(ใจคนยากแท้หยั่งถึง) ... ลูกบุญธรรม...>> แล้วมี้ จะให้หนูชื่ออะไรดีละเนี้ย
เรื่องราวทั้งหมดเริ่มต้นเมื่อเช้าวันอาทิตย์ ที่ 25 มกราคม 2552มี้ไปที่ร้านเหมือนเดิมอย่างที่เคยไป วันนั้นพี่โก้รีบชวนมี้มาที่หลังร้าน บอกว่ากระต่ายโดนทำร้ายมา บอกว่า ขาหลังหัก บอกตรงๆนะ ตอนนั้นมี้ยังไม่เห็นหนูหรอกลูก ...จากนั้นพี่โก้ก็เปิดกล่อง หนูนั่งมองมี้ตาใสแจ๋ว ..หน้าตาหนูแบ๋วจริงๆ หนูมองมี้ประมาณว่า "หนูผิดอะไรเหรอ หนูแค่ทำผิดนิดเดียวเอง ....แค่ซนไปหน่อยแค่นั้นเอง" แต่ทำไมผู้ชายคนนั้น เค้าทำหนูแบบนี้ได้ไงค่ะเนี้ย หนูน่ารักซะขนาดนี้ ใจดำจริงๆโก้ๆ เล่าให้มี้ฟังว่า มีคนพาหนูมาให้ร้านแต่เช้า บอกว่าไม่เลี้ยงแล้ว ถ้าไม่รับไว้ ที่บ้านก็จะปล่อยให้ตาย หรือตามยฐากรรมเป็นแน่ และเล่าเหตุการณ์ให้ฟังเรื่องราวต่างที่เกิดขึ้น" ป๋มอยู่ที่บ้าน กับพี่ๆแกสบี้ ซึ่งป๋ารักพี่แกสบี้มากๆ เหมือนจะไม่รักป๋มเท่าไหร่ วันนี้ป๋าเห็นป๋มทะเลาะกับพี่แกสบี้ ป๋าก็จับป๋มเขวี้ยงใส่ฝาผนังเลย...>> ป๋า ไม่ถามป๋มสักคำ .... ว่าทำไมป๋มถึงไล่กัดพี่เค้า เพราะพี่เค้ามาทำป๋มก่อน ...ป๋มเจ็บ ป๋มเลยทำกลับบ้างนิดหน่อย.... >>> ก็ป๋ม 4 เดือนแล้วนิ ป๋มเริ่มเป็นหนุ่มแล้ว ป๋มเริ่มครั้นเนื้อ ครั้นตัว เป็นอะไรไม่รู้บอกไม่ถูก"*** และจากนั้น ก็ไม่มีใครต้องการป๋มแล้ว " ถ้าไม่รับป๋มไว้ ที่บ้านจะปล่อยป๋มไว้อย่างนั้น ตายแน่ๆ "" มี้หน่อยเห็นป๋ม สภาพแรก น้ำตาตกเลยค่ะ กระต่ายน้อยตัวเล็กๆ ไซด์ประมาณ 4 เดือน ขาหลังซ้ายหัก ห้อยล่องเล่งเลยค่ะ ขันพันกันยุ่งเหยิง"" มี้หน่อย ชมป๋มว่า ป๋มเก่งจังเลย เจ็บขนาดนี้แล้ว ป๋มยังมีแรงสู้มี้ได้เลย "" มี้วางป๋มลงกล่อง บอกพี่โก้ๆ ว่า ให้หากล่องเล็กๆ มาใส่ป๋มไว้หน่อยนะ รองผ้านิ่มๆไว้ ....>>> จากนั้นป๋มเห็นมี้กดโทรสับ ตื๊ดดดดดด แล้วบอกว่า สวัสดีค่ะ .... พี่แก้ว ...หน่อยมีเรื่องปรึกษาหน่อยค่ะ พี่แก้ว :~ ได้ครับ ว่าไงครับ รับใครมาอุปการะอีกล่ะมี้หน่อย : แฮะๆ พี่แก้วค่ะ คือว่า เรื่องมันเป็นมางี้ค่ะพี่ (ตามที่เล่าข้างบนค่ะ).... พี่ว่าทำไงดีค่ะ แล้วแผนการรักษาทำไงดีพี่แก้ว : มี 2 ทาง ถ้าไม่หนักมาก ทำการรักษาขาไว้ โดยการซ่อมใส่เพลตไว้ หรือถ้าเลวร้ายมากกว่านั้น ก็ตัดขา แง๋วๆๆๆ มี้หน่อย : ฮือๆ จริงเหรอพี่ พี่แก้ว : เดี๋ยวพี่โทรกลับหาหน่อยนะ ว่าทางรพส.พี่ รับเคสนี่ได้มั้ย และที่ไหนดีที่สุดมี้หน่อย :~ ได้ค่ะ พี่แก้ว ขอบคุณมากนะคะไม่อยากจะบอกนะ ตอนแรกมี้โทรไปปรึกษาคุณหมออ้อยด้วยละ อื้ม...ความคิดเห็นเหมือนกันเลยฮับเวลาผ่านไปช้าเหลือเกินฮะ ระหว่างนี้ มี้ให้ป๋มกินยาแก้ปวด + แก้อักเสบ ระหว่างรอลุงแก้ว โทรกลับมา ระหว่างนั้นป๋มก็ยังนั่งนิ่งๆ มองโน้น มองนี่ และคิดถึงสิ่งที่ป๋มทำให้ป๋าโกรธป๋ม ป๋มอยากจะขอโทษป๋า แต่ป๋าคงไม่ให้อภัยป๋ม ....ป๋มอยากจะบอกป๋า ว่าป๋มขอโทษฮะ "ลุงแก้ว โทรกลับมาแล้วฮะ ..... และบอกว่า ให้มี้ พาป๋มไปที่รพส. เกษตรดีกว่าฮะ เพราะที่นั่นมีคุณหมอที่เกี่ยวกับกระดูกเก่งมาก และระหว่างนี้ก็ให้น้องทานยาตามที่บอกแหละ และรอคุณหมอเค้า พี่ติดต่อไว้แล้วต้องขอบคุณลุงแก้วมากๆฮับป๋มไปเจอคุณหมอที่รพส.เกษตร เจอคุณหมอจ๋า และได้ไปx-ray เล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณหมอจ๋าฟังเพิ่มเติมอีกครั้ง คุณหมอจ๋าบอกว่า โหดร้ายมากๆ ไม่เป็นไรเน๊อะได้บ้านดีแล้วเจ้าหนูน้อย แต่มี้หน่อยทำหน้าแปลกๆแฮะ 55555คุณหมอจ๋า อ่านฟิลม์ (รัฐภูมิ) เอ๊ย..... ฟิลม์x-ray ถึงกับร้องโอ๊ะ โอ๊....... จากที่เข้าใจกัน ว่าน่าจะ แค่ท่อนเดียว และจะซ่อมได้แต่นี่ หัก 2 ตำแหน่ง แย่มาก ผ่าตัดเอาขาป๋มออกดีกว่า น่าจะปลอดภัย และไม่ซ้ำซ้อนมากที่สุด น้องปลอดภัยด้วย ไม่ช้ำมากมี้หน่อย okค่ะ ...เจ้ย มี้ไม่ถามป๋มสักคำเลยเหรอเนี้ย มี้ทำหน้าเจื่อนๆ เหมือนจะร้องไห้ และป๋มไม่ถามต่อ มี้ถามป๋มว่า ทำไมถึงโชคร้ายอย่างนี้เหนอ ป๋มบอกมี้ว่า ไม่โชคร้ายหรอกฮะมี้ ทุกสิ่งที่มีชีวิตบนโลกนี้ ต้องเวียนว่ายตายเกิด หนีไม่พ้นวัฏจักร เกิด...แก่...เจ็บ...ตายฮะ มี้ป๋มมองว่า ป๋มยังโชคดีที่เจ็บแค่นี้แล้วได้เจอมี้หน่อย >>> ไม่เป็นไรนะมี้ เดี๋ยวป๋มก็หาย วันนี้ 27-1-09 เดี๋ยวมี้หน่อยไปรับหนูนะ ที่รพส.เกษตร มี้คุยกับคุณหมอจ๋าแล้ว ว่าการผ่าตัดเป็นไปได้ด้วยดี ....มารับหนูได้เลยว่าแต่ว่า .... มี้ยังไม่รู้เลย ว่าให้หนูชื่ออะไรดี ....สมองตันมากๆสรุปเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ใจคนยากแท้ หยั่งถึง ชื่อ แบ๋ว-แบ๋ว ดีมั้ยอะ ....จะได้เป็นน้องของพี่ แบม-แบม คิดไม่ออกอะ สมองตื้อตันไปหมด
เขวี้ยงใส่ข้างฝา นี่มัน .........จริงๆ
โอ๋ๆๆ ไม่เป็นไรนะ pippo หายไวๆนะจ๊ะ