|
|
- เหมือนจะภูมิใจ -
น้องชายจากที่เป็นเด็กผู้ชาย ขี้เป็ดคนนึง
เรียนก็ไม่ได้เรื่องตั้งแต่เด็ก
ไม่อยากจะจินตนาการอนาคตมันเลยตอนแรกๆ
ว่าจะไปในทิศทางไหนได้บ้าง
จากที่เรียนตั้งแต่ประถม เกรดเฉลี่ยมัน
สาบานได้แม่จ้าว ว่าไม่เคยถึง 1.8 ไปเลยจริงๆ
(อะไรจะเป็นไปได้เช่นนั้น)
จากจบ ม. 3 เห็นว่าหัวมันไปไม่ไหวแน่ๆ ที่จะเข็น
ให้เรียนสายอาชีพแล้วกัน จับเรียน พาณิชย์
แต่เรียนได้ พอจะขึ้น ปี 2 มันดันมีแต่กิจกรรมให้ทำ
ตีกลองงี้ละ / เตะบอลบ้างละ / เต้นปอมๆ นี่แหละ อย่างหลังสาหัสเลย
เล่นจับไปค้างโรงเรียน 3 เดือน ซ้อมๆๆ เรียนเรือน ไม่ต้องสนละงานนี้
จารย์ก็ให้ซ้อมๆๆ แล้วก็ซ้อม จนมันบอก ไม่ไหวละ ออกดีกว่า
แล้วมาสอบเข้าช่างกล ที่ราชสิทธิ์
ไอ้เราก็อะ อยากเรียนก็จัดไป จ่ายค่าเทอมไปหลักหมื่น
แม่จ้าวววววววววววว มันไปเรียนได้แค่ 2 วันบอกไม่ไปละ
กลัวตาย รุ่นพี่พาไปรับน้องสองวันติด ปอดฉีดกระเจิงไม่ไปซะงั้น
เฮ้ออออ ยื่นคำขาดคำเดียว ช้อยส์สุดท้าย
อาชีวธน ถ้าสอบไม่ติดไม่ต้องเรียนแล้ว หาเงินเรียนเองเลยเมิงงงง
มันก็อืมมม ได้ๆๆ (แบบหน้าสลดหดหู่ในชะตากรรมที่รออยู่ข้างหน้า)
ไหน ๆ ก็ผ่านมาแล้วสองสาขา จับไปเรียนศิลปะประยุกต์ซะเลย
คราวนี้ได้ผล หลังจากจบที่อาชีวธนมา มันสอบต่อที่ศิลปากร
ไม่คิดว่าจะเรียนได้รอดพ้น ตอนแรกภาวนาอย่าติด อย่าติด
ส๊าธุอย่าติดเลยว๊า (นึกถึงเงินที่จะต้องจ่ายอีกถ้ามันติดไม่ต่ำกว่า 3 หมื่น)
แต่ก็ดันติด
และ....่วันนี้ มันกำลัง จะจบศิลปากร
เหลือแค่งานจัดแสดงนิทรรศการที่ พารากอน เท่านั้น
และไม่อยากจะคิดอีกเช่นกัน ว่ามันต้องใช้เงินอีกเท่าไหร่
((( ปวดกาบาล ตึ๊บๆ พูดเรื่องเงินเนี้ย ))) 
แต่เห็นแม่พูดให้ฟังตะกี้ว่า
เห็นมันบอกว่า โปรเจคเบียร์ช้างที่มันทำ
ผ่าน ลูกค้า "ซื้อ" แถมเป็นตัววัดดวงด้วยว่า
จะพ้นโปรที่ทำงานอยู่ตอนนี้รึเปล่า
เงินเดือนมันก็สูงล้ำหน้าพวกพี่ๆ มันไปเยอะเหมือนกัน
จากเด็กที่ไม่จบปริญญาตรี แต่ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย
แต่มันก็แอบวิตกกังวลอยู่ไม่น้อย
ว่า จะข้ามหน้าข้ามตาหัวหน้าตัวเองรึเปล่า
เพราะเค้าเข้ากันมาก่อน แต่ยังไม่พ้นโปรเลย
ต่อโปรไปเรื่อยๆ งานมันขายได้เยอะกว่าคนอื่นที่ทำกันออกมา
มันบ่นกับแม่ว่า "โอกลัวจะโดนเค้าเขม่นกันชะมัดเลยแม่"
"จบก็ยังไม่จบ งานดันขายได้เยอะกว่าคนอื่น"
เออ ไม่รู้มัน กังวลจริงๆ หรือเล่นมุข
แต่ก็ดีใจด้วยลึกๆ ที่เดินมาได้ขนาดนี้
เพื่อนๆ มันเองยังไม่เชื่อเลยว่า มันจะเข้าไปเรียนศิลปากรได้
สอบปีแรกไม่ผ่าน ต่อด้วยปีที่สองจนติด
พอติดทีนี้ละมันตระเวนแก้บนเป็นการใหญ่
ก็แอบขำ ว่า "เห้ย มันเชื่อด้วยเนอะ เรื่องแบบนี้"
ถามว่าทำไร ตอนแรกไม่ยอมบอก
จนตอนหลังบอกว่าไปบนไว้ว่าให้สอบติด
มาดูรูปน้องชายเรากัน
(ปล. ถ้าใครเคยไปบล็อก รันคุง แล้วเห็นรูปเค้า ว่าหน้าน้องชายเราเหมือนรันคุงมะ แต่น้องชายเราหล่อกว่า ฮ่าๆๆๆ  )
แต่ก่อนตอนมันยังละอ่อนหน้าใส ไม่ทำงานดึกดื่น ยันตีสามตีสี่แบบตอนนี้
หน้ามันใสโบ๊ะ เหมือน ไข่ย้อย ตอนที่ซันนี่ เ่ล่นเรื่องเพื่อนสนิท
ไปไหนก็มีแต่คนเรียก "ไข่ย้อย ไข่ย้อย"
แต่ตอนนี้ที่บ้านเรียกมันว่า "ไอ้แก่" หน้ามันแก่ขึ้นไปถนัดตา
| Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2552 |
| Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2552 20:12:37 น. |
|
14 comments
|
| Counter : 765 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ST.Exsodus  วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:16:02 น. |
|
|
|
| โดย: Ta Pling วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:29:30 น. |
|
|
|
| โดย: ซซ วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:26:48 น. |
|
|
|
| โดย: minporee วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:32:35 น. |
|
|
|
| โดย: แล้วจะกลับมาเมื่อชาติต้องการ (minporee ) วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:7:50:39 น. |
|
|
|
| โดย: nanida วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:42:01 น. |
|
|
|
| โดย: ซซ วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:10:59:26 น. |
|
|
|
| โดย: butbbj วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:13:04:12 น. |
|
|
|
| โดย: Es (time3957 ) วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:2:28:38 น. |
|
|
|
| โดย: discipula วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:7:33:54 น. |
|
|
|
| โดย: แล้วจะกลับมาเมื่อชาติต้องการ (minporee ) วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:12:13 น. |
|
|
|
| โดย: ทิ .. (Ka - Ti ) วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:13:32:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|
)
เคๆๆ ไม่เหมือน น้องเราหล่อกว่าหลายขุม ฮ่าๆๆๆ 
) 
...
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
นอกจากมีไอ้จู๋เหมือนกันแล้ว อย่างอื่นก็ไม่เหมือนกันเลยสักอย่าง