ผ่านไปอีก 1 ปี

ผมทำสถิติดอง blog ไว้ 1 ปี

กะว่าจะย่อเรื่องราวที่ผ่านมาทั้งปี อยู่ในหน้าเดียว
แต่กลับไม่รู้จะเขียนอะไรลงไป เป็นคนเรียบเรียงและอธิบายไม่เป็น

ตั้งแต่ต้นปีก็มีเรื่องเข้ามาวนเวียน ประชาชีเข้ามาเวียนวน
คนแล้วคนเล่า เรื่องแล้วเรื่องเล่า ปวดเฮด

ตั้งแต่เปลี่ยนงาน มีคนมาพัวพันเยอะพิกล ทั้งดีและไม่ดี
มากหน้าหลายตา ร้อยพ่อพันแม่
ก็ดี จะได้เก็บเป็นประสบการณ์ในการเรียนรู้คน

ไม่รู้จะเล่าอะไรต่อ เพราะมันก็เป็นอะไรที่ผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านไป
ตั้งแต่ย้ายมาทำงานที่ใหม่ กลับเที่ยวเก่งขึ้น เฮไหน เฮนั่น
งาน Motor Expo ก็ไม่ได้หยุดได้หย่อย ตื่นเช้ากลับดึก
แถมมีต่อรอบพิเศษอีก สุขภาพย่ำแย่ สิวขึ้น..............

แต่มีเรื่องหนึ่งที่ประทับใจ "รักแห่งสยาม"
เป็นหนังที่ผมเห็นตัวอย่างครั้งแรกเลย สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ดูเด็ดขาด
หนังวัยรุ่นกุ๊กกิ๊ก ปญอ. รักกันไปมาทะเลาะกัน เกลียดนักแล
แต่สุดท้ายต้องพลาดท่าเสียที เพราะเห็นแก่ของฟรี
เป็นไงละคับพี่น้อง อึ้ง ทึ่ง เสียว ซึ้ง บ่อน้ำตาแตกกลางโรงหนัง
เป็นที่อับอายแก่วงศ์ตระกูลเป็นอย่างมาก ออกมาจากโรง
ซึมกะทือ ไปอีก 2-3 วัน เพราะติดภาพตัวละคร
ว่าสรุปเมิงทั้ง 2 คนจะเอาอย่างไรกับชีวิตที่เหลืออยู่ต่อไป

กว่าจะหายเล่นเอาเกือบแย่ ต้องพาคนอื่นไปสังเวยหนังเรื่องนี้ด้วย
สุดท้ายก็ทำสำเร็จ เพลงของหนังเรื่องนี้ เปิดกันให้ลั่นออฟฟิศ
ในขณะที่บางคนดู แล้วยี๊ว่าหนังเกย์ เมิงพากูมาดูอะไรเนี่ย

แต่ผมกลับได้รับความรู้สึกบางอย่างที่หาไม่ได้จากหนังเรื่องอื่น
ทำให้ผมได้รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรกับชีวิตตัวเอง และคนรอบข้างอย่างไรต่อไป
ทำให้ผมได้รู้ว่าความรักไม่ต้องพูด แค่สัมผัสก็รับรู้ได้
และทำให้ผมได้รู้ว่า
"การเป็นผู้ให้ความรัก มันมีค่ายิ่งกว่า รอที่จะรับความรักจากผู้อื่น"

ขอปรบมือให้ "รักแห่งสยาม"

 

Create Date : 14 ธันวาคม 2550		3 comments
Last Update : 14 ธันวาคม 2550 20:42:32 น.
Counter : 4424 Pageviews.
Share Tweet