
 |
|
 |
 |
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
 |
 |
|
|
สุข เศร้า เหงา และ รัก ..
ความสุขเหรอ?
มันโบกบินจากไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้
จากที่เคยทำงานงานตำแหน่งหนึ่งด้วยความสุข สนุกสนาน กระตือรือร้น มีพลังขับเคลื่อนอย่างเหลือเฟือ ... วันเวลาเหล่านั้น มันกลายเป็นอดีตไปแล้ว
พอย้ายมาตำแหน่งใหม่ แผนกใหม่ .. เปลี่ยนเจ้านายใหม่ .. รู้สึกว่า .. เจ้านายไม่ชอบขี้หน้า
ลูกน้อง .. มีปัญหาเรื่องความสามารถ ทำงานธุรการ พิมพ์ดีดไม่ได้ คอมพิวเตอร์ไม่เป็น ภาษาอังกฤษ พูดได้ เขียนไม่ได้ การสื่อสารเลยต้องทำแบบ .. ส่งอีเมลเปล่า ๆ ไป แล้วโทรคุยแทน ..
สุดท้ายลูกน้องละอายใจลาออกไป
ช่วงแรกก็โอเคนะ ลูกน้องยอมรับว่าดวามสามารถของเขาไม่เหมาะกับงานตรงนี้
แต่พอเราไปประชุมที่ยุโรปหนึ่งสัปดาห์
พอกลับมา ... สถานการณ์เปลี่ยน
ลูกน้อง เปลี่ยนท่าที ทำราวกับว่าเรากดดัน หรือ บังคับให้เขาเขียนใบลาออก
เราน่ะหรือ? ถูกสังคมประนามล่ะสิ .. 
แต่ก็ช่างเถอะ ตัวเราเท่านั้นที่รู้ว่า .. ความจริงคืออะไร
เราได้ให้โอกาสน้อง ครั้งแล้วครั้งเล่า จนน้องละอายใจ ลุกขึ้นมาเขียนใบลาออกเอง .. ถ้าเขาไม่ลาออก เราจะทำอะไรเขาได้ ก็ต้องปลุกปล้ำสอนกันไป ..
แต่สอนเท่าไร ก็ยังผิดซ้ำ ๆ อยู่ .. ความละอายใจ มันก็มาเกาะกินเอง ..
เสียดายที่จากกันในลักษณะนี้ .. เคยเป็นพี่เป็นน้องที่ดีต่อกันมาตั้งนาน ..

Create Date : 28 กรกฎาคม 2554 |
|
0 comments |
Last Update : 28 กรกฎาคม 2554 21:46:05 น. |
Counter : 492 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
|
กัณพิรุณ |
 |
|
 |
|