอบร้านค้าพัทยา ชาวพัทยามี Service Mind สูงๆมากมาก สูงจนบะหมี่อยากจะบอกว่าสูงที่สุดในประเทศไทย นี่ถ้าหาดพัทยาแจ่มๆละก็ไม่รู้ว่าจะมีนักท่องเที่ยวเกินปัจจุบันอีกกี่เท่าตัว แถมคุณไม่ต้องมาคอยแต่งองค์ ลงหน้า ทาปาก ทาตากันให้เมื่อนตุ้มและเปลืองค่าเครื่องสำอางค์นอกวันทำงาน (ที่กทม วันไหนบะหมี่ไม่แต่งหน้าเดินไปเค้าท์เตอร์ต่างๆ โดยเฉพาะเครื่องสำอางค์ บะหมี่องค์อยากจะลงมาประทบเสียให้ได้ แบบว่ามานม่ายอยากขายกานเลยยยยย งอน งอน งอน !!!! และทุกครั้งที่บะหมี่ซื้อเครื่องพวดเนี่ยมักลงด้วยราคาปวดกะบาลน้อยๆของบะหมี่มาก ได้โน่น ได้นี่กลับมาทุกครั้ง) และแน่นอน ถ้าวันไหนบะหมี่แต่งตัว อู้ย..แม่คู้ณณณณ นี่ถ้าไปหาของชิ้นที่ใหญ่ที่สุดในร้านมาประเคนได้ เค้าก็คงเอามา ไม่อยากได้ก็ยัดเยียดให้รับคุณคะ คุณขา อี๋..ไม่รับหรอกหยะ วันนี้หยิ่ง อะมาพูดต่อเรื่อง Service Mind ของชาวเมืองพัทยา เพื่อนบะหมี่ คุณหมูแดงเธอไปซื้อกระเป๋าใบหนึ่ง เป็นกระเป๋าแบรนด์ใสๆราคาสบายกระเป๋า ไม่ต้องจินตนาการเกินพันห้านะคะ เธอก็ซื้อมา..แป๋ว...เจอตำหนิ งั้นเอาใหม่ชีก็เอาไปเปลี่ยน..แป๋ว...มีปัญหาอีก แต่อยากบอกว่าน้องที่ร้านนี้น่ารักมากมาย ไม่มีทำหน้า สะบัดass แอนด์พูดจายั่วโทษะน้องจัดการพูดจาไพเราะ หมูแดงเลยต้องไปเปลี่ยนอีกครั้ง คราวนี้กลับเห็นได้ว่าทุกใบล้วนแต่มีตำหนิ (โอ้หนอ น่าสงสาร quality control ของแบรนด์นี้) น้องเลยบอกเองเลยว่า น่าเห็นใจพี่จังเลย เอาอย่างนี้ไหมค่ะ แลกเป็นสินค้าอย่างอื่นไปแทน คือกฎห้ามคืนเงินอะนะคะ ยัยหมูแดงเลยหน้าแจ่มได้เสื้อมาสามตัว จ่ายตังค์เพิ่มอีกต่างหาก ... เอ้าเข้าเรื่องอาหารซะทีค่ะ หลังจากโรงงานระยอง บรึ๋นกลับมาโรงงานพัทยา เย็นนั้นบะหมี่ก็ทานข้าวกะยัยหมูแดง นี่เลยค่ะอาหารที่เราทาน ยัยหมูแดงคอยกำกับให้ถ่ายรูป ชีไม่ได้เอากล้องมาไม่งั้นคงอยากถ่ายมากมาย (ก็ชีเรียนถ่ายภาพมาด้วยนิ๊) ชีเลยไม่คุ้นเคยกะกล้องไอ้รูปอาหารเดี่ยวๆเป็นภาพจากยัยหมูแดงค่ะ ชีบอกว่าให้ถ่ายทั้ง Before และ After สิยะ ...โฮ.... ใครมันจะกล้าถ่าย หล่อนกะชั้นกินกันยังกะเครื่องดูดฝุ่น (เก่งไหมค่ะนินทาตัวเองก็ได้) บะหมี่น้ำหนักขึ้นจากปีที่แล้วประมาณ 8 โล..เบาะๆใช่ไหม เลขห้าข้างหน้าไม่รู้จักแล้ว ที่ลดความอ้วนมาก็ไม่ประสบผล แต่ต้องเอาใหม่ ใหญ่เกินหน้าเกินตาแระ ต้องสร้างวินัยเพื่อชาติอย่างยิ่ง มามะ...จงมาดูรูปค่ะ น่าหม่ำไหมค่ะ อาหารจากร้าน Zen ปรกติเป็นเด็กค่าย Fuji ไม่ได้เข้า Zen มานานมากมาก อู๊ย อาหารอร่อยล้ำมีเมนูแปลกๆลูกครึ่งญี่ปุ่น ยุโรปด้วย เช่นเจ้าsushi salmon ข้างในมี Cheese ด้วยนะคะ ยำปลาหมึกก็ให้ปลาหมึกเยะมากเลย ปลาซาบะก็หร่อยๆ ตอนจบจ่ายด้วยบัตร KTC ลดไปอีก 20% น่าน...อันนี้เหมือนจัดการงานนอกสั่งไปนี้ด เพราะอิชั้นไม่ได้อยากใช้ แต้มแลกกะการลดราคา จาก 840 ลดไปเหลือหกร้อยปลายๆ เสียดายแต้ม (เพราะอยากเอาไว้ซื้อตั๋วเครื่องบิน ฮ่าฮ่าฮ่า ทำงานเองก็เงี่ย จะไปขอท่านป้อท่านแม่ก็คงไม่สะดวก ท่านให้มาตั้งมากแล้ว..แต่เก็บเองมันก็ไม่ง่ายเลยเน้อ) ปล เค้ามีการ์ดให้สะสมแต้มด้วย สะสมแลกอาหารนานชนิด เก็บแต้มได้ยันมิย ปีหน้า โอ้ว แม่เจ้า เก็บกันข้ามปี ที่อื่นสามเดือนก็เรียกว่ามากโขแล้วนะเนี่ย Zenใจดีเจงๆ (300 : 1 stamp) เอาเป็นว่า อาหารอร่อยมากมากค่ะ อยากจะบอกว่าทานเผื่อทุกคน (เอ..หรือไม่จริงนะ ฮิฮิ เรามีแอบโกงอะเปล่า)หายไปนานแต่คิดถึงทุกคนนะคะ ขอบอก..ไม่ได้โกหกด้วย..พูดจริงๆนะคะ
Create Date : 04 กรกฎาคม 2551
32 comments
Last Update : 4 กรกฎาคม 2551 20:34:10 น.
Counter : 874 Pageviews.
อะโฮอาหารเยอะมาก ทานไม่หมดก็โยนมาทางนี้ก็ได้นะคะ..