@ กรุงเทพ 2006

ตัวผมเองคิดว่าตัวเองเป็นโรคคิดถึงบ้านแน่ๆ
พอมาอยู่เมืองนอกนานๆแล้วมีความรู้สึกอยากกลับบ้านเสมอๆ
โดยปกติแล้วปีหนึ่งผมก็มักจะกลับเมืองไทย1ครั้ง
ซึ่งก็มักจะเป็นช่วงหน้าร้อนของญี่ปุ่น ราวๆ สิงหาคม
เวลาที่ใช้อยู่ก็ประมาณสองเดือน
ปีที่แล้วผมก็กลับไปเยี่ยมบ้านมา สนุกสนานมาก
พอกลับมาญี่ปุ่น ก็เกิดอาการซึมเศร้าทันที
ก็เลยวางแผนที่จะกลับเมืองไทยให้บ่อยขึ้น
คราวนี้สมใจอยาก เพราะเมื่อปลายเดือนมกราคมนี้
ก็ได้มีโอกาสลางาน20วัน เพื่อไปชาร์จเเบต
วันแรกที่ไปถึง ผมนี่ยิ้มแก้มบานเลย
อยากกลับมาสูดไอเสียของกทมให้เต็มปอด
วันนั้นน้องมารับที่ดอนเมือง ก็เลยบอกน้อง
ว่าหิวอยากกินก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นเเชมป์ อร่อยครับ
ปกติผมชอบทานอาหารพวกเส้นๆ ก็เลยชอบเป็นพิเศษ
โดยเฉพาะอาหารตามข้างถนนนี่ ผมจะชอบมากๆ
มีร้านประจำอยู่หลายร้าน แต่ส่วนใหญ่จะแถวรามคำแหง

ชีวิตทั่วไปที่กรุงเทพอาจจะไม่สนุกสำหรับบางคน
เมื่อก่อนผมก็รู้สึกเช่นชาวกรุงเทพทั้งหลาย
เรียน รถติด กลับบ้าน ดูหนัง นอน
แต่พอผมจากชีวิตเเบบนี้ไปนานๆ พอได้มาสัมผัส
อีกด้านของชีวิตกลางคืนของชาวกทม
มันทำให้ผมชอบและหลงใหลไปกับค่ำคืนนั้น
แต่เรื่องยาเสพติดและการพนันนั้นผมไม่ยุ่ง
มุ่งแต่เรื่องรักอย่างเดียว
ดังนั้น ทุกค่ำคืนที่ผมย่างไป มันช่างสนุกเหลือเกิน
เพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนาน ก็ได้เจอ
น้ำเมาที่ไม่ได้ดื่ม ก็ได้ดื่ม
ผู้หญิงสายเดี่ยว สวยๆ หน้าตาหน้ารักก็มีให้เห็นเสมอ
นี่แหละกรุงเทพที่ผมรู้จัก อาจจะรู้จักแต่ด้านแย่ๆ
แต่ผมก็ไม่ใช่คนดีอะไร ผมก็แค่มนุษย์เงินเดือน
หาเงินเยนได้ ก็เอามาใช้ที่เมืองไทย
เพื่อชดเชยช่วงเวลาที่แสนจะน่าเบื่อในญี่ปุ่น
หากมีเงินเยอะๆ ผมก็คงจะลองสัมผัสชีวิตยามราตรีที่ญี่ปุ่นบ้าง
แต่คงต้องมีเงินเยอะมากๆถึงจะทำได้
เอาเถอะครับ แค่เมืองไทยผมก็พอใจแล้ว

กลับเมืองไทยทีไร ผมก็มักจะมีเรื่องผู้หญิง
มาให้คิด คราวก่อนก็มีกิ๊ก ตอนนี้ก็ยังคบกันอยู่
แต่ผมกำลังทำตัวให้ห่างจากเธอแล้ว
จริงๆแล้ว ไม่ได้ตั้งใจจะห่าง แต่บังเอิญผมมารู้จักผู้หญิง
อีกคนหนึ่งในช่วงที่กลับไปเมื่อเดือนกุมภานี้เอง
มารู้สึกอีกทีก็ตอนที่ผมรู้สึกชอบเธอมากๆ
เธอก็ขอให้ผมเลิกกับกิ๊กเก่าซะ ผมก็ค่อยๆถอนตัวออกมา
โดยที่ไม่อยากทำให้กิ๊กเก่านั้นต้องเสียน้ำตา
ตอนนี้เธอไปอยู่ต่างประเทศแล้ว
ผมติดต่อเธอลำบากขึ้น เพราะเธอพึ่งไปเมื่อไม่กี่วันนี้เอง

แต่จะว่าไปแล้วกิ๊กเก่าเคยพูดกับผมว่า พี่ๆ ถ้าผู้หญิงจะรัก
ผู้ชายสองคนเท่าๆกันได้ไหม แหมพอผมได้ยินแบบนี้
ผมก็บอกได้สิ เพราะผมอยากให้น้องเค้าได้คนที่รักน้อง
มากกว่าผมในช่วงที่ผมไม่อยู่เมืองไทย...
อีกอย่างหนึ่งอายุผมกับเธอห่างกันถึง 11 ปี
ดังนั้นผมคิดว่าเธอคงรักผมเเบบที่วัยรุ่นรักกัน
มันอาจจะไม่ยืนยาวนัก
ช่างเถอะครับรักนี้ผมให้น้องเค้าตัดสินใจ
หากยังรักและคิดถึงผมอยู่ ผมก็จะยังรักเธอ
แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร ผมก็ยังรักและคิดถึงกิ๊กเก่าอยู่
รู้สึกผิดอยู่เหมือนกันที่ตัวเองเป็นคนโลเล รักคนง่าย

แต่กิ๊กใหม่นี่รู้สึกว่าทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก
จนผมไม่แน่ใจ ว่าผมกำลังทำอะไรอยู่แน่
ตลอดเวลา20วันนั้น ผมไปอยู่บ้านเธอเกือบๆ2อาทิตย์
วันจะกลับญี่ปุ่นผมก็อยู่ที่นั่น วันวาเลนไทน์ก็อยู่กับเธอ
สำหรับเธอคนนี้ผมรู้สึกว่า ความคิดต่างๆจะใกล้เคียง
กับวัยผมมากกว่าคนแรก ซึ่งอายุเธอก็26แล้ว
ทุกวันนี้ผมมักจะส่ง sms และโทรไปหาทุกวัน
ตอนนี้ผมมั่นใจแล้วว่าเธอก็รักผมมากเช่นเดียวกับ
กิ๊กแรก....ผมมันคงเลวที่เป็นคนหลายใจ
แต่ในทุกๆห้องของหัวใจก็มีเธอทั้งสองอยู่ในนั้น
...ถือว่าเป็นเรื่องเศร้าและสุขของวาเลนไทน์นี้
แต่ว่าทำไมผมถึงตกหลุมรักคนง่ายเหลือเกิน
สงสัยคงต้องไปวัดสายตาใหม่
จะได้ข้ามหลุมเหล่านั้นได้บ้าง
ลืมบอกไปว่ากิ๊กใหม่ที่เจอนี่เธอชอบญี่ปุ่นครับ
ผมก็เลยถือว่าโชคดีที่ได้เจอเธอ เพราะเวลาคุยกัน
มันทำให้คุยกันลื่น มีเรื่องเล่าให้เธอฟังเยอะ
เธอก็เลยค่อยๆชอบผม แถมยังบอกอีกว่า
ผมหน้าตาเหมือนพวกญี่ปุ่น ดูครั้งแรกๆก็นึกว่าญี่ปุ่น
แต่พอพูดไทยได้ ก็เลยถึงรู้ว่าเป็นคนไทย
มีอยู่บ่อยๆครับ พวกtaxiหรือแม่ค้าแถวจตุจักรมักจะทัก
ว่าผมเป็นชาวต่างชาติ สงสัยเป็นเพราะมาอยู่ที่นี่นาน
ผิวก็เลยขาว หน้าก็ใส แถมยังเปลี่ยนสีผมด้วย

20 วันในเมืองไทย ผมจบไปอย่างรวดเร็ว
ผมจำเหตุการณ์ของทั้ง20วันได้ดี
มันเป็นช่วงเวลาที่สนุก เวลาก็มักจะผ่านไปเร็วเหลือเกิน
ตอนนี้ก็กลับมานั่งบ่นใน Blog
อยากจะกลับเมืองไทยมากๆ แต่ก็ขอเก็บเงินสักพัก
คราวนี้วางแผนว่าจะกลับสิงหาคมเช่นเดิม
5 เดือนอันยาวนาน ตอนนี้ก็ขอเพียงให้ผ่านเดือนแรกไปก่อน
แล้วเดือนที่เหลือก็จะรู้สึกว่าเร็วขึ้น.
เมื่อก่อนผมก็รู้สึกแบบนี้เสมอๆเวลากลับมาใหม่ๆ
พอเวลาผ่านไปสักระยะหนึ่ง เวลาที่เหลือมันก็ช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว
มารู้สึกอีกตัวก็อยู่นาริตะแล้ว แต่เวลาที่เมืองไทยนั้น
เร็วกว่าที่ญี่ปุ่นมาก สำหรับผมนะ
อยู่เมืองไทยสองเดือนแต่เหมือนกับว่าเพิ่งอยู่มาได้แค่1อาทิตย์ ผิดกับเวลาที่ญี่ปุ่นมันนานแสนนานเหลือเกิน


ปล Happy Birthday to Teresa

Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2549		0 comments
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2549 13:48:29 น.
Counter : 405 Pageviews.
Share Tweet