เขายายเที่ยง@โคราช ^๐^

เขายายเที่ยงที่สวยเกินความคาดหมาย


เนื่องจากเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาต้องไปงานแต่งเพื่อนรุ่นน้องที่ขอนแก่น ก็เลยคิดว่าไหนๆก็จะเดินทางไปตั้งไกล ขากลับน่าจะแวะเที่ยวค้างคืนที่ไหนสักคืน ก็เลยหาข้อมูล เจอข้อมูลของเขายายเที่ยง แต่ข้อมูลมีนิดเดียว ก็เลยต้องเสี่ยงดวง walk in เลยดีกว่า
อันนี้เป็นรูปเขื่อนลำตะคลองที่ถ่ายจากถนนมิตรภาพที่เราคุ้นเคย




ทางขึ้นก็อยู่ตรงแยก ถ้าไปจากสระบุรีขับเรื่อยไปจนจะเลยเขื่อนจะมีสี่แยกไฟแดง เลี้ยวซ้ายจะไปตัวเขื่อน เลี้ยวขวาจะเป็นทางไปเขายายเที่ยง รถบนถนนมิตรภาพวิ่งเร็ว ถ้ากลัวก็ตรงไปแล้วค่อยกลับรถมา
(ชึ่งถ้าใครรู้จักสวนเมืองพร ก็คือขึ้นทางเดียวกันนั่นเอง)
พอเลี้ยวเข้าไปจะเป็นถนนขึ้นเขาแคบไปเรื่อยๆ ผ่านป่าผ่านเขาไปเรื่อย แต่ไม่ต้องกลัวอะไรครับ เพราะอีกประมาณสิบกิโลก็ถึงเขายายเที่ยงเหนือ
ให้ขับผ่านเขาชุมชนเขายายเที่ยงเหนือไปเลย (อันนี้เป็นรายการของพรุ่งนี้ วันแรกไปค้างที่เขายายเที่ยงใต้)
ภาพที่เราเจอภาพแรกเลยที่เราลงจากเขายายเที่ยงเหนือจะไปสู่เขายายเที่ยงใต้








สวยงามมั้ยล่ะ บอกแล้วเกินความคาดหมาย
หลังจากนั้นก็เริ่มกังวลกันแล้ว เพราะใกล้จะหกโมงเย็น แต่ไม่ได้จองบ้านพัก หรือพูดง่ายๆไม่ได้เตรียมและไม่รู้จักสถานที่เลย สุ่มๆมากันซะยังงั้น



ลงเขามาก็เจอหมู่บ้านข้างล่าง แล้วก็เจอแยก คนที่คุณก็รู้ว่าใคร ก็วิ่งปรู๊ดลงไปยืนแอ๊ครอถ่ายรูปทันที เฮ้อช่างไม่กังวลซะบ้างเลย ว่าคืนนี้จะนอนไหน






ลองมองที่ป้ายดีๆสิครับ จะมีเขียนบอกว่ามัสยิดด้วย ไม่ผิดครับเป็นมัสยิด เขายายเที่ยงเหนือเกือบทั้งหมดเป็นชุมชนพุทธ แต่เขายายเที่ยงใต้ส่วนใหญ่จะเป็นมุสลิม ขอย้ำคำว่าส่วนใหญ่ครับ เพราะมีชาวพุทธรวมอยู่ด้วย ที่หมู่บ้านเขายายเที่ยงใต้นี้มีทั้งมัสยิดและวัดไทยในหมู่บ้านครับ อยากให้บางพื้นที่มาดูเป็นเยี่ยงอย่างจังครับ
เอาแล้วสิครับ มาแบบตายเอาดาบหน้า ต้องมาค้างกับรีสอร์ทที่คนส่วนใหญ่ป็นมุสลิมด้วย ดูชาวบ้านที่ขี่มอเตอร์ไซค์ผ่านไปมาก็หน้าตาดุเอาการ (ไม่ได้ดูตัวเองเล้ย) หันซ้ายแลขวาเก้ๆกังๆก็ไปเจอร้านกาแฟร้านนึงครับ จัดแต่งสวยงามน่าดู ตั้งอยู่ริมเขา มองออกไปด้านหน้าจะเห็นทิวเขายายเที่ยงใต้



มีชาวบ้านนั่งจิบกาแฟอยู่สองสามคน ก็เลยเสี่ยงดวงเข้าไปถาม อัธยาศัยดีเกินคาดครับ เข้าไปยังไม่ถามอะไรเลยครับ เขาทักเราก่อนเลย เฮ้อค่อยยังชั่ว เราก็ชอบรับข้อมูลข่าวสารผิดๆจากสื่อ คิดว่าจะเป็นคนที่ดุโผงผาง ที่ไหนได้ไมตรีดีสุดๆ ก็เลยรับสารภาพเขาไปตรงๆเลยครับ ว่าจะมาค้างที่แถวนี้สักคืน แต่ไม่ได้จองหรือเตรียมอะไรมาเลย (งามหน้ามั้ยล่ะ เนี่ยก็ใกล้จะมืดแล้ว ไม่รู้จักเตรียมตัว) เขาพาไปหาเลยครับ เราได้บ้านพักชื่อบ้านหินฟริ้นสโตนครับ ชื่อเก๋ไก๋เเหมือนการ์ตูนดี บ้านเขาสร้างมาจากหินภูเขาใช้สีสันสดใสครับ







ถ้าสนใจจะมาพักบ้าง เบอร์โทรก็ดูตามรูปเลยครับ ขอบอกว่าน่ามามากครับ
เป็นรีสอร์ทเล็กๆครับ มีห้องพักแค่ห้าหกห้อง แต่กำลังจะสร้างเพิ่มขึ้นมาอีก สองสามห้องเหมือนกัน เจ้าของบ้านบอกว่าการท่องเที่ยวที่หมู่บ้านนี้กำลังจะเติบโตครับ

ย้ำอีกทีครับกำลังจะเติบโต เพราะว่าตอนนี้ยังไม่ค่อยมีใครรู้จัก อย่างบ้านที่ผมไปอยู่เขาก็บอกว่า มีแขกเฉพาะเสาร์อาทิตย์ วันนี้ก็มีแค่เราสองคน ห้องพักไม่ได้สวยเริดหรูมีทุกอย่างเหมือนสวนลุงพรครับ มีเตียงนอนและผ้าห่มหนาๆให้ แต่ห้องพักเก๋ดี ผมเลือกห้องใต้หลังคาครับ จะได้เห็นวิวกว้างไกล ห้องพักยังไม่สะอาดนัก เพราะ walk in เข้ามาเกือบจะมืดอยู่แล้วเขาเตรียมไม่ทัน แต่ถ้าเป็นคนไม่เรื่องมาก ก็อยู่ได้อย่างสบายๆเลยครับ เสียดายไม่ค่อยได้ถ่ายรูปห้องครับ เพราะจะมืดแล้ว
อาหารเย็นก็บอกเจ้าของบ้านเขาทำให้ แต่ต้องยกเว้นรายการหมูนะครับ ถ้าไม่เคยอยู่กับบ้านมุสลิม ก็ลองถามเขาดูก่อนว่าทำอะไรได้มั่ง อย่างบ้านที่ผมพักดื่มได้ครับ แต่บางรีสอร์ทไม่ได้นะครับ ก็ถามเขาก่อนดีที่สุด ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะโกรธครับ เขาบอกครับ อย่างวันนี้ง่ายๆเลย (จะไม่ง่ายได้งัย ก็ไม่ได้บอกเขาล่วงหน้ามานี่)

ก็เป็นข้างกกระเพราไก่ไข่ดาว อร่อยดีเหมือนกันครับ



แต่ที่เด็ดจริงๆคือที่นั่งทานข้าวครับ เขาทำเป็นพื้นยกสูงขึ้นไป เกือบถึงหลังคา เห็นวิวสวยงามเต็มตา อากาศเย็นครับ เย็นอย่างไม่น่าเชื่อ อยู่ข้างล่างก่อนขึ้นมาบนเขายายเที่ยงร้อนมากครับ แต่พอขึ้นมาบนเขาอากาศเย็นครับ ใครจะเชื่อละครับว่าหน้าร้อนอย่างนี้ แต่บนเขายายเที่ยงตอน 1 ทุ่มอากาศจะอยู่ประมาณ 20 องศาเองครับ อันนี้ที่รีสอร์ทเขามีเทอร์โมมิเตอร์บอกอุณหภูมิติดให้เราดูด้วยครับ ต้องรีบอาบน้ำเลยครับ เพราะถ้าดึกกว่านี้ผมไม่อาบน้ำแน่ๆ หลังจากอาบน้ำเสร็จผมก็ถามเกี่ยวกับเครื่องดื่ม พี่เขาก็บอกว่าเขาไม่ขายแต่บอกให้เด็กๆไปซื้อมาให้ได้ ผมเลยฝากซื้อเบียร์สามขวดครับ เด็กร้านก็ไปซื้อมาให้ฟรีๆ ผมแอบกระซิบถามเด็กร้านว่าปกติแล้วแขกคนอื่นเขามาดื่มหรือเปล่า เด็กร้านยิ้มๆแล้วบอกว่า เห็นจุดชมวิวที่ผมนั่งทานข้าวนั่นมั้ยล่ะ พี่เจ้าของบ้านเขาตั้งใจทำขึ้นมาเพื่อชมวิวขณะดื่ม สรุปพี่เจ้าของบ้านเป็นมุสลิม แต่ชอบในการดื่มเบียร์เป็นชีวิตครับ เหตุผลเหรอครับ อ่านต่อไปเรื่อยๆแล้วจะรู้ครับ

อาบน้ำเสร็จผมก็ชวนคนที่ก็รู้ว่าใครมานั่งชมวิวด้านบนครับ ดื่มเบียร์เย็นๆ ในอากาศที่เย็นสบายค่อนข้างหนาวครับ ต้องสวมแจ็ดเก็ตครับ ไม่งั้นกลัวเป็นหวัด แป็บนึงคนสวยก็ขอตัวไปนอน พอเจออากาศเย็นๆเข้าเธอก็ง่วงขึ้นมาทันที ผมก็เลยนั่งดื่มคนเดียว แป็บนึงพี่เจ้าของบ้านก็ขึ้นมาทักทายในมือมีเบียร์กระป๋องมาด้วย เราการสนทนาก็เริ่มขึ้นครับ
พี่เจ้าของบ้านอายูห้าสิบกว่าแล้วครับ ผ่านชีวิตมาอย่างโชกโชน เป็น UN มาก่อนก่อนจะลาออกมาจัดทำธุรกิจตลาดสดแถวๆสุขุมวิท มาที่บ้านนี้เฉพาะเสาร์ อาทิตย์ วันธรรมดาให้เด็กที่ร้านดูแลบ้านให้ เรื่องสนุกที่คุย ก็จะเป็นเรื่องของประสบการณ์พี่เขานะครับ (ให้ตายสิโรบินสัน ผมลืมชื่อพี่เขา ผมก็งี้พอแก่ตัวก็หลงๆลืม) เพราะเป็น UN เลยถูกส่งไปหลายประเทศ มีประสบการณ์เจอนู่เจอนี่เยอะแยะ การฟังพี่เขาเล่าสนุกมากครับ เราพูดคุยกันได้อย่างสนุก การเล่าของแกไม่ใช่เชิงโม้โอ้อวดเลยครับ ขอความคิดเห็นจากเราตลอด ผมก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะคุยกันได้ขนาดนั้น อีกอย่างนึงที่ผมรู้สึกคือ พี่เขามีความคิดที่วัยรุ่นมากๆ พี่เขาจบจากอินเดียและที่แทบจะไม่น่าเชื่อคือเป็นกลุ่มพวกฮิปปี้มาก่อนด้วย ให้ตายเถอะผมเคยอ่านเจอแต่ในสารคดี พึ่งเจอรุ่นเก๋าตัวเป็นๆก็คราวนี้ เป็นมุสลิมที่อิสระเสรีมากครับ แกบอกว่ารู้ตัวว่าบาปที่ดื่ม แต่ก็ก็พร้อมจะรับ แต่ตอนนี้ขอมีความสุขก่อนประมาณนั้น คุยกันเกือบสี่ทุ่มพี่เขาก็ขอตัวไปนอน ลืมบอกไปว่าพี่เขาเป็นโรคหัวใจอ่อนๆ ต้องมาสูดอากาศที่นี่ทุกอาทิตย์ เห็นบอกว่าทำให้ร่างกายแข็งแรงสดชื่นขึ้น ครับ เหตุผลที่แกชอบดื่มก็คือแกชอบพูดคุยครับ เด็กร้านบอกว่าแกก็ทำอย่างนี้กับแขกทุกคนที่มาพักครับ สนิทสนมจนแขกติดใจแวะกลับมาเที่ยวไม่ได้ขาด แล้วคืนนั้นผมก็เข้านอน อุณหภูมิก่อนนอนต่ำกว่า 20 องศาครับ หนาว ตอนดื่มไม่มียุงกวนใจเลยครับ
แล้วก็หลับสบายจนถึงเช้าครับ ห้องนอน ที่นอนก็ประมาณนี้ครับ

เมื่อคืนวางแผนกันว่าตอนเช้าจะตื่นมาแล้วไปกินกาแฟกันก่อน แล้วค่อยไปจุดชมวิวบนยอดเขายายเที่ยงใต้
แต่พอเดินไปร้านกาแฟ ป้ายบอกว่าเปิดแปดโมงเช้าครับ อด ต้องรอก่อน ก็เลยแก้แค้นโดยการแอบถ่ายรูปซะ หึๆๆๆ



เลยกลับมาเตรียมตัวขับรถขึ้นไปบนจุดชมวิวครับ ถนนขึ้นจุดชมวิวชันนิดหน่อยครับ รถเก๋งก็น่าจะได้ครับ แต่อาจไปได้ไม่หมด เพราะบนนั้นจะเป็นพื้นราบครับ เป็นถนนลูกรัง ถ้าหน้าฝนอาจจะแฉะหน่อย ปิคอัพเก่าๆอย่างผมยังสบาย ถ้าเป็นรถเก๋งที่ต่ำกว่า 1,600 อาจจะลำบากสักนิดนึงครับ
ลืมบอกอีกอย่างหนึ่งครับ เขายายเที่ยงไม่ใช่พื้นที่ของทางการนะครับ บางส่วนเป็นแต่บางส่วนเป็นของชาวบ้านหรือเอกชนทั่วไป ก็ประมาณเขาค้อเพชรบูรณ์นั่นแหละครับ ดังนั้นเห็นประกาศขายที่ทางเยอะเหมือนกัน ตัวอย่างถนนข้างบนครับ



ข้างบนมีรีสอร์ทด้วยครับ วิวสวยงามมาก ผมลืมเขาค้อไปเลยครับ ด้วยความสูงเกือบ 700 เมตรทำให้อากาศบนนี้เย็นกว่ารีสอร์ทที่ผมพักซะอีก ที่ราบบนเขาทำให้ผมคิดถึงเขาค้อครับ แต่ที่นี่เงียบสงบกว่า วันที่ผมอยู่อากาศหนาว ลมแรงด้วย ตอนนี้กำลังรีบพัฒนาครับ ผมว่าอีกสองปีที่นี่รุ่งกว่าเขาค้อแน่ เพราะอยู่ใกล้กรุงเทพ อย่างรูปก็ทำเป็นรั้วที่เก๋ๆ เห็นบอกว่าจะทำเป็นฟาร์มม้า ให้นักท่องเที่ยวมาขี่ม้า ลองจินตนาการดูก็น่าสนุกนะครับ ขี่ม้าในฟาร์มที่อยู่สูงเกือบ 700 เมตรอากาศเย็นสบายตลอดวัน วิวสวย ดูยังไงก็ไม่เบื่อครับ



นี่เป็นตัวอย่างรีสอร์ทที่อยู่ข้างบนครับ ดาวเคียงฟ้ารีสอร์ท วิวสวย ตอนกลางคืนคงเห็นดาวชัดเลยครับ บ้านน่ารักนะครับ อย่างบ้านหลังเล็กที่เห็นคืนละ 800 บาทข้างในมีที่นอนสำหรับสองสามคน (ลืมถ่ายรูปอีกแล้ว) ห้องน้ำต้องไปใช้ห้องน้ำรวมครับ อาหารการกินเป็นอาหารตามสั่งครับ แต่ที่สำคัญคือจากช่องหน้าต่างเล็กๆของบ้านมองลงไปเห็นวิวตัวเมืองปากช่องได้เลยครับ สอบถามพนักงานเขาบอกว่ารับมักท่องเที่ยวกางเต้นท์ด้วยครับ ราคาประมาณ 200 บาทต่อเต้นท์ครับ ไม่แพงครับไม่แพง ผมบอกได้เลยว่าวิวกางเต้นท์สวยมากๆคุ้มครับ ดูตามรูปละกันครับ ผมถ่ายนามบัตรให้ด้วยเผื่อสนใจครับ







เราทั้งคู่ชอบไปแค้มปิ้งกางเต้นท์แถวใกล้กรุงเทพ เพราะไม่อยากขับรถเหนื่อยจากการเดินทาง โดยเฉพาะผมทำงานบริษัท มีเวลาหยุดแค่เสาร์-อาทิตย์เท่านั้น จึงพยายามหาที่ใกล้กรุงเทพ แต่โดยส่วนมากคนก็เยอะ มีที่วังน้ำเขียวที่นึง และที่เจอที่นี่เป็นอีกที่นึงในดวงใจเลยล่ะ ผมพยายามหาที่กางเต้นท์เงียบสงบ สวยๆอย่างนี้มานานเหมือนกัน
เอาล่ะครับ หลังจากออกจากดาวเคียงฟ้ารีสอร์ท เราก็ขับรถไปบนที่ราบบนเขา ก็อย่างที่บอกไว้บอกว่าเขายายเที่ยงเป็นเขายอดตัด ข้างบนจึงมีที่ราบ ให้เราขับรถได้ ผมว่าผมโชคดีที่มาที่นี่ตอนที่ไม่บูม เพราะอีกสองสามปีที่นี่คงไม่เหลือที่กว้างๆให้ขับรถได้อีก เราขับผ่านมาเจอประกาศขายที่เยอะเลย แล้วเราก็มาถึงพื้นที่ที่สวยอีกที่หนึ่งครับ เป็นทุ่งหญ้าและแซมด้วยคอกไม้ฝน ถ้าคิดไม่ออกก็ให้นึกถึงดอกไม้บนลานสนของภูสอยดาวที่อุตรดิตถ์นั่นและครับ แต่เป็นคนละพันธุ์กัน และไม่มีต้นสนเพราะที่นี่สูงไม่ถึงขนาดนั้น







อย่าถามครับว่าเป็นดอกอะไร ไม่รู้ครับ ก็คงจะกระไรอยู่เหมือนกันที่ผู้ชายหน้าตาอย่างผมจะรักดอกไม้จนต้องศึกษาหาความรู้กันอย่างละเอียดละออขนาดนั้น ยังไงถ้าใครรู้ก็ช่วยบอกหน่อยล่ะกัน เผื่อจะเอาไว้โชว์พาวววกับเขาบ้าง
มีแอบโชว์ไอ้จุกcoloradoด้วย ถึงจะแก่และเก่าแต่มันก็พาผมไปมาหลายๆที่ครับ เข้ากันดีมั้ยล่ะครับ ปิ้กอัพคันเก่าๆกับทุ่งดอกไม้ ไม่รู้ว่า PR ของChaveloret มาเจอรูปนี้เข้าจะว่าไง เสีย Concept รถเขาหมด รถเขาขายความแกร่งน่าจะถ่ายคู่กับหน้าผาหรือทางชันมากกว่า
ดอกหญ้าปลิวไสวลู่ตามลมสวยมากเลยครับ ผมว่าถ้าใครมองหาที่ถ่ายรูปแต่งงานแบบ out door ผมว่าที่นี่เหมาะมากเลยล่ะรับรองได้บรรยากาศโรแมนติกสมใจ อากาศตอน 9 โมงไม่ได้ร้อนเลยครับ ต้องใส่แจ็คเก็ตไว้หน่อยกลัวเป็นหวัดนี่ขนาดต้นเดือนพฤษภาคมนะเนี่ย ผมว่านะถ้าเป็นประมาณเดือนกรกฎา สิงหา คงจะมีเมฆลอยต่ำลงมาคลุมบนเขานี่เลยคงจะสวยมากครับ (เมื่อคืนพี่ที่รีสอร์ทเล่าให้ฟังว่าจะเป็นอย่างนั้นทุกวันในช่วงหน้าฝน และจะสวยที่สุดปลายฝนต้นหนาวครับ)
เห็นมีหลายๆรีสอร์ทมีแผนการจะเปิดให้บริการรถ ATV ซึ่งถ้าเป็นจริงก็น่าเสียดายครับ เพราะช้างบนนี้คงไม่เงียบเหมือนเดิม และทุ่งหญ้าทุ่งดอกไม้แถวนี้คงโดนเหยียบย่ำหมด เสียดายก็ต้องทำใจครับ เพราะเป็นที่ส่วนตัวเขา ผมก็ได้แต่หวังว่าเจ้าของที่เขาจะพัฒนาการท่องเที่ยวไปในทางที่ถูก
แล้วเราก็ขับรถมาเจอรีสอร์ทอีกที่ครับ เอ่อ จำชื่อไม่ได้ครับได้แต่ถ่ายรูปมาให้ดูเห็นกำลังเร่งสร้างน่าดู และยังมีหลายๆรีสอร์ทที่กำลังเร่งสร้างเหมือนกัน เป็นบ้านตอไม้ครับ เสียดายดูข้างในไม่ได้ ก็เลยถ่ายโดยรอบและวิวมาให้ชมกัน วิวที่เห็นมองจากข้างบนบ้านตอ ที่เขาทำเป็นดาดฟ้านั่งดื่ม อุ้ย ชมดาวตอนกลางคิน เห็นเขื่อนลำตะคลองอันล่างอยู่ลิบๆ






แล้วคนที่คุณก็รู้ว่าใครก็เหนื่อย อยากลงไปข้างล่างแล้ว ยังขับรถไม่ทั่วที่ราบข้างบนเลย แต่อำนาจตัดสินใจของเธอเหนือสิ่งอื่นใด เอาไว้มาคราวหลังจะพยายามขับให้ทั่วเลย
ตอนขับลงเห็นเขายายเที่ยงเหนืออยู่ฟากนึง ที่มีกังหันสองอันนั่นแหละครับและที่เห็นเป็นสันก็คือเขื่อนลำตะคองอันบนครับ ซึ่งเดี๋ยวเราจะได้ไปดูกัน

แล้วเราก็รีบขับกลับลงมาที่รีสอร์ท ระหว่างทางก็มีที่แวะเป็นน้ำตก ชื่ออะไรก็จำไม่ได้แล้ว แต่ไม่ได้แวะเพราะเธอเหนื่อยแล้ว พอไปถึงรีสอร์ท ก็ทานข้าวเช้ากัน เป็นขนมปัง ไข่ดาว กาแฟครับ ระหว่างนั่งทานกันอยู่นั้นก็มีคนเดินมาทักครับ คุณโอมาร์ครับ เป็นคนรุ่นใหม่ทีทำโฮมสเตย์ในหมู่บ้านครับ ชื่อบ้านสวนเขายายเที่ยง ผมรู้รายละเอียดของเขายายเที่ยงก็มาจาก web ของคนนี้ล่ะครับ แต่รายละเอียดน้อยมาก อย่ากระนั้นเลยผมก็เลยแจ้งเรื่องรายละเอียดใน WEB ว่ามีน้อย อยากให้ปรับปรุงหน่อย
คุณโอมาร์นอกจากจะเป็นเจ้าของรีสอร์ทแล้วยังเป็นเจ้าของร้านกาแฟที่เราไปเมื่อเช้ายังไม่เปิดนั่นล่ะครับ พอทานข้าวเช้าเสร็จก็เลยไปดื่มชาชักที่ร้านกาแฟคุณโอมาร์กัน เป็นคนที่อัธยาศัยดีครับ ชาวบ้านที่ดื่มกาแฟในร้านก็อัธยาศัยดีมากครับ ไม่รู้สึกเป็นคนแปลกหน้าแต่อย่างไร พอดื่มเสร็จก็เลยถ่ายรูปเป็นที่ระลึกสักหน่อย ไม่แพงเลยครับ แก้วละ 35 บาทเอง

เสร็จแล้วก็ check out จากรีสอร์ทครับ นี่คือค่าเสียหายที่แสนถูกครับ
- ค่าห้องพัก 1 ห้อง 500 บาท
- ค่าอาหารรวม เย็น + เช้า = 100 บาทต่อคน
รวมเราสองคนจ่ายไป 700 บาทครับ
คุ้มแสนคุ้มกับบ้านพักน่ารัก บรรยากาศดีๆ และอัธยาศัยที่แสนดีของเจ้าของบ้านครับ

แล้วเราก็เดินทางกลับไปยังเขายายเที่ยงเหนือที่เราผ่านมาเมื่อวานนี้ มีที่น่าดูคือ เขื่อนลำตะคองอันบนครับ
ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจกันก่อนสำหรับท่านที่ยังไม่รู้นะครับ ว่าเขื่อนลำตะคลองจะมีสองเขื่อนนะครับ อันล่างที่เรามองเห็นขณะที่อยู่บนรถบนถนนมิตรภาพครับ ส่วนอันบนจะอยู่บนภูเขา น้ำในเขื่อนอันบนก็เป็นน้ำที่สูบจากเขื่อนข้างล่างขึ้นไปนั่นล่ะครับ เป็นโครงการโรงไฟฟ้าแบบสูบกลับเพื่อผลิตพลังงานไฟฟ้าเสริมระบบในช่วงความต้องการไฟฟ้าสูงสุด โดยการนำพลังงานไฟฟ้าที่เหลืออยู่ (ช่วงมีความต้องการไฟฟ้าน้อย) ในระบบมาใช้สูบน้ำจำนวนหนึ่งที่มีอยู่ในอ่างเก็บน้ำเขื่อนลำตะคองเดิม (ของกรมชลประทาน) ขึ้นไปเก็บไว้ในอ่างเก็บน้ำข้างบน (กฟผ.สร้างขึ้นใหม่) และเมื่อมีความต้องการไฟฟ้ามากในช่วงหัวค่ำ ก็ปล่อยน้ำจำนวนเดียวกันนี้ให้ไหลกลับคืนลงอ่างเก็บน้ำเขื่อนลำตะคองตามเดิมโดยผ่านกังหันน้ำเพื่อผลิตไฟฟ้าเสริม
ระหว่างทางเราก็จะได้เจอกับกังหันลมผลิตไฟฟ้าขนาดใหญ่ 2 อันครับ ขอย้ำว่าใหญ่มากครับ ดูแล้วโหมันยิ่งใหญ่จริงๆ เปรียบเทียบกับรถผมสิครับ แล้วจะรู้ว่ายิ่งใหญ่ขนาดไหน ก็เป็นสิ่งที่น่าดูไปอีกแบบ



สำหรับรายละเอียดข้อมูลการปั่นไฟรบกวนหาเอาเองนะครับ ใน Internet มีเยอะเลย
หลังจากที่ถ่ายรูปกันพักใหญ่เราก็มาถึงทางเข้าตัวเขื่อนครับ ก่อนอื่นก็ต้องแลกบัตรกับเจ้าหน้าที่ก่อนครับ

พอมองขึ้นไปจากประตูทางเข้าตัวเขื่อนก็จะเห็นภาพสวยๆตามข้างล่างครับ ที่เห็นหญ้าปกคลุมนั่นคือสันเขื่อน หญ้าที่ขึ้นเขาตั้งใจปลูก กันหน้าดินพังครับ เห็นบอกว่าเป็นหญ้าที่มีรากยาวช่วยยึดเกาะหน้าดินได้ดี และจะเห็นกังหันลมทั้งสองเป็นฉากหลังครับ





แล้วเรากก็ขับรถขึ้นมาถึงตัวเขื่อน ตัวเขื่อนจะมีถนนรอบครับ ยาวก็น่าจะประมาณสองกิโล เราสามารถขับรถรอบได้เลยครับ จะมองเห็นยอดเขาอีกลูกเป็นฉากหลังลิบๆครับ เพราะน้ำที่เราเห็นตรงนี้ถูกเก็บอยู่บนยอดเขาเหมือนกันครับ

แล้วเราก็ขับรถไปด้านที่หันหน้าไปยังเขื่อนอันล่างครับ ตังจุดนั้นหันหน้าออกเราจะเห็นเขื่อนลำตะคองอันล่างพร้อมทิวเขาสวยงามครับ ส่วนด้านหลังของเราก็จะเป็นเขื่อนลำตะคองอันบนที่น่าตื่นตา

 

Create Date : 03 พฤษภาคม 2552		11 comments
Last Update : 12 พฤษภาคม 2552 23:00:50 น.
Counter : 16837 Pageviews.
Share Tweet