ตุลาคม 2554

 
 
 
 
 
 
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
เหนือฟ้ายังมีฟ้า

เหนือฟ้ายัง มีฟ้า มาบดบัง
บรรพตยัง มีป่า อุษาเขียว
เกลียวคลื่นที่ ระลอก กระฉอกเกลียว
ยังมีเหยี่ยว บินวน ค้นหาปลา


มหาสมุทร สุดกว้าง เคว้งคว้างใหญ่
มีหาดทราย ล้อมรอบ ขอบคูหา
แม้นภูเขา ใหญ่โต ดั่งโลกา
ยังมีฟ้า โอบรอบ คอยคอบคุม


แล้วมนุษย์ เหตุได ใจจึงคิด
วิปริต ผิดไป ไม่สุขุม
ว่ายิ่งใหญ่ สุดฟ้า ข้าควบคุม
ต่างชุมนุม อิจฉา ริษยากัน


แท้จริงแล้ว มนุษย์คือ ธรรมชาติ
สุดสะอาด ใสกระจ่าง ทางสุขสรร
ที่แปดเปื้อน ราคีคาว เป็นผ้าดำ
เพราะยึดมั่น ถือมัน ในอัตตา


ว่าข้ารู้ ว่าข้าเก่ง ว่าข้าใหญ่
เหนือกว่าใคร ใดใด ในถิ่นหล้า
ช่างโง่เขลา หาได้มี ซึ่งปัญญา
เจ้ากบน้อย ในกะลา น่าเศร้าใจ...
..



Create Date : 21 ตุลาคม 2554
Last Update : 21 ตุลาคม 2554 3:14:19 น.
Counter : 857 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

muster
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ไม่ เคยบอกสักครั้ง ให้เข้าใจ

ผ่านมาตั้งนาน ที่เธอเดินจากไป

ไม่มีสัญญานอะไร ที่บอกว่าเธอจะไป