|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
เมื่อไม่นานมานี้มีปัญหาหาหนึ่งเกิดขึ้น จนทำให้ตัดสินใจที่จะตัดเพื่อนคนหนึ่งออกไปจากชีวิต เอาจริง ๆ ใครมันจะไปคิดว่าเราจะต้องมาคิดเลิกคบเพื่อนตอนอายุเท่านี้... แถมยังเป็นเพื่อนที่คบกันมาสิบกว่าปีอีกต่างหาก... แต่อย่างว่า...เมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว เราก็จำเป็นที่จะต้องตัดสินใจทำอะไรบางอย่างเพื่อแสดงจุดยืนของเราเอง
มาจนถึงตอนนี้ คนที่รู้เรื่องไม่มีใครบอกให้เราตัดสินใจใหม่นะ ทั้ง ๆ ที่ก็รู้กันหมดว่าเรารักมันมาก
"เพื่อนสนิทไม่กี่คนในชีวิตของฉัน"
แต่ทุกคนก็เคารพการตัดสินใจของเรา
หลังจากเกิดเรื่อง เราก็ไม่ได้คุยกับมันอีกเลย ไม่รับสาย ไม่อ่านข้อความใด ๆ ทั้งสิ้น ปล่อยให้มันผ่านไปแบบนั้น แบบที่เราหายไปจากชีวิตมันเลย
มีคนถามว่ามันรู้ไหมว่าเราหายไป
ทำไมจะไม่รู้...
รู้สิ ถ้าไม่รู้ มันจะส่งแมสเสทมาขอโทษ และโทรหาถี่ยิบทำไมหลังจากที่เราหายไป
สิ่งที่เกิดขึ้นสอนให้ฉันตระหนักเรื่องความใกล้ชิด และความแตกต่างเรื่องเพศ
ฉันเคยมั่นใจว่ายังไงผู้ชายกับผู้หญิงก็เป็นเพื่อนกันได้
ฉันเชื่อมาตลอด เพราะมีมันเป็นเพื่อน...
แต่มาจนถึงตอนนี้...ฉันชักจะไม่เชื่อแล้ว
ขอบคุณระยะเวลาสิบกว่าปีที่เราได้รู้จักกันนะแก ดีใจที่มีแกเป็นเพื่อน เป็นคนระบายความเครียด เป็นคนสอนอะไรหลาย ๆ อย่าง ถ้าทำได้ ก็อยากมีแกในชีวิตต่อไป
แต่ตอนนี้...ฉันไม่ไว้ใจแกอีกแล้ว และฉันรู้สึกไม่ปลอดภัยเวลาอยู่ข้าง ๆ แกอีกแล้ว
ฉันเลยอยากหยุดทุกอย่าง แบบที่แกยังคงเป็นภาพสวย ๆ ในชีวิตฉัน
ฉันไม่อยากเกลียดแก ไม่อยากจริง ๆ
ขอบคุณอีกครั้งที่เป็นเพื่อนกันตลอดมา...แต่ไม่ตลอดไป
ฉันเอง...
Create Date : 09 ธันวาคม 2560 |
Last Update : 9 ธันวาคม 2560 17:03:53 น. |
|
0 comments
|
Counter : 340 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|