เมื่อเด็กไทยทำงานเทียบกับชาติอื่นๆเป็นไงบ้าง ตอนที่2
ที่ร้านจ้างเด็กเอเชียหลายชาติมาทำงาน พาร์ททาร์มเห็นบุคลิกเด็กหลายๆชาติในการทำงานที่แตกต่างกัน เด็กเวียดนาม ทำงานเพื่ออนาคตที่ดีกว่า กลับไปประเทศตัวเองชีวิตจะลำบากต้องปากกัดตีนถีบทำอะไรสักอย่างให้ได้งาน อดทนงานหนัก ดเด็กผู้ชายจะคอยช่วยเหลือเด็กผู้หญิงตลอดยอมรับงานหนักแทนเด็กผู้หญิงมาเรียนเพราะได้ทุนมาเรียน ดังนั้นต้องทำงานหาเงินช่วยพ่อแม่ แต่ส่วนใหญ่ต้องปรับปรุงเรื่องความสะอาด เด็กอินโดนีเชีย รักพวกพ้องมากหากมีกิจกรรมจะครบทีมประสานงานระหว่างเมืองดีมาก เวลาประชุมจะเสียงดังหึกเหิม ทำงานที่รับมอบหมายได้ดีแต่งานต่างๆจะไม่ละเอียด ไม่สกปรก มาแบบเด็กมีเงินแต่ไม่กร่าง เด็กญี่ปุ่น มีคุณภาพมาก มาก่อนเวลาเสมอ สะอาดรูปลักษณ์ดูดี สุภาพเรียบร้อยอาจจะหยิบโหย่งทำงานบ้านไม่เป็น แต่สอนครั้งเดียวรู้เรื่องจำขั้นตอนได้ดีไว้ใจได้ว่าจะทำเหมือนเดิมทุกครั้ง เด็กมาเลเซีย เรารับแต่เด็กจีนมาเล ขยัน มีคอนเซ็บทางการค้าเบื้องต้น รู้จักแก้ปัญหาลูกค้า ฉลาดค้าขาย รู้ว่าอันไหนเราได้เราเสีย ชอบคุยกะลูกค้า อาจจะเป็นเพราะภาษาดีแต่เด็ก มั่นใจในการพูด เด็กพม่า ไม่เคยรับเพราะเป็นคนอพยพมาอยู่ภาษาอังกฤษยังไม่ดีพอในการสื่อสารได้ เด็กไทย โดยรวมๆแล้วมีลักษณะของบุคคลิกร่วมความเป็นไทยคือ นุ่มนวล ยืดหยุ่นไม่โกรธง่าย ร่าเริง ขี้อาย และ ขี้เกรงใจ แต่ว่าาาาามีปัญหาในการแก้ไขปัญหาลูกค้าสำหรับเด็กระดับปริญญาตรีไม่รู้จะทำไงดีเวลาลูกค้าต้องการ โน่นนี่ ไม่ชอบงานหนักแต่อย่างไรก็ตามเด็กที่มาเรียนเป็นลูกคนมีฐานะซะส่วนใหญ่ ดังนั้นไม่แปลกใจว่าไม่เคยเจอปัญหาอะไร อ้อ ไม่เคยมีเด็กสิงคโปร์ ฮ่องกง เกาหลี มาหางานทำร้านอาหารไทยเลย หากเปรียบเด็กไทยกะชาติอื่น บุคลิกของเด็กไทยดี แต่ต้องเพิ่มในเรื่อง - หัดให้ทำงานบ้านตั้งแต่เด็กเหมือนโรงเรียนในไทยที่ตอนเด็กๆดิฉันต้องกวาดห้องถูห้องเรียนเอง - ระบบมัธยมสร้างให้รู้จักตัวเองมาเป็นอย่างดีว่าจะเรียนอะไรระดับปริญญาตรี หากไม่อยากเรียนปริญญาตรี ไม่ใช่ความล้มเหลวที่ี่ตอนเด็กเรียนมัธยมปีสุดท้ายสามารถไปขอฝึกงานที่ทำงานที่ไหนก็ได้ที่ตนเองสนใจโดยความช่วยเหลือของอาจารย์เช่นอยากเป็นช่างไฟ ไปทำงานที่บริษัทต่อสายไฟ แล้วนับเป็นชั่วโมงการทำงานใน 1วิชาทั้งเทอม จบเทอมมาถือว่าจบ 1 วิชา หากไม่ชอบการทำงานจะได้ไม่ต้องเลือกสาขานั้นหากชอบก็จะได้มั่นใจมากขึ้นในการเลือก - ความคิดทางการค้าขาย เนื่องจากระบบไทยสอนโดยครู อาจารย์ไทย ส่วนใหญ่เป็นวิชาการ ไม่เคยทำการค้ามาก่อน (ยกเว้นธุรกิจติวเตอร์) การค้าเป็นเรื่องของพ่อแม่สอนเอาเอง เรามีติวเตอร์วิชาการแต่ไม่มีติวเตอร์ทางด้านสอนเด็กค้าขาย หรือ วางพื้นฐานค้าขายให้เด็กๆตั้งแต่เล็ก ดังนั้นเด็กไทยจะไม่ชอบค้าขาย หรือ เกี่ยวข้องกับผู้คน นี่ความเห็นส่วนตัวล้วนๆนะค่ะ อาจจะถูกและผิดบ้างค่ะ หากใครรู้สึกโกรธในการเขียนก็ขออภัยล่วงหน้าค่ะ โลกแคบๆของดิฉันที่อยากแชร์ก็มีตามข้างต้นค่ะ
Create Date : 01 พฤศจิกายน 2558 |
|
0 comments |
Last Update : 1 พฤศจิกายน 2558 4:23:45 น. |
Counter : 311 Pageviews. |
|
|
|