Bloggang.com : แกงได : งานเก่า Ma now: . . . ก็เธอน่ารัก

งานเก่า Ma now: . . . ก็เธอน่ารัก

เมื่อวานซืนนี้ไม่ต้องไปเวิร์คช็อป

การประชุมสิ้นสุดก่อนกำหนด ทุกคนจึงมีเวลาว่างก่อนจะกลับ

"ฉัน"คิดจะไปเดินเที่ยวชมเมือง

เนื่องจากโรงแรมที่พักอยู่ไม่ไกลจากเส้นทางไปดอยสุเทพ

"ฉัน"จึงตัดสินใจว่าเป็นโอกาสดีที่จะได้ไปชมสวนสัตว์เชียงใหม่

ปรกติทางไปสวนสัตว์เชียงใหม่ เข้าได้สองทางคือทางหลังมช.และทางขึ้นไปดอยสุเทพ

การไปครั้งนี้จุดประสงค์ไปดูหมีแพนด้าโดยเฉพาะ

จะว่าเห่อก็คงไม่มีข้อโต้แย้ง

"ฉัน"เรียกรถแดงไปยังที่หมาย

มองดูแล้วการคมนาคมแบบเมืองนี้ก็มีทั้งข้อดีข้อเสีย

ข้อดีคือนึกอยากจะไปเมื่อไรก็ได้

ข้อเสียคือบางครั้งอาจถูกขูดรีดราคาเกินสมควร

"ฉัน"เคยทราบมาเมื่อเกือบสิบปีก่อนมีการจะสังคยนาระบบการขนส่งแบบนี้มาก่อน

ถ้าเราดูแผนที่ของตัวเมืองจะเห็นว่าค่อนข้างมีระเบียบ

เส้นทางถนนหนทางตัดกันคล้ายเป็นตาราง ซึ่งอาจทำการเดินรถแบ่งเป็นลูป ๆได้แบบต่างประเทศ

ถ้าทำอย่างนั้นก็จะเป็นระเบียบขึ้น

แต่รู้สึกว่ามีการประท้วงของพวกรถแดง อะไรทำนองนั้น

คงเป็นเรื่องการเมือง

มีผู้ได้ประโยชน์ ก็ย่อมมีผู้เสียประโยชน์

ผลเลยเป็นเหมือนเช่นเดิมอย่างนี้กระมัง

สวนสัตว์เชียงใหม่มีทำเลเกาะอยู่บนเนินเขา มีต้นไม้สูงใหญ่มากมาย และมีส่วนหนึ่งของสถานนีช่องเจ็ดตามที่เห็นในแผนที่ตรงบริเวณทางขึ่น

เมื่อไปถึงก็ได้ทราบว่าต้องเสียค่าเข้าชมสวนสัตว์และค่าเข้าชมแพนด้าอีกต่างหาก

สัตว์คู่นี้เป็นสิ่งที่ประเทศจีนให้ยืมมา

เพราะเป็นสัตว์ที่กำลังเหลือน้อย จึงมีการวิจัยเพื่อหาทางรักษาให้สัตว์ประเภทนี้เหลือรอดคงอยู่ได้ในอนาคต

จึงต้องมีค่าใช้จ่ายดำเนินการ และค่าเข้าชมนี้ก็จะได้นำไปใช้จ่ายในการดังกล่าว

ระหว่างทางไปชมก็ผ่านบริเวณสัตว์ทวีปแอฟริกา มียีราฟ นกกระจอกเทศเท่าที่เห็น

นกกระจอกเทศบางตัวก็ขนร่วงในส่วนบั้นท้ายจนน่ากลัว

"ฉัน"อดคิดไปไม่ได้ว่ามันจะเป็นโรคแบบเดียวกันกับหมาหนังกลับหรือเปล่า

แต่ไม่น่าจะใช่ "ฉัน"ก็หวังว่าคงไม่เป็นเช่นนั้น

ถึงบริเวณอาคารส่วนแสดงหมีแพนด้า มีป้ายบอกข้อมูลส่วนตัวของหมีน้อยทั้งสอง

"ฉัน"รู้สึกสะดุดตาว่ามีตัวหนึ่งเกิดวันเดือนเดียวกับฉัน

นี่ถ้าเป็นโบราณจะเรียกว่ามันเป็น"สหชาติ" (คือเกิดร่วมวันเวลเดียวกัน)ได้ไหม

เมื่อชำระเงินแล้ว ก็เดินไปตามทาง

เราต้องจุ่มรองเท้าให้ผ่านน้ำยาฆ่าเชื้อ. . . กลิ่นเหมือนเด็ตตอล . . . ก่อนจะเข้าอาคาร

เมื่อเข้าไปก็เห็นหมีแพนด้าตัวหนึ่งนั่งนอนจุมปุ๊กคาบนโครงไม้สูง

ทีแรก"ฉัน"นึกว่าเป็นของปลอมแต่ภายหลังจึงรู้ว่าเป็นของจริง

ตัวนั้น ชื่อ ช่วงช่วง หรือเทวัญนอนอุตุอยู่

ถึงมีขยับใบหน้าที่พาดบนคบไม้บ้าง บางครั้ง แต่เพียงชั่วไม่ถุงนาที

อีกตัวคือหลินฮุ้ย หรือเทวีกำลังขบ กัด กิน แทะไม้ไผ่อยู่

ไม้ไผ่ที่มันกินนี้เป็นกิ่งต้นไผ่ทีทจัดเตรียมไว้ กับไม้ไผ่ผ่าเป็นซีกกว้างประมาณสองนิ้วที่เจ้าหน้าที่โยนให้

"ฉัน"มาจังหวะไม่ดี คือตอนที่มันกินอาหารและนอน ซึ่งเป็นปรกติวิสัยของสัตว์คู่นี้ ตามที่เจ้าหน้าที่ว่า

ถ้ามาสบโอกาส ก็อาจจะเห็นมันเล่นหยอกล้อกัน

แต่นี่มาตอนเกือบสิบเอ็ดโมง จึงไม่มีโอกาสเห็นภาพดกล่าวเพราะตัวหนึ่งงีบไปเสียแล้ว

แต่ไม่เป็นไร ถึงยังไงก็ยังได้เห็นอีกตัว

เทวี หมีแพนด้านี้ ตัวออกหมอง ๆ เพราาะคลุกขึ้ดินตามพื้น และเพราะไม่ได้อาบน้ำ มีแต่เจ้าหน้าที่ทำความสะอาดโดยการเช็ด

ลำตัวก็ไม่อ้วนอุ้ยอ้ายอย่างที่คาด ตัวออกยาวๆ เสียด้วยซ้ำ

หรือเป็นเพราะเทวียังเด็กอยู่ อายุแค่ไม่กี่ปี เจ้าหน้าที่บอกเมื่ออายุสักห้าปีก็จะสามารถสืบพันธุ์ได้

แต่อาจเป็นไปได้ยาก เพราะสัตว์ประเภทนี้ติดลูกยาก

อีกทั้ง ตั้งท้องครั้งหนึ่ง จะคลอดออกมาเพียงหนึ่งถึงสามตัว แต่แม่หมีจะเลือกเลี้ยงเฉพาะตัวที่แน่ใจว่าจะอยู่รอดเพียงตัวดียว

ดังนั้น จึงไม่แปลกว่าทำไมสัตว์อย่างนี้จึงมีเหลือน้อย

"ฉัน"คิดในใจว่าเราอาจจะได้เห็นลูกของเทวีเพราะหมีแพนด้าทั้งคู่จะอยู่เมืองไทยประมาณสิบปี

แอบหวังลึก ๆ ว่า ทั้งคู่อาจมีทายาทตัวน้อยในปีที่ฉลองเจ็ดรอบของนายหลวง และภาวนาอยากให้เป็นเช่นนั้น

มันคงดีไม่น้อยเลย

ไม่แน่นะว่าอาจจะเกิดปาฏิหาริย์เช่นนั้นได้ เพราะบุญบารมีของพระองค์ท่าน

"ฉัน" มองดูเทวีแล้วก็อดเอ็นดูไม่ได้ในท่าทาง นั่งบ้าง นอนบ้าง ขบเคี้ยวกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย

กินไปกินมา เทวีก็ลุกขึ้นยืนไปตามเนินเทียมด้านหลังเพื่อทำกิจตามธรรมชาติ

เมื่อกินของใหม่เข้าไป ของเก่าก็ถูกปล่อยออกมา

มูลของมันสีเขียว

เจ้าหน้าที่บอกว่าคงเพราะกินส่วนที่เป็นใบมาก ถ้ากินลำต้น มูลจะออกเหลือง

ผู้ชมคนหนึ่งพูดติดตลกว่าไม่มีทางเป็นมะเร็งแน่เพราะระบบขับถ่ายดี

ต่อจากนั้นเทวีก็ปีนป่ายเนินเทียมขึ้นไปนอนอีกตัว

กว่ามันจะลุกขึ้นมากินอาหารอีกทีก็ราวเที่ยงและอีกรอบตอนสองโมงตามที่เจ้าหน้ที่บอก

"ฉัน"เห็นว่าคงไม่ไมีอะไรดูแล้วจึงเดินออกมาแวะเข้าไปอาคารที่ขายของที่ระลึกข้าง ๆ

เลือกซื้อได้โพสการ์ด สองสามใบ เพราของอื่นดูไม่ค่อยน่าซื้อ

น่าจะมีใครออกแบบอะไรที่สวย ๆ และน่าสนใจมาขายมากกว่าสิ่งที่เป็นอยู่

"ฉัน"ออกจากส่วนแสดงหมีแพนด้าอย่างอารมณ์ดี . . . ก็เธอน่ารัก นี่

ออกจากส่วนี้แล้ว"ฉัน"ก็เตร็ดเตร่ต่อไป

เดินไปดู กรงหมีขอ ที่มีสองตัว ตัวใหญ่นอนอยู่ ตัวเล็กหน้าตาบ้องแบ๊วเหมือนแร็คคูนแต่ไม่มีลาย

แล้วเจอะส่วนกรงนก

"ฉัน" เลยเดินเข้าไปสำรวจ

เมื่อเข้าไปจะเจอม่านโซ่เหล็กที่มีคนบอกว่ามีไว้เพื่อกันนกหนี

มีคนบอกว่า ความงามจะสัมผัสได้ต่อเมื่อเราพินิจพิจาณณาอย่าใกล้ชิด เห็นถ้าว่าจะจริง

นี่เป็นครั้งแรกที่"ฉัน" มีโอกาสได้เห็นนกในระยะใกล้ ๆ

นกชาปีไหน นกยูง และนกอื่น ๆที่"ฉัน"ไม่รู้จักชื่อ ดูแล้วล้วนเพลินตาเพลินใจนัก

นกยูงที่เห็นมีทั้งลำตัวสีเขียวและสีน้ำเงิน

โดยเฉพาะสีน้ำเงินนั้นสะดุดตามากเพราะจำไม่ได้ว่ามีนกสีนี้มาก่อน

สีน้ำเงินของมันอธิบายยากนักว่าจะเรียกสีอะไรดี มันเข้มแต่สว่างตา

"ฉัน"เพิ่งเข้าใจว่านกยูงมันสง่าอย่างไรเมื่อเห็นนกยูงทั้งตัวทอดแววหางยาวงามตายิ่งนัก

ออกจากกรงนก ก็เดินผ่านไปเรื่อย ๆ

เห็นหมีดำที่เหมือนหมีในการ์ตูนและหมีควายที่มีลายรูปตัววีสีขาวช่วงอก เล่นน้ำ กอดฟัดกันคู่หนึ่ง

"ฉัน" ว่าท่าทางกอดรัดฟัดกันอย่างที่เห็นคงเป็นที่มาของคำว่า"แบร์ฮัก" ของมวยปล้ำ

ออกจากกรงหมี เจอกรงสิงโต

นกอะไรสักอย่าง (ยังนึกชื่อไม่ออก) ที่มันขายาว ตัวสีชมพูเรื่อ ๆ

ก่อนจะกลับลงมาเห็นนกอีมูของออสเตรเลีย ที่คล้ายนกกระจอกเทศแต่ตัวเล็กว่าและไม่หนังกลับ มันร้องเหมือนเครื่องหางยาวกำลังสตาร์ทเครื่องอะไรพรรค์นั้น

กลับออกมาจากสวนสัตว์ประมาณเที่ยงเศษ

เดินไปหวังจะดูศูนย์ธรรมชาติวิทยาหรือพิพิธภัณฑ์อะไรสักอย่างของมช. ที่อยู่ข้าง ทางเข้าสวนสัตว์

แต่ปรากฏว่ายังไม่เปิดทำการ จึงอดดู ต้องเหมารถแดงกลับเข้าเมืองไปตามระเบียบ

การมาเชียงใหม่เที่ยวนี้ ได้ดูหมีแพนด้าคู่นี้ช่วงสั้น ๆ แต่แค่นั้นก็นับว่าคุ้มแล้ว

จากคุณ : Ma now - [ 28 พ.ค. 47 02:15:09]

ป.ล.ทั้งคู่กำลังจะแต่งงานกันแล้ว

Create Date : 04 ตุลาคม 2548

Last Update : 4 ตุลาคม 2548 0:39:47 น.

0 comments

Counter : 269 Pageviews.