BlogGang.com : : [..Nothing is what it seems..] :

[..ท้องฟ้าสดใสกับผู้ชายเหงาๆ..]

เมษายน 2550

1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

10 เมษายน 2550

[..ประสบการณ์ขึ้นโรงพักครั้งแรกของผมครับ..]

[..ประสบการณ์ขึ้นโรงพักครั้งแรกของผมครับ..]

:: วันนี้ไปขึ้นโรงพักมาครั้งแรกในชีวิตครับ ::

เสียงโทรศัพท์มือถือของผมดังขึ้นตอน 6 โมงเย็น ปลุกผมให้ตื่นจากเตียงด้วยความอ่อนเพลีย
ผมลืมตาอย่างงัวเงียขึ้นมองดูเจ้า 7610 ในมือ
ในใจก็นึกรำคาญเพราะเพิ่งกลับจากการทำงานหนักและเพิ่งหลับไปได้แค่ไม่นาน ลุงผมนี่เอง

"สวัสดีครับ"
"เฮ้ย อยู่ไหน"
"บ้านครับ"
"มอร์เตอร์ไซค์หายว่ะ เนี่ยขับมาจอดสนามกีฬาแล้วไปจ่ายค่าโทรศัพท์ที่มาบุญครอง
แป๊บเดียวเองกลับมาหายไปแล้ว เชี้ย ทำไงดีวะ เมิงทำไรอยู่รีบค้นดูทะเบียนเด๊ะ
ไปแจ้งความด้วย โทรหา จส.100 ให้ตามรถเดี๋ยวนี้เลย"
"ไปจอดอีท่าไหนเนี่ย รถหาย ดูดีๆหรือยัง"
"ดูดีแล้ว เนี่ย หายไป แมร่ง รถจอดเป็นสิบไม่เอา มาเอาของกรู"
"แล้วนี่อยู่ไหน กลับบ้านก่อน สน.เค้ารับแจ้งต้องมีคนทำหายด้วย"
"กำลังกลับไปเนี่ย เฮ้ย อิ๋บอ๋าย หน้ารถมีสมุดบัญชีธนาคารด้วย"
"เย้ย!!"
"เมิงรีบเลย เดี๋ยวกรูหมดตรูด"
"ได้ๆ"

ผมรีบวางโทรศัพท์ วิ่งลงมาห้องทำงานที่คอมที่ลุงเปิดทิ้งไว้
ภายใน 2 นาที ผมโอนเงินทั้งหมดในบัญชีผ่านทางอินเตอร์เนตเข้าอีกบัญชี
โทรเข้าไปที่จส.100 ขอความช่วยเหลือ คนเยอะมาก รอนานสุดๆ โทรติดยากโดนซักก็นานมาก
ไม่นึกเลยว่าชีวิตนี้จะต้องได้ออกวิทยุกับเค้า แถมให้ชื่อกับเบอร์โทรอีกต่างหาก - -"

ลุงกลับมาถึงแล้ว คนงานขับมอร์เตอร์ไซค์มาให้ ผมให้คนงานซ้อนไปโรงพักทันที
ขึ้นไปก็งกๆเงิ่นๆ ไม่เห็นมีป้ายบอกอะไรเท่าไหร่เลย ตู้ที่มีคนนั่งด้านหน้า
ด้านซ้ายเขียน "เอกสารทางราชการสูญหาย" ด้านขวาเขียน "ยื่นคำร้องประกันตัว"
อ้าว..แล้วของตรูล่ะ ผมเลยเดินไปเคาะกระจกที่ด้านซ้าย เลื่อนบานกระจกเปิดออก
"แจ้งรถหายครับ ไม่ทราบว่าต้องดำเนินการอย่างไรบ้าง"
หญิงวัยป้า 45 น่าจะได้ หันขึ้นมาจากหนังสือพิมพ์ตรงหน้า
มองหน้าผมแล้วชี้นิ้วชี้ไปนายตำรวจอีกคนด้านซ้ายมือของตัวเองแล้วก้มลงอ่านต่อไม่สนใจ
อ่อ..ให้ตรูขอประกันตัวนั่นเอง (ฮ่วย) ทั้งๆที่นั่งติดกัน อีกฝ่ายก็ไม่คิดจะมองมาหาผม

ผมขยับตัวไปด้านขวา เคาะกระจกเบาๆ แล้วเลื่อนเปิด
"โทษนะครับ แจ้งรถหาย ไม่ทราบว่าต้องดำเนินการอย่างไรบ้าง"
อืม..ค่อยยังชั่ว ยังหันมองตรูบ้าง นายตำรวจคนนั้นมองมาแล้วก็ถามว่าใครเป็นเจ้าของรถ ผมก็บอกผมเอง
แล้วก็ชี้ไล่ผมเข้าไปในห้องด้านใน ผมเปิดประตูเข้าไป มีชาวบ้านธรรมดาแบบผมนั่งอยู่ 4-5 คน

เข้าไปก็งงๆ ไม่มีป้ายบอกเหมือนเดิม แถมไม่มีหนุ่มในชุดกากีคนไหนหันขึ้นมาสนใจผมเลย
เอาวะ..เอามันสักช่อง ผมเดินเข้าไปหาตำรวจวัยกลางคน
"ขอโทษครับ แจ้งรถหายครับ ไม่ทราบว่าต้องดำเนินการอย่างไรบ้าง"
นายตำรวจเงยหน้าขึ้นมา ไปนั่งรอโน่น ชี้ไปที่ม้านั่ง โอเค นั่งก็นั่ง

15 นาทีได้ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ผมเริ่มหงุดหงิดกับการที่ไม่มีใครสนใจ เพราะก็ดูไม่ได้วุ่นกันเล้ย
ผมลุกขึ้นไป "ขอโทษนะครับ นี่รออะไรอยู่หรอครับ ผมต้องดำเนินการอะไรบ้างครับ"
นายคนเดิม "เราทำหายเองหรือเปล่า" "เปล่าครับ ลุงเอาไปใช้แล้วหาย"
"งั้นต้องให้ลุงมาให้ปากคำด้วยนะ" อ้าว..แล้วทำไมเมิงไม่บอกกรูตั้งแต่แรกฟระ ผมโทรหาลุงทันที

พอวางสายก็โดนซักยาวเลย หายที่ไหน ตรงไหน ขับไปจอดกี่โมง กลับมาพบว่าหายกี่โมง
เจ้าของเองเห็นรถครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ มีประกันไหม วาดแผนที่ให้ด้วย มีคนต้องสงสัยมั้ย บลาๆๆๆมากมาย

พอเล่าเสร็จ เค้าก็เรียกนายตำรวจอีกคน หน้าเด็กมากกกก หัวยังเกรียนอยู่เลย
เสื้อใหม่เอี่ยม ตายละหว่าตรู มันจะทำงานเป็นมั้ยเนี่ย
"หมวด.... ช่วยพาน้องเค้าไปสอบปากคำหน่อยสิ รถหาย"
นายตำรวจหนุ่มน้อยคนนั้นก็พาผมเข้าไปช่องอีกช่อง

ผมก็นั่งรอ ประตูด้านหน้าเปิดเข้ามา มีชายหญิงกลุ่มหนึ่งหน้าตาน่ากลัวกันมากมาย เดินเข้ามาประมาณ 10 กว่าคน
ห้องแคบลงทันตา ที่นั่งมีไม่พอ แถมแต่ละคนยังมองหน้าเราอย่างกะจะกินเนื้อ พวกนี้มาจากไหนหว่า
นายตำรวจหนุ่มน้อยรีบลุกออกไปช่วยรุ่นพี่ มารู้อีกทีคือ พวกนี้คือพวกเล่นม้าเถื่อนเพิ่งจับมาได้
มีญาติมาอีกหลายคน คุยกันโขมงโฉงเฉงเสียงดัง กว่าจะสงบคนที่ถูกจับทั้งหลายโดนเรียกชื่อแต่ละคนไปอยู่ในกรงขัง
ด้วยความอยากรู้เลยแอบตามไปดูด้วยคน อ๋อ กรงขังจริงๆหน้าตามันเป็นแบบนี้นี่เอง ..555..

กลับมาหานายตำรวจหนุ่มน้อยอีกทีนึง "เชิญนั่งครับ" ผมนั่งลง "ขอสอบปากคำนิดนึงนะครับ"
"ได้ครับ" โห ถามอะไรรู้ป่ะครับ พ่อหนุ่มแกถามผมแบบที่ผมโดนมาเมื่อกี้เปี๊ยเลย
หายที่ไหน ตรงไหน ขับไปจอดกี่โมง กลับมาพบว่าหายกี่โมง
เจ้าของเองเห็นรถครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ มีประกันไหม วาดแผนที่ให้ด้วย มีคนต้องสงสัยมั้ย บลาๆๆๆมากมายนึกไม่ออกแล้ว

หิวก็หิว ถูกปลุกขึ้นมา มานั่งรอแบบไม่มีใครบอกขั้นตอนการทำ
อารมณ์เริ่มเสียกับการทำงานไม่เป็นระบบของเจ้าหน้าที่รัฐ เมื่อกี้ถามไปตั้งเยอะสรุปคือแค่อยากรู้อยากเห็นหรอ

น้องแกก็พิมพ์ช้า เพราะว่ายังใหม่ ผมนั่งดูข่าวอยู่ก็ดูข่าวพรีเมียร์ ก็บ่น ทำไมไม่มีภาพแมนยูทำเข้าประตูตัวเองฟระ ขำจะตาย
น้องก็คุยด้วยเลย โห พี่ ผมทุบหมอนแตกไปใบนึงอ่า เสียดายจริงๆ ไม่น่าเล้ย อ้าวเด็กผีหรอไอ้น้อง เวรแล้วไม่ล่ะ
"อืมๆ สมน้ำหน้าอ่ะ โง่เอง แพ้บ้างก็ดี ทีมพี่จะได้ตามทันแล้วแซงได้โค้งสุดท้าย 555" พร้อมกับชูถุงมือถือรูปเชลซีให้ดู
ในใจก็นึก พอแล้วเรื่องบอลอ่า พิมให้มันเร็วๆหน่อย ตรูหิว "พี่ๆเรียนที่ไหนครับ"
"จุฬาฯ ถามทำไม" "อ่อ ต้องลงบันทึกไว้หมดน่ะครับ คณะอะไรครับ ป.โทปีไหน"
"โห้ย..น้อง ทำไมเยอะจัง จะมาสู่ขอพี่หรอ ถามละเอียดแบบนี้อ่า" น้องมันหัวเราะ เอากับมันสิ กรูหิว ฮ่วย

"พี่ๆ ผมอยากเรียนโทรัฐประศาสนศาสตร์อ่ะครับ"
"ก็ไปเรียนสิจ๊ะ อายุเท่าไหร่ล่ะ" ฮ่วย
"22 ครับ" เหวอ นึกว่าเอง 23-24 รุ่นเดียวกะข้า โรงเรียนนายร้อยนี่ เพิ่มอายุได้นะเนี่ย
"แล้วจบนายร้อยมาต่อโท รัฐศาสตร์ได้หรอ ไม่มีตรีรัฐศาสตร์"
"ได้ครับพี่ ผมดูแล้ว ที่บ้านด่าทั้งบ้านเนี่ยผมมาเป็นตำรวจ ครอบครัวผมหมอทั้งบ้านเลยอ่าคับ"
"เออ เป็นพี่พี่ก็ด่า ยังหนุ่มยังเเน่น หน้าตาก็ดี มาเป็นตำรวจ" น้องมันหัวเราะ

สักครู่ใหญ่ "เสร็จแล้วครับ เดี๋ยวอ่านให้ฟังนะครับ" ก็นั่งอ่านที่พิมไป ลำดับเหตุการณ์ให้จนครบ
"อ้าวน้อง ทำไมไม่มีเลขทะเบียนพี่ล่ะ"
"เย้ย ผมลืมอ่ะพี่ แก้ก่อน" เฮ้อ..ตรูจะได้กินข้าวเย็นมั้ยเนี่ย

พอแก้เสร็จก็จะปริ้น หมึกหมดอีก อะไรจะขนาดนี้ตรู น้องก็บอกว่า เดี๋ยวผมไปปริ้นที่อีกโต๊ะด้านในนะพี่
กลับมาให้ผมเซ็นมันก็บ่น เป็นตำรวจ ลำบาก เงินก็น้อย
โน้ตบุ๊คก็ต้องซื้อมาทำงานเอง ปริ้นเตอร์ก็ซื้อเอง หมึกก็เติมเอง บลาๆๆๆ
ก็นึกในใจ บ้านรวยก็ลาออกดิฟระ เป็นตำรวจใหม่ใช้ Toshiba เจริญมาก เรียนต่อแล้วไปเป็นอาจารย์ก็ยังดี

เซ็นชื่อเสร็จก็นึกว่าจะกลับได้ ปรากฎเปล่า เรียกลุงเรามาสอบด้วยในฐานะคนทำหาย ถามเหมือนเดิมเปี๊ยเลย
เลยบอกว่า "หนูๆ ก๊อปเอาจากเดิมเลยนะ พี่หิวแล้ว ไม่งั้นพี่จะกินหนูแล้ว" น้องมันร้องเย้ยทีนึงแล้วก็รีบทำตาม
"ลุงครับ ลุงอายุเท่าไหร่ครับ"
"52"
"หน้ายังไม่ถึงนะครับ (หัวเราะนิดนึง) ปากหวานอีกนะผม" โห..มันปล่อยมุก ส่งเองยิงเองเข้าประตูตัวเองนะเนี่ย 555
"หวานจริงหรอ พี่ขอชิมดูได้ป่าว"
"เย้ย..." ร้องเสียงหลงแล้วหัวเราะร่วนเลย เล่นกะใครไม่เล่นมาเล่นกับตรู

"แล้วนี่ทำออกใบแจ้งสมุดบัญชีหายให้ด้วยนะ พรุ่งนี้พี่จะไปธนาคาร"
"พี่ ต้องไปยื่นอีกโต๊ะอ่ะคับ ด้านโน้น"
โอ้ย..แล้วทำไมไม่รู้จักบอกจะได้ให้ลุงไปจัดการให้เสร็จก่อน เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวเลยไอ้เด็กบ้า
ลุงจัดการเสร็จก็เลยให้ลุงกลับบ้าน เราก็หิวตาลาย ต้องนั่งรอใบบันทึกประจำวันอีก

รอนานมาก เดินเข้าไปตีก้นมันที "เมื่อไหร่จะได้เนี่ย นานมั้ย"
มันก็เดินไปถามลุงแก่ๆที่โต๊ะให้ เค้าบอกอีกเกือบชั่วโมงอ่ะพี่
ผมมองดูนาฬิกา เข้ามาตั้งแต่ยังไม่ทุ่ม นี่มันจะสามทุ่มครึ่งแล้ว

ทันใดนั้นประตูก็เปิด คราวนี้น่ากลัวกว่าเดิมอีกครับ ชายแก่กับหนุ่มวัยกลางคนไม่ใส่เสื้อทั้งคู่
มือทั้งสองคนถูกใส่กุญแจมือไว้คู่กันเดินเข้ามา หน้าตาน่ากลัวมา ข้างหลังมีชายไม่ใส่เสื้อเช่นกัน เดินเข้ามาเป็นคู่ๆอีก 2 คู่

"อะไรอีกล่ะเนี่ย ฆ่ากันตายหรอ"
"ป่าวครับพี่ ไฮโล" แล้วก็พากันไปใส่กรงไว้ ผมเดินมาที่โต๊ะ เห็นแก้วไฮโลวางอยู่
ลุงตำรวจวัยกลางคนเดินเข้ามา เห็นผมมองอยู่ "เคยเห็นมะ"
ป๊าดดดด จะเคยได้ยังไงลุง ผมเด็กเรียนนะ ถึงเคยใครจะบอกให้เข้าคุกฟระ
ว่าแล้ว ลุงก็แจกแจงวิธีการเล่น การนับแต้ม การจ่ายเงินให้ผมฟังละเอียดยิบ เล่นเป็นก็คราวนี้ล่ะนะ

เสร็จแล้ว หิวตาลาย ใบก็ยังไม่ได้ เลยเดินไปหาไอ้น้องอีกที "เดี๋ยวพี่มา ไปหาไรกินก่อน"
"ได้ๆพี่ โทรมาถามก็ได้" ผมเลยเมมเบอร์มันมา ออกมาไปเดินซื้อข้าวกลับบ้าน ทานกับลุง แล้วก็อาบน้ำ
กลับไปอีกที มียิ้มให้อีกนะ ผมเลยเดินไปโต๊ะรับใบจากลุงแก่ๆแล้วเดินไปหามัน
มันบอก "เสร็จแล้วนะครับ กลับบ้านไปพักผ่อนเหอะพี่"
แถมรอยยิ้มมีเลิศนัยมาอีกหนึ่งยิ้ม ผมเลยจ้วงหมัดไปท่อนแขนมันเบาๆ เดินออกมา ก็เลยกดมือถือหามัน
"นี่ๆ ถ้าอยากเรียนต่อก็หาหนังสือหนังหาอ่านซะนะ มีไรโทรมาได้ เดี๋ยวพาไปบัณฑิตวิทยาลัยติดต่อก็ได้ถ้าไปไม่เป็น"
"ดีเลยพี่ เบื่อ อยากก้าวหน้า แฟนก็ไม่มี" ป๊าด เรื่องนี้ตัวเองยังเอาตัวไม่ค่อยรอดกรูช่วยเมิงไม่ได้หรอกนะ แฮ่ม..
"ไปอบรมตอนสงกรานต์อ่ะพี่ วันนี้เข้าเวรคืนสุดท้าย ว่างๆไปเที่ยวกันนะ"
"ได้ๆ ว่างๆไปกินเหล้ากัน ไปนั่งดูบอล"
เดี๋ยวจะพามันไปวันที่เชลซีเจอแมนยู คอยดูตรูจะได้หาเรื่องเตะตำรวจให้ได้ ..5555..

จบแล้วครับ ประสบการณ์ใหม่มากๆในชีวิต ไม่เคยขึ้นโรงพักมาก่อนเลย ได้เห็นอะไรแปลกๆได้เพื่อนใหม่อีกต่างหาก
มีเพื่อนเป็นตำรวจบ้างก็ดีนะครับ เพือนสนิทตัวแสบมันชอบโดนล๊อคล้อแถวนี้แหละ เผื่อจะช่วยๆได้บ้าง

ปล. นี่เป็นบล็อกเล่าเรื่องครั้งแรกเลยมั้งครับ ยาวเสียด้วย อ่านกันไหวมั้ยเนี่ย
ขอโทษทีนะครับ เพลงไม่ได้เข้ากันเลย วันนี้ผมอยากฟังสองเพลงนี้อ่าครับ ..555..
ปล2. เหนื่อยใจกับระบบราชการไทยจริงๆ ผมเข้าไปตอนเกือบทุ่ม ออกมาอีกทีตอนหลังสุดสี่ทุ่มกว่า เฮ้อ...

+ : + : {... RRR&B – 2 เรา ...} : + : +

+ : + : {... Trisha Yearwood Ft. Garth Brook – Like we never had a broken heart ...} : + : +

Create Date : 10 เมษายน 2550

20 comments

Last Update : 10 เมษายน 2550 22:11:13 น.

Counter : 1251 Pageviews.

เคยมีประสบการณ์ไปแจ้งความรถหายเหมือนกันครับ ก็เช่นนี้หล่ะครับ ไปนั่งลงบันทึกประจำวันก่อน โดยตำรวจเขียนด้วยลายมือเองครับ พอเสร็จก็ต้องไปพูดแบบเดิมอีกที่นึง แต่คราวนี้พิมพ์ใส่ในคอมฯครับ แล้วก็ปริ้นออกมาให้เซ็น แล้วถึงจะให้กลับมา โดยต้องเสียตังค์อีกอ่ะ เอ้อ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลยจริงๆครับ หาไม่เจอ หายแล้ว หายเลย เฮ้ออออ ถือว่าเป็นคราวซวยไปก็แล้วกัน

เอ เจ้าของบล็อกเล่ามันแปลกๆนะเนี่ย แต่ก็ดีนะครับ ได้เพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นอีก 1 คน แถมเป็นตำรวจอีก 5555+

โดย: sak (psak28

) วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:15:25:19 น.


เคยแต่ไปพิมพ์ลายนิ้วมือตอนบรรจุ ใหม่ คับ บรรยากาศไม่ค่อยดีนะ

โดย: frank3119

วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:16:17:02 น.


ระบบราชการก็เป็นแบบนี้อ่ะค่ะ...แต่บางที่ก็รวดเร็วดีนะคะ

โดย: Madam_Hatyai

วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:17:39:21 น.


ยุ่งยากวุ่นวายจังเลยน๊อ แวะมาทักทายค่ะ

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่

วันที่: 10 เมษายน 2550 เวลา:23:28:02 น.

แค่อ่านก็เหนื่อยแทนคุณแล้ว

แวะมาทักทายและเอากำลังใจมาฝากนะคะ

บางครั้งถ้าเราไม่แน่ใจว่าคืออะไร

ก็อาจต้องหยุดแล้วคิดให้ดีอีกดรั้ง

ขอให้โชคดีค่ะ

โดย: เพียงแค่เหงา

วันที่: 11 เมษายน 2550 เวลา:7:24:47 น.

อ่านแล้วเหนื่อยแทนเลยอะ เคยไปโรงพักกับพ่อเรื่องคนงานที่บ้านตอนแรกโดนซักยังกะเป็นผู้ต้องหา พอพ่อโทรหาเพื่อนที่เป็นนายตำรวจใหญ่ โห ตำรวจที่ซักเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย เบื่อระบบราชการไทยด้วยคนคะ

โดย: น้องผิง

วันที่: 11 เมษายน 2550 เวลา:10:19:02 น.


สรุปว่าตอนนี้รถคงหายลับไปกับตาแล้วล่ะค่ะ ทำเรื่องนานซะขนาดนี้ ก็ถือซะว่า แลกรถหนึ่งคัน กะ เพื่อนใหม่หนึ่งคน (คุ้มไม่เนี่ย) อิอิ

โดย: W-i-W-a-N@NeMeSiS

วันที่: 11 เมษายน 2550 เวลา:11:24:05 น.


แวะเอาเค้กมาฝากค่ะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดนะคะ ขอให้มีความสุขมาก ๆ เช่นกันค่ะ

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่

วันที่: 11 เมษายน 2550 เวลา:15:06:41 น.


ก็เป้นเช่นนี้แหละในโรงพัก.. ฟังเพลงดีกว่าเพราะเนาะ ..

โดย: ซซ

วันที่: 11 เมษายน 2550 เวลา:15:42:51 น.


อ่านแล้วยืนยันเหมือนเดิมรู้สึกมีแสงสีม่วงพุ่งออกมาทางจอ... เที่ยวสงกรานต์ให้สนุกและมีความสุขปลอดภัยกลับมานะจ๊ะ...

โดย: จิ้งจอกสาวฝึกหัด

วันที่: 12 เมษายน 2550 เวลา:11:58:07 น.


สุขสันต์วันปีใหม่ไทยค่ะ ขอให้เป็นวันหยุดที่มีความสุขมาก ๆ นะคะ

โดย: นักรักโลกมายา

วันที่: 12 เมษายน 2550 เวลา:14:59:07 น.


สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ ขอให้มีความสุขกาย สุขใจมาก ๆ นะคะ

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่

วันที่: 13 เมษายน 2550 เวลา:7:36:27 น.

แวะมาสวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ ^ ^

เดินทางปลอดภัยด้วยนา..ไม่ช่ายเดินไปโรงพักอีกนะ
ไม่อาว ๆๆ แบบนี้ อิอิ

เที่ยวที่ไหนก็ฝากเที่ยวเผื่อด้วยนะคะ ^ ^
เที่ยวให้สนุกนา...

โดย: ตัวแสบมาเยือน

วันที่: 13 เมษายน 2550 เวลา:10:35:15 น.

อ่านเพลินเชียวค่ะคุณแพท เกตุก็เคยมีประสบการณ์ขึ้นโรงพักเหมือนกันนะ ตอนนั้นไปคนเดียวแบบว่าแอบกลัว .. ที่ต้องไปก็เพราะมีคนเอาบัตรเครดิตที่ขโมยมามารูดที่ร้าน เค้าเลยเรียกเกตุไปสอบปากคำ แล้วก็ไปชี้ตัวผู้ต้องสงสัยค่ะ

แวะมาสวัสดีปีใหม่แบบไทยๆ ค่ะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรทางหลังไมค์นะคะ

โดย: คริสตอลสีชมพู

วันที่: 13 เมษายน 2550 เวลา:20:35:36 น.


แวะมาสาดน้ำวันสงกรานต์ค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: เพียงแค่เหงา

วันที่: 13 เมษายน 2550 เวลา:21:35:47 น.


ปีใหม่ไทยๆ ขออนุญาตอวยพรให้...มีความสุขมากๆ นะคะ...

โดย: แกงส้มชะอมกุ้งใส่ผักบุ้งนิดนึง (น้องแกงส้ม

) วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:0:09:13 น.


แวะเข้ามาสาดน้ำพี่แพทคะ สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะ^^

โดย: น้องผิง

วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:20:53:08 น.

อ่านแล้วไม่ค่อยอยากขึ้นโรงพักเลยครับ บางครั้งขั้นตอนก็มากมายยุ่งยากจังครับ

แต่ทำยังไงได้ครับ ใคร ๆ ก็ไม่อยากขึ้นหรอกเนาะ หากไม่มีเรื่องจำเป็นหรือสุดวิสัยจริง ๆ

สวัสดีวันสงกรานต์นะครับ ขอให่มีความสุขมาก ๆ ครับ

โดย: จากวันที่เธอไม่อยู่

วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:22:46:00 น.


พี่แพทททททททททททททท สงกรานต์ไปไหนจ๊ะ ^_^ ระวังเจอเกย์ลวนลามนะ อิอิ อ่านบล็อกนี้แล้วดูมานม่วง ๆ ไงมะรู้ 55+

โดย: ~*~,,LiLLa_KrOnPrInSeSsA,,~*~ (SnOwY~SeAsOn

) วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:23:43:42 น.


อันนี้อ่านไปแล้วรอบหนึ่ง แวะมาเยี่ยมค่ะ สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะ