เมื่อรู้จักใครสักคน ต้องหัดเรียนรู้ ไม่ใช่เปลี่ยนแปลง
Group Blog
 
<<
กันยายน 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
13 กันยายน 2550
 
All Blogs
 
Magnolias : Diary Nat Week #1



V - D I A R Y # 1



ไม่น่าเชื่อว่าการใช้ชีวิตในบ้าน AF4 ของพวกเราทั้ง 20 คนในช่วงสัปดาห์แรกได้ผ่านพ้นไปแล้ว และก็มี 4 คน ที่ต้องเดินจากพวกเราไป

ภายในเวลาแค่ 1 อาทิตย์ พวกเราได้เรียนรู้อะไรมากมายร่วมกัน ได้ทำหลายๆ อย่างที่ไม่เคยทำ หรือแม้แต่คิดว่าจะทำได้ เช่น เต้นอย่างไม่มีคำบ่นว่า "เหนื่อย" เป็นเวลาติดต่อกัน 4 ชั่วโมง หรือนั่งแชร์เรื่องราวที่ฝังใจแต่ละคน มาจนทุกวันนี้ ถึงแม้จะรู้สึกเหมือนกับว่าได้นอนน้อยไปบ้าง แต่ในแต่ละวันที่ตื่นมา พูดได้เต็มปากเลยว่า ตื่นมาพร้อมกับความตื่นเต้น และความต้องการที่จะทำในแต่ละวันให้ดีที่สุดไปพร้อมๆ กับ เพื่อนๆ อีก 19 คน คนที่มีความฝันเหมือนกัน

การที่ได้เห็นทุกคนซ้อมอย่างเอาจริงเอาจังเป็นแรงพลักดันสำคัญอันหนึ่งที่ทำให้นัทมีกำลังกา ยและใจในการเรียนรู้ และฝึกฝนสิ่งต่างๆ เพื่อพัฒนาตัวเองให้เก่งขึ้นทุกวัน และเพื่อให้ได้เข้าใกล้ความฝันมากขึ้น จริงๆ แล้วถ้าจะให้พูดตรงๆ นัทรู้สึกว่า สิ่งสำคัญที่สุดที่นัทได้เรียนรู้ในช่วงหนึ่งเดือนกว่าที่ผ่านมา บวกกับช่วงสัปดาห์แรกของการใช้ชีวิตในบ้านหลังนี้ไม่ใช่เรื่องเทคนิคการร้อง ท่าทางการเต้น หรือพื้นฐานการแสดง แต่หากเป็นความสำคัญของคำว่า "มิตรภาพ" และ "กำลังใจ" ต่างหาก

ในตอนเช้าวันศุกร์ ครูใหญ่ถามพวกเราแต่ละคนว่า มีอะไรอยากจะบอกเพื่อนอีก 19 คนไม๊ เพราะนี่จะเป็นวันสุดท้ายที่พวกเราได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาทั้ง 20 คน และเราทุกคนก็ได้มีโอกาสนึกย้อนไปถึงประสบการณ์ต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ทั้งแต่ได้รับคัดเลือกเป็น 20 นักล่าของฝัน AF4 และได้มารู้จักกับเพื่อนๆ ทั้ง 19 คนเป็นกำไรชีวิตที่มากเกินคาดจริงๆ

นัทไปเรียนที่อเมริกาตั้งแต่อายุ 14 พอกลับมาเมืองไทยจึงไม่ค่อยรู้จักใคร และมีเพื่อนไม่มาก แทบนับคนได้เลย การที่ได้มาเจอกับเพื่อนใหม่ 19 คนที่น่ารัก และจริงใจ จึงเป็นอะไรที่มีความหมายกับนัทมาก มิตรภาพ และกำลังใจที่ทุกคนมีให้นัททุกวัน มันทำให้นัทยิ่งรู้สึกมีความสุขกับการได้ตามล่าฝันของตัวเอง เพราะบนเส้นทางนี้ทำให้นัทได้มาเจอกับทุกคน ขอบคุณเพื่อนๆ ทั้ง 19 คน ที่ยอมรับนัทเป็นส่วนหนึ่งในกลุ่มคนที่วิเศษสุดๆ กลุ่มนี้ครับ และด้วยเหตุนี้เอง วันคอนเสิร์ต AF4 ครั้งแรก จึงเป็นวันที่นัทมีความสุขมาก แต่ก็เสียใจมากเช่นกัน

มีความสุขที่สุด คือ ได้มีโอกาสขึ้นคอนเสิร์ต และทำในสิ่งที่รัก ได้ร้องเพลงให้คนมากมายฟัง ความรู้สึกที่ได้เปล่งเสียงออกมาบนเวที มันเป็นอะไรที่วิเศษมากจริงๆ ครับ เหมือนกับเราได้มีโอกาสแบ่งปันส่วนสำคัญส่วนหนึ่งให้กับคนมากมายที่เรารู้จัก และไม่รู้จัก ทำให้เขาเหล่านั้นได้มีช่วงเวลาที่ดีร่วมไปกับเรา ไม่ว่าความสุขที่แต่ละคนได้รับจะมากน้อยแตกต่างกันแค่ไหน แต่นัทก็อยากจะขอบคุณเสียงเพลงที่เป็นตัวกลางเชื่อมโยงนัท กับทุกคน...มีความสุขจริงๆ ที่ได้ร้อมเพลงให้ทุกคนฟังครับ สำหรับคนที่คอยเชียร์ และเป็นกำลังใจให้นัทอยู่ หวังว่าคงทำให้ทุกคนรู้สึกภูมิใจนะครับ

แต่...ในคืนเดียวกันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสะเทือนใจ และเสียน้ำตา เมื่อรู้ว่ามีเพื่อน 4 คน ต้องเดินจากพวกเราไป ทั้งๆ ที่ไม่ได้มีใครด้อยไปกว่าใครเลยในเรื่องของความสามารถ หรือความตั้งใจ ความผูกพันที่เกิดขึ้นจากการที่พวกเราทั้ง 20 คน ได้ใช้ชีวิตร่วมกันเกือบทุกวันเป็นเวลา 2 เดือน มันทำให้การลาจากกันเป็น
อะไรที่พวกเราไม่เคยต้องการให้เกิดขึ้น ถึงแม้นัทเองจะรู้ดีอยู่แล้วว่าเราทุกคนอยู่ในวงล้อมของการแข่งขันที่ถูกตั้งกฏเกณฑ์เอาไว้แล้ว แต่ก็เพิ่งจะเข้าใจว่ามันสะเทือนใจแค่ไหน ที่ต้องจากเพื่อนๆ ทั้ง 4 คน ไปโดยที่เราไม่ได้เลือก และไม่สามารถห้ามปราม หรือ ยับยั้งอะไรได้เลย

อย่างไรก็ตาม นัทอยากจะยืมคำพูดที่ครูป้อมเคยพูดกับเราทุกคนไว้ มาย้ำกับเพื่อนทั้ง 4 คนอีกว่า "ไม่ว่าใครจะว่ายังไง เราทั้ง 20 คนรู้ดีอยู่ในใจของเรา ว่า AF4 มีด้วยกันทั้งหมด 20 คน ไม่ใช่ 12 คน" ถึงแม้ แอ้ น้ำฝน แอนตี้ และเดียร์ จะไม่อยู่ในบ้านนี้แล้ว แต่เพื่อนๆ ทุกคนรู้ดีว่า ถ้าพูดถึง AF4 จะต้องมี เจ้าหญิงเสียงใส ยิ้มหวาน ที่ชื่อ "แอ้" สาวน้อยผมบ๊อบ ฟันเหล็ก ร่าเริงเสมอ ที่ชื่อ "น้ำฝน" สาวลูกครึ่ง สดใส ซาบซ่าส์ ผู้เติมเต็มไปด้วยสีสัน ที่ชื่อ "แอนตี้" และ พั้งค์ใจดี ที่คอยสร้างเสียงหัวเราะ และรอยยิ้ม ที่ชื่อ "เดียร์" ขอให้ทุกคนอย่ายอมแพ้แค่นี้ จงสู้ต่อไปเพื่อความฝันครับ นัทจะคอยเป็นกำลังใจให้

ก่อนจบ DIARY อันแรกนี้ นัทอยากจะขอใช้โอกาสนี้ขอบคุณ...

- ครอบครัวของนัท แม่ พี่ดาว ยาย ที่มาดูคอนเสิร์ตครั้งแรก และกรี๊ดดังสุดๆ! และพ่อที่คอยเป็นกำลังใจให้นัท จากเชียงใหม่ครับ

- เพื่อนๆ ทุกคนที่ได้มาดูคอนเสิร์ต และไม่ได้มา เรากำลังพยายามอย่างเต็มที่อยู่ ชาวยเชียร์ต่อไปด้วยล่ะ!

- เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ชาว NAT MATCHA GANG ทุกคนที่ยังเป็นกำลังใจให้เสมอมา ได้เห็นทุกคนใส่เสื้อแฟนคลับมาเชียร์คอนเสิร์ตแล้วดีใจมากเลยครับ คิดถึงทุกคนนะครับ!

- ทุกคนที่โหวตให้นัท และเพื่อนๆ นักล่าฝันคนอื่นๆ ขอบคุณที่สนับสนุน และคอยเชียร์ ให้พวกเราทำความฝันให้เป็นจริงครับ

- พี่ๆ ทีมงาน AF4 ทุกคน ที่ทำให้ชีวิตในบ้านสัปดาห์แรกเต็มไปด้วยความสุข และทำให้คอนเสิร์ตครั้งแรกประสบความสำเร็จ พี่ๆ ทุกคนเจ๋งมากครับ!

ขอบคุณจากใจจริงครับ
นัท V1


More Info --> //www.natmatcha.com

จะทยอยเก็บ Diary ในบ้านของนัทมาลงที่นี่ เพราะว่าชอบทุกอย่างที่นัทเขียน 13 วีคที่ผ่านมา เฝ้านัท ส่งนัทเข้านอน ไม่มีเวลา up diary เลย หลังจากนี้คงจะว่างขึ้นแล้วล่ะ

วีคแรกในบ้าน นัทยังเงียบ และโดนคนส่วนใหญ่กลืนหายไป เราได้แต่แอบเชียร์ นัทร้องเพลงนี้เพราะมาก เชื่อว่าแฟนคลับและเพลงนัทสามารถทำให้นัทอยู่ต่อได้ วีคนี้ ไม่ได้โหวตเลยซักบาท



Create Date : 13 กันยายน 2550
Last Update : 15 กันยายน 2550 15:21:59 น. 0 comments
Counter : 385 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Boolin
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Boolin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.