Soaring Yet Rooted
ไม่ว่าคุณจะประสบความสำเร็จจนมีสถานภาพสูงขนาดใหน ขออย่าได้ลืมผู้มีพระคุณที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของคุณ
|
|||
เรื่องเล่าจาก นศพ:ปี2 ตอน วิชากายวิภาคศาสตร์ ถ้าหากให้เอ่ยถึงวิชาที่มีเนื้อหาที่ต้องท่องจำมากที่สุด เหนื่อยที่สุด และเป็นไฮไลท์ของปี2ของการเรียนแพทย์ก็คงจะหนีไม่พ้นวิชากายวิภาคศาสตร์(Gross Anatomy) หรือที่พวกเราเรียกกันจนติดปากว่า "กรอส" นั่นเอง วิชากายวิภาคศาสตร์นี้เป็นวิชาที่เรียนเกี่ยวกับโครงสร้างอวัยวะต่างๆของร่างกายมนุษย์ เรียนให้รู้ว่าหน้าตาเจ้าอวัยวะนั้นเนี่ยหน้าตาเป็นยังไง อยู่ตรงส่วนไหนของร่างกาย แล้วมีอวัยวะหรือโครงสร้างอื่นๆที่สำคัญอะไรบ้างที่อยู่ใกล้ๆนั้น การเรียนวิชานี้สำหรับที่ศิริราชเราเรียนกันเป็น region คือ เรียนกันเป็นบริเวณเช่น บริเวณหัว บริเวณแขน บริเวณขา เป็นต้น ไม่เหมือนบางแห่งที่เรียนกันที่เรียนกันเป็นsystem คือเรียนเป็นระบบ เช่น ระบบทางเดินหายใจ ระบบทางเดินอาหาร ระบบประสาท การเรียนทั้งสองแบบนี้ต่างก็้มีข้อดีในแบบของมันเอง การเรียนแบบ region มีข้อดีคือทำให้เราสามารถเรียนรู้โครงสร้างต่างๆทีละหลายๆระบบที่อยู่ในบริเวณนั้นพร้อมกันทีเดียว วันหลังถ้าหากเราเป็นหมอต้องผ่าตัด เราจะได้รู้ว่าไอ้ตรงนี้มันมีอวัยวะอะไรอยู่บ้างแล้วต้องระวังตรงไหน ส่วนการเรียนแบบsystemนั้นมีข้อดีตรงที่ว่ามันทำให้เห็นภาพชัดเจนกว่าว่าแต่ละระบบมันประกอบด้วยอะไรบ้างแล้วเชื่อมโยงประสานงานกันอย่างไร การเรียนการสอนที่ศิริราชสำหรับวิชานี้แบ่งออกเป็นสองส่วน คือ เรียนเล็กเชอร์ แล้วก็แล็บ จุดเด่นของวิชา "กรอส" มันก็อยู่ที่่แล็บนี่แหละ ซึ่งเราเหล่านักศึกษาแพทย์จะต้องทำการผ่าร่างของท่านอาจารย์ใหญ่เพื่อดูโครงสร้างต่างๆนั่นเอง [scalpel มีดผ่าตัด] อาจารย์ใหญ่ในที่นี้ไม่ได้หมายถึง ผู้บริหารโรงเรียนหรือหัวหน้าอาจารย์อะไรพวกนั้น แต่หมายถึงร่าง กายของผู้ที่มีพระคุณบริจาคร่างกายไว้ เมื่อผู้นั้นเสียชีวิตร่างกายก็จะถูกนำมาดองรักษาสภาพแล้วนำมาให้นักศึกษาแพทย์ศึกษานั่นเอง แล้วเนื่องจากผู้บริจาคทุกๆท่านเป็นผู้มีพระคุณต่อพวกเรา ยอมเสียสละร่างกายให้พวกเราศึกษา พวกเราจึงให้เกียรติยกให้พวกท่านเป็น "อาจารย์ใหญ่" [Probe ใช้เกี่ยว ดึง งัดแงะ] การทำแล็บกรอสนี้ก็จะทำกันเป็นกลุ่ม กลุ่มละสี่คนต่อหนึ่งร่างอ.ใหญ่(สำหรับปีผม)เรียกว่าโต๊ะกรอส แล้วพอประมาณเดือนมิถุนายนก็จะมีพิธีทำบุญให้อ.ใหญ่ซึ่งทางคณะแพทย์ก็จะมีการเชิญญาติๆของท่านอ.ใหญ่มาทำบุญร่วมกันและทำความรู้จักกับ นักึกษาแพทย์ที่เรียนกับอ.ใหญ่ท่านนั้นด้วย ท่านอ.ใหญ่ของกลุ่มผมเป็นคนจีน ครอบครัวค่อนข้างใหญ่ ญาติเยอะ เวลามาเจอกันทีก็เลยอบอุ่นเป็นพิเศษ พวกญาติๆก็อัธยาศัยดีกันทุกคน ตอนหลังจากเสร็จพิธีทำบุญแล้วลูกของท่านอ.ใหญ่ยังพาพวกผมและสมาชิกกลุ่มไปเลี้ยงข้าวอีกด้วย แถมบอกว่า"พวกเราก็เหมือนเป็นญาติกันแล้วนะ เพราะฉะนั้นอยากให้ช่วยอะไรก็บอก ไม่ต้องเกรงใจ" ทำให้ซึ้งจนถึงทุกวันนี้ [Forceps ภาษาชาวบ้านเรียกว่าแหนบ ใช้คีบ ยึด] กลับมาเข้าเรื่องการเรียน กรอส กันต่อ การเรียนแต่ละregionนั้นก็จะยากง่ายแตกต่างกันไป ที่หลายๆคนบ่นว่ายากก็คงจะหนีไม่พ้น region head&neck(หัวและคอ)เพราะมีพื้นที่แคบและพวกโครงสร้างต่างๆก็มีขนาดเล็กและเปราะบาง บางทีกว่าจะคุ้ยหาเจอก็ล่อไปเกือบครึ่งชั่วโมง บางทีพอคุ้ยแรงๆหน่อยก็ขาดซะงั้น แต่ก็เป็นความโชคดีของกลุ่มผมที่อ.ใหญ่ท่านเป็นคนร่างใหญ่ อวัยวะและโครงสร้างต่างๆจึงมีขนาดค่อนข้างใหญ่และหาง่าย [Surgical scissors กรรไกรผ่าตัด] หลังจากจบสอง region ก็จะมีการสอบ ข้อสอบมีทั้งปรนัยฝนคำตอบ และ อัตนัยเขียบรรยาย แต่ที่พวกเราหวาดกลัวกันมากที่สุดคือสอบ "แล็บกริ๊ง"อันโด่งดัง ซึ่งถ้าจะให้บรรยายความโหด มันส์ ฮา ผมคงบรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ถูก บอกได้แค่คำเดียวว่าพอสอบเสร็จก็ "สะบักสะบอม" พอถึงช่วงปลายๆภาคการศึกษาก่อนที่พวกเราจะจบปีสองก็จะมีพิธีพระราชทานเพลิงศพให้กับท่านอาจารย์ใหญ่ด้วย ซึ่งพิธีนี้พวกเรา นศพ ปีสองก็จะต้องเป็นผู้วางแผนและจัดงานกันเอง งานนี้เป็นงานใหญ่อีกงานหนึ่งสำหรับพวกเราในการแสดงถึงศักยภาพและความสามัคคีของรุ่น เป็นอันจบวิชากายวิภาคศาสตร์ [ห้องแล็บกรอส (ไม่ใช่ที่ศิริราช) ที่เห็นห่อผ้าอยู่บนเตียงเหล็กคือร่างอ.ใหญ่] ปล.ไม่ได้มาอัพนานมวากกกกกก วันนี้มีเวลามาเขียนเล่าเรื่องซะที.... Credit: ภาพจาก google (ไม่กล้าเอาภาพศพจริงมาลงเพราะกลัวผู้อ่านบางท่านรับไม่ได้ เลยเลือกเอาเครื่องมือที่ใช้เรียนแล็บกรอสมานำเสนอแทน) |
PS YerDua
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [?] It's no use knowing a lot if you can't master what you know. มันแทบจะไม่มีประโยชน์เลยที่จะรู้สิ่งต่างๆมากมายถ้าสิ่งที่คุณรู้นั้นไม่ได้รู้ลึก หรือรู้จริง All Blog
Friends Blog Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
ทำบล๊อกแนว กึ่งวิชาการกับ ประสพการณ์ แทรกขำนิด ๆ แบบ
นี้ดีครับ ทำให้เพื่อน ๆ มีความรู้ไปด้วย
ห้องสอาดมาก... เวลาอยู่ตรงนั้น ได้กลิ่น หรือ ชินแล้วครับ