วัดมหาธาตุ(วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์) 

การที่เราจะเขียนบทความอะไรออกมากจากความคิด หรือความทรงจำของเราเพื่อสื่อให้ผู้อื่นเข้าใจผมว่าเป็นสิ่งที่ยากมากทีเดียว จะต้องทำอย่างไรให้เนื้อกระชับเข้าใจง่าย และไม่สับสน แต่งานยากๆ แบบนี้ผมกลับได้อ่านมาจากหนังสือของบรรดานักเขียนโปรดของผมหลายคนหลายเล่มมาโดยตลอด พอมาหัดทำบร๊อคนี้ยิ่งแน่ใจได้ว่าการเป็นนักเขียนนั้นไม่ง่ายเลยจริง ๆ  วันนี้ผมจะสรุปพระราชประวัติของสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสีหนาท และเที่ยวชมวัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ซึ่งเป็นวัดขั้นกลางระหว่าง พระบรมมหาราชวัง(วัดพระแก้ว) กับ พระราชวังบวรสถานมงคล

เว็บเกี่ยวข้อง //www.watmahathatu.org/

เหตุบังเอิญแท้ ๆ โดยเช้าวันที่ 3 พย 56 หลังทานอาหารเช้า ผมก็ได้ค้นข้อมูลในอินเตอร์เน็ตเกี่ยวกับพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติเพราะตั้งใจว่าจะไปเที่ยวชม ปรากฎว่าเจอข้อมูลน่าสนใจอันหนึ่ง โพสต์ในเฟสบุ๊คของทางพิพิธภัณฑ์ว่า..........(ดั่งแสดง)

เอาสิ กระตุกต่อมอยากรู้อยากเห็นอย่างแรง รีบโทรไปจอง ปรากฎว่าทางพิพิธภัณฑ์บอกให้มาลงทะเบียนแล้วไปด้วยกันได้เลย  ก็ไปสิจะช้าอยู่ใย

หลังจากลงทะเบียนเสร็จก็รวมกลุ่มกันเดินจากพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติเดินข้ามถนนพระจันทร์เข้าไปสู่ พระรูปเหมือนของ สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสีหนาท

ตลอดข้างทางมีคนมาขายพระ เครื่องรางของขลังเต็มไปหมด มีทั้งแผงเล็กแผงใหญ่ส่วนพระไหนจะแรงแค่ไหนก็ไม่อาจทราบได้ อิอิ

จุดบรรยายที่1 วิทยากรเริ่มการบรรยายครั้งแรก เกี่ยวกับพระประวัติของ สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสีหนาท โดยสรุปย่อได้ว่า พระองค์มีพระนามเดิมว่า  บุญมา เมื่อกรุงศรีอยุธยาแตกพระองค์ได้ลงเรือหนีไปหาพระเชษฐาซึ่งขณะนั้นรับราชการเป็นหลวงยกกระบัตร(ทองด้วง (ร.1)) อยู่ที่ราชบุรี จากนั้นเดินทางไปร่วมกู้บ้านเมืองกับพระยาตากสิน

            ต่อมาเมื่อพระยาตากกอบกู้เอกราชสำเร็จได้สถาปนาเมืองธนบุรีขึ้นเป็นราชธาณีพระมหามนตรี(บุญมา)ก็ได้รับราชการอยู่กับพระเจ้าตาก แล้วได้เลื่อนเป็นพระยายมราช และเมื่อครั้งไปปราบศึกเจ้าฝางกับพระเจ้าตากหลังเสร็จศึกก็ได้รับพระราชทานยศเป็นพระยาสุรสีห์พิษณวาธิราชสำเร็จราชการเมืองพิษณุโลก (อีกชื่อหนึ่งคือ พระยาเสือเรียกโดยชาวพม่าเพราะพระองค์มีความเข็มแข็งมาก)            เมื่อพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชปราดาภิเษกเป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรกรี ก็ทรงโปรดเกล้าให้พระอนุชาธิราชทรงดำรงตำแหน่งเป็นประมหาอุปราชประทับอยู่พระราชวังบวรสถานมงคล

วัดมหาธาตุวราชรังสฤษฎิ์ เป็นหนึ่งในหลาย ๆ วัดที่สมเด็จพระบวรราชเจ้าสุรสีหนาทบูรณะปฎิสังขรณ์ โดย แต่เดิมชื่อว่าวัดสลัก(น่าจะไม่ใช่ชื่อแรก อาจเป็นคำที่ชาวบ้านเรียกรายสลักที่วัด) เป็นวัดที่พระองค์เคยเสด็จจอดเรือหลบซ่อนพม่า(ตอนหนีพม่า)และตั้งจิตอธิฐานว่าถ้ารอดพ้นพม่าและได้เป็นใหญ่เป็นโตจะกลับมาบูรณะ ดังนั้นเมื่อได้รับสถาปนาเป็นกรมพระราชวังบวรสถานมงคลแล้วจึงบูรณะวัดและเปลี่ยนชื่อเป็น วัดนิพานราม(น่าแปลก เพราะสมัยนั้นยุคสร้างเมืองมักจะเอาชื่อวัดเก่า  ๆ ในอยุธยามาใช้กัน)  และเปลี่ยนเป็น วัดพระศรีสรรเพชญ์เมื่อครั้งทำสังคายนาพระไตรปิฎกเมื่อพระองค์สวรรคตแล้วจึงเปลี่ยนชื่อเป็น วัดมหาธาตุรังสฤษฎิ์ถึงปัจจุบัน

จุดบรรยายที่2 วิหารโพธิ์ลังกา และต้นพระศรีมหาโพธิ์วิหารโพธิ์ลังกาสร้างในสมัยรัชการที่4 ตรงตำแหน่งตำหนักที่พระองค์เคยประทับเมื่อครั้งบวชอยู่ที่นี่ส่วนต้นพระศรีมหาโพธิ์ที่เห็นด้านหลังนั้นได้มาจากประเทศลังกาในสมัยรัชการที่ 2โดยมีทั้งหมด 3 ต้น คือ ที่นี่ วัดสระเกศและวัดสุทัศน์ (เป้าหมายต่อ ๆ ไปในการยึดครองโลกชองกระผมอิอิ)

จุดบรรยายที่3 พระมณฑป

พระมณฑป ในส่วนของพระเจดีย์นั้นบรรจุพระบรมสาริกธาตุส่วนฐานนั้น น่าจะบรรจุอัฐิของพระราชบิดาของรัชการที่ 1 เดิมทีนั้นไม่ได้สูงขนาดนี้แต่เกิดเหตุไฟไหม้จากเณรในวัดจุดพลุ จึงต้องซ้อมสร้างใหม่ โดยสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสีหนาทจึงให้สร้างสูงขึ้น

พระเจดีย์

ภายในโดยรอบจะประดับวางไว้ด้วยประพุทธรูปสำริดที่รัชการที่1 อันเชิญมาจากทั่วอยุธยาและสุโขทัย (แบ่งมาจากวัดโพธิ์)

จุดบรรยายที่4 พระวิหารหลวง

พระยาเทวารังสรรค์ฝีมือช่างวังหน้าในสมัยรัชการที่ 1 ดูรกไปหน่อยเพราะวัดกำลังจัดระเบียบอยู่  ส่วนด้านหลังพระประธานทางวัดจัดเก็บพระแท่นบรรทมของ สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสีหนาท ไว้ และกำลังซ่อมแซมตามแบบเดิมอยู่

พระยาเทวารังสรรค์ 

ส่วนด้านหลังพระประธานทางวัดจัดเก็บพระแท่นบรรทมของ สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสีหนาท ไว้ และกำลังซ่อมแซมตามแบบเดิมอยู่

ซ่อมตามแบบเดิม (ฝีมือช่างวังหน้า กว่า 200 ปี)

บริเวณด้านหน้า

ด้านนอกบริเวณหน้าบันมีตราสัญลักษณ์ของ ร.5 พร้อมอักษรย่อ ร.จ.บ.ต.ว.ห.จ

“เราจะบำรุงตระกูลวงศ์ให้เจริญ”  ถ้าเราทุกคนคิดอย่างนี้ไม่ยอมให้เสียชื่อตระกูล ประเทศคงเจริญมาก

จุดบรรยายที่5 พระอุโบสถ

ในขณะเข้าเยียมชมมีการทำสมาธิอยู่พอดี

ในพระอุโบสถมีของต้องเห็นอีกคือ ช้าง ม้า ซึ่งเป็นของเก่าร่วมกับพระแท่นบรรทม เป็นของเก่าอยู่ทางซ้ายและขวาของภาพ แทบมองไม่เห็น ดันลืมถ่ายใกล้ ๆ อีก อิอิ

ร่วมทำสมาธิด้วย....เมี๊ยวววว

ด้านข้างมีรูปบั้นของสมเด็จพระอริยวงษญาณ สมเด็จพระสังฆราช(สุก ญาณสังวร) ทรงเป็นสมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ 4 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ชาวบ้านทั่วไปมักเรียกพระองค์ว่า"สังฆราชไก่เถื่อน" เพราะร่ำลือกันว่าทรงช่ำชองวิปัสสนาธุระถึงขนาดทำให้ไก่เถื่อนเชื่องได้

มีสัญลักษณ์ไก่ด้วย

ด้านนอกพระอุโบสถคือ จุดถวายพระเพลิงพระบุพโพ ของเจ้านายชั้นสูง

อันนี้ดูข้อมูลจากเว็บนี้ดีกว่า//board.postjung.com/703294.html

จุดบรรยายที่6 ตำหนักพระสังฆราช

ที่ทราบว่าที่นี่คือตำหนักพระสังฆราชเพราะดูได้จากหน้าบันมีตราสัญลักษณ์อยู่ การเดินดูหน้าบันของวัดเก่าแล้วมีคนบรรยายนี่สุดยอดจริงๆ  เพราะมีสิ่งซ่อนอยู่มากมายให้เราร้อง อื้อฮือ

จุดบรรยายที่7 พระราชานุสาวรีย์สมเด็จพระบรมโอรถสาธิราชเจ้าฟ้าวชิรุณหิศสยามมงกุฎราชกุมาร  แต่ไม่ได้บรรยายเรื่องของพระองค์เป็นหลักเป็นการบรรยายสรุปของวันและจบไว้ตรงนี้เท่านั้น

สิ่งที่ชอบ......การได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์แบบมีวิทยากรผู้มีความรู้นำชมเป็นประสพการณ์ที่ดีเยียม ท่านวิทยากรสามารถตอบปัญหาได้ในเชิงลึก อีกทั้งการเดินกับกลุ่มผู้สนใจในเรื่องคล้ายกันแบบนี้ก็ดีไม่มีอาการงอแงมีการเสริมข้อมูลหรือซักถามวิทยากรอย่างมีประโยชน์

สิ่งที่ไม่ชอบ....ทางวัดเองคงอยู่ในระหว่างการปรับปรุงข้าวของรกรุกรังเชียว คาดหวังว่าจะเสร็จในเร็ววัน สถานที่ต่าง ๆ มีการติดตั้งประตู-หน้าต่างเหล็กดัดซึ่งผมมองว่ามันเป็นส่วนเกินของโบราณสถานอย่างยิ่ง