วันนี้ดีจัง และเราก็จำตัวเองได้อีกครั้ง วันนี้ถือเป็นวันที่มีความสุข ในรอบปีได้เลยมั้งเนี่ย เมื่อเช้าต้องไปสัมภาษณ์ซีอีโอฝรั่ง เรามาถึงจุดต่ำสุดที่มองตัวเองว่าภาษาอังกฤษห่วยแล้ว ก็เลยสบายๆ แล้วมันก็ผ่านไปด้วยดี----เริ่มรักงานนี้มากขึ้นด้วย พอผ่านมาได้ก็คิดว่า คนเรามันพัฒนาได้ ถ้าคิดว่าอะไรไม่ดี ก็อย่าบ่นดิ ต้องทำอะไรสักอย่าง แล้วก็มาเจอเหตุการณ์ที่ดีขึ้นไปอีก หลังจากถอดเทปรวดเดียวจบเสร็จ ก็ได้ฟังพี่ที่มาเป็นล่ามให้อีกวงเล่าเรื่องที่เขาทำให้ฟัง ----------เราชอบพี่เขามากเลย----เขามีพลังในการทำงาน และก็สามารถสร้างสิ่งดีๆ ในฐานะคนเล็กๆ ได้----ก่อนหน้านี้เราเลิกเชื่อเรืองการเป็นคนเล็กๆ ที่สามารถสร้างโลกที่ดีได้ไปแล้ว แต่วันนี้ก็กลับมาเชื่ออีกครั้ง.......สิ่งที่พี่เขาเล่า ครั้งหนึ่งเคยเป็นสิ่งที่เราอยากเป็น อยากทำ....แต่เราทิ้งฝันแบบนั้นไปแล้ว มาวันนี้เราดีใจที่เราจำได้อีกครั้งว่าเราเป็นใคร เราเคยเป็นใคร และอยากไปเป็นใคร....ชีวิตมีจุดหมายมากขึ้น พี่เขาลงไปช่วยหมู่บ้านที่โดนสึนามิ ช่วยฟอร์มกลุ่มสินค้าในหมู่บ้าน การที่ช่วยเหลือให้เขาดูแลเศรษฐกิจของตัวเองได้ มีอะไรทำเป็นเรื่องที่ดีมาก เป็นการสร้างธุรกิจชาวบ้าน ถ้าสำเร็จ กลุ่มนั้นก็กลายเป็น pilot plan ของ tsunami product ทั้งหมด แล้วพี่ก็เล่าเรื่องเด็กคนหนึ่งที่สูญเสีย โดนใจมาก เพราะน้องเขาเคยเป็นเด็กเกเรไม่มีใครรัก พี่สาวเขาก็รักและรับมาอยู่ด้วย ก็สร้างบ้านกันสองปีด้วยเงินทั้งหมด แต่ได้อยู่บ้านที่มาจากน้ำพักน้ำแรงที่เก็บกันมาทั้งชีวิตเพียงวันเดียวคือวันที่ยี่สิบห้าธันวา---คงนึกออกนะว่าวันต่อมาเกิดไรขึ้น ทุกอย่างหายไปหมดรวมถึงชีวิตพี่สาวคนนั้นด้วย---น้องเขาก็โทษตัวเองเพราะออกไปทำธุระไม่ได้เอาโทรศัพท์มือถือติดมาด้วย เขาคิดว่าถ้าเขาเอามือถือออกมาตามที่พี่สาวบอก ช่วงห้านาทีที่เขาออกมา เขาก็โทรไปบอกให้พี่หนีได้-------------พี่เขาก็ช่วยให้กำลังใจ จนน้องเขาดีขึ้นและน่าจะเป็นกำลังสำคัญด้านไอทีให้กับกลุ่มชาวบ้านได้ เพราะชาวบ้านขายผลิตภัณฑ์ทางอีเบย์ ต้องอาศัยความรู้ด้านไอทีด้วย------แล้วก็มีอีกหมู่บ้านนึงที่บ้านน้ำเค็ม ผลิตภัณฑ์นี้เวิร์คมาก มีแบรนด์ มีเรื่องเล่าของตัวเอง เป็นผลิตภัณฑ์ของชาวเล ชื่อกล้าทะเล (นามสกุลที่สมเด็จย่าพระราชทานให้ชาวเลกลุ่มนี้) ถ้าใครเห็นเรือของชาวบ้านก็ช่วยซื้อด้วยนะจ้ะ เรือก็จำลองมาจากของเดิมที่ชาวบ้านมี ย่อส่วนในสัดส่วนที่เหมือนจริง สีสันและทุกอย่างเป็นตัวแทนของเรือ---เครื่องมือยังชีพที่เขาเคยมี สิ่งที่พี่เขาทำ----ครั้งหนึ่งเคยเป็นสิ่งที่เราอยากทำ ----อยากมีทักษะภาษาดีๆ มีคอนเน็กชั่นดีๆ ที่จะระดมทุน มีแรงใจที่จะช่วยคนอื่นได้บ้าง-----พอมาถึงตอนนี้หลังจากเบื่อตัวเองและจมอยู่กับความไม่ค่อยรักตัวเองมานาน เราก็มีแรงใจมากขึ้น ซึ่งมันมีค่าสำหรับเรามาก ไม่อยากลืมความรู้สึกของวันนี้ไปเลย ตอนเย็นก็ดีมากๆ นัดกับเอ๋ ตาล แล้วจู่ๆ ก็ได้เจอปิ๊กกับตุ้ยทอมด้วย ดีใจมากที่ได้เจอเพื่อน กับเอ๋ ตาล การมีเพื่อนดีๆ ก็เป็นแรงใจอย่างหนึ่ง ตลกดี ตาลบอกเอ๋ว่า ช่วงที่เอ๋ไปทริปที่อินเดีย ตาลหาเรื่องโทรหาเราทุกวันเลย ตื่นมาก็ต้องหาเรื่องโทรหาเรา คิ๊ดถึง คิดถึง----เราก็ดีใจหูตั้งเลย :) คุยกันเยอะแยะถึงแผนอนาคต ถึงสิ่งที่แต่ละคนเป็นอยู่ ยังไงสักวันพวกเราก็ต้องทำอะไรของตัวเองให้สำเร็จอยู่ดี การมีคนร่วมเดินไปด้วยกันเป็นเรื่องโชคดี และควรแบกความรู้สึกดีๆ ติดตัวไปตลอด วันนี้เป็นวันที่ดี และเราก็มีความสุข--เริ่มมีแรงที่จะทำอะไร-เริ่มมีความเชื่อที่จะเก็บเกี่ยวเพาะปลูกสิ่งที่อยากมีอยากเป็นไปให้ถึงจุดหมาย-อยากมีความสุขแบบนี้ไปทุกวัน   Create Date : 15 มีนาคม 2548 8 comments Last Update : 15 มีนาคม 2548 0:25:21 น. Counter : 381 Pageviews. Share Tweet

ขอให้มีวันที่ดีอย่างนี้ทุกๆวันนะคะ   โดย: นุทศรี 15 มีนาคม 2548 0:49:46 น.

:) ยิ้มค่ะ มีความสุขกับเจ้าของบล็อกไปด้วย :D มิตรภาพนี่ดีเนอะ ... ทำให้วันของเรามีสีสวยๆ   โดย: chirala (chirala ) 15 มีนาคม 2548 5:10:57 น.

Can you say hello Aey and Tan for me? Tell them that I really miss them.   โดย: J IP: 84.9.23.155 15 มีนาคม 2548 6:02:37 น.

โดย: ศรเมฆา ฟ้าแว๊บๆ 15 มีนาคม 2548 10:26:07 น.

เริ่มรู้สึกว่าตัวเองแก่ลงทุกวันๆ   โดย: KMS&หมาป่าสำราญ 15 มีนาคม 2548 11:15:19 น.

เจอซะทีนะ ดีจัง   โดย: เปลี่ยนชื่อไปเรื่อย 15 มีนาคม 2548 15:25:21 น.

เจจะบอกเอ๋ตาลให้นะ ฝากหวัดดีโอมด้วย บอกว่าทุกคนที่นี่คิดถึงนะ แกด้วย   โดย: หนึ่ง IP: 61.90.4.69 16 มีนาคม 2548 13:49:20 น.

ใช่ๆ สู้ต่อไปเพื่อวันที่ดีกว่านะ เราอาจจะเดินไปด้วยกันก็ได้นะ   โดย: ลมทะเล 18 มีนาคม 2548 8:35:59 น.