ครั้งที่ 4 ของการเรียนที่คริสเตียนมองเตสเซอรี่

....ก่อนจะถึงวันเรียนในครั้งที่ 4 นี้ น้องเกรซเริ่มหวาดระแวง คอยถามว่า "แม่ไหน" หรือ "หม่าม้าไหน" บางทีก็ร้อง "หม่าม้าจ๋า" เป็นแบบนี้เกือบสองอาทิตย์ จนหม่าม้าแทบจะกระดิกตัวไปไหนไม่ได้เลย ขนาดแว่บไปเข้าห้องน้ำแป๊ปเดียว เกรซก็เริ่มเดินหา และร้องหาแม่ บางทีนั่งอยู่ข้างๆกัน เกรซก็ร้อง "หม่าม้าไหน" "หม่าม้าจ๋า" จนคนที่บ้านเริ่มรำคาญเสียงถามหาหม่าม้าของน้องเกรซ

และหลังจากการเรียนในครั้งที่ 3 น้องเกรซกลับมาเริ่มกรี๊ด เรียกว่าอะไรไม่ได้ดั่งใจเป็นกรี๊ด หรือบางทีเล่นๆอยู่ อารมณ์บูดขึ้นมาก็กรี๊ดซะงั้น เลยไม่รู้ว่าเป็น Terrible Two หรือไปเลียนแบบพฤติกรรมเพื่อนๆที่ไปเรียนหรือเปล่า เพราะเวลาคุณครูบัวให้เข้าคิวรอฝึกของแต่ละชิ้น หรือให้นั่งเรียบร้อยดูคุณครูสาธิต เด็กๆหลายคนอยากจะไปหยิบของเล่น อยากจะเดินไปตรงนั้นตรงนี้ อยากจะไปหยิบของที่คุณครูสาธิต พอให้เด็กๆนั่งเรียบร้อย บางคนเลยเกิดอาการงองแง กรี๊ดบ้าง เพราะถูกขัดใจ

การเรียนในครั้งที่ 4 มาถึง เสาร์ที่ 14-3-52 วันนี้ไปถึงโรงเรียนเกือบๆ 9โมง พอดีวันนี้ทุกคนติดธุระ หม่าม้าเลยกระเตงเกรซไปเรียนพร้อมกับเบบี๋ในพุง ก็นั่งแท็กซี่ไปกัน พอลงรถแท็กซี่ เกรซเหมือนเอากาวตราช้างติดเท้าไว้ ไม่ยอมก้าวเท้าเลย จนหม่าม้าต้องอุ้มเข้าโรงเรียน พอเข้าไปเกรซก็เกาะหม่าม้าแน่น และเริ่มพูด "หม่าม้าจ๋า" "หม่าม้าไหน" หม้าก็ชวนเกรซเล่นไม้ลื่น ปกติเกรซจะชอบมาก แต่วันนี้เกรซไม่ยอมปล่อยหม่าม้าเลย ให้อุ้มและเกาะแน่น และไม่ยอมลงมาเล่นไม้ลื่น แล้วสักพักเกรซก็เริ่มร้องไห้ หม่าม้าก็ชวนเกรซไปเล่นของเล่นด้านใน เกรซก็ไม่สนใจ สนใจแต่หม่าม้าคนเดียว หม่าม้าก็พาเกรซออกไปดูกระต่ายที่สนามหญ้า เกรซก็ไม่มีทีท่าสนใจเช่นกัน และยังคงร้องไห้ คราวนี้น้ำตาของคนเป็นแม่เริ่มไหลออกมา รู้สึกสงสารลูกจับใจ หากลูกร้องเพราะไปโรงเรียนปกติทั่วๆไป หม่าม้าคงไม่รู้กังวลหรือเศร้างขนาดนี้ แต่นี่เห็นลูกหวาดระแวง เห็นลูกไม่ยอมดู ไม่ยอมเล่นสิ่งที่ลูกเคยชอบ เห็นลูกร้องหาแต่แม่ เห็นลูกร้องไห้เกาะแม่แน่นทั้งๆที่แม่ยังอยู่ด้วย แม้จะพูดให้ความมั่นใจว่าการเรียนในวันนี้แม่อยู่ด้วย เกรซก็ยังไม่หยุดร้องไห้ เรียกว่าวันนี้เกรซร้องจนเพลียและหลับไป พอตื่นมาก็ยังกลัวๆ เดินไปดูเพื่อนเล่นบ้าง แต่คราวนี้ไม่กล้าเดินไปไหนเท่าไหร่ เกาะแม่แจเลย คุณครูเรียกให้ไปลองกรอกน้ำใส่ขวด เทน้ำออกจากขวด เกรซก็ไม่เอา แค่เห็นหน้าคุณครูก็จะร้องไห้แล้ว หม่าม้าเลยพาไปร่วมกิจกรรมอีกมุมกับครูบัว คุณครูทำจุดให้เด็กๆนั่งขัดสมาธิให้เรียบร้อย แล้วครูบัวเริ่มสาธิตการต่อหอคอย แล้วให้เด็กมานั่งทำที่หน้าคุณครูเป็นรายคน งานนี้เกรซยังไม่หายกลัว ก็เลยไม่ค่อยมีอารมณ์อยากทำกิจกรรม หม่าม้าก็ไม่บังคับ
ตอนหลังหม่าม้าเลยพาเกรซออกมาหม่ำสปาเก็ตตี้ที่ป้าใบทำให้เด็กๆทาน เกรซชอบมาก หม่ำจนเกือบหมดจานเลย พอทานเสร็จ หม่าม้าพาเกรซเล่นเพลินๆสักพัก ลุงเชียรก็มารับปลาวาฬกับป้าจอย หม่าม้าเลยขอติดรถออกมาด้วย แล้วเราก็พากันกลับบ้าน

วันนี้เกรซหวาดกลัวกับที่นี่มาก ร้องหาหม่าม้าตลอด 24 ชม. เรียกว่ากระดิกตัวไปไหนไม่ได้เลย แม้แต่โซ้ยโกวที่เกรซชอบเล่นด้วย วันนี้ไปว่ายน้ำกันเกรซก้ไม่ให้อุ้ม ไม่ยอมลงว่ายน้ำกับโซ้ยโกว ร้องหาหม่าม้า จนหม่าม้าต้องลงว่ายน้ำด้วย กลางคืนก็เอาไปนอนละเมอ ทั้งร้องไห้ ทั้งร้องแม่จ๋า ฟังแล้วหดหู่ เศร้าเลย ทำเอาหม่าม้าเครียดไปเลย จนหม่าม้าไปแอบร้องไห้กับป่าป๊า ป่าป๊าก็ปลอบใจ และพยายามหาวิธีให้เกรซหายเครียด หายหวาดระแวง ทุกคนที่บ้านตอนนี้ต้องใจเย็น และรับมือกับอาการนี้ของเกรซกัน

Create Date : 14 มีนาคม 2552		1 comments
Last Update : 19 มีนาคม 2552 12:41:26 น.
Counter : 1285 Pageviews.
Share Tweet