เห็นด้วยทุกประการเลยค่ะ เป็นแหล่งเก็บของโจรแหล่งใหญ่จริงๆ รู้สึกเหมือน จขบ เวลาไปค่ะ


แฟนเราเองก็บ่นด้วย ไม่ได้ภูมิใจเลยค่ะ ยิ่งอ่านแล้วเศร้า ไม่สบายใจเลยค่ะ อยากให้เค้าคืนให้เรา ทำไงดีจะได้คืนคะ ของมีคุณค่าขนาดนี้ เอามาตั้งที่อังกฤษ เค้าก็ไม่ได้สนใจอะไรเท่าคนไทยหรอกค่ะ เสียดาย

เห็นด้วยกับ จขบ. และคุณgrippini มากๆค่ะ ของไทยแต่ทำไม๊ ทำไม ไม่มีไว้ให้ลูกหลานคนไทยชื่นชมน๊า.....

เป็นแหล่งที่เก็บของโจรที่ใหญ่ที่สุดในโลก
เหมาะสมยิ่งนักกับคำนี้
..........

สวัสดีค่ะ ขอเชิญคุณมาร่วมแบ่งปันความคิด สิ่งที่น่าสนใจ ผ่านบล็อก กับพื้นที่ที่ให้คุณมากสูงสุดถึง 3 กิ๊กกะไบท์
พื้นที่ที่คุณสามารถแสดง เนื้อหา, รูปภาพ, อัลบั้มรูปภาพ, สไลด์โชว์, วีดีโอ, เสียง และหาเงินง่ายๆจากบล็อกด้วย Google Adsense กับเครื่องมือ widget ต่างๆ อีกมากมาย ใช้งานง่าย ปรับแต่งได้อิสระเหมือนโลกทั้งใบเป็นของคุณ. เข้าไปที่ bloggoo ด็อทคอม ได้เลยค่ะ.
ขออภัยหาก Comment นี้รบกวนเวลาคุณ ขอบคุณค่ะ.

อ่านแล้วอยากจะเป็นลมครับ สมบัติของชาติไม่รู้กี่ชิ้นต่อกี่ชิ้นแล้วที่จะต้องไปตกอยู่กับชาติอื่น รู้สึกเสียใจทุกครั้งที่ได้รับรู้ ไม่มีหน่วยงานไหนเลยหลอครับที่จะเข้ามาดูแลเรื่องนี้ ยิ่งเป็นชิ้นสำคัญด้วยแล้ว น่าเสียดายจริงๆครับ

เป็นคนละเส้นกับพระพันปีใส่ เส้นในภาพปัจุบันได้ตกทอดที่พระทายาทคือเจ้าฟ้าเพชรัตน์ อลังการกว่าเส้นนี้อีก

คนละเส้นกับในรูปนะค่ะ

พระปั้นเหน่งเพชรที่สมเด็จพระพันปีหลวงทรงในพระฉายาลักษณ์นั้น เป็นคนละองค์กับที่จัดแสดงอยู่ในพิพิธภัณฑ์ที่กล่าวถึง หากแต่เป็นพระราชมรดกตกทอดมายัง สมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดาฯ และยังทรงเก็บรักษาไว้อย่างดีจนปัจจุบัน

ส่วนเข็มขัดเพชรในภาพนั้น ดูแล้วก็น่าจะเป็นของในสมัยเดียวกัน แต่ไปจัดแสดงอยู่ที่นั่นได้อย่างไรผมไม่ทราบแน่ อย่างไรก็ดี เป็นคนละองค์กับที่สมเด็จพระพันปีหลวงทรงในพระฉายาลักษณ์แน่นอนครับ ลวดลายและรูปทรงของเพชรแตกต่างกันอย่างชัดเจน

ส่วนพระปั้นเหน่งเพชรที่ตกทอดเป็นพระราชมรดกไปยังพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ นั้น ได้ทราบมาว่ายังอยู่ในกรรมสิทธิ์ของพระธิดา คือ หม่อมราชวงศ์นริศรา จักรพงษ์ ไม่ได้หายหกตกหล่นไปไหน

ไม่แน่ใจว่าเข็มขัดที่นำไปจัดแสดงที่มิวเซียม นั้นเป็นของใคร และอาจเป็นไปได้ว่าเป็นการให้ยืมจัดแสดง ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องผิดแปลกอะไร เป็นปกติของพิพิธภัณฑ์ในต่างประเทศที่จะมีการยืมสิ่งจากเอกชนไปจัดแสดงได้ อาจจะเป็นไปได้ว่าพระทายาทท่านใดท่านหนึ่งให้ยืมไปจัดแสดง แต่ไม่ได้ขายหรือโอนกรรมสิทธิ์ไป ก็เป็นได้

นอกจากนี้ ผมว่าคำบรรยายที่วิกตอเรียแอนด์อัลเบิร์ตมิวเซียมเกี่ยวกับวัตถุชิ้นนี้ออกจะเชื่อถือไม่ใคร่จะได้นัก เพราะเครื่องเพชรชิ้นใหญ่ๆ งามๆ ของสมเด็จพระพันปีหลวงเช่นนี้ไม่ใช่ฝีมือช่างสยาม อย่างที่บรรยายไว้ หากแต่เป็นฝีมือช่างยุโรปที่สมเด็จพระพุทธเจ้าหลวง ทรงจ้างให้ทำหรือทรงซื้อหามาจากยุโรปเพื่อพระราชทานแก่พระมเหสีเทวีของพระองค์ การเจียระไนและเข้าเรือน ตลอดจนกลไกของการถอดประกอบพระปั้นเหน่งและรัดพระองค์ของสมเด็จพระพันปีหลวงนั้น ค่อนข้างซับซ้อนเกินฝีมือช่างไทยในยุคนั้นครับ

หากว่าคำบรรยายภาพนั้นกล่าวว่า "ได้ถูกใช้ครั้งสุดท้ายโดยพระชายาของผู้แทนพระองค์ของพระมหากษัตริย์แห่งสยามในการพระราชพิธีบรมราชาภิเษกของสมเด็จพระนางเจ้าอลิซาเบธที่ 2 พระบรมราชินีนาถแห่งสหราชอาณาจักร"

นั่นก็ทำให้สันนิษฐานได้ว่าหม่อมราชวงศ์นริศรา จักรพงษ์ คงให้ยืมไปจัดแสดง ส่วนกรรมสิทธิ์นั้นผมมั่นใจว่ายังคงเป็นของหม่อมราชวงศ์นริศราฯ ไม่ได้จำหน่ายจ่ายโอนไปแต่อย่างใด

การจัดแสดงเครื่องเพชรในพระราชวงศ์ ไม่ใช่เรื่องผิดบาปอะไรนะครับ ยิ่งเป็นเครื่องเพชรซึ่งตกทอดไปยังทายาทที่กลายเป็นสามัญชนไปแล้วด้วย ก็ยิ่งเป็นเรื่องธรรมดา ผมว่ายังดีกว่าทายาทบางท่านบางองค์ เมื่อได้รับสมบัติแล้วก็นำไปขายให้ใครต่อใครไปก็ไม่ทราบ เอาไปแกะเรือน เจียระไนแบ่งย่อยเป็นเศษเพชรเล็กเพชรน้อย แต่ก็นั่นแหละครับ เครื่องอัญมณีในสมัยก่อนก็คือหลักประกันความมั่นคง ไม่ต่างอะไรจากคนเล่นหุ้นหรืออสังหาริมทรัพย์สมัยนี้ ถึงขายไปก็ไม่ใช่เรื่องผิดร้าย

กล่าวถึงการจัดแสดงเครื่องเพชรของพระราชวงศ์ต่อ ต่อให้เครื่องเพชรซึ่งยังเป็นพระราชกรรมสิทธิ์หรือพระกรรมสิทธิ์ ก็มีการเชิญออกมาจัดแสดงให้ประชาชนได้ชมกันอยู่เนืองๆ ในโอกาสพิเศษ มิพักต้องกล่าวถึงพระราชวงศ์ยุโรป ซึ่งมีการนำออกมาจัดแสดงอยู่บ่อยๆ แต่ผมจะกล่าวเฉพาะพระราชวงศ์ไทย ของหลวงก็ยังมีการเชิญออกมาจัดแสดง เช่น บนพระที่นั่งจักรีมหาปราสาทบ้าง ศาลาสหทัยสมาคมบ้าง หรืออย่างในปัจจุบันก็ที่ศาลาเครื่องราชอิสริยยศบ้าง หรืออย่างของส่วนพระองค์ เช่น พระราชมรดกในสมเด็จพระพันปีหลวงที่ตกทอดมายังสมเด็จพระเจ้าภคินีเธอฯ ก็เคยได้รับพระราชทานพระบรมราชานุญาตจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ให้เชิญมาจัดแสดงที่ท้องพระโรงวังรื่นฤดีเมื่อหลายปีก่อน ประชาชนทั่วไปก็สามารถเข้าชมได้

ขอขอบคุณทุกความเห็น และข้อมูลเพิ่มเติมที่สร้างความเข้าใจเพิ่มมากขึ้น
ขณะนี้ได้มีความเห็นเพิ่มเติมมากมายที่มีประโยชน์เกี่ยวกับเข็มขัดเพชรเส้นนี้ พร้อมด้วยรูปภาพสวยงามของเข็มขัดเพชรและพระปั้นเหน่งองค์อื่นๆ ที่น่าสนใจพร้อมประวัติรายละเอียด กรุณาติดตามไปดูรายละเอียดและความเห็นดีๆ เพิ่มเติมได้ที่
//www.pantip.com/cafe/library/topic/K6716816/K6716816.html
ขอขอบคุณทุกความเห็นดีๆ อีกครั้งหนึ่ง

คนละองค์แน่นอน ไม่ใช่ของเจ้าฟ้าเพชรฯ หรอก ยืนยันได้ ถ้าพิจารณาดูให้ดี (คงต้องพินิจมากหน่อย) จะเห็นว่าไม่เหมือนกันเลย องค์ของเจ้าฟ้าเพชร ฯ มีเพชรลูกใหญ่ตรงกลาง และเพชรลูกขนาดย่อมลงมาประมาณ 8 ลูก แต่อันข้างบนนี้ไม่มี
อีกทั้งลักษณะสายรัดก็ไม่เหมือน รวมทั้งแฉกบริเวณรอบก็ไม่เหมือน คาดว่าเป็นของสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าจักรพงษ์ภูวนาถ กรมหลวงพิษณุโลกประชานาถ ซึ่งเป็นพระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวฯ กับสมเด็จพระพันปี

//www.pantip.com/cafe/library/topic/K6716816/K6716816.html

เป็นที่น่าเสียดายที่กระทู้ข้างบนนั้น หายไปเสียแล้ว ไม่ทราบว่าไปอยู่ในคลังกระทู้หรือเปล่า หรือลบหายไปเสียแล้ว ในกระทู้นั้น ได้มีท่านผู้รู้โพสต์รูปภาพสมเด็จพระศรีพัชรินทรา บรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง ทรงเข็มขัดเพชรเส้นที่ปรากฎเป็นสมบัติของ Victoria&Albert Museum เป็นพระสาทิศลักษณ์ ทรงชุดไทย และทรงเข็มขัดเพชรเส้นดังกล่าว ซึ่งเป็นคนละเส้นกับที่เป็นพระราชมรดกที่ตกทอดถึงสมเด็จพระเจ้าภคิณีเธอ เจ้าฟ้าเพชรัตน์ฯ เป็นพระสาทิศลักษณ์ประดับอยู่ที่พระที่นั่งบรมพิมานในพระบรมมหาราชวัง ตามที่ V&A Museum ได้บรรยายไว้ รูปดังกล่าวไม่มีปรากฎอยู่ในภาพข้างบน จะพยายามหามาประกอบไว้ เพื่อให้ครบถ้วนสมบูรณ์ หรือหากท่านใดมีรูปดังกล่าว กรุณาโพสต์ไว้เพื่อเป็นความรู้และบันทึกทางประวัติศาสตร์ด้วย ก็จะขอบคุณมาก

ลองค้นดูในเว็บ V&A
เข้าใจว่า เจ้าของจะให้ยืมไปแสดงในนิทรรศการศิลปะไทยนะ

นี่ลิงค์
//www.vam.ac.uk/collections/asia/thai_arts/index.html

A spectacular focus for one of the cases is provided by a late 19th century diamond encrusted belt and pendant necklace on loan to the museum from the Thai royal family and formerly owned by Queen Saowabha Pongsri, Queen to King Rama 5th of Thailand (1868-1910).

ดีใจที่ได้ทราบว่า เข็มขัดเพชรชิ้นนี้ ยังเป็นสมบัติของคนไทย และได้รับการยืมไปจัดแสดงที่ V&A แต่ไม่ทราบว่าเมื่อไหร่จะส่งคืน ยืมถึงเมื่อไหร่
และหวังว่าคงไม่ได้เป็นการ On loan อย่างถาวร แบบที่พิพิธภัณฑ์ ต่างๆ ในยุโรป อเมริกา ชอบใช้กับสมบัติจากเอเชีย ที่ได้ไปกวาด และไปซื้อมา และเป็นที่รู้กันว่า คำว่า on loan เป็นการเลี่ยงบาลี ไม่ให้คนขายเสียหน้า และไม่ให้คนซื้อถูกตราหน้าว่าโขมยมา ก็แค่นั้น

คุณคิดว่าใครกันที่จะมีเข็มขัดค่าควรเมืองแบบนี้!
คุณคิดว่ารัดพระองค์เพชรแบบนี้ท่านมีแค่เส้นเดียวหรือ?
รัชกาลที่5 ท่านซื้อเครื่องเพชรเป็นถาดๆตอนเสด็จยุโรป
พระพันปีหลวงท่านใด้ชื่อว่าเป็นผู้มีพระราชทรัพย์มากที่สุด
ในเอชียอาคเนย์....เรามาช่วยตามสมบัติชาติคืนเถิด..
-0-

เข็มขัดนี่จำไม่ผิดใส่ครั้งสุดท้ายตอนควีนอลิสเบธที่2บรมราชาภิเษก โดนให้พระองค์เจ้าจักรพงค์ กับพระชายาเป็นตัวแทนราชวงค์ไปร่วมงาน ความงามของเข็มขัดเส้นนี้ทำให้ราชวงค์ต่างประเทศที่มาร่วมงานโดยเฉพาะราชวงค์อังกฤษ เช่นควีนมัม และควีนอสิสเบษ พอได้เห็นเข็มขัดนี่ต่างตื่นเต้นกันใหญ่ ต่างชมว่างดงามมากไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน เพราะความแปลกที่เป็นที่เป็นเข็มขัด

//www.geocities.com/threeb.rm/belt1.html
ดูตาม link นี้แล้ว ภาพแรก กับภาพ close up เหมือนกับเข็มขัดที่แสดงอยู่ในพิพิธภัณฑ์

ในรูป เป็นเข็มขัด และจี้ทับทรวง(แต่ขยายใหญ่)
เคยเห็นรูปหม่อมเอลิซเบ็ธสวมทั้งทับทรวง เข็มขัด และสร้อยโบว์เพชรปรับเป็นเทียร่า ถ่ายคู่กับพระองค์จุลในหนังสือของท่าน
ไปชมบ้านจักรพงษ์ที่เปิดให้คนทั่วไปดูตอนปีใหม่ ก็เห็นรูปนั้นแขวนอยู่ในห้องสมุด

"และเป็นสิ่งที่ลดความภาคภูมิใจในความเป็นไทย ให้คนไทยมีศักด์เท่ากับคนอินเดีย คนพม่า คนอียิปต์หรือไม่"
บทความทู่เรศ .........และโง่สุดๆก็ตรงอียิปต์นี่แหละ สมัยก่อนถ้ายิ่งใหญ่กว่าอียิปคงจะเป็นโดเรม่อนย้อนเวลา

Itsara ควรอ่านบทความอย่างละเอียด เพื่อที่จะแปลเจตจำนงของผู้เขียนได้ถูกต้อง ก่อนที่จะกล่าวหาผู้เขียนแบบผิด ๆ
คำด่าที่กล่าวออกมา ดูเหมือนจะเข้าตัวเองนะครับ

แทบจะไม่แปลกแล้วสมบัติราชวงศ์เก่าแก่ในยุคเก่าก่อนรวมสยาม ราชสกุลสละให้เป็นสมบัติของหลวงพิพิธภัณฑ์ แต่ละแหล่งไว้ ให้เป็นข้อมูลศึกษาของลูกหลานไทยรุ่นหลังแต่สุดท้ายได้ถูกเจ้าหน้าที่ดูแลของหน่วยงานในยุคนั้นๆ ขโมยกันไปขายทำเงินเป็นกอบเป็นกำเปลี่ยนชีวิตเขาเหล่านั้นจนรุ่นลูกหลานว่ากันได้เป็นเศรษฐีใหม่กันมากมาย เราสอบถามเพื่อนรุ่นอายุปลายทางชีวิตหลังเกษียญ ได้รับความจริงว่าแม้เพื่อนที่เป็นเพียงเจ้าหน้าที่เล็กๆในพิพิธภัณฑ์ยุคนั้นก็ยังฉกฉวยเอาเม็ดกระดุมทองคำ อัญมณีนพรัตน์สิ่งละเล็กละน้อยที่หลุดหูตา เพราะห้ามมิให้ถ่ายภาพกันในยุคก่อนอยู่แล้ว จึงได้มาขายซื้อที่ดินทำกินกันกว่างขวาง โจรมันก็คือพวกเฝ้าทรัพย์ส่วนนึงล่ะ แต่คนมีอำนาจก็ส่วนใหญ่อยู่ด้วย