^^ เรื่องเก่า..เล่าใหม่..ไม่มีวันจบ ^^ 8 July 2008 วันนี้ เป็นวันสำคัญอีกหนึ่งวันในชีวิตของเราสองคน นั่นคือ ก้าวที่ 3 ของชีวิตการแต่งงาน ก้าวเล็กๆ ที่ไปอย่างเชื่องช้า แต่มันคง แต่นับจากวันนี้ไป คงจะไม่ได้มีแค่ เรา สองคนอีกต่อไป เพราะอีกไม่นาน สมาชิกใหม่คนที่สามของบ้าน กำลังจะออกมาให้ เราสองคน และทุกๆคนในครอบครัวได้ชื่นชม ........................................... 1 March 2008 จากวันแรกที่เราพบกัน จวบจนถึงวันนี้ ก็ 5 ปีแล้วสินะ ที่เรามีกันและกันมา ........................................... 1 March 2007 วันนี้..เมื่อสี่ปีที่แล้ว.. ผู้ชายคนนึงให้สัญญาว่า เค้าจะมาหา มาเจอคนผู้หญิงที่เค้ารัก และมาขอความรักจากผู้หญิงคนนี้ด้วยตัวเอง แล้วเค้าก็ทำตามสัญญา จากคำขอคบกันเป็นแฟน จนถึงคำขอแต่งงาน ณ วันนี้ อีกเพียงสี่เดือนเท่านั้น ก็จะครบขวบปีที่สองของการแต่งงาน สี่ปีแล้วสินะ ตื่นเต้นแถมดีใจจนบอกไม่ถูกสิน่า แต่ให้สัญญากับคุณสามีที่รักนะว่า เราจะรักและดูแลกันแบบนี้ตลอดไป ........................................... 29 July 2005 I'm coming back home. วันแรกของบ้านหลังใหม่ และจุดเริ่มต้นจุดแรกของชีวิตในต่างแดน ..................................... 28 July 2005 Time to say Goodbye. วันนี้ต้องเดินทางไกล จากบ้านจากเมืองไทย จากครอบครัวพ่อแม่พี่น้อง เพื่อนฝูงอันเป็นที่รักไปอยู่ไกลแสนไกล ไฟลท์ออกจากนี่ตอนสายๆ ไปถึงแฟรงเฟริ์ตก็เป็นตอนเย็นๆ พระอาทิตย์ยังไม่ตกดิน เหมือนเดินทางไล่ตามดวงตะวัน แต่ตอนนั้นต้องรอไฟลท์ต่อน๊านนาน จนหัวเริ่มหมุนๆ แถมเครื่องขาเข้ายังดีเลย์อีกน่ะ ให้ได้อย่างนี้สิ สุดท้ายก็ได้ขึ้นเครื่องต่อ จากแฟรงเฟริ์ตอันแสนวุ่นวายถึงบรัสเซลส์ กระเป๋าคุณสามี ดั๊นยังอยากอยู่แฟรงเฟริ์ตไม่ยอมมาด้วย (ต้องแจ้งกระเป๋าหายพออีกสองวันเค้าถึงเอามาส่งที่บ้าน) ป๊ากับโยฮันมายืนรอรับที่สนามบิน ก็รอร๊อรอ เพราะไม่รู้ว่ากะลังวุ่นกะกระเป๋า ถึงบ้านเกือบๆเที่ยงคืนได้ แวะทักทายม๊าก่อน เค้ารอรับอยู่ที่บ้าน พอได้เห็นหน้า กอดซะแน่น ส่งสัญญาณให้รู้ว่า ถึงบ้านแล้วนะ ถึงจะจากมาไกลบ้าน แต่ม๊ากับป๊าจะอยู่ข้างๆด้วยเสมอทุกเวลา แล้วสุดท้ายก็ถึงบ้าน บ้านของเรา ........................................... 16 July 2005 Wedding ceremony. พิธีมงคลสมรสตอนเช้า ณ บ้านเจ้าสาว และงานเลี้ยงแต่งงาน ณ ห้องบอลล์รูม โรงแรมเกี่ยวอัน สระบุรี กลางคืนเราต้องกลับมาส่งพ่อกับแม่สามีเข้าโรงแรม เราสองคนเลยฉลองคืนแต่งงาน ที่โรงแรม President Solitaire และไปฮันนีมูนกันที่ Pavillion Samui Boutique Resort งานนี้ทั้งสองที่ทำจองเองทั้งหมดผ่านเวบบริษัท เจ้านายใจดีไปร่วมงานไม่ได้ เลยให้ส่วนลดแทน กลับมาจากสมุย ตัวดำปี๋ทั้งคู่ไปรับวีซ่าติดตามคู่สมรส ก่อนจะได้วีซ่า ก็ตะกุกตะกักนิดหน่อย เพราะต้องรอใบรับรองความประพฤติ ที่ไม่คิดว่ามันจะใช้เวลานาน แต่ขืนรอจนถึงวันที่เค้านัด คงได้ตกเครื่องเป็นแน่ เลยอาศัยคุณน้าให้ติดต่อญาติๆให้ จนได้มาทันเวลาแต่แบบเฉียดฉิวเหมือนกัน ........................................... 8 July 2005 Just married!! วันจดทะเบียนสมรสของเราสองคน ณ สำนักงานเขตบางรัก พร้อมด้วยพยานคือพ่อกับแม่ของทั้งสองฝ่าย ........................................... 30 June 2005 We're not going to be aparted again. การเดินทางครั้งนี้ เค้าบอกว่าจะไม่เดินทางกลับไปคนเดียวอีกแล้ว เค้าจะเอาคนที่เค้ารักกลับไปพร้อมๆกัน ........................................... 9 April 2005 Big Surprise!!! ตอนนั้นกำลังเปลี่ยนงานใหม่ เพราะหลังจากกลับมาจากไปที่นั่น ลองลงสมัครที่ใหม่ไว้ แล้วเค้าเรียกสัมภาษณ์แล้วได้พอดี งานที่เก่ามันดี แต่รายได้ไม่คุ้มกับค่าเหนื่อย เลยตัดสินใจออก แต่ไม่ได้บอกนายว่า อีกไม่กี่เดือน เรากำลังจะแต่งงาน มีแต่น้องสาวนายกะน้องๆและพี่ๆที่ทำงานที่รู้กัน ตอนนั้นเราลืมคิดไปเลยว่ามีเวลาว่างช่วงสงกรานต์ พอบอกเค้าไปเราก็ไม่นึกว่าเค้าจะมาได้ แถมเคยพูดไว้ชัดว่า เค้าไม่มีทางเซอร์ไพร้ส์เราได้ ที่ไหนได้ ก่อนวันหยุดยาวช่วงสงกรานต์ เค้าบอกให้เรารอนะ เค้าจะออนไลน์เวลานี้ ราวๆนั้น ที่ไหนได้ให้รอ เพราะกว่าเครื่องจะลง กว่าจะมาถึงที่ทำงานเรา คงเวลาประมาณนั้น คืนนี้กิจกรรมบริษัท ทำความสะอาดกันเสร็จแล้ว เตรียมตัวกันใหญ่ แต่เราก็ยังปิดเครื่องไม่ได้ เพราะเค้าขอให้เรารอ ระหว่างนั้น.. มีงานเข้ามาด้วย เลยนั่งจิ้มเครื่องหาข้อมูลให้ลูกค้าด้วย หันไป...ตกใจมาก เค้ายืนยิ้มแป้นอยู่หน้ากระจกโต๊ะทำงาน (คุณสามีเล่าว่า ยังจำหน้าเราตอนนั้นได้ติดตา เพราะสะใจที่เซอร์ไพร้ส์ได้) พี่ที่ทำงานเห็นก็ยังตะโกนแซวว่า แฟนใครวะ มายืนหน้าที่ทำงาน ดีใจมากๆและรู้สึกขอบคุณ เพราะอย่างน้อย ก็จะได้ช่วยกันคิด ช่วยกันเตรียมงานบางส่วนด้วยกัน แม่เองก็ดีใจ ที่ว่าที่ลูกเขยมาได้ ช่วงสงกรานต์เลยได้ไปเปิดตัวว่าที่หลานเขยด้วยกันที่ลพบุรี ........................................... 22 December 2004 Plan for Life, woopie I'm engage. แล้วเค้าก็กลับมา กับแผนการที่เตรียมไว้ในใจ เที่ยงคืนวันที่ 31 December 2004 เริ่มต้นนาทีแรกของวันใหม่ 1 January 2005 ผู้ชายที่เรารัก กำลังคุกเข่าขอเราแต่งงาน ท่ามกลางฝูงชนที่กำลังโห่ร้อง แต่ไม่มีพลุฉลอง เพราะเหตุการณ์สึนามิที่ผ่านไปไม่นาน คิดไตร่ตรองถึงการเดินทางที่ใช้ค่าใช้จ่ายสูง และกลัวระยะทาง จะทำให้ยิ่งห่างกัน เลยรับคำ ยังเคยถามคุณสามีเลยว่า ถ้าเราไม่รับ จะทำอย่างไรต่อไป หลังจากวันนั้น เราก็ไปแจ้งข่าวดีกับครอบครัวและหาฤกษ์กัน นับจากวันนั้นวันที่เราต้องแยกกันอีกครั้ง เราก็เริ่มเตรียมงาน ผ่านโทรศัพท์และอินเตอร์เนตเป็นสื่อ ........................................... 11-22 November 2004 First time Onboard. หลังจากรอผลวีซ่ามานานแรมเดือน เสียใจกับผลวีซ่าครั้งแรกที่ไม่ผ่าน เพราะเงินเดือนของคุณสามีขั้นต่ำขาดไปแค่สิบยูโร ครั้งที่สองรอราวๆสามอาทิตย์ สถานฑูตก็โทรมา เลยรีบแลกเวรกับเพื่อนจนได้ไป ตอนแรกจะไม่บอกแม่ แต่ไม่สบายใจ แล้วเดี๋ยวเค้าจะสงสัยว่าทำไมไม่กลับบ้านหลายวัน เลยตัดสินใจบอกก่อนจะเดินทางหนึ่งวัน เค้าก็ห่วงจริงๆจะไม่ให้ไป เลยบอกว่าโตแล้วดูแลตัวเองได้แน่ๆ อย่าห่วงเลย เขียนเวลาเครื่องขึ้นลงที่ไหนอย่างไรไว้ให้ กระนั้นก็ยังโทรกระหน่ำ ถึงแค่เวียนนาแม่ก็ถามตลอดว่าเป็นอย่างไร (กลับมาค่าโทรศัพท์ต่างประเทศอาน แต่ดีกว่าทำให้แม่เครียด) แต่มีอีกคนที่ถึงขั้นนอนไม่หลับ ไปรอตั้งกะเช้า เครื่องดันดีเลย์ลง แถมป้าคนข้างๆก็ตัวเหม็น เล่นเอาเกือบแย่ พอเครื่องแตะพื้น วิ่งแจ้นไปเอากระเป๋า ออกจากเกต ใครบางคนกำลังรอด้วยความกระวนกระวาย แต่ในที่สุด เราก็ได้มาเจอกัน บนแผ่นดินที่ไม่คาดคิดว่า เราจะได้มาใช้ชีวิตในต่างแดน และครั้งแรกกับบ้านหลังนี้ (ที่ไม่คาดคิดว่า จะเป็นบ้านหลังที่สองของเรา) สิบวันที่มา ทุกคนต่างตกใจและร้องเสียงหลงเมื่อรู้ เพราะเวลาใครมา ส่วนใหญ่จะอยู่แรมเดือน แต่ทำไงได้ล่ะ แลกเวรได้เต็มที่แค่นี้นี่นา มีภาระต้องกลับไป อีกอย่าง เรามาเพื่อศึกษาชีวิตความเป็นอยู่ ครอบครัวและสิ่งต่างๆรอบตัว ว่าจะอยู่ได้ไหม อย่างไร วันที่ต้องจาก ไม่อยากให้มีน้ำตา แต่ก็อดไม่ได้สิน่า ร้องห่มร้องไห้กันไปตลอดทางออกจากบ้านจนถึงสนามบิน ทั้งๆที่เดือนถัดไป เค้าก็กำลังจะไปหาที่บ้านเราอยู่แล้ว ........................................... 24 July 2004 ทุกๆครั้งที่มาจะมีระยะห่างสามเดือน มาอยู่ระยะเวลาราวๆหนึ่งเดือน มาบ่อยๆจนเพื่อนแอบแซวว่า แฟนแกรวยนักเหรอ? เลยตอบไปว่าไม่ได้รวย แต่ถ้าคนรักกัน ห่างกันนานๆใครจะได้ทนได้ เค้าเองก็ทำดีที่สุด ทำงาน เก็บเงิน เพื่อมาเที่ยวมาหา ทั้งๆที่ค่าใช้จ่ายแต่ละครั้ง ไม่ใช่น้อยๆ ใครที่เคยไปมาต่างประเทศบ่อยๆคงรู้ดี ........................................... 25 Febuary 2004 การกลับมาอีกครั้ง หลังจากเราเริ่มงานใหม่ และอีกครั้ง ........................................... 6 November 2003 วันพระราชทานปริญญาบัตร บัณฑิตพระจอมเกล้า เจ้าคุณทหาร ลาดกระบัง ตอนนั้นเลยได้โอกาสเปิดตัวคุณแฟนกับเพื่อนๆไปเลย ถัดจากวันงาน ที่บ้านทำบุญฉลองวันเกิดพ่อและเรารับปริญญา พี่ๆน้องๆจะรู้ว่าเราคบกันแล้ว แต่พ่อกับแม่จะรู้แค่ว่า เรายังเป็นเพื่อนกัน ไม่งั้นบ้านแตกแน่ๆล่ะ ถ้ารู้ว่าเจอกันทางอินเตอร์เนต ........................................... 30 October 2003 แล้วเค้าก็กลับมา ทันกับช่วงเวลารับพระราชทานปริญญาบัตรพอดี ........................................... 24 July 2003 แล้วคนที่เคยให้สัญญาไว้ตั้งกะครั้งก่อน ก็กลับมาอีกครั้ง คราวนี้เราไปเที่ยวเชียงใหม่กัน โดยรถไฟสปรินเตอร์ โดยไม่คาดคิดว่าแอร์ในตัวรถจะเย็นขนาดนั้น คุณสามีดันใส่กางเกงขาสั้น ไปถึงเชียงใหม่เลยเริ่มจับไข้นิดๆ แถมเจอตุ๊กๆใจดี พาเที่ยวรอบๆเมืองคิดราคาไม่แพง แต่ก็ไม่สนุกเท่าไหร่ เพราะคุณสามีเริ่มอาการไม่ค่อยดีเสียแล้ว พอกลับมากรุงเทพฯ พาไปงานรับปริญญาเนสเพื่อนรัก อาการเริ่มไม่ค่อยดี แถมครั้งนี้ ทางบ้านโทรมาให้รีบกลับด่วนถ้าเป็นไปได้ เพราะคุณตาอาการไม่ค่อยดี เลยต้องรีบไปซื้อตั๋วใหม่ ก่อนวันจะกลับเลยพากันไปหาหมอ คุณหมอที่ รพ.พระมงกุฏฯพูดภาษาอังกฤษคล่องปรื๋อ เราเลยไม่ต้องพูดมาก ถามคุณหมอไปว่าต้องฉีดยาไหม เพราะเค้าจะขึ้นเครื่องคืนนี้ คุณหมอบอกแค่ยาก็น่าจะพอแล้ว เค้าว่าคนเรา จะเห็นใจกันยามยาก คิดไปคิดมาท่าจะจริง เพราะตอนที่คุณสามีไม่สบายนี้ เราคอยดูแลเค้าอยู่ตลอด เค้าเลยยิ่งรักและยิ่งผูกพันมากขึ้น เราลองถามว่า เดือนพฤศจิกายนเราต้องรับปริญญามาได้ไหม เค้าบอกว่ายังไม่กล้ารับปาก เพราะต้องสอบเลื่อนตำแหน่ง ........................................... 1 March 2003 Finally we met eachother. ไปถึงพร้อมกับน้องสาว รอรับใครบางคนอยู่หน้าเกต เครื่องลงจอดแล้ว แต่ทำไมมันนานจัง ตอนนั้นยังไม่รู้ว่ากว่าจะออกมาถึงข้างนอก เกือบครึ่งชั่วโมง เพื่อนๆยืนเกาะรั้วยืนรอ ส่วนเราหันกลับไปเอากระเป๋าจากน้องสาว เค้าเดินก้าวออกมาจากเกตพร้อมๆกับผู้โดยสารคนอื่น เพื่อนพลอยเห็นคนแรก รีบชื้และตะโกนเรียก วินาทีนั้น ตื่นเต้น ดีใจ และถามตัวเองว่า คนๆนี้หรือคือแฟนของเรา พอเจอกันตามธรรมเนียมฝรั่งต้องจูบแก้มสามครั้ง แต่เราเลือกที่จะแค่กอดด้วยแขนเดียวเท่านั้น เพราะ เขิน และกลัวว่าถ้าทำแบบนั้นอาจจะโดนคนมองมากกว่านี้ (คุณสามีบอกว่า ขอบคุณนะที่นาทีนั้นอย่างน้อยกอดเค้าตอบ) หนึ่งอาทิตย์ที่มา เราเลยต้องจัดโปรแกรมให้ดีที่สุด เพราะเวลาน้อยแถมเวลานั้นก็ยังเป็นคนแปลกหน้าสองคนมาเจอกัน เลยพาไปอันซีนรอบๆกรุงเทพฯ และภูเก็ต แล้วเค้าก็ทำตามคำสัญญาที่ให้ไว้ เค้าขอเราเป็นแฟนแบบเป็นทางการที่นี่ บนหาดป่าตอง ตอนพระอาทิตย์ตกยามเย็น เวลาเพียงหนึ่งอาทิตย์ เป็นหนึ่งอาทิตย์ที่มีความหมายกับเราสองคนมากๆ เพราะช่วงเวลาที่ต้องจากกัน เค้าร้องไห้ แบบไม่ได้เสแสร้ง สะอึกสะอื้นจนตัวโยน เพราะคำถามที่ต่างคนต่างก็ยังหาคำตอบไม่ได้คือ เค้าจะกลับมา แต่เมื่อไหร่ ยังไม่รู้ แล้วช่วงเวลาแห่งความสุขก็จากไป ........................................... 28 Feb 2003 Final Destination. วันสอบปลายภาควันสุดท้าย ก่อนจะจบปีสุดท้ายของชีวิตมหาวิทยาลัย ทั้งตื่นเต้นกับการสอบ ทั้งตื่นเต้นกับการมาถึงของใครบางคน พอสอบเสร็จ กำลังจะเก็บของไปค้างบ้านน้องสาว เพื่อนขอร้องว่า ขอไปด้วย เพราะห่วง กลัวโดนหลอก เลยบอกว่า ถ้าเพื่อนจะไปเรายินดี อย่างน้อยก็ไปเป็นกำลังใจกัน ........................................... จุดเริ่มต้นของเราสองคน เกิดจากการที่เราเอง ตอนนั้นกะลังไฟแรง ได้คอมมาใหม่ และหัดเล่นอินเตอร์เนต เลยสุ่มหาเพื่อนคุยเพื่อฝึกภาษาอังกฤษไปในตัว ที่บอกว่าสุ่ม เพราะคนเล่นน้อย เลยต้องสุ่มหา แต่ตอนนั้นยังไม่คิดถึงขนาดที่ว่าจะคบกับใครจริงจัง ไปๆมาๆ เจอผู้ชายคนนี้ ใช้ชื่อก็แปลก มาถึงบางอ้อทีหลังว่า เอาชื่อพันธุ์น้องหมาตัวโปรดเป็นล๊อกอิน แถมประเทศเบลเยี่ยมนี่ มันอยู่ตรงไหนของโลกก็ไม่รู้สิ เอาวะ คุยก็คุย ลองทักไปก่อน เค้าก็ตอบกลับมา แต่ช้าและดูไว้ตัว (ซึ่งคุณสามีบอกว่า ตอนนั้นเค้าเพิ่งเริ่มกับงานใหม่ที่ NMBS ปกติเนี่ยเค้าจะไม่ตอบใคร ใครเข้ามาทักก็จะโดนไล่ไปหมดเลย) ก็ชวนคุยไปเรื่อยๆนั่นนี่ จากหนึ่งวัน เป็นอาทิตย์ เป็นเดือนแบบไม่รู้ตัว จากไม่เคยเห็นหน้าตา ก็เห็นจากรูป แต่แค่รูปใครจะเมกหรือเอารูปใครมาอ้างก็ได้ แต่สำหรับเค้า ถามอะไรตอบตรง ดูเป็นคนตรงๆ ไม่มีเลสนัย ........................................... วันนึง ไปทำบุญ ไหว้พระนาคปรก ที่วัดโพธิ์ เพราะตรงกับวันคล้ายวันเกิด(วันเสาร์) แล้วเคยอ่านหนังสือเค้าบอกว่า ถ้าอยากมีคู่ ให้ลองเอาสัปปะรดไปไหว้ ไหนๆก็จะไปเลยลองดู ปรากฏว่า ตกกลางคืนคุยกัน คุณสามีที่ในตอนนั้นเป็นแค่คนแปลกหน้า ขอเป็นแฟน (ป๊าด ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อล่ะ ไสยศาสตร์มีจริง) แต่..สำหรับเราแล้ว ยังไม่กล้าเรียกว่าแฟน เพราะยังไม่เคยเจอกัน แถมคนเจอกันแค่บนหน้าจอ จะเรียกว่าแฟนได้ไง เลยบอกว่า ต้องมาขอด้วยตัวเองแบบเป็นทางการ เค้าเลยตัดสินใจว่า จะมาเที่ยวเมืองไทย มาเจอเรา และครั้งนี้เป็นครั้งแรก ก่อนจะมาก็กลัวว่าเราจะไม่เชื่อ แสกนตั๋ว แล้วส่งอีเมล์มาให้ดู ระบุทั้งชื่อนามสกุล ระบุวันเดินทางชัดเจน ........................................... มุมเล็กๆของหนู ถึงคิอาร่าน้อยของแม่กับปาป้า หนูจะรู้ไหมว่าหนูมีค่ากับเราสองคนขนาดไหนน๊อ เพราะตั้งแต่แม่มีหนูมาอยู่ในท้องนี่ ชีวิตเราสองคนเปลี่ยนไปเลยนะ ปาป้ารักและเอาใจใส่แม่มากขึ้นกว่าเดิมเลยจ้ะ คงเพราะปาป้ารู้ว่า นับจากนี้ไม่ใช่แม่คนเดียวแล้วนะ แต่มีคนตัวเล็กๆอยู่ในพุงของแม่อีกคน อีกไม่นานเราจะได้เจอกันแล้วนะลูกจ๋า แม่กับปาป้านับวันถอยหลังรอแล้วล่ะจ้ะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม แม่กับปาป้า จะรักษาสัญญาที่ให้หนูไว้ คือเราจะรักและดูแลหนูให้ดีที่สุดนะลูก แม่จะดูแลหนูให้ดีเหมือนที่คุณยายรักแม่ และเหมือนที่คุณย่ารักปาป้าเลยจ้ะ รักหนูทุกๆวันนะคะลูก แม่กับปาป้าจ้ะ ........................................... มุมขอบคุณปาป้า ขอบคุณปาป้าที่รักและดูแลกันละกันมาจนถึงวันนี้นะคะ แม่ให้สัญญาเช่นกันว่า แม่จะรักและดูแลปาป้าให้ดี เช่นเดียวกับที่ปาป้าดูแลแม่ แบบนี้และตลอดไปค่ะ ขอบคุณปาป้าสำหรับของขวัญชิ้นใหญ่ในพุง ขอบคุณสำหรับทริปแสนสุข สองวันในลอนดอน ขอบคุณสำหรับคำขอโทษเวลาที่ปาป้าทำอะไรผิดไป และขอบคุณที่ไม่ทำให้แม่น้อยใจ แอบร้องไห้เหมือนที่ผ่านมา รักปาป้าทุกวันและรักที่สุดนะคะ   Create Date : 08 กรกฎาคม 2551 30 comments Last Update : 11 กรกฎาคม 2551 16:06:52 น. Counter : 941 Pageviews. Share Tweet

น้องตุ้ยคะ ระยะทาง ระยะเวลา พิสูจน์ความรัก ขอให้รักกัน มีครอบครัวเล็กๆที่มีความสุข และเข้าใจกันตลอดไปนะคะ ดีใจกับน้องสาว ที่จะมีตัวเล็กๆ มาเติมเต็มความสุขให้กับบ้าน ในไม่ช้าจ้ะ   โดย: อ้อ IP: 212.187.11.66 8 กรกฎาคม 2551 2:09:40 น.

เข้ามาแสดงความยินดีด้วยคะ และขอให้มีความสุขแบบนี้ตลอดไปนะคะ แล้วขอให้เจ้าตัวน้อย ๆ ที่กำลังจะลืมตามาดูโลกใบนี้ คลอดออกมาอย่างแข็งแรงและปลอดภัยคะ   โดย: som IP: 81.164.89.185 8 กรกฎาคม 2551 2:51:11 น.

การเดินทางของคนสองคนยังอีกยาวไกลนะจ้ะ และอีกไม่นานจะเพิ่มเป็นสามคนแล้วน้า อิๆๆ   โดย: deeda IP: 90.7.222.111 8 กรกฎาคม 2551 3:00:46 น.

โรแมนติกจังจ๊ะตุ้ย ระยะเวลา 5 ปีมีเรื่องราวเกิดขึ้นตั้งมากมายเนอะ แถมปีนี้จะได้ของขวัญชิ้นสำคัญของชิวิตคู่ด้วยคือน้องตัวน้อยในพุงตุ้ยไง ขอให้มีความสุขมากๆนะจ๊ะ ไก่เอง   โดย: kainarak 8 กรกฎาคม 2551 3:54:33 น.

สุขสันต์วันครบรอบแต่งงานจ้าตุ้ย อีกไม่นานก็มีอีก 1 วันสำคัญละเน้อ วันเกิดเจ้าตัวเล็กในพุงไง   โดย: nok_noi IP: 58.64.66.64 8 กรกฎาคม 2551 6:08:00 น.

Happy Anniversary จ๊ะน้องตุ้ย ต่อไปมีน้องคิอาร่า มาทำให้ชีวิตคู่มีความสมบูรณ์มากขึ้น มีความสุขยิ่งขึ้นนะจ๊ะ   โดย: มะปราง IP: 202.28.180.48 8 กรกฎาคม 2551 9:04:43 น.

Happy Anniversary ค่ะ อยากเห็นหน้าน้องเร็วๆจัง   โดย: ชาแนลวี 8 กรกฎาคม 2551 9:49:08 น.

ปีนี้มีแต่เรื่องดีๆ นะคะ แต่งงานครอบรอบสามปี และสมาชิกในครอบครัวก็กำลังจะเพิ่มเป็นสามคน Happy 3rd Anniversary ka   โดย: Phai_Bart 8 กรกฎาคม 2551 12:45:17 น.

สุขสันต์วันครบรอบแต่งงานจ้า ... (ไม่ได้อ่านรายละเอียดน้า เพราะคิดว่าเคยอ่านมาแล้ว) ใกล้คลอดน้องแล้วเน้อ ขอให้คลอดง่ายๆ นะจ๊ะ   โดย: .:FoN:. IP: 203.185.134.4 8 กรกฎาคม 2551 12:46:25 น.

สุขสันต์ครบรอบวันแต่งงานนะค่ะน้องตุ้ย ง่ำ ๆ ๆ วันนี้ได้เห็นพุงหย่าย ๆ แล้ว อีกไม่นานหลานป้าจะมาแย๊วเนาะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณแม่และคุณลูกนะค่ะ   โดย: ~ying~ IP: 58.8.244.4 8 กรกฎาคม 2551 13:08:30 น.

อ่านแล้ว แฮปปี้จริงๆ   โดย: noopu IP: 203.170.232.86 8 กรกฎาคม 2551 13:31:24 น.

ขอแสดงความยินดีกับวันครบรอบการแต่งงานนะจ๊ะ น้องตุ้ยเขียนบันทึกได้น่ารักมากๆ บันทึกความทรงจำทุกช่วงเวลาได้อย่างละเอียด นี่ถ้าหนูคิอาร่าโตขึ้นแล้วกลับมาอ่านบันทึกรักของคุณพ่อและคุณแม่คงแอบภูมิใจรักข้ามขอบฟ้าแบบนี้ ขอให้รักและดูแลซึ่งและกันแบบนี้ Forever นะจ๊ะ See you soon   โดย: SaraLove&Dan IP: 85.26.0.22 8 กรกฎาคม 2551 14:36:05 น.

ตร๊าย ไดตอนนี้ แอบสีจมปูนะยะ หวานย้อยเชียะ พุงเป่งขนาดนี้ ยังหนีเที่ยวได้ เดี๋ยวตีเรย ((จริงๆ ฉามากก่าค่า)) กรั่กๆๆๆๆ   โดย: หมูน้อยน่ารัก IP: 168.120.4.148 8 กรกฎาคม 2551 14:39:14 น.

Happy Anniversary นะคะ   โดย: Ploy-Family IP: 58.136.56.52 8 กรกฎาคม 2551 15:43:42 น.

สุขสันต์วันครบรอบปีที่ 3 จ๊ะ .... ปล. เพิ่งเห็นชัดๆ ท้องใหญ่มากเลยอ่ะ ^^"   โดย: เอ๋ (aeandpop) IP: 125.24.189.158 8 กรกฎาคม 2551 16:28:38 น.

แวะเข้ามาเยี่ยมค่ะ ขอให้มีความสุขมากค่ะ ความสุขอันยิ่งใหญ่กำลังรออยู่ข้างหน้าค่ะ อีกไม่นานค่ะ   โดย: ปลายดินสอ 8 กรกฎาคม 2551 17:40:32 น.

อ่านแล้วปลื้มใจแทนตุ้ยจัง เห็นความรัก ดูแลเอาใจใส่ และความอบอุ่น จากมาริโอที่มีให้ตุ้ยแล้วเชื่อได้เลยว่าครอบครัวนี้จะเป็นครอบครัวที่อบอุ่นตลอดไป   โดย: ม่อน IP: 84.195.75.218 9 กรกฎาคม 2551 6:14:00 น.

สุขสันต์วันครบรอบแต่งงานจ้ะ ขอให้น้องตุ้ยและคุณมาริโอมีความสุขมากๆค่ะ ให้ชีวิตคู่มีความรักที่สวยงาม และความเข้าใจกันค่ะ และ ขอให้คงความรักที่หวานชื่นตลอดไปจ้ะ อ่านความหวานของคู่น้องตุ้ยตั้งแต่ต้น ไสยศาสตร์มีจริงๆเนอะ อิอิ คุณปาป้าของหนูคิอาร่าน้อยน่ารักจังเลย ขยันมาหาน้องตุ้ยที่ทยบ่อยมากๆค่ะ คู่พี่จอยกว่าจะได้เจอกันแต่ละที รอเป็นปีค่ะ เอิ๊กๆ   โดย: Joyjee&นางฟ้าตัวน้อยนาเดีย IP: 68.148.6.148 9 กรกฎาคม 2551 7:36:50 น.

happy anniversary นะจ๊ะหนูตุ้ย แป๊บๆผ่านไปอีกปีแล้วเนอะ ขอให้หลานน้อยแข็งแรงสมบูรณ์นะจ๊ะ ปีหน้าจะได้ฉลองกันฉามคน อิอิ   โดย: พี่จิบ IP: 125.25.100.53 9 กรกฎาคม 2551 9:34:51 น.

Happy Anniversary นะคะ ของมุกก็จะครบรอบสี่ปี วันที่ 17 ค่ะ ตอนนี้ก็ยังรอเจ้าตัวเล็กมาเติมเต็มครอบครัวอยู่   โดย: Mucki_girl IP: 193.24.32.36 9 กรกฎาคม 2551 14:19:39 น.

ไม่ค่อยได้แวะมาเยี่ยมเท่าไหร่ แต่เราก็เจอกันใน lsq อยู่แล้วนิ ไดนี้หวานนะค๊า ยาวด้วย อ่านแล้วซึ้ง+อินตามประหนึ่งเป็นน้องตุ้ยเองเลย ฮ๋าๆ ปล. เออ เพิ่งเห็นรูปหนูเต็มๆก็วันนี้... พุงมะเห็นหย่ายยเลยยยยย อิอิ   โดย: หนมบิ๋ม IP: 124.121.224.156 9 กรกฎาคม 2551 15:15:19 น.

Happy Anniversary น้องตุ้ยกะคุณมาริโอ ด้วยนะจ๊ะ ขอให้มีความสุขมากๆ อีกไม่นานก็จะม่น้องคิอาร่ามาเติมความสุขเพิ่มขึ้นอีก 1 คนแล้วเนอะ ยังไงก็ขอให้น้องหนูในพุงสุขภาพแข็งแรงด้วยนะจ๊ะ ดีใจที่ได้รู้จักครอบครัวน้องตุ้ยที่น่ารักมากๆเลยจ๊ะ   โดย: eeh (คิตตี้น้อยสีชมพู ) 9 กรกฎาคม 2551 17:42:35 น.

ถึงตุ้ยจ๊ะ จะมาบอกว่าอย่าลืมทำการบ้านมาส่งนะจ๊ะ โดนTag จากไก่เอง หิ หิ   โดย: แม่น้องเอมี่(kainarak) IP: 217.25.122.87 9 กรกฎาคม 2551 18:13:25 น.

อ่านมาหลายรอบแล้ว แต่ก้อจะตามอ่านไปทุกๆปีเลย มีความสุขมากๆๆๆๆแบบนี้ตลอดไปนะจ๊ะ บอกไรให้ป่ะ อ้ำกะพี่ตุ้ยอ้ะรุ่นๆเดียวกันเลยนะ แต่อ้ำติดเรียกพี่มาแต่แรกอ้ะ เลยเรียกไปแบบนี้แหละ อ้ำจบก่อนพี่ว่ะ แต่ไม่น่าจะแก่กว่านะ อิอิ ซํกผ้าอบผ้าไปถึงไหนแล้วตะเอง ให้ไวๆ ให้เวลาแล้วนะ ก่อนที่จะไปอีกกระบุงนึงฮ่ะ   โดย: Jason&Aum@diaryis IP: 90.196.197.187 10 กรกฎาคม 2551 2:27:27 น.

คุณน้องอ้ำ เออ ไปก็จริงแฮะ เราสองคนไม่เคยเอ่ยถึงอายุกันเลย ติดเรียกหยั่งงี้มาได้ตั้งนานสองนานนิ อิๆ ไก่ แทกอะไรอ่ะ ไม่รู้ไม่เห็น อุอิๆ พี่อี๊ ขอบคุณนะคะ และยินดีที่ได้รู้จักพี่สาวที่น่ารักคนนี้เช่นกันค่ะ พี่บิ๋ม เนอะๆ หนูก้ว่ายังงั้นอ่ะ มะเห็นใหญ่เลยนิ แต่ทำไมมันหนักจังวุ้ย พี่มุก ไล่ๆกันเลยนะคะ ขอให้ครอบครัวพี่มุกมีน้องน้อยมาเติมเต็มความสุขไวๆนะคะ จิ๊กซอว์ตัวเล็กๆตัวนี้ มีความหมายที่สุดเลยค่ะ^^ ป้าจิบ นับวันรอแล้วอ่ะ มะไหร่จะออกมาซะทีลูกขา แม่อยากเจอะจะแย่แร้วววว เบื่อหน้าปาป้าแล้วสิ ฮ่าๆ พี่อ้อ คุณส้ม พี่มะปราง แม่ไผ่ ป้าฝน ป้า ญ หญิง นู๋ปุ๊ พี่ตุ๊กตา ขอบคุณมากๆค่ะ คุณอุ้ม หวังว่าคงมีโอกาสได้แวะมาเยี่ยมหลานสาวน๊า พี่นก จริงๆด้วยนะคะ คราวนี้ล่ะได้ถ้าปาป้าทำลืมวันเกิดลูกสาวนะน่าดูจริงๆเชียว น้องวีคนงาม แต้งกิ้วนะคะ พี่ปิ๊ก(ซาร่า) ต้องเก็บๆไว้หน่อยค่ะ มะงั้นอิแม่มันจะลืมเองอ่ะ ยื่งความจำสั้นๆอยู่ด้วยสิ เจ๊ดาว คริๆ ขอหน่อยนุงนะ แบบว่ามีแต่คนเตือนว่ามีลูกแล้วกว่าจะได้เที่ยวอีกสักพักง่ะ อิแม่พุงโตเลยขอทิ้งทวนๆ แต่คุ้มอ่ะ แบกพุงไปเที่ยวสนุกไปอีกแบบดีแฮะ พี่จอย อาศัยไสยศาสตร์เข้าข่มค่ะ ก๊ากก ม่อน แต้งกิ้วจ้า กว่าจะจูนเข้าหากันมันก็ต้องใช้เวลาอ่ะเนอะ แต่ไม่รักคนนี้แล้วจะไปรักใครนั่นน่ะสิ อิๆ คุณปลายดินสอ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรและแวะมาเยี่ยมาเยือนกันนะคะ พี่เอ๋ พยายามเลือกตัวที่โชว์พุงสุดๆแล้วค่ะ พี่ออยทักบอกว่าใส่สีดำมะค่อยเห็นพุงเรย   โดย: bunny2teddy 11 กรกฎาคม 2551 16:16:38 น.

สวัสดีคะแม่ตุ้ยจ๋า ป้าอ้อแวะมาเยี่ยมค๊า แอบอิจฉาเล็กๆ กะความสุขของน้อง ครอบครัวน่ารักจริงๆ เลยคะน้องตุ้ย ยินดีกับครบรอบครัวด้วยนะคะ น้องมันฝรั่งเป็นไงบ้างจ้ะเนี่ย ..   โดย: ladysamui 12 กรกฎาคม 2551 12:28:40 น.

ซึ้งมากกก พี่ตุ้ย ค่ะ ขอให้คลอดง่ายๆ ปลอดภัยนะคะ ของขวัญชิ้นโตของคุณสามีกะลังจะมาถึงเร็วๆนี้ เย้ๆ ดีใจด้วยค่ะพี่ รอหลานอย่างจดจ่อมากกก   โดย: Jolie_Joy 14 กรกฎาคม 2551 5:00:22 น.

Happy anniversary นะจ๊ะ อ่านไปซึ้งไป มดขึ้นคอมเลยอ่ะ สวีตมากๆๆ เลย ต่อไปเดี๊ยวน้องคิอาร่า ความสวีต ความหวาน ความรักจะเปลี่ยนเป็น สามคนพ่อแม่ลูก อีกความสุขนึง ยังไงดูแลสุขภาพ พักผ่อนเยอะๆ นะ เทคแคร์ จ้า พี่จิตรกะทีเก้น   โดย: somchitra&Teagen IP: 4.156.204.211 15 กรกฎาคม 2551 5:32:25 น.

แวะมาขอบคุณป้าอ้อ สมุย น้าจอย อาเมียง และป้าจิตรกับพี่ทีเก้นอีกรอบนะคะ ขอให้ทุกๆคนมีความสุขมากๆๆเช่นกันค่ะ   โดย: bunny2teddy IP: 84.194.66.90 18 กรกฎาคม 2551 11:59:03 น.

น้องตุ้ยจ๋า พี่ก๊ะมาเจอบล๊อกแก้งของหนูเข้าโดยบังเอิญตอนเกือบๆตีสองแบบนี้ นั่งอ่านและดูรูปซะเพลินลืมเวลาไปเลยค่ะน้องตุ้ย บอกได้คำเดียวว่าชื่นใจค่ะ แล้วจะแวะมาเยี่ยมในนี้บ่อยๆน่ะจ่ะ   โดย: kiki IP: 217.136.79.96 6 พฤศจิกายน 2551 7:59:34 น.