#...เมื่อฉันปันใจ...#
ความรักที่ทำให้ต้องปันใจในครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะ..หนุ่มน้อยคนนึง จัดว่าเป็นหนุ่มหน้าตาดีเลยทีเดียว เธอเข้ามาในชีวิตพร้อมความสดใส ร่าเริง กระฉับกระเฉง คล่องแคล่ว ว่องไว พร้อมทำให้ทุกคนที่อยู่ใกล้มีความสุข รวมถึงฉันด้วย
ทุกเช้า เมื่อฉันตื่นพบว่าเค้าตื่นก่อนแล้ว และเมื่อเห็นฉันเค้าจะเข้ามาใกล้ ถ้าฉันนั่งลงเค้าจะเอียงคอมาซบลงใกล้ๆตัก ทุกคืนที่ฉันกลับบ้าน เค้ายังไม่นอน เพื่อจะรอเจอฉันก่อน บางครั้งฉันเหนื่อยจากงาน ไม่ได้ทักทายในทันที.. เค้าก็นั่งรออยู่อย่างนั้น คงคอยว่าฉันจะคุยกับเค้าเมื่อไหร่ พักหลังฉันกลับดึกมากขึ้น แต่เค้าก็ยังรอฉันอยู่ บางครั้งฉันหงุดหงิด จิตตก วีนใส่ (นิสัยไม่ดี) เค้าก็หลบไป นั่งมองไกลๆ รอให้ฉันอารมณ์ดีขึ้น แล้วก็เข้ามา เริ่มแรกฉันไม่คิดจะรักเค้า เพราะฉันมีคนรักอยู่แล้วและไม่คิดรักใครได้อีก.. ฉันกลัวว่า เมื่อวันนึงเธอจากฉันไป ฉันจะเศร้าใจอีก แต่สุดท้าย ฉันก็เผลอใจ ปันใจไปรักเธอจนได้สิน่า แด่มูซู หมาของแม่ หนุ่มน้อยคนนั้น ทำใจให้ไม่รักบรรดาสี่ขาที่มาใหม่ที่บ้านไม่ได้เลยสักครั้งอ่ะ

Create Date : 06 มิถุนายน 2551 |
Last Update : 6 มิถุนายน 2551 15:48:00 น. |
|
8 comments
|
Counter : 678 Pageviews. |
 |
|