ลำนำวิหคสวรรค์ เล่ม9 (โหมดเกลียดทั้งหรงเถียนทั้งเฟิ่งหมิง)
ลำนำวิหคสวรรค์ เล่ม9
ตอนนี้ก็อ่านมาถึงเล่ม9แล้ว
อ่านไปได้ราวๆ3บท เลยนึกเซ็งๆเลยพลิกไปแอบอ่านสปอยด้านหลัง ก็ต้องตกใจกับคำว่า สูญเสียตัวละครสำคัญไป เท่านั้นแหละ ความเศร้าบังเกิดอีกแล้ว เพราะในใจคิดแต่ว่า เลี่ยเอ๋อต้องตายแน่ๆ เพราะเพื่อนมันชอบพูดแบบว่า "อ่านถึงตอนเลี่ยเอ๋อ....รึยัง" คำพูดนี้
มันก้องอยู่ในหัวนาน จนไม่กล้า นั่งสูดขี้มูกอยู่นาน เลยตัดสินใจอ่านต่อ เพราะใจจะขาด และแล้วก็ได้รู้ว่า หรงหู่....เกิดเรื่องกับหรงหู่กับชิวหลันแทน แล้วร้องไห้ ฟูมฟายไม่เลิก จำยอมต้องอ่านต่อไปเรื่อยๆอย่างช้าๆ ในใจก็คิดแต่ว่า ถ้าจบเล่ม9แล้ว คงจะทำใจอ่านเล่มต่อไปไม่ไหว กลัวว่าจะต้องเสียเลี่ย เอ๋อขึ้นมา ถึงตอนนั้น คงทำใจได้ยาก เหมือนกับเมื่อคราวลู่ตัน ผ่านไป เกือบๆอาทิตย์แล้ว ยังไม่เลิกเสียใจอีก
ถึงแม้ว่าจะอ่านมาได้ครึ่งเล่ม แล้วก็รู้ว่าหรงหู่ กับชิวหลันไม่ตาย แต่คน คนอื่นก็ตาย ไม่ว่าจะเป็น โป๋วหลิน องค์สามแห่งฝานเจีย และแม่นาง เม่ยจี แทนในใจก็แอบค่อนแคะคุณเฟิงน่ง ทำไมทำแบบนี้ คิดจะลบบทบาทตัว ละครออกไปทำไมถึงต้องทำให้คนนั้นคนนี้ตายด้วยนะ อันที่จริง ทางออกมันก็มีอยู่ หากแต่ให้เหร่อเหยียนรีบฟื้นขึ้นมาแล้วฆ่า3คนนั้นแทน กะจะให้มันดราม่าสุดๆเลยใช่มั้ย
อันที่จริง เพราะเรื่องที่หรงเถียนไม่ยอมยกทัพกลับ ทำให้เฟิ่งหมิงต้อง ทะเลาะกับหรงเถียน...ถึงกับหรงเถียนตบหน้าเฟิ่งหมิง...แต่มันก็แค่ นั้นแหละ ทะเลาะได้ไม่นาน ก็ไปกกกอดกันซะดิบดี ถ้าหากเป็นตัว เพื่อนๆเอง โดนตบไปขนาดนั้น ก็น่าจะโกรธแทบตายซะมากกว่า เป็น อะไรที่ผิดหวังอย่างแรงจริงๆ
ถ้าเป็นเรานะ ถ้าหรงเถียนไม่ยกทัพ กลับไป ชั้นก็จะกลับไปคนเดียว เองก็ได้ ทั้งๆที่รู้ว่าเหร่อเหยียนอาจจะอยู่ที่นั่น ทำไมถึงไม่คิดว่า ถ้า หากช่วยชีวิตคนที่เหลือได้ ต่อให้ถูกจับตัวไป ก็นับว่าคุ้ม ทั้งๆที่อาจจะ มีความคิดคัดค้านที่ว่า ถ้าคิดจะทำการใหญ่แล้ว ต้องไม่เสียดายชีวิตผู้ อื่น ก็ตามที
หรงหู่ยังอุตส่าเสียเวลาสั่งสอนเฟิ่งหมิง ว่าอย่าใช้อำนาจของหรงเถียน ให้ตัดสินใจตามใจเฟิ่งหมิงมากไป ฟังดูเหมือนเนรคุณยังไงก็ไม่รู้สิ ถ้า หากว่าเฟิ่งหมิงไม่ออกปาก ให้แลกตัวหรงหู่กับเมี่ยวกวง ป่านนี้มันคง ตายคามือเหร่อเหยียนไปนานแล้ว ถึงจะเป็นคำขอร้องจากเลี่ยเอ๋อ เฟิ่งหมิงจะทำเฉยรึก็ได้นี่ โอวให้ตายสิ ที่พูดนี่ไมได้เข้าข้างเฟิ่งหมิงนะ แต่มัน.....-*- ขัดใจจริงๆว่ะ
อีเฟิ่งหมิงนี่ก็อีกคน รู้สึกเสียใจกับชะตากรรมของอันเหอบ้างมั้ย เราพูด เรื่องนี้กับเพื่อนจนมันไม่รู้จะตอบยังไง เกิดมา พ่อขับไสไล่ส่ง แม่เอาไปปล่อยไว้ในวัง โดนคนอื่นรังแกมากมาย แถมต้องมาตาย โดยที่ไม่มีใครรู้ว่าตาย ไม่มีใครเสียใจ ไม่มีงานศพ ไม่มีแม้กระทั่งหลุมศพ เซ็ง จบดีกว่า สรุปคือ ชั้นมันอินมากเกินไป บ้ามากไปหน่อย โดยไม่รู้ ตัวก็เท่านั้นเอง หาที่ระบายสักหน่อย ปล่อยมันไปสักพัก เด่วมันก็หาย บ้าไปเอง
Create Date : 24 มกราคม 2552 |
Last Update : 24 มกราคม 2552 22:09:36 น. |
|
4 comments
|
Counter : 2881 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ซวง IP: 118.172.38.216 วันที่: 30 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:12:24 น. |
|
|
|
โดย: สาววายตัวน้อย ๆ ที่พเนจรผ่านมาค่ะ IP: 61.19.231.4 วันที่: 5 ตุลาคม 2552 เวลา:12:29:02 น. |
|
|
|
โดย: แจน IP: 61.90.42.121 วันที่: 15 ตุลาคม 2552 เวลา:22:28:09 น. |
|
|
|
โดย: ปอ IP: 124.120.79.117 วันที่: 19 ตุลาคม 2552 เวลา:21:47:49 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
เริ่มแรก ก่อนที่จะโพส กรุณา "แสดงตัว" ด้วยการล็อคอินก่อนนะคะ จะใช้คำหยาบหรือมาด่าอะไรไม่ว่าหรอก เพราะเราปล่อยผ่านหมด แต่อย่าลืม ล็อคอินแสดงตัวตน แล้วแสดงสันดานออกมาอย่างแมนๆเลยค่ะ อย่ามาลับๆล่อๆเป็นอีแอบ
------------------------------------------------------ สิงอยู่ที่โต๊ะเหลิมไทยกับโต๊ะเครื่องแป้งนะคะ
ขอบคุณทุกๆคนนะคะที่แวะเข้ามาอ่าน และทุกคอมเมนต์ จะพูดบ่นหรืออะไรก้ได้ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้รู้ว่า ยังมีคนเข้ามาอ่านนะ
บลอคส่วนตัว เลยจะมีคำพูดแสดงถึงสันดานดิบบ้าง ต้องเข้าใจนะคะ เพื่ออรรถรส และความมันส์ในการระบายอารมณ์ ฮิฮิ
รูปและข้อความทั้งหมด กรุณาอย่าก๊อบปี้ คัดลอก หรือเอาไปใช้ในทางที่มิชอบ เลยนะคะ
"และถ้าหากผู้ใดกระทำตามข้อความข้างต้น ขอให้มันหมดที่ทางทำมาหากิน โดนไล่ออก บาปกรรมติดตัวทุกชาติไป โดนขโมยผลงาน ทำบุญไม่ขึ้น ถูกกลั่นแกล้ง โดนคว่ำบาตร และถูกบอยคอตตลอดชีวิต ผัวทิ้ง เมียไม่รัก ครอบครัวทอดทิ้ง"
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
กรุณาเมลล์บอกหน่อยจะเป็นพระคุณมากๆที่
suangcmu@hotmail.com
ขอบคุณล่วงหน้าคะ
ซวงซวง