First Start "จะไปได้ซักกี่น้ำ" คำพังเพยนี้ผุดขึ้นกลางกบาลทันทีที่เดินวนไปวนมาในหน้าจัดการเวบบล๊อก คิดอยู่นานทำไมเค้าถึงชอบเขียนอะไรกันมากมายในบล๊อก หรือมีเรื่องจะเล่ามากเกินกว่าที่จะแค่พูดคุยอย่างเดียว คนเราหลายหน้าหลายตา ร้อยพ่อพันแม่ อย่างที่เค้าพูดๆ กัน มีบล๊อกก็คงจะดีที่ว่า คุยโดยไม่ต้องเห็นหน้า อยากเขียนระบายก็เขียนไปเรื่อย จะเข้ารกเข้าพง ก็ไม่เจ็บตัวต้องกลัวตาย กลับมาที่ "จะไปได้ซักกี่น้ำ" นึกย้อนกลับไปเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ครั้งแรกที่เดินออกจากบ้าน โดยไม่มีหลักประกันอะไรคุ้มครองชีวิตในอนาคต นอกไปเสียจาก "ความอิสระ" คำประณามคำนี้ยังคงติดหูอยู่ไม่รู้เลือน ทำไมต้องไปได้ซักกี่น้ำ ไม่เคยสนใจอยากรู้ความหมายที่แท้จริง แล้วไงหรือ จะไปได้กี่น้ำ ทำไมต้องสนใจกันนัก จะกี่น้ำ กี่ดิน มันเกี่ยวอะไรกับใคร พ่อแม่พี่น้องกระมัง เป็นห่วงเป็นใยในคนอกตัญญู แต่ด้วยคำพูดที่ว่า "จะไปได้ซักกี่น้ำ" ทำให้ได้เป็นผู้เป็นคนจนทุกวันนี้ ดีเหมือนกัน ไม่เคยคิดว่าจะมาได้ถึงทุกวันนี้ เค้าเรียกพลิกวิกฤตเป็นโอกาสได้หรือเปล่า พิสูจน์เสียเลย ว่าเราทำได้ ก็ตลกดีเหมือนกันนะชีวิต แค่คำๆ เดียวทำให้เกิดมานะ และยังคงมานะต่อไป แรกเริ่มประเดิมบล๊อก ก็อยากจะลองดูซิว่า ไอ้เรานั้น"จะไปได้ซักกี่น้ำ"   Create Date : 21 มกราคม 2550 2 comments Last Update : 21 มกราคม 2550 11:43:00 น. Counter : 1181 Pageviews. Share Tweet

มาเจิมบล็อกใหม่ค่ะ แรกๆก็คิดเหมือนกัน ตั้งใจจะเก็บไว้เป็นไดอารี่ส่วนตัวด้วยซ้ำ ไม่คิดว่าจะมีใครมาดูมาเม้นต์ด้วยซ้ำ แต่ทำไปทำมาชักมีเพื่อน ก็สนุกดีแฮะ หลังๆเป็นโรคติดบล็อกซะแระ (ไม่เชื่อคอยดู ทำๆไปแล้วจะติดใจ)   โดย: พจมารร้าย 21 มกราคม 2550 14:27:04 น.

ขอขอบคุณคุณพจมารร้าย (ทำไมต้องร้ายหนอ) ในฐานะที่เป็นเจ้าแรกประเดิมเจิมบล๊อก   โดย: Doesn't Matter (Doesn't Matter ) 21 มกราคม 2550 18:07:06 น.