น่าฟัดด้วยจัง

เป็นอันสลบ

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

โห ... น้องหมาบีเกิ้ลน่ารักมาก ๆ เลยครับ หมาบีเกิ้ลเป็นน้องหมาที่ซนมาก ๆ ไม่เคยอยู่นิ่งเลยครับ

ท่าทางว่างานนี้ต้นไม้ที่บ้านของพี่ภาจะต้องย่อยยับเป็นแถบ ๆ แน่เลย

มีวิธีเดียวก็คือ ...

วางยานอนหลับ

ก๊าก ๆ ๆ ๆ

โฮ่ง ๆ ๆ ๆ

อิอิ

นิ๊หน่อยเอง...
ง่ำๆๆ งับๆๆๆ ชิมดูว่าใบไม้มันอา-หร่อยรึป่าวๆๆๆ
พี่ภาก็ทำเป้งไม่เข้าใจเจ้าบลูไปได้ ปังคินยังเข้าใจเลย...เด๋วปังพูดให้ก็ได้..
เค้ารักหรอกจึงหยอกเล่น หุๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ

นอนหลับฝันดีคร๊าบ คร่อกๆๆ ฟี้ zzzzzzz

น่ารักจังเลยจ๊ะ...

ฮ่ะฮ่ะ ... หัวข้อบล็อกชื่อเหมือนละครไทยซักเรื่องเลยน้องภา :))

เขาคงเหมือนเด็กกำลังซนมังคะ ... เช่นเด็ก 2 ขวบก็จะได้ฉายาว่า Terrible 2! ประมาณนั้น ... โตเร็วเหมือนกันนะคะ อีกหน่อยตัวเบ้อเฮิ่มแน่ ๆ :))

สวัสดีคับ คืนวันพุธแบบนี้ ถ้าไม่ได้ออกไปไหน
อยู่บ้านเตรียมตัวจะนอนก็ฝันหวานๆ นะคับ

สวัสดียามเช้าครับพี่ภา

ท่าทางจะแสบไม่เบาเลยนะครับ หุหุหุ

หมิงหมิงผอมลงไปสามขีดครับ
ช่วงนี้ฟอร์มตก
ไม่ค่อยยอมหม่ำอะไรเลยครับพี่ภา

น่าร้ากกกกก ^^

สวัสดีค่ะ..พี่ภา

ต้นไม้ของพี่ภาจะโดนหม่ำหมดมั้ยเนี้ย...

กำลังนั่งดูพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าที่แหลมพรหมเทพอยู่ค่ะ

ขอบคุณนะคะ....

เดือนกว่าๆ บูบู้โตขึ้นหลายกองเลยเน้อ

น่ารักดีค่ะคุณภา
ของบ้านเพ่อนมีตัวนึง บ้าพลังมากๆเลย
เวลาเราไปเค้าจะทึ้งผมเราเล่นจนหัวคลอนเลยล่ะ
แล้วก็กระโดเข้าใส่แบบแรงๆ
เวลาเรากลับบ้านปวดเมื่อยไปหลายวันเลย

สวัสดียามเช้าครับพี่ภา

สวัสดียามเช้าค่ะ..พี่ภา

ชวนไปจกส้มตำทอดกรอบด้วยกันค่ะ

หนีแม่มาเยี่ยมจ้า
ตอนนี้เฟย์-เอม กะลังเลี้ยงกระต่ายน้อยยย รอแม่เผลอก่อนจึงจะได้มาอัพบล็อก
ก๊ากกก เรื่องมันยาวววว

ดียามบ่ายจ้า น้องภา

ไม่ได้เห็นแป๊บนุง
เค้าตัวโตเร็วเหมือนกันนะเนี่ย

หน้าตาท่าทางซนใช่ย่อย
และสงสัยจะได้ใจน้องภาไปเต็มๆเลยน๊า

พรุ่งนี้วันหยุดแล้ว ไปไหนป่ะจ้ะ
ส่วนพี่ยังไม่มีแผนเลย
แต่อากาศเย็นๆอย่างนี้
น่าออกตจว.ไปรับลมหนาวเน๊าะ


็Have a nice weekend na ja !!

โตเร็วเน้อะ น่างับ เอ้ยน่าฮัก ขนาดเลยเจ้า

ท่าทางไม่น่าร้ายเลยนะคะ
ออกน่ารัก..เราว่า

ถนน...ทุกสายต่างทอดยาวไกลสุดสายตา
ถนน...คือหนทางให้เราออกก้าวเดิน
ถนน...พาเราไปสู่จุดหมายปลายทางที่ต้องการ
ถนน...ที่ราบเรียบ เดินได้อย่างสบายกายสบายใจ
ถนน...ที่ขรุขระ ต้องเดินด้วยความระมัดระวัง

ไม่ว่าถนนจะราบเรียบหรือขรุขระ หากเรามีสติในการเดิน
ย่อมส่งผลให้เราเดินได้อย่างปลอดภัย

แต่เมื่อใดที่เผลอสติ ทำให้เราประคองตัวเองไม่ได้...ล้มลง
จงรีบกลับมาตั้งสติใหม่ แล้วค่อย ๆ พยุงตัวลุกขึ้นก้าวเดิน...ต่อไป
แล้ววันหนึ่งเราจะถึงจุดหมายที่หวังไว้ เพราะเราไม่เคย “ ท้อถอย “

ขอให้มีความสุขและประสบความสำเร็จในการเดินทางบนถนนแห่งชีวิต..นะคะ



บูบู้...น้องน่ารักมาอีกแล้ว...น่ารักจริง ๆ อยู่ใกล้ ๆ จะมาแอบอุ้มกลับบ้านเลย..อิ อิ

ชอบรูปยามหลับค่ะ คงเหนื่อยน่าดูเจ้าตัวเล็ก