หลง...PARIS...ถอนใจไม่ขึ้น
ฉันตัดสินใจ ควักกระเป๋าจ่ายเงินหกสิบกว่ายูโร กระโดดขึ้นรถบัสของ Euro Lines จาก Antwerp, Belgium เพื่อ เยี่ยมเยียน...PARIS...
Euro Lines บริการบัสข้ามประเทศในยูโรโซน ไม่เป็นที่นิยมนักในยุโรป เพราะในระยะทางที่เท่ากัน ใช้เวลาเดินทางนานกว่าหลายเท่าตัว ขณะเดียวกัน "ราคา" ก็ถูกกว่าหลายเท่าตัวเช่นกัน เพราะเมื่อเจ้าหน้าที่รถไฟของสถานีกลาง Antwerp บอกกับฉันว่า THALYS ไป...PARIS...จะได้ราคาถูกที่สุดประมาณ เจ็ดสิบกว่าเหรียญก็ในอีกสองเดือนข้างหน้า ด้วยระยะเวลาแค่สองชั่วโมงถึง ในขณะที่ Euro Lines ห้าชั่วโมงนิดนิด เท่านั้นเอง
ไม่ต้องสงสัยนักเดินเดี่ยว เที่ยวรายทาง กระเป๋าแบนอย่างฉัน.....จึงเลือก "Euro Lines" สู่....PARIS...
ตั้งแต่แรกเห็น และเมื่อได้สัมผัส...PARIS... ฉันหลง "รัก" ทันทีและถอนใจไม่ขึ้น
PARIS...ที่ฉันสัมผัส ไม่ใช่ภาพเมืองแฟชั่นของโลก หรือแบรนด์เนมหลากหลาย คิวยาวเหยียด เพราะฉันคงทำตัวไม่ถูก ประดักประเดิด ผู้หญิงหัวฟูแบกแป้แบกกล้อง ท่ามกลางถนนแห่งแฟชั่น คงน่าขำพิลึก...คุณว่าไหม
แต่ฉันหลงรัก...PARIS...อย่างถอนใจไม่ขึ้น ที่สวยด้วยความเป็น PARIS เมืองแห่งศิลปะ สถาปัตยกรรม สวนสาธารณะ ร้านหนังสือ โรงละคร โรงภาพยนตร์ แกลอรี่เล็กใหญ่ นักดนตรี ศิลปิน นักเต้นรำ นักวาดภาพ ฯลฯ ที่หลากหลาย ที่มีอยู่ บนทุกทุกถนน ทุกทุกสะพาน ทุกทุกโบสถ์ ทุกทุกทางเท้าที่เดินผ่านใน...PARIS...
รูปถ่ายกว่าสองพันกว่ารูปในกล้องของฉัน อาจพอเป็นตัวชี้วัดตัวหนึ่ง ที่บงบอกถึงความหลงรัก...PARIS...ของฉันได้ ไม่รวมภาพวาดที่ซื้อมาจากศิลปินหลายรูป บนถนนสายยาว ไม่รวม CD ของศิลปิน นักดนตรี นักร้อง ที่เปิดหมวกใต้ตึกสวย หรือสวนสาธารณะ ไม่รวมหนังสืออีกหลายเล่มจากร้านหนังสือเล็กเล็ก หลายร้อยร้าน แต่มีหนังสือหลากภาษาทั่วโลก ไม่รวมบัตรละครเวทีเล็กเล็กหลายใบ ที่ตระเวณกระโดดขึ้นลงรถเมลล์ ตามไปดู ไม่รวมตั๋วภาพยนตร์ ที่มีมาจากทั่วโลก ไม่ใช่งานเทศกาล แต่เป็นทุกวัน
และไม่รวมโปสการ์ดหลายใบที่ซื้อมา หากยังไม่ได้เขียน ไม่ได้ส่ง... แต่ที่ส่งไปแล้วคือ ความคิดถึง...ที่ไม่รู้ว่าได้รับไหม...ความคิดถึงของฉัน...
เปิดเรื่องด้วยภาพ...EIFFEL ปิดเรื่องที่ยังเล่าไม่จบด้วย มุมหนึ่งของ Cathédrale Notre-Dame de Paris
ด้วยตำรากองโต ด้วย Essay 5,000 คำ ด้วยงานกองโตของออฟฟิต ด้วยงานวิจัยที่อาจทำให้ฉันได้กลับไปเยี่ยมบ้าน เพื่อแวะผ่านก่อน ก่อนพาทีมวิจัยของอาจารย์ ไปประเทศเพื่อนบ้านที่กำลังเปิดประเทศ ฉันตั้งใจอย่างนั้น...อย่างน้อยได้เห็นบ้านเพียงนิดให้หาย...คิดถึง...ก็ยังดี
PARIS...ที่ฉันเพียงแค่เกริ่น ยังมีอีกหลายเรื่องหลายราว รูปที่ต้องรอโหลด รอให้ resize ก่อนนำมาบอกเล่าเรื่องราว...ที่อยากเล่าถึงปารีส ผ่านสายตาผู้หญิงแบกเป้ กระเป๋าแบน อย่างฉัน หวังว่าสักวัน...จะมีเวลามาเล่าให้ฟัง ถึงความถอนใจไม่ขึ้นของฉันต่อ ...PARIS
..................................................................
ป.ล. ขอบคุณพี่จาโรม พี่อิดิท พี่เบนจมิน และซันนี่ เหล่าเพื่อนรัก โดยเฉพาะสำหรับอาพาร์ทเมนต์หลัง Cathédrale Notre-Dame de Paris บนเกาะเกาะหนึ่งในสองเกาะกลางแม่น้ำแซนด์ ขอบคุณจริงจริง มันพิเศษมากสำหรับฉัน
Create Date : 14 ตุลาคม 2555 |
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2555 16:38:53 น. |
|
9 comments
|
Counter : 2152 Pageviews. |
|
|
|