|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
จดหมายจากรอมฎอนถึงประชาชาติ
สันติแด่พวกท่าน...ประชาชาติของร่อซูลผู้สูงส่ง ขอยืนยันอีกครั้งว่าพวกท่านคือผู้ได้รับความเมตตาอย่างเหลือเกิน ผู้ทรงเมตตายิ่งได้ส่งฉันมาเพื่อเป็นข้อยืนยันในเรื่องนี้ และขอสาบานด้วยผู้ทรงส่งฉันมา... คนใดในหมู่พวกท่านปล่อยให้ฉันผ่านไปโดยไม่ได้รับอะไรแม้แต้การอภัยโทษ เขาย่อมเป็นหนึ่งในหมู่ผู้ขาดทุนย่อยยับ
เป็นไปได้หรือที่พวกท่านจะไม่เคยได้ยิน เรื่องราวของชนกลุ่มหนึ่งก่อนหน้าพวกท่าน ผู้ไม่เคยปล่อยฉันให้ผ่านไปอย่างไร้ประโยชน์แม้สักชั่วขณะของลมหายใจ หลายครั้งที่ศึกสงครามมาประชิดพวกเขาในขณะที่ฉันยังไม่จากไป พวกเขาก็อาศัยพลังในตัวฉันเป็นที่หล่อเลี้ยงความเข้มแข็ง และการยืนหยัด ในยามกลางวัน...พวกเขาจับดาบขึ้นฟาดฟันราวไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ที่เขาเกรงกลัว ครั้นถึงกลางคืน...พวกเขากลับก้มศีรษะลงแนบพื้นดิน และร่ำไห้ราวไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ที่เขาปรารถนา
ด้วยคุณลักษณะของพวกเขานี้... รัฐอิสลามถูกสถาปนาขึ้นบนหน้าแผ่นดิน และแผ่ขยายออกไปกว้างไกล มิใช่พวกท่านหรอกหรือ ที่พวกเขาเรียกว่า ‘ลูกหลาน’? มิใช่พวกท่านหรอกหรือ ที่เรียกพวกเขาว่า ‘บรรพบุรุษ’ ? และมิใช่พวกท่านหรอกหรือ ที่มีคัมภีร์เล่มเดียวกับที่พวกเขาใช้ในการสถาปนาอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ขึ้นอยู่ในมือ? หากแล้วทำไมสภาพของพวกท่านจึงแตกต่างกับพวกเขามากมายนัก?
หรือพวกท่านไม่เห็น... ของเหลวสีแดงอันรินไหลจากร่างที่เต็มไปด้วยผ้าพันแผลของน้องชายแห่งเลบานอน หรือพวกท่านไม่ได้ยิน... เสียงหวีดร้องของพี่สาวจากอิรัก หรือพวกท่านไม่รับรู้... ความทุกข์ยากแสนสาหัสของญาติพี่น้อง ณ ดินแดนอัลกุดส์
โอ้ปะชาชาติของร่อซูลผู้เป็นที่รักยิ่งของฉัน! ท่านยังนอนหลับสนิทในยามค่ำคืนได้อย่างไร?
ไม่ใช่เพื่อความหิว...ที่ฉันถูกส่งมา ไม่ใช่เพื่อการอดนอน...ที่ฉันถูกส่งมา ไม่ใช้แม้แต่เพื่อความทรมานทุกข์ยาก...ที่ฉันถูกส่งมา
หากเพื่อความใกล้ชิดระหว่างพวกท่านกับเจ้าของชีวิต...ฉันจึงถูกส่งมา เพื่อการขัดเกลาตัวของพวกท่านจากโรคภัยของดุนยา...ฉันจึงถูกส่งมา และเพื่อเป็นความเมตตาแก่พวกท่านและโลกใบนี้...ฉันจึงถูกส่งมา ในตัวของฉันจึงมีทั้งความดีงาม....ความสงบ...และพลัง! แล้วพวกท่านจะผ่านฉันไปอย่างผู้ประสบผลกำไรได้อย่างไร หากไม่มีสักวินาทีหนึ่งในตัวฉัน ที่ทำให้ท่านได้หวนระลึกถึงความทุกข์ยากของพี่น้องร่วมประชาชาติ และไม่มีสักขณะจิตหนึ่ง ที่พวกท่านจะคิดใช้พลังที่มีอยู่ในตัวฉันเพื่อกอบกู้ประชาชาตินี้จากความตกต่ำ
ผ่านฉันไปแล้ว… กลุ่มชนจำนวนน้อยนิด ณ บ่อน้ำบัดรฺกับชัยชนะอันยิ่งใหญ่ที่แผ่นดินไม่อาจลืมเลือน ผ่านฉันไปแล้ว... ร่อซูลผู้เป็นความเมตตาแก่โลกใบนี้และผู้คนของท่าน กับการพิชิตเมืองที่พวกท่านเคยต้องหลบหนีออกมา ผ่านฉันไปแล้ว... กองทัพของศอลาฮุดดีน ผู้นำมัสยิดอัลอักซอกลับมาสู่ร่มเงาอันร่มเย็นของอิสลามอีกครั้งหนึ่ง ผ่านฉันไปทั้งนั้นแล้ว... เรื่องราวของการพิชิต และชัยชนะอันน่าจดจำของประชาชาติที่ดียิ่งซึ่งถูกอุบัติขึ้นเพื่อมนุษยชาติทั้งมวล และฉันเชื่อว่าจะเรื่องราวอันงดงามยิ่งใหญ่เช่นนั้นจะต้อผ่านมายังโลกใบนี้อีก มันไม่ใช่คำทำนาย...หากเป็นคำสัญญา!
อาจไม่ใช่วันนี้...ปีนี้...หรือชีวิตนี้ของพวกท่าน ที่สิ่งซึ่งถูกสัญญาไว้จะเป็นจริงขึ้น หากอย่างน้อย...ด้วยวันนี้ ปีนี้ และชีวิตนี้ของพวกท่านนี่แหละที่จะเป็นส่วนหนึ่งของการกลับมา ...เป็นการกลับมาของสิ่งหนึ่งที่ไม่ใช่แค่พวกท่านที่รอคอย...หากเป็นโลกนี้ทั้งใบ คนหนุ่มสาวบางส่วนกำลังลุกขึ้น จิ๊กซอว์ทั้งหลายเริ่มตื่น และเคลื่อนตัว เพื่อรอเวลามาบรรจบรวมเป็นภาพอันยิ่งใหญ่ อูฐนำคาราวานที่เคยหลุบศีรษะหลบพายุทะเลทรายเริ่มเงยหน้าขึ้น และย่างเท้า ขอท่านอย่าเป็นคนหนึ่งที่อย่ารีรอ และละเลย จนตกขบวนเลย
ผ่านฉันในปีนี้...พวกท่านอาจยังร้องไห้ และเจ็บล้า ขอเพียงแต่จงร้องไห้ให้พร้อมเพรียงกัน อย่าเป็นเช่นที่แล้วมา ที่บางส่วนร้องไห้ ขณะอีกบางส่วนหัวเราะ แล้ววันที่พวกท่านจะยิ้มแย้มอย่างพร้อมเพรียงกันย่อมจะเดินทางมาถึง
ฉันถูกส่งมายังโลกนี้เพื่อแจ้งข่าวดีปีแล้วปีเล่า ผ่านสภาพของประชาชาติพวกท่านทั้งยามที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกร และตกต่ำอ่อนแอ หากไม่ว่าจะในสภาพไหน...ฉันยังคงเป็นข่าวดี ดังนั้นอย่าปล่อยให้ฉันผ่านไปโดยไร้ประโยชน์ ทั้งต่อตัวท่านเอง และพี่น้องร่วมประชาชาติของท่าน เมื่อท่านไม่อาจแน่ใจได้เลยว่าจะได้อยู่พบฉันอีกครั้งหรือไม่
ฉันขอยืนยันอีกครั้ง และอีกครั้ง ว่าพวกท่านเป็นผู้ได้รับความเมตตาอย่างเหลือเกิน การมาถึงของฉันคือข้อยืนยันในเรื่องนี้ คนใดในหมู่พวกท่านอย่าได้ละเลยความดีงามในตัวฉันที่จะทำให้เขาใกล้ชิดเจ้าของชีวิตมากยิ่งขึ้น คนใดในหมู่พวกท่านอย่าได้ละเลยความสงบในตัวฉันที่จะทำให้เขาขัดเกลาตัวเองจากโรคภัยของดุนยา และคนใดในหมู่พวกท่านอย่าได้ละเลยพลังในตัวฉันที่จะทำให้ความยิ่งใหญ่ของประชาชาตินี้กลับมา มันไม่ใช่คำทำนาย หากเป็นคำสัญญา!
…รอมฎอน...
โดย zaid ตีพิมพ์ครั้งแรก วารสารมิรอาตเล่ม 7
Create Date : 24 สิงหาคม 2550 |
Last Update : 24 สิงหาคม 2550 20:35:51 น. |
|
4 comments
|
Counter : 1451 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: Aisha วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:20:49:40 น. |
|
โดย: เจ้ากอล์ฟ (ChronoCross ) วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:13:29:07 น. |
|
โดย: churryduck วันที่: 31 สิงหาคม 2550 เวลา:16:19:11 น. |
|
โดย: บุหงารายา วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:7:12:27 น. |
|
| |
|
ลมหนาวกับดาวเดือน |
|
|
|
|
รอต้อนรับค่ะ