"We hope that peace is born in the heart of everybody so, together , we can build a world in peace"

<<
ตุลาคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
11 ตุลาคม 2553
 

...ก้าวย่าง...

...ค่อยก้าว ค่อยย่าง ตามเส้นทาง ที่เลือกด้วยหัวใจ...

ฉันเร่งฝีมือตามนายบ้าน เพื่อหวังให้พ้นเมฆฝน สีดำทะมึน ก้อนใหญ่
หลังจากเราออกเดินเท้าเข้าป่า จากหมู่บ้านโจ้กลาง หมู่บ้านเล็กเล็ก
ของเมืองตาโอย แห่งนี้ เพื่อติดตามฝายธรรมชาติ จากป่าต้นน้ำ
ที่ร่วมกันดูแลรักษา ให้มีน้ำไหลเรื่อย ลงมาหล่อเลี้ยงผู้คน ตลอดปี
ชาวบ้านและโครงการ ร่วมสร้าง ร่วมทำ



แต่...ขาสั้นสั้นของฉัน ก็ไม่สามารถก้าวให้ทัน ตามใจต้องการได้
ฝนเทลงมา แต่พวกเราก็ไม่ได้คิดจะหยุดเดิน เพราะหมู่บ้านอยู่ไม่ไกล
และฝนที่เทลงมา ผ่านต้นไม้ใบหญ้าก็เย็นฉ่ำ ล้างเหงื่อและความเมื่อยล้า
จากการเดินไกลได้เป็นอย่างดี หรือด้วยความเย็นสบายนี่หรือเปล่านะ
เลยทำให้ฉัน สบายจนลืมระวังเท้าอูมอูมเล็กเล็กของตัวเอง

"พรืดดดด ตุ๊บ" ก่อนที่ฉันจะรู้ตัว ตัวฉันก็ลงไปอยู่บนพื้นซะแล้ว
เพื่อนร่วมทางมองผ่านสายฝน หันมามองด้วยสายตาเป็นห่วงใย
แต่เสียงหัวเราะกลางฝนของฉัน ทำให้พวกเขาต่างพากันหัวเราะตาม
พร้อมส่ายหัวไปมา อย่างเอ็นดู...ซุ่มซ่ามตามเคยนะเจ้า...

ฉันยิ้มกว้าง ยุกขึ้นยืน ก่อนออกเดินต่อ...หัวเราะกลางสายฝน ชื่นใจ...
หรือเทวดาบนฟ้าที่สั่งฝน จะขำตามพวกเราไปด้วย
เพราะพอเราก้าวออกมาไม่กี่ก้าว ฝนก็หยุดอย่างกับสั่งได้

ยิ้มกว้าง...เพราะพอฝนหยุด เราก็เดินมาถึงแปลงนาท้ายหมู่บ้าน
ภาพตรงหน้า...แดดสวยที่ค่อยค่อยส่องลงมา ทำให้ไม่อยากถอนสายตาเลย



แล้วธรรมชาติก็ให้ของขวัญอีกชิ้น กับพวกเรา...รุ้งกินน้ำตัวอ้วน...
พาดผ่านท้องฟ้ากว้าง มาทักทายพวกเรา อย่างเป็นกันเอง
คิดถึงตอนเป็นเด็ก...ฉันชอบฝันว่า สักวันจะได้ไปวิ่งเล่นบนนั้นเสมอ



เราพยักหน้าให้แก่กัน แล้วบอกลารุ้งตัวอ้วน มุ่งหน้ากลับหมู่บ้าน
เพื่อไม่ให้คนอื่นในทีมที่รออยู่ เป็นห่วงกังวลจนเกินไป
ก้าวเท้าเดินผ่านท้องทุ่งนา รวงข้าวเขียวเหลืองอ่อนอ่อน
สู่ป่าท้ายหมู่บ้าน ฉันมองเห็นยุ้งข้าวที่เรียงราย อยู่ไม่ไกล
ใกล้ถึงแล้ว...หมู่บ้านโจ้กลาง



ยุ้งข้าวหลังเล็กเล็ก ของแต่ละบ้าน หนึ่งหลัง หนึ่งเฮือน
ถูกสร้างไว้รวมกันท้ายหมู่บ้าน ไม่ต้องมีเวรยาม คอยเฝ้า คอยจับตา
เพราะความเชื่อ เชื่อใจ ซื่อสัตย์ ของทุกคนที่มีต่อกัน
ข้าวของเฮือนไหนไหน ก็ไม่เคยหายไป มีแต่จะงอกเงย
เพิ่มพูนด้วยหัวใจที่ยิ่งใหญ่ ของผู้คนชนเผ่าตาโอย ที่น่าภาคภูมิใจ
...ฉันเองก็ภาคภูมิใจ ที่ได้สัมผัสกับหัวใจที่ยิ่งใหญ่ของทุกคนที่นี้ เช่นกัน...

เราบอกลาชาวบ้าน หมู่บ้าน เพื่อกลับศูนย์ฯ ที่อยู่ห่างไปจากที่นี่
ประมาณสองสามชั่วโมง หรือมากกว่านั้นหากเส้นทาง...เละ ลื่น
แต่วันนี้เราโชคดี กลับถึงศูนย์ได้ก่อนค่ำ ฉันเลยได้มีโอกาสไปล้างตัว
ที่เลอะไปด้วยโคลน ที่แม่น้ำสายสำคัญของเมืองตาโอยนี้
"แม่น้ำเซลานอง" โน่นไง...เพื่อนตัวน้อยของฉันคอยอยู่...



ขอตัวพร้อมหัวใจ ที่ตอนนี้มันกระโดดโลดเต้น อย่างลิงโลด
ความสนุกรออยู่ตรงหน้า ก่อนวางกล้องในมือ...ฉันหันไปขอบคุณฟ้า
ที่งดงามอยู่เคียงข้างเสมอ ทุกก้าวย่างที่ฉันได้เลือกแล้ว
บนเส้นทางเส้นนี้ ฉันเลือกด้วยหัวใจ ทำด้วยหัวใจ ทำด้วยรัก



...ก้าวย่างเล็กเล็ก ที่ก้าวด้วยหัวใจ ก้าวไปด้วยรัก...


Create Date : 11 ตุลาคม 2553
Last Update : 12 ตุลาคม 2553 0:34:00 น. 17 comments
Counter : 1848 Pageviews.  
 
 
 
 

สวัสดีตอนเช้าคะชานซ์ ชั่วโมงเน็ตที่ห้องหมดอีกแล้ว ตอนเย็นก็เลยไม่ได้เข้าเน็ตซะงั้น ตอนเช้าเคลียร์งานอยู่ งานเข้ากระจาย ช่วงนี้กรุงเทพก็ยังมีฝนอยู่นะ เราเจอฝนไปนิดหนึ่งตอนที่กำลังกลับห้องพัก

ยุ้งข้าวเหรอนั้นชานซ์ น่ารักจริงเชียว
 
 

โดย: aenew วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:8:07:40 น.  

 
 
 
ทานอาหารเจซะอิ่มหน่ำ กินข้าวไปตั้งสองถ้วย กับข้าวก็ผัดผักบุ้ง และ ลาบเจ มีขนมหวานเป็นฟักทองกะทิ กินแล้วก็ช้อบปิ้งอาหารน้องหมาสักหน่อย พรุ่งนี้เตรียมตัวเดินทางกลับพังงาตอนเย็น กลับไปกินเจ และหาพ่อกับแม่

บ้านของเรางัยชานซ์....เดี๋ยวเพื่อนจะไปสูดอากาศปลายฝนต้นหนาวที่พังงาเผื่อเน้อ
 
 

โดย: aenew วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:14:13:15 น.  

 
 
 

วันนี้ตอนเย็นเพื่อนเดินทางแล้วนะ ชานซ์จะเตรียมตัวเดินทางอีกรอบเมื่อไหร่ ที่สำคัญตอนนี้ยังไม่ถึงที่ทำงานใช่ไหมจ๊ะ เรากำลังนั่งทำงานไปด้วยเปิดบล็อกไปด้วยแต่อีกเดี๋ยวต้องไปทำจริง ๆ แล้วนะ ช่วงเช้าอิ่มเรียบร้อยกับข้าวผัดเจค่ะ


สวัสดีตอนเช้าค่ะชานซ์
 
 

โดย: aenew วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:7:59:23 น.  

 
 
 

:)

อ่านแล้วสบายใจไปด้วยเสมอเลยฮะ ทุกก้าวที่เดิน คุณทำประโยชน์ได้มากมาย ดีแล้วละฮะ
 
 

โดย: ภูติ วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:8:11:00 น.  

 
 
 
 
 

โดย: ที่เห็นและเป็นมา วันที่: 15 ตุลาคม 2553 เวลา:11:10:23 น.  

 
 
 
มาทักทายวันสุดท้ายของการกินเจนะ
ชานซ์กินเจป่าวเอ่ย
พจน์กินแต่ผัดหมี่เหลืองทุกวัน จนหน้าเหลืองไปหมดแร้ว
 
 

โดย: ชายพจน์ (ครีมโซดาซ่า ) วันที่: 16 ตุลาคม 2553 เวลา:17:08:30 น.  

 
 
 
เน็ตชั่วโมงหมดอีกละ หมดได้หมดดีทุกเดือน แต่เน็ตที่นี้ก็เร็วดีนะชานซ์ วันนี้มาเล่นเน็ตคาเฟ่ค่ะ ตกเย็นว่างละรีบมาที่ห้องแต่ลืมไปว่าเน็ตจะเริ่มต่ออีกรอบก็วันที่ 20 นี้ วันศุกร์เดินทางอีกรอบ ยังไม่แน่ว่าจะไปไหนใต้หรือเหนือ อยากไปทั้งสองแห่ง ใกล้บ้าแล้วเราซื้อตั๋วมาสองแห่งเลย อีกสองวันจะตัดสินว่าจะไปไหนดี

กำหนดการคือไปเหนือละ แต่ว่าทะเลาะกับเพื่อนซะก่อนก็เลยกลับบ้านดีกว่า นอนหลับฝันดีค่ะชานซ์
 
 

โดย: aenew วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:20:22:58 น.  

 
 
 
ฝากข้อความถึงนิค...ตรงนี้ หากเพื่อนผ่านเข้ามา เราแวะไปส่งความคิดถึงที่ blog ของเพื่อนไม่ได้ แต่ไม่เป็นไร...เพราะความคิดถึงก็ยังคงอยู่เหมือนเดินะ ขอบคุณนะคะที่แวะไปส่งยิ้มให้กัน ไม่ได้ไปไหนนิค...มันแค่ถึงเวลาของการบอกลา บางเรื่องราวกับบางเรื่องชีวิตราน่ะ ไม่มีอะไรเรากับเพื่อนก็ยังคงเหมือนเดิมนะ : )

ปล เวลาไปที่ blog ของนิค ก็จะมีข้อความว่า.....ขออภัยค่ะ เจ้าของ blog ยังไม่ได้ระบุหน้าหลักของ blog นี้......
 
 

โดย: chance (changnon ) วันที่: 19 ตุลาคม 2553 เวลา:10:42:45 น.  

 
 
 
55
นิคก้องงกับตัวเองเหมือนกันค่ะ
ระบุกรุ๊ปบล็อคไม่ได้อ่ะ
ระบบคงเห็นว่าทิ้งบ้านไปนาาาานนนน ..
คิดว่าเป็นตัวปลอมมั๊งนะ

ดิดถึงชานซ์ค่ะ
 
 

โดย: ที่เห็นและเป็นมา วันที่: 19 ตุลาคม 2553 เวลา:11:10:20 น.  

 
 
 
...คิดถึงนิคเหมือนกันนะ... : )
 
 

โดย: chance (changnon ) วันที่: 19 ตุลาคม 2553 เวลา:13:34:13 น.  

 
 
 

คิดถึงมากมายเลยเหรอ ไม่เป็นไร เพราะว่าเราแอบส่งกำลังใจไปทางหลังไมค์แล้วละ เอาไปคิดถึงต่อทางหลังไมค์


นี่นี่พระอาทิตย์ตก หาดทรายขาว เราไม่ค่อยได้เห็นเลยค่ะ กลับบ้านไปเจอแต่ฝนและลมแร้ง แรง


สวัสดีตอนเย็นคะชานซ์
 
 

โดย: aenew วันที่: 19 ตุลาคม 2553 เวลา:18:08:25 น.  

 
 
 
เอากุญแจมาส่งค่ะ
วันนี้เปิดบ้านได้แล้วหละ
มะวานมันท่าจะเอ๋อเหมือนนิคม้าง ..

 
 

โดย: ที่เห็นและเป็นมา วันที่: 20 ตุลาคม 2553 เวลา:11:54:48 น.  

 
 
 

ช่วงนี้ข่าวน้ำท่วมมีเกือบทุกพื้นที่ทางภาคตะวันออก ชานซ์ต้องไปสำรวจอะไรหรือเปล่า ตอนนี้ก็เข้าหน้าหนาวแล้วนะ เพื่อนว่า เพราะว่าหน้าเราลอกเป็นขุ้ยเลยละชานซ์


เมื่อวานลองถามใจตัวเองมาแล้ว โดยทั้งวันไม่คุยโทร ตกค่ำก็ไม่คุย เกือบแย่ เพราะคุยกันอยู่ทุกว้น วันสามเวลาก่อนและหลังอาหาร แล้วเราก็รู้ใจตัวเราเองว่าเราอยากไปเชียงใหม่ค่ะ กลับบ้านอาทิตย์หน้านู่นอีกรอบ


สวัสดีตอนเย็นคะชานซ์ (วันนี้เราไปอ่านหลังไมค์มาแล้วนะ)
 
 

โดย: aenew วันที่: 20 ตุลาคม 2553 เวลา:16:08:29 น.  

 
 
 

วันไหนไปไหน ส่งข้อความติ๊ด ติ๊ด มาหลังไมค์ได้เสมอน่ะค่ะ เราไปบ้างดีกว่า ไปติ๊ด ติ๊ดบ้าง
 
 

โดย: aenew วันที่: 20 ตุลาคม 2553 เวลา:17:14:16 น.  

 
 
 
อิอิ ขอบคุณนะครับ ที่แวะไปทักทายกัน


แวะมาทักทาย ตอนดึกๆนะครับ


คืนนี้นอนหลับฝันดีครับ
 
 

โดย: ทาโบะจัง ! (boyalonejang ) วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:20:25:06 น.  

 
 
 

เดินกลับห้องเกือบไม่ไหว...ไปเดินงานหนังสือมาแล้ว ถ้าเอาเงินไปเยอะคงหมดเยอะ ดีนะเอาไปไม่กี่ร้อย กลับบ้านมาสี่สิบบาท อยากกินข้าว ยังซื้อไม่ได้เลยคะที่ศูนย์ประชุมฯ กินหนังสือแทนไปหลายเล่ม เดินยังไม่หมดเพราะเยอะมากจริง ๆ


เราไปส่ง ติ๊ด ติ๊ด แล้วนะค่ะ

นอนหลับฝันดีค่ะชานซ์
 
 

โดย: aenew วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:22:53:30 น.  

 
 
 

วันนี้เราจะเดินทางเข้าเชียงใหม่ตอนเย็นด้วยรถ VIP กรุงเทพฯ-ลำพูนค่ะ ไปลงลำพูนแล้วเพื่อนมารับเข้า อ.หางดง 14 กม.ไม่รู้ว่าฝนจะตกไหม ช่วงนี้ยิ่งมีข่าวว่าพายุจะเข้าแถวภาคเหนือของไทย พายุตัวใหม่เข้าเวียตนามเมื่อไหร่เราจะพลอยมีเอี่ยวด้วยทุกที (หลังไมค์อีกหน่อย)
 
 

โดย: aenew วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:12:35:18 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

changnon
 
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เรียนรู้...ระหว่างทาง...ของชีวิต
[Add changnon's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com