มาเล่าการหัดตัดเสื้อตามหนังสือ "ช่างแม่" สอนตัดเสื้อ
สวัสดีค่ะ ห่างหายไปนานจากการตัดเย็บ วันนี้เรามีผลงานใหม่ก็เลยจะเอามาอวดล่ะ มันคือเสื้อที่ตัดให้แม่และจะมอบให้ในวันแม่นี้ล่ะ ตอนแรกเราตั้งใจจะตัดให้แม่นี่ล่ะ แต่แม่ไง แม่ไม่เชื่อฝีมือว่าเราจะตัดได้! แม่โวยวายว่าไม่เอาท่าเดียว "แม่มีเยอะแล้ว" "โอ้ย! แม่ไปซื้อเอาตัวไม่กี่บาท เสียเวลามานั่งทำ" สารพัดของการปฏิเสธอย่างไร้เยื่อไยจากคุณนายแม่ เราก็เลยต้องวัดตัวเรามาสร้างแพทเทิร์น แล้วก็ตัดสินใจว่า "เอ้อ ไม่เอาก็ไม่เอา เชอะตัดใส่เองก็ได้" 
หนังสือที่เราใช้เพื่อการหัดตัดคือ "ช่างแม่" สอนตัดเสื้อค่ะ เราตัด เสื้อคอกลม แขนกุด กุ๊นคอและแขน
ภาพจากในหนังสือค่ะ ว่าตัดออกมาแล้วจะได้แบบนี้(นางแบบคือ ช่างแม่ นี่เอง) นี่เป็นแบบแรกในหนังสือเราก็เริ่มจากง่ายสุดนี่ล่ะ เพราะเกิดมาก็ไม่เคยตัดเสื้อ
หนังสือทำออกมาให้สามารถกางได้ 180 องศา สะดวกต่อการกางแผ่หนังสือของเรามาก ตอนแรกได้มาก็ตกใจ "เฮ้ย! เขาลืมติดกาวที่สันให้เราหรอวะ ซวยเลย แต่ช่างมัน" ก่อนจะมาเจอข้อมูลในเพจของช่างแม่ว่าเป็นความตั้งใจในการออกแบบใช้วิธีเย็บเอา แล้วไม่ติดสันกาว เพื่อความสะดวกในการใช้งาน ...โล่งอก...หนังสือเราปกติดี
และนี่คือการร่างแพทเทิร์นเสื้อครั้งแรกในชีวิตที่ตรากตรำทำอยู่นานเป็นวัน เนื่องด้วยไม้บรรทัดตัดเสื้อก็เพิ่งซื้อมาจากB2S ก่อนวันที่จะเอามาวาดเท่านั้น ใช้ก็ไม่เป็นตอนที่เขาอธิบายก็ไม่เข้าใจเท่าไหร่ คนไม่เคยใช้อ่ะนะเขาพูดไรมาก็ไม่รู้เรื่องอยู่ดี สรุปก็ดูๆอ่านๆเอาจากซองที่ใส่มานั่นล่ะ แล้วก็มโนอีกนิดหน่อย จะโค้งตรงไหนดีนะมันไม่ตายตัวโค้งมากโค้งน้อย ออกมาเป็นยังไงก็ไม่เห็นภาพ หมุนไม้บรรทัดไปมาอยู่นาน ก็วาดๆเอาที่กะว่าสวมหัว ยัดแขนได้คงพอ ช่างแม่ไม่ได้มีแบบเสื้อสำเร็จมาให้นะแต่สอนวิธีสร้างแพทเทิร์นให้เราทำเอง ยอมรับว่าตอนแรกผิดหวังมาก  ก็คนไม่เคยทำ หนังสือเล่มอื่นๆมีให้ ซื้อเล่มแรกก็พลาดซะแล้ว ช่างแม่ให้เหตุผลว่า การสร้างแพทเทิร์นเองมันดีกว่า เราสามารถทำแบบให้เหมาะกับเราได้พอดี และต่อยอดได้ หลังจากตัดออกมาได้แล้วเราก็เห็นด้วย แทนที่เราจะตัดได้คนเดียว เราก็สามารถวัดตัวคนนั้นคนนี้แล้วตัดให้เขาได้ด้วย แล้วเราก็เอาไปคุยกับคนอื่นได้ด้วยว่า "นี่ฉันวาดแพทเทิร์นเองนะ!"
จากนั้นก็ร่างแบบลงบนผ้าลินินผสมฝ้าย
ตัดออกมาแล้ว!! ขั้นตอนนี้ระทึกใจมาก ได้เห็นทรงเสื้อในที่สุด ช่างแม่บอกว่ามือใหม่ถ้าไม่แน่ใจว่ามันตัดออกมาแล้วจะใส่ได้ไหมให้ไปลองตัดกับผ้าดิบดูก่อน เราก็วัดใจกันไปเลยตัดผ้าจริงไปเล้ย ออกมาดูท่าว่าน่าจะใส่ได้ เอามาทาบๆตัวว่าได้เว้ยๆก็กรีดร้องด้วยความยินดีปรีดาเอามากๆ แต่ถ้าไม่...คงจะนั่งซึมเป็นหมาหงอยไปหลายวันเลย555
แล้วก็ถึงขั้นตอนที่เกลียดแสนเกลียด คือการกุ๊น!!! มันเป็นงานละเอียดที่ใช้เวลานานข้ามภพข้ามชาติมากสำหรับเรา แต่เราโชคดีอยู่อย่างคือเคยไปเรียนทำกระเป๋าเขาสอนการตัดผ้ากุ๊น และการกุ๊นมาก่อนแล้ว เราเลยงงน้อยหน่อยตอนที่อ่านวิธีทำในหนังสือ แต่ก็ไม่วายเสียเวลาไปเป็นวันกับวิธีการกุ๊นของ "ช่างแม่" เพราะเราก็ไม่เคยทำ ไม่เคยเห็นมาก่อน อ่านยังไงก็ไม่เข้าใจ ดูยังไงก็ไม่ออก ไปเสิรช์หาในYouTube ดูวิธีทำอีก ถึงได้รู้ว่าต้องทำยังไง เขาเรียกกุ๊นแบบตกร่อง! โอ้โห ยากไปอีก งานละเอียดไปอีก แค่กุ๊นธรรมดาก็จะบ้าตายละ
อะแฮ่ม! ขั้นตอนนี้ล่ะคุณขา...ที่คุณนายแม่เริ่มมองเห็นความสวยงาม น่าสนใจ น่าสวมใส่ น่าได้เป็นเจ้าของ มาเมียงมองแล้วก็เอ่ยว่า
แม่ : "อันนี้ของแม่นะ!" "ใช้ผ้าอะไรเนี่ยสวยจัง" เรา : "ลินินผสมฝ้ายแม่ หนูซื้อมานานแล้วตอนมันลดราคาที่สำเพ็ง" แม่ : "อุ้ย ดี แม่ชอบ ไหนขอจับดูหน่อย ...อุ้ยเบาสบายดีจัง สีก็สวย เรียบๆ แม่ชอบ" เรา : "แม่ใส่ไม่ได้หรอกหนูวัดขนาดจากตัวหนูมาสร้างแพทเทิร์น" แม่ : "ได้...แม่ตัวเล็กกว่า เสื้อก็ใหญ่ออก" เรา : "เอ้า ไหนว่าไม่เอาไง โอ้ย...แม่มีเยอะแล้ว ซื้อเอาถูกกว่า เสียเวลาตัด แม่พูดเองนา หนูบอกจะให้แม่กี่รอบๆก็ไม่เอา ทีอย่างนี้ เห็นสวยจะมาเอาล่ะสิ" มียอกย้อนคำแม่ตอนปฏิเสธ แม่ : "ใช่ ขอแม่เถอะ ให้เป็นของขวัญไง" เรา : "ของขวัญอะไร  วันเกิดก็ผ่านไปตั้งแต่ต้นปี ปีใหม่ก็อีกนาน หนูงง" แม่ : "เอ้า ก็วันแม่ไง" เรา : "โอ้โห! นี่แม่คิดไกลนะเนี่ย แหมพออยากได้ล่ะก็...." แล้วเราก็มองบน กรอกตาสองสามที แม่หนอแม่ "ก็ได้ คนมันมีฝีมืออ่ะนะ..." แล้วก็ยิ้มกรุ้มกริ่มใส่แม่
มาว่ากันต่อ กุ๊นคอ กุ๊นแขนเสร็จออกมาได้แบบนี้ล่ะ ยากเย็นมาก หลายวันกว่าจะเสร็จ ข้างหน้าต้องชิดขอบ ข้างหลังต้องเย็บริมผ้าให้ติดด้วย
ตัดเสื้ออย่างเดียวมันธรรมดาไป เราต้องปักผ้าเพิ่มความน่ารักให้เสื้อด้วย แม่เรียกร้องอยากให้ปักลูกชายคนเล็กพันธุ์ปอมลงไปด้วย ก็เลยหาแบบมาแล้วก็จัดการเปลี่ยนให้เป็นบุคลิกเจ้าตัวแสบ และต้องจัดการให้หูตั้งขึ้นอีกเพื่อความสมจริง
เย็บข้างลำตัวไม่พอ ต้อง"เล็มริมผ้า" ด้วยการเย็บห่างๆกันผ้ารุ่ยอีก ทั้งสองข้าง โอย...แล้วก็นั่งทะเลาะกับตัวเอง
"หรือว่าเราจะเอาจักรมาเย็บกันลุ่ยดีวะ แม่งประหยัดเวลาด้วย" "เฮ้ย ตั้งใจว่าจะเย็บให้แม่แล้วไง เย็บมือมันดีกว่านะ เย็บมาได้จนจะเสร็จแล้วเนี่ย อดทนอีกหน่อยสิ!" แล้วความคิดประมาณนี้วนไปวนมาในหัวสักพัก จริงๆมันมาตั้งแต่กุ๊นละแต่อยากเย็บด้วยมือไง คือดูเรียบง่าย ใช้เวลากับตัวเอง ค่อยๆทำไปทีละน้อย คิดแต่ต้นเลยว่าอยากเย็บด้วยมือ มีแค่เข็มกับด้ายเราก็ทำได้แล้ว ตอนคิดมันง่าย ดี สวยงาม ตอนทำนี่ทั้งเข็มแทงจนสะดุ้ง ด้ายพันกันโมโหดึงจนขาด เข็มหล่นหายที่พื้น เข็มหมุดแทงมือ อยากถอดใจเอาจักรมาเย็บไม่รู้กี่รอบ แล้วถามตัวเองว่า "นี่เราโง่ป่ะวะ มีจักรตั้งอยู่ตั้งโน้น เดินไม่ถึงห้าก้าวก็เอามาใช้ได้ดันไม่ใช้วางไว้เฉยๆเนี่ย" "แต่การเย็บด้วยมือมันทำให้เราได้ฝึกทักษะการเย็บด้วยมือนะ มันดูใช้ใจมากๆ ดูเรียบง่าย ไม่รกด้วยไม่มีจักรมาตั้ง เออ! เย็บด้วยมือนี่ล่ะ!"
แต่ขั้นตอนการเย็บชายเสื้อเราทำไม่เหมือนช่างแม่ เพราะว่าเราไม่ใช้จักร เลยสอยเอาแทน ของช่างแม่จะเย็บเห็นข้างนอก
และนี่คือ...เสื้อที่เราตัดออกมาจนสำเร็จในที่สุด ใช้เวลาไปเกินครึ่งเดือน พอทำเสร็จออกมาได้ เราทั้งภูมิใจในตัวเอง มีความสุข อิ่มเอมเปรมปรีสุดๆ มันคือสิ่งที่เราใฝ่ฝันอยากทำ อยากตัดเสื้อเป็นมันดูเก่ง ดูยาก และไม่เคยคิดว่าตัวเองจะทำได้ ในวันนี้ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเสื้อง่ายๆตัวหนึ่งแต่เราใช้ความพยายามอย่างมากกว่าจะตัดออกมาได้ เรารู้ว่ามันต้องพยายาม และอดทนอย่างหนักหนา เราถึงอยากตัดให้แม่แต่แรกมันดูคุ้มค่าที่จะทำไงเล่า มีแรงจูงใจในการทำมากกว่า
ก็จบลงไปแล้วนะคะกับการมาเล่าเรื่องราวการตัดเสิ้อครั้งแรกในชีวิตของเรา ใครสนใจอยากตัดเสื้อเหมือนๆกันแต่ยังไม่มีโอกาสได้ทำ ลองดูนะคะ ถ้าได้ไปซื้อเล่มเดียวกันมาหัดแล้วทำตัวแรกเหมือนกันสอบถามได้นะ เรายินดีตอบอย่างมากเลย เพื่อสานฝันให้เป็นจริง!!! แต่อย่าลืมนึกถึงช่วงเวลาหายนะที่เราเล่าไปข้างต้นที่ทะเลาะกับตัวเองนะ มันเกิดขึ้นแน่นอนถ้าเราต่างเป็นมือใหม่เหมือนกัน เรารู้ว่ามันต้องเกิดขึ้น เพราะเย็บกี่ทีก็เป็นทั้งเย็บด้วยจักร หรือเย็บด้วยมือ เพราะเรายังเป็นมือใหม่ ผิดพลาดเรื่อยๆ แต่เราเอาภาพมโนความสงบสุขดั่งนั่งเย็บผ้าบนเก้าอี้นุ่มสบาย เบื้องหน้าเป็นทุ่งกว้าง และทิวเขา ท่ามกลางอากาศเย็นสบาย ตัดเสียงพัดลมข้างหู แดดที่เผาผิวแม้อยู่ในตัวบ้านออกไป เราคิดมโนไปก็รู้สึก อยากเย็บผ้าจังเลย ...แล้วเจอกันใหม่คราวหน้าค่ะ...
| Create Date : 05 สิงหาคม 2561 |
| Last Update : 5 สิงหาคม 2561 20:49:24 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1839 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [