|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
แม่มดพิสูจน์รักแท้
![](//i91.photobucket.com/albums/k286/Rovers_2006/173802_2995832.gif) มีเรื่องเล่าระหว่างสาวสวยและหนุ่มรูปงามผู้ซึ่งรักกันมาก และสาบานว่า แม้ความตายก็มิอาจจะพรากรักอันแสนจะมั่นคงนี้ลงได้ และในครั้งนั้นยังมีแม่มดตนหนึ่งผู้ซึ่ง ไม่เชื่อว่าความรักของทั้ง 2 จะมั่นคง จึงคิดหาทางพิสูจน์ขึ้นมา นางกล่าวว่า .. . . . "หากพวกเจ้ามั่นใจในรักของอีกฝ่าย ซึ่งยั่งยืนแม้ว่าความตายจะพราก ดังนั้นข้าก็อยากจะลองดูว่ามันจะเป็นอย่างไร...ข้าขอสาปให้นับแต่นี้ เป็นต้นไป ไม่ว่าจะเกิดใหม่อีกสักกี่ชาติ บุรุษนี้จะไม่มีทางจำเจ้าได้ เขาจะไม่สามารถจำได้ ว่าเคยรักเจ้า และตรงกันข้ามกับเจ้า เจ้าจะเป็นคนที่จำทุกอย่างได้ เพราะเจ้า จะยังคงอยู่เช่นนี้ตลอดไป ไม่แก่ไม่เฒ่า ไม่มีวันตาย จะอยู่อย่างนี้นิรันดร... เจ้าจะจำเวลาที่เคยรักเขา เคยเป็นที่รักและต้องเฝ้ารอการกลับมาของเขา ในชาติแล้วชาติ เล่าตลอดกาล... วันใดก็ตามที่เจ้าทำให้เขารู้ตัวว่ารักเจ้า ทำให้เขาจำเจ้าได้ วันนั้น...คือวันที่ความเป็นนิรันดร์ของเจ้าสิ้นสุดลง.. เจ้าจะแก่และตาย ตามสภาพ ของอายุขัยที่ควรเป็น.. . และคราวนี้ก็จะเป็นทีของเจ้าหนุ่มนั่นแทน... เขาจะต้องเป็นคนที่ค้นหาเจ้าบ้าง..." หลังจากนั้นมาปีแล้วปีเล่าเวลาผ่านไปศตวรรษทบศตวรรษ ที่หญิงสาวเฝ้าตามหาชายหนุ่มคนรัก และทุกครั้งที่เธอได้พบเขาในสภาพของใครคนหนึ่ง ที่ไม่มีความทรงจำ เกี่ยวกับเธอเลยแม้แต่น้อย... เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เขา จำเธอได้ แต่มันไม่เคยสำเร็จชาติแล้วชาติเล่า... หลังจากการเกิดและดับของเขาผ่านไปนับสิบครั้ง เขาก็ยังไม่อาจระลึกได้ ถึงความรักของเธอ...ความทุกข์ทรมานของหญิงสาวถูกเฝ้าดูอย่าง เย้ยเยาะ โดยนางแม่มดผู้รอคอยเวลาที่หญิงสาวจะยอมรับว่า... รักแท้ที่แม้ความตาย ก็ไม่อาจพรากไม่มีจริง แล้วนางแม่มดก็ต้องประหลาดใจ เมื่อพบว่า ในช่วงหลัง ๆ มา หญิงสาวไม่ได้พยายามที่จะทำให้ชายหนุ่มระลึกถึงตน ไม่พยายามให้ชายหนุ่มรักตน... แต่กลับทำทุกอย่างที่คิดว่าจะทำให้เขามีความสุข และทำให้เขาเกิดรอยยิ้ม แทน... แล้ววันหนึ่งนางแม่มดก็เก็บความสงสัยไว้ไม่ไหว จึงปรากฏตัวเพื่อเอ่ยถาม กับตัวหญิงสาวเอง... "เจ้าได้ละทิ้งความพยายามของเจ้าเสียแล้วหรือ... ความพยายามที่จะพิสูจน์ ให้ข้าเห็นอำนาจและพลังของรักแท้ที่เหนือกว่าอำนาจใด ๆ แม้กระทั่งคำสาปของข้า..." "จริง ๆ แล้ว ข้าก็มีเหตุผลของข้า..." หญิงสาวตอบนางแม่มดกลับไป "...ข้าไม่ได้ละทิ้งความพยายาม... เพียงแต่...ข้ากลัวว่าความพยายามของข้า จะสัมฤทธิ์ผล... แล้ว......." "แล้วเจ้าก็ต้องแก่และตาย..." นางแม่มดต่อให้ด้วยเสียงเย้ยหยัน "ที่แท้เจ้าก็กลัวที่จะตาย... เจ้ากลัวจะสูญเสียความเป็นอมตะของเจ้า... ....เฮอะ นี่หรือรักแท้ของเจ้า..." หญิงสาวไม่ปฏิเสธ นางเผชิญหน้ากับนางแม่มดและรับคำกล่าวหานั้น "อาจใช่...มันเป็นความจริงที่ข้ากลัวว่า หากข้าทำให้เขาจำข้าและรักข้าได้ ข้าจะต้องตายจากเขาไป..." "และเจ้าก็ไม่เชื่อใจว่า เขาจะทำให้เจ้าจำได้เช่นนั้นหรือ?..." หญิงสาวจ้องหน้าแม่มดนิ่งอยู่ ก่อนตอบ "สิ่งที่ข้าเกรงไม่ใช่เรื่องนั้น ท่านรู้อะไรไหม... ตลอดเวลาอันยาวนานที่ข้าเฝ้าเดินทางตาม หาเขา เฝ้ารอคอยวันแล้ววันเล่า รอ วันที่เขาจะกลับมาหาข้าอีกครั้ง ตลอดเวลาที่ข้า เฝ้ามองการเกิดและการตายของเขา มันคือความทรมานอันยาวนานที่ดู เหมือนไม่มีที่สิ้นสุด... และสำหรับข้าความทุกข์ อันแสนสาหัส คือการได้เห็น ความทรมานของผู้เป็นที่รัก โดยที่เราไม่อาจเอื้อมมือเข้าไปช่วยเหลือได้... หลายครั้งที่ข้าอยากให้ตัวข้าเห็นแก่ตัว พอที่จะพยายามทำให้เขารัก ทำให้เขาระลึกถึงข้าได้อีกครั้ง เพื่อที่ข้าจะได้เป็นอิสระต่อการพันธนาการ นี้... แต่ทุกครั้งที่ข้าคิดถึงมัน... ความทุกข์ทรมานที่ข้าได้รับ เนื่องจากการรอคอย ที่ไม่มีวันจบสิ้นก็ทำให้ข้าคิดได้ ข้าไม่อาจให้เขาต้องแบกรับความรู้สึกทรมานเช่นที่ข้าได้รู้สึก... สิ่งเดียวที่ข้าจะทำคือ ข้าจะทำให้เวลาของเขามีแต่ความสุข เท่าที่พลังของข้า จะ ทำได้... ข้าอาจไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเขาก็จริง แต่ข้าก็ยังอยากเห็น รอยยิ้มของเขา... ข้าอาจเป็นคนอ่อนแอในสายตาของท่าน อย่างไรก็ตาม นี่ก็คือความรักของ ข้า คือสิ่งที่ข้าเป็น... แม้ชีวิตของข้าจะต้องเดียวดายตลอดกาล แต่ข้าก็มั่นใจอยู่อย่างหนึ่งว่า คนที่ข้ารักจะไม่มีวันเดียวดายเช่นตัวข้า... เพราะเขาจะมีข้าข้างกายเขา ชั่วนิรันดร์..." 'นิทานเรื่องนี้ไม่มีตอนจบ เพราะอยากให้คนที่อ่านจินตนาการถึงตอนจบเอาเอง ในชีวิตของเรา มีหลายช่วงต่อหลายช่วงที่เราคิดว่า เรารักใครสักคนมากมาย เหลือเกิน และหลายต่อหลายครั้งที่ความรักของเรา ก็ต้องการ ความรักตอบกลับมา หลายคนฟูมฟายกับโชคชะตา ว่ารักที่ไม่ได้รักตอบ คือการสูญเวลาเปล่า... แต่มีหลายต่อหลายคน... ที่ดีใจกับโชคชะตาที่เกิดมาสักครั้งแต่ยังได้รัก ใคร สักคนอย่างเต็มหัวใจ... ทุกอย่างในชีวิตมีทางเลือก... ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะเลือก ทางไหนหรือคุณจะเลือกหรือไม่?' คุณจะเลือกทางไหน... เปิดประตูรับความรักเข้ามาเพื่อเติมความอบอุ่น ให้กับหัวใจแม้เพียงช่วงหนึ่งของชีวิต... หรือจะมัวแต่ฟูมฟายโทษตัว เอง กับความรักที่ให้ไปแต่ไม่ได้รักตอบ...
ทางเลือกเป็นของคุณ
Create Date : 22 พฤศจิกายน 2549 |
|
65 comments |
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2549 21:42:18 น. |
Counter : 1067 Pageviews. |
|
![](../images/bg-follower.png) |
|
|
| |
โดย: PandyDog (pcplant ) 22 พฤศจิกายน 2549 22:01:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้ำฝน Malee30 (Malee30 ) 22 พฤศจิกายน 2549 22:02:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: icebridy 22 พฤศจิกายน 2549 23:02:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: Htervo 23 พฤศจิกายน 2549 0:51:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: Bluejade 24 พฤศจิกายน 2549 7:07:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: เตย (terrynop ) 24 พฤศจิกายน 2549 14:49:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: grippini 24 พฤศจิกายน 2549 21:11:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: Bluejade 25 พฤศจิกายน 2549 7:49:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปลาสวย (pp_b23 ) 25 พฤศจิกายน 2549 11:17:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฝากเธอ (ฝากเธอ ) 25 พฤศจิกายน 2549 13:39:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: icebridy 25 พฤศจิกายน 2549 19:31:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: กายแก้ว 25 พฤศจิกายน 2549 20:57:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: Htervo 25 พฤศจิกายน 2549 22:57:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: zalapao (Beaut ) 25 พฤศจิกายน 2549 23:18:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: opleee 26 พฤศจิกายน 2549 0:57:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: น้ำฝน Malee30 (Malee30 ) 26 พฤศจิกายน 2549 2:52:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: Bluejade 26 พฤศจิกายน 2549 7:42:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: madamepi 26 พฤศจิกายน 2549 8:31:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: law of nature (law of nature ) 26 พฤศจิกายน 2549 16:55:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: grippini 26 พฤศจิกายน 2549 18:32:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฝากเธอ (ฝากเธอ ) 26 พฤศจิกายน 2549 20:37:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: icebridy 26 พฤศจิกายน 2549 21:59:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: mingky 26 พฤศจิกายน 2549 22:28:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: zalapao (Beaut ) 26 พฤศจิกายน 2549 22:56:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: Htervo 27 พฤศจิกายน 2549 2:30:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: Bluejade 27 พฤศจิกายน 2549 8:12:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: เตย (terrynop ) 27 พฤศจิกายน 2549 10:34:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: Htervo 27 พฤศจิกายน 2549 20:12:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: law of nature (law of nature ) 27 พฤศจิกายน 2549 22:22:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: NinG_CDC 28 พฤศจิกายน 2549 1:26:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: Bluejade 28 พฤศจิกายน 2549 7:31:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: Bluejade 28 พฤศจิกายน 2549 7:35:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: icebridy 28 พฤศจิกายน 2549 23:37:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: Htervo 29 พฤศจิกายน 2549 3:31:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจ้าหญิงวีนัส (ohvenus ) 29 พฤศจิกายน 2549 4:49:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: icebridy 29 พฤศจิกายน 2549 22:10:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฝากเธอ 29 พฤศจิกายน 2549 22:11:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: Htervo 29 พฤศจิกายน 2549 22:23:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: random-4 30 พฤศจิกายน 2549 1:51:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: opleee 30 พฤศจิกายน 2549 14:37:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปลาสวย (pp_b23 ) 30 พฤศจิกายน 2549 17:32:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: Htervo 30 พฤศจิกายน 2549 20:44:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฝากเธอ 30 พฤศจิกายน 2549 20:48:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: law of nature (law of nature ) 30 พฤศจิกายน 2549 21:17:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: กายแก้ว 1 ธันวาคม 2549 1:20:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: Htervo 1 ธันวาคม 2549 6:05:04 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ผมจะออกไปหาทุกๆ คนนะครับ วันนี้นอนเอาแรงก่อนเดี๋ยวจะไม่สบายอีก