สวรรค์ลำเอียง โครงอีสาน ------ขมขื่นด้วยคับแค้น.........................แน่นอั่ง ใจขม เกิดเป็นคนคือเขา...................................ควรไฉน ขมขื่น ความเป็นคนคงแต่ชื่อ............................แท้เทียม เสมอทาส ทุกข์ทเวษไห้สะอื้น................................อกช้ำ ใจตน ------ดอก เอย เจ้าดอกเบี้ย......................บานเบ่ง เต็มหน แห่งแล้งไยดอกดวง...............................เบ่งบาน เต็มต้น ดอกสะแบงบานร่วง...............................โรยรา เต็มทุ่ง เบี้ยดอกบานท่วมท้น...............................ท่วมไร่ กลืนนา -----สูญเสีย สูญเสียสิ้น............................สุดต่ำบุญ ผลา นาที่เคยถากถาง.......................................หว่านดำ กำเกี่ยว เรือนที่ลงแรงสร้าง..................................จำขายเลี้ยงชีพ หนแห่งคนคดเคี้ยว..................................ร่อนเร่ แรมไกล กันนา -----เมื่อนั้น ลูกพรากแม่...........................พ่อเจ้าจาก ไปไหน แตกกระสานซ่านเซน................................หากิน เมืองล่าง(กทม.) ลูกผู้ชายไปใต้...........................................หวังตาย ดาบหน้า เธอเที่ยวหารับจ้าง....................................พึ่งน้ำ แรงตน -----ยามเมื่อฟ้าเมฆกุ้ม...............................มืดหม่น บังหน แห่งเสมอเหมือนดั่ง...................................ดุจไฟ ลามไหม้ บ้านเราเหมือนดังห่า..................................ลงกิน อุบาทว์ ขายแรงงาน พอยาใส้..................................สืบมื้อ ประทังตาย บา..... ----เป็นวิถีเทพสร้าง...................................เสกแต่ง ปันหมาย ใครผู้เป็นทุกข์(จน)....................................จึ่งควร ทางนี้ ขุมนรกหมกไหม้........................................หมองมัว ไปเถิด คนร่ำรวย จึ่งชี้...........................................ช่องให้ ทางสวรรค์... ********************************* บทกวีปราชญ์อีสาน สมคิด สิงสง   Create Date : 24 เมษายน 2552 4 comments Last Update : 24 เมษายน 2552 18:38:04 น. Counter : 590 Pageviews. Share Tweet

ภาษาสวยงามความไพเราะมากค่ะ   โดย: ตะวันเจ้าขา 24 เมษายน 2552 19:41:35 น.

เมื่อได้อ่านกานท์กลอนสุนทรหวาน อยากจะผ่านใจน้องห้องหอช้ำ แสนซาบซึ้งถึงใจในน้ำคำ อย่าถลำมาหลอกน้องอีกคน เจ็บเพื่อใครมาแล้วแก้วใจร้าว ใจของสาวยากจะรักมักสับสน กลัวเหลือใจกลัวพี่หลอกน้องกมล กลัวใจคนไม่จริงทิ้งน้องไป หากวันไหนหายสะอื่นคงฟื้นตรม จะยิ้มส่งให้พี่อย่างสดใส เพียงวันนี้เหนื่อยล้าในหทัย ขอเข้าใจนะพี่ชายใจแสนดี หวังวันหนึ่งฟ้าจะใสไร้เมฆหม่น หวังสักคนจะมอบรักไม่หน่ายหนี แต่วันนี้ขอทิ้งท้ายร้าวฤดี ลบรอยช้ำชีวีที่เขาทำ   โดย: yadapim 24 เมษายน 2552 19:58:24 น.

จ๊ากแก้ๆๆบทที่สองค่ะ หากวันไหนหายสะอื่นคงฟื้นตรม จะยิ้มส่งให้พี่ชมอย่างสดใส เพียงวันนี้เหนื่อยล้าในหทัย ขอเข้าใจนะพี่ชายใจแสนดี ขออำภัยนะเจ้าค่ะ..อิอิ   โดย: yadapim 24 เมษายน 2552 20:00:58 น.

ขอบคุณ คุณตะวันเจ้าขา ครับที่แวะมาเยี่ยม.... ******************************* ว้าว....เขียนกลอนเก่งจังเลยครับคุณพิมพ์..   โดย: ดอกสะแบง 24 เมษายน 2552 22:31:12 น.