บันทึกลูกน้อย
Group Blog
 
 
เมษายน 2552
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
21 เมษายน 2552
 
All Blogs
 

สู้เพื่อลูก

...หลังจากนอนพักรักษาตัว อาการก็ดีขึ้นเป็นลำดับ หม่าม้าก็ชวนป่าป๊า และเจ่เจ๊เกรซไปใส่บาตร ปล่อยปลา และคุณหมอก็นัดดูอาการถี่กว่าปกติ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีปัญหาอะไร และคุณหมอคิดว่าถ้าผ่านพ้นช่วงเดือนที่ 5 ที่ 6 ไปได้ นั่นหมายถึงโอกาสที่จะตั้งครรภ์ต่อไปจนถึงกำหนดคลอดน่าจะมีเปอร์เซ็นต์สูง หม่าม้าหมั่นทำบุญแผ่อุทิศส่วนบุญไปให้ลูกและเจ้ากรรมนายเวร เพื่อที่เราจะได้เกิดมาร่วมเป็นครอบครัวเดียวกัน ในการนัดของคุณหมอแต่ละครั้ง คุณหมอจะเอาที่ฟังเสียงหัวใจมาฟังการเต้นของหัวใจของลูกน้อยในพุง หม่าม้าป่าป๊าได้ฟังทีไร รู้สึกใจชื้น มีกำลังใจที่จะเดินหน้าต่อไป คุณหมอบอกว่าลูก active มาก ดิ้นเก่งมาก แต่ท้องนี้น้ำหนักหม่าม้าขึ้นมานิดเดียวเอง เพราะ4-5เดือนแรกแพ้ท้องอย่างมาก น้ำหนักลดเอาลดเอา น้ำหนักเพิ่งจะขึ้นหลังเดือนที่ 5ไปแล้ว แต่อาการแพ้ท้องก็ยังไม่หายไป หม่าม้าแอบร้องไห้บ่อยครั้ง เพราะรู้สึกทรมานกับอาการแพ้ท้องนี้จนไม่อยากทำอะไร อยากจะนอนอย่างเดียว แถมรู้สึกสงสารเกรซมากมายเพราะตั้งแต่เริ่มตั้งครรภ์ที่ 2นี้ หม่าม้าไม่อยากทำอาหารให้หม่ำเลย ได้กลิ่น ได้เห็นจะพาลไปอาเจียน เรียกว่าถูๆไถๆ ฝืนทำไป บางทีไม่ไหวจริงๆ ก็ซื้อเอา ช่วงนี้เกรซเลยไม่ค่อยได้กินอาหารแปลกใหม่ หรือ ปลา หรือ ผักเท่าที่ควร เพราะซื้ออาหารสำเร็จส่วนใหญ่ก็จะมีแต่เนื้อสัตว์ซะมากกว่า เรื่องเล่นพัฒนาเสริมทักษะ อันนี้ไม่ต้องพูดถึงเลย หม่าม้าแทบจะไม่มีเรี่ยวแรงสอนลูกเลย จากที่เคยทำนั่นสอนนี่ ช่วงเวลานี้หม่าม้าแทบจะปล่อยให้เกรซเล่นเองลำพัง หม่าม้าได้แต่อ่านหนังสือนิทานให้ฟังนิดหน่อย ช่วงนี้ไม่ได้สอนอ่าน นับเลข และอื่นๆอีกมากมาย

ส่วนเบบี๋ในพุง ท้องนี้หม่าม้าไม่ค่อยได้บำรุงเลย เพราะทานไม่ค่อยลง ช่วงแพ้ท้องก็เหม็นไปหมด แม้แต่คนในบ้านรวมถึงป่าป๊ายังต้องสั่งห้ามกินอาหารที่ใส่กระเทียมกัน อาม่าเลยต้องงดใส่กระเทียมและของมีกลิ่นแรงในอาหาร ส่วนป่าป๊านี่วันไหนที่กินกระเทียมมา โดนหม่าม้าไล่ห้ามเข้าใกล้ ไม่งั้นหม่าม้าทนไม่ไหว มีอาเจียนใส่ ขนาดใครทานกระเทียมแล้วเข้าห้องน้ำก่อนหม่าม้า หม่าม้ายังได้กลิ่นเลย ยังต้องอุดจมูกแล้วเข้าห้องน้ำ ไม่งั้นได้อาเจียนโลด และท้องสองนี้หม่าม้าไม่ได้เป็นคุณนายเหมือนท้องแรก ท้องแรกสบายๆ มีคนทำนั่นทำนี่ให้ ท้องสองนี่ต้องดูแลเจ่เจ๊เกรซ อาม่าก็ป่วยเข้าโรงพยาบาลบ่อย ก็ต้องดูแลอาม่าอีกคน งานที่ออฟฟิศป่าป๊าก็ยุ่งเหยิง หนักมากขึ้น ไม่ค่อยมีเวลามาคุยกับลูกในท้อง แถมหม่าม้าก็ต้องช่วยทำงานบ้านด้วย(เพื่อที่ป่าป๊าจะได้เบาแรง กลับจากทำงานเหนื่อยๆจะได้มีเวลาพัก แถมช่วงท้องสองนี้ เป็นช่วงที่ป่าป๊าเตรียมตัวสอบ Certificate ของ Cisco อยู่หลายใบ เวลาของป๊าส่วนใหญ่ก็อยู่กับการอ่านหนังสือ เตรียมตัวสอบ) ป่าป๊าก็ขอโทษหม่าม้าที่ดูแลได้ไม่ดี แต่เวลาที่ผ่านไปแต่ละวันก็สำคัญกับป่าป๊าเช่นเดียวกัน เพราะป่าป๊าต้องสอบแต่ละตัวให้ผ่านภายในระยะเวลาที่กำหนด ไม่เช่นนั้น Certificate ที่เคยได้มาจะหมดอายุ และต้องเริ่มเสียเงินสอบใหม่ ดังนั้นป่าป๊าเลยฝากหม่าม้าดูแลลูกน้อยในท้อง และป่าป๊าจะคอยถามไถ่หม่าม้าเสมอว่าลูกน้อยในท้องเป็นอย่างไร บางทีป่าป๊าก็หาเวลามาคุย มาลูบท้อง และดูลูกดิ้น

ส่วนงานหน้าร้าน หม่าม้าก็ยังช่วยอากงอยู่ หลังๆ เศรษฐกิจไม่ดี ลูกค้าเงียบไปเยอะ หม่าม้าก็มีเวลาพักบ้าง ช่วงกลางคืนตอนท้องแรกหม่าม้าจะเปิดเพลง Mozart หรือ เพลงเด็กที่ได้ CD มาจากเสถียรธรรมสถานให้เจ๊เกรซฟัง แต่พอท้องสองนี่ หม่าม้าได้เปิดบ้าง ไม่ได้เปิดบ้าง เพราะบางวันเจ่เจ๊เกรซไม่ยอมให้เปิด จะขอเปิด Barney แล้วเข้านอน บางทีหม่าม้ากล่อมเจ๊เข้านอน แล้วก็เผลอหลับไปด้วยกัน ส่วนนิทานหม่าม้าก็จะอ่านให้ฟังพร้อมๆกับเจ่เจ๊เกรซ แต่ท้องสองนี้เป็นช่วงเวลาที่หม่าม้าได้พาลูกในท้องสวดมนต์ก่อนเข้านอนเป็นประจำ

ท้องนี้หม่าม้าต้องอึด ต้องอดทน บางครั้งรู้สึกเหนื่อย แต่ไม่กล้าแสดงอาการให้ใครเห็น นอกจากป่าป๊า เพราะกลัวอาม่าจะไปเอาเรื่องกับป่าป๊า หม่าม้าคิดว่าป๊าก็ทำหน้าที่ของป๊าเหนื่อยพออยู่แล้ว แถมออฟฟิศกับบ้านก็ไกลมาก ป๊าต้องเหนื่อยกับการเดินทาง และการทำงานพอแล้ว บางเรื่องที่หม่าม้าทำแทนได้ ก็จะทำแทน บางครั้งก็แอบน้อยใจเหมือนกันว่าทำไมป่าป๊าไม่ช่วยหยิบโน่น ทำนี่ ต้องคอยบอก แต่ในอีกความรู้สึกก็เข้าใจว่าเค้าเป็นผู้ชาย เค้าไม่ละเอียดเหมือนผู้หญิง บางครั้งก็ละเลย ไม่รู้ว่าสิ่งนี้ต้องทำ หรือ ไม่รู้จะช่วยทำอะไร ดังนั้นช่วงเวลานี้หม่าม้าก็ทำหน้าที่ดูแลน้องเกรซให้ดี ไม่ให้เกรซรู้สึกว่ามีน้องแล้วรักน้องมากกว่า และช่วงท้องสองนี้ เกรซออกจะอ้อนหม่าม้าเป็นพิเศษ เกรซมักจะขอร้องให้อุ้ม ทั้งๆที่รู้ว่าหม่าม้ามีน้อง อุ้มไม่ไหว เจ็บท้อง แต่ก็ยังขอให้อุ้ม หากไม่อุ้ม ก็จะกรี๊ด จะร้องไห้ จะลงไปนอน ไปนั่งบ้าง โดยเฉพาะเวลาไปเดินห้างสรรพสินค้า ซึ่งเมื่อก่อนเกรซไม่เคยเป็น บางครั้งหม่าม้าก็พูดอธิบายให้ฟังก่อนจะอุ้ม บางครั้งหม่าม้าก็ปล่อยให้ลงไปนอน ไปนั่งสักพักเพราะกลัวจะได้ใจ แล้วค่อยอุ้ม หม่าม้าก็ต้องอุ้มเกรซทั้งๆที่บางทีไม่ไหว ครั้นจะให้ป๊าหรือคนอื่นอุ้ม เกรซก็ไม่ยอม ไม่เอา และเกรซมักจะเรียกร้องความสนใจคนในบ้านบ่อยๆ บางทีแค่พูดสอนนิดเดียว เกรซก็ปิดหน้าร้องไห้เป็นการใหญ่ ดังนั้นช่วงนี้ทุกคนต้องระวังการพูด และอารมณ์เป็นอย่างมาก ต้องใจเย็น และคอยรับมือกับอารมณ์ที่แปรปรวนของเกรซ ณ. เวลานี้

ท้องสองนี้สอนให้หม่าม้าแกร่งขึ้นเยอะ เพราะต้องทำอะไรมากมาย แม้จะใกล้คลอดก็ยังต้องทำอยู่ บางทีแอบร้องไห้ เพราะเหนื่อย แต่พอตั้งสติได้ ก็กลับสู่โหมดความเป็นจริง และทำความเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น จริงๆก็อยากจะจ้างพี่เลี้ยง แต่ภาวะนี้รู้สึกว่ารายจ่ายเยอะแล้ว อยากเก็บเงินไว้ให้ลูกๆ และไม่สะดวกเรื่องที่พัก แถมมีพี่เลี้ยงคนหนึ่ง เหมือนมีลูกเพิ่มอีกคน มักจะมีปัญหาจุกจิก เพราะจริงๆ ตอนน้องเกรซก็มีพี่เลี้ยงคอยช่วยดู ช่วยทำงานบ้านให้ แต่พอย้ายบ้านมาก็เลยไม่ได้จ้างต่อ แถมมีปัญหาจุกจิกเยอะ เลยตัดปัญหา ไม่จ้างซะเลยดีกว่า

... หม่าม้าดีใจที่ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆเดินทางมาจนถึงโค้งสุดท้าย โค้งสุดท้ายที่หม่าม้าจะได้เห็นหน้าลูกน้อยแล้ว สมกับที่หม่าม้าได้อดทน ได้เฝ้ารอ แม้ช่วงโค้งสุดท้ายก่อนคลอดนี้ หม่าม้าจะกลับมาแพ้ท้องมากมาย แต่หม่าม้าก็ยังสู้ ยังอดทน เพื่อรอวันที่จะได้อุ้มได้กอดลูก .... เมื่อวาน 22/4/52 เป็นวันที่หม่าม้าจำได้ดี เพราะหม่าม้าแพ้ท้องมาก จนนั่งน้ำตาไหลที่ห้องน้ำหลายต่อหลายรอบ เมื่อวานไม่มีเรี่ยวแรงทำอะไรเลย ทานอะไรก็อาเจียนออกหมด จะนั่ง จะนอนก็ไม่สบายตัว รู้สึกมึนๆ อยากจะอาเจียนตลอดเวลา ปากก็รู้สึกขมๆ แต่ไม่นึกอยากทานอะไร เรียกว่าอาเจียนจนหมดท้อง ไม่มีอะไรจะให้ออกแล้ว จนหม่าม้าต้องไปนอนพักตั้งแต่ 10.30น.-13.00น. อาการก็ดีขึ้นมาหน่อย แต่ก็ยังไปอาเจียนเรื่อยๆ แม้จะมึนหัว จะแพ้ท้อง แต่พอได้เวลาเจ่เจ๊เกรซเลิกเรียน หม่าม้าก็ทำตัวเป็นปกติ ให้เวลา ดูแลเจ่เจ๊เกรซเหมือนเช่นเคย หม่าม้าไม่อยากให้อาม่าห่วงมาก ยิ่งอาม่าห่วงหม่าม้ามากเท่าไหร่ ป่าป๊าก็จะพลอยโดนตำหนิอีก

... นับถอยหลังไปอีก 3 สัปดาห์ ลูกน้อยจะได้ออกมาลืมตาดูโลกแล้ว หม่าม้าได้แต่ภาวนาให้ลูกออกมาเป็นเด็กดี เลี้ยงง่าย และมีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง เพราะท้องนี้น้ำหนักหม่าม้าขึ้นมาน้อยมาก จากที่ท้องแรกน้ำหนักขึ้นรวมทั้งหมด 13 กิโลกรัม แต่ท้องสองนี้น้ำหนักขึ้นมา 6 กิโลกรัมเอง...




 

Create Date : 21 เมษายน 2552
2 comments
Last Update : 29 เมษายน 2552 14:44:12 น.
Counter : 854 Pageviews.

 

อดทนอีกนิกนะคะคุณม่ เดี๋ยวอีกไม่นานน้องก็จะออกมาแล้ว ตอนนั้นหายแพ้ท้องแน่นอนค่ะ(จะแพ้ได้ไง ก็ไม่ได้ท้องแล้ว อิอิ)

คุณแม่เก่งมากๆเลยนะคะ อดทนมาจนเกือบถึงเส้นชัยแล้ว ขอให้คลอดง่ายๆ แข็งแรงปลอดภัยทั้งแม่ทั้งลูกค่ะ

 

โดย: โบค่ะ (bodiamond1 ) 24 เมษายน 2552 13:36:57 น.  

 

ยกนิ้วให้เลยอ่ะ สุดยอดคุณแม่ เมื่อวันเสาร์เจอกันเห็นแล้วนี่ขนลุกเลยอ่ะ เห็นแล้วกลัวจิงๆๆ อิอิ สู้ๆ ซาโตชิ (เกี่ยวไหมเนี่ย)

 

โดย: พี่ก้อย IP: 203.146.149.147 27 เมษายน 2552 18:21:16 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


jeabko
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add jeabko's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.