เมื่อรัฐฯส่งมา ปลาร้าปะทะปลาดิบ
Group Blog
 
<<
กันยายน 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
12 กันยายน 2550
 
All Blogs
 

เด็กทุน(ที่)ไม่ได้ดีไปกว่าเด็กคนอื่นเลย

(วันนี้ขอแสบบ่นนะ)

ตั้งแต่อายุ18
ผันชีวิตตัวเองมาเป็นเด็กทุน
ท่ามกลางเด็กทุนคนอื่นๆที่เก่ง
กับแค่ความฟลุกและปาฎิหาริย์เล็กที่บังเกิดกับแสบน้อย
แต่ให้ต้องถูกคนรอบข้างมองว่าเป็นเด็กเรียนเก่ง
ทั้งที่ไม่ได้มีอะไรเลิศเลอกว่าใครคนอื่น

จากวันนั้น ตอนนี้ก็
อายุ25แล้ว แต่ยังไม่เคยทำงาน กำลังจะเรียนจบตามสัญญา
ไม่มีประสบการณ์ นอกจากpart-timeที่ทำๆหยุด เบื่อก็ออก

หลังจากนี้ ชีวิตที่ต้องเป็นไป คือ ข้าราชการหรือไม่ก็พนักงานของรัฐ
งานที่ทำแล้วไม่มีคำว่าถอนตัว ต่อให้จะชอบหรือไม่ชอบ
ต่อให้มีปัญหากับผู้ร่วมงาน
ต่อให้เงินเดือนจะไม่หรูหราเหมือนกับคนอื่นๆ

ก็ไม่สามารถจะกลับตัวได้แล้ว

ดังนั้นในเมื่อเปลี่ยนอะไรไม่ได้
ก็ต้องอยากเข้าทำงานที่ที่ดีๆกับเค้าบ้าง ไม่มีปัญหาวุ่นวาย
ไม่ต้องยุ่งกับคนมาก เพราะคนมากแล้วเรื่องมาก
นั่นคือความคิดของฉัน

แต่มันก็ไม่ใช่ฉันคนเดียวที่คิด
ใครก็คิด แล้วก็ต้องแย่งกัน

ไอ้ด้วยความที่เป็นเด็กทุนที่มันสมองธรรมด๊าธรรมดา
มันจึงมีทางไปหลายทาง
(ถ้าเป็นเด็กทุนทั่วไปที่เก่งๆ เค้าไม่ต้องเลือกแค่ต่อเอกก็
มีคนเลือกเค้าแล้ว)
แต่ไอ้แสบเนี่ย มันไม่อยากเรียนต่อเพราะขี้เกียจ
ถ้าเลือกทำงาน(ไม่เรียนต่อ)

จะไปอยู่ในที่ลับๆ ไม่ได้เด่นดังอะไร แต่ก็เป็นงานที่รัก
กับ
ที่ๆคนแก่งแย่งกัน มีทั้งความกดดัน และ ถูกฝากความหวัง
แต่ก็เด่นดี ยืดได้ และใจรัก
กับ
งานที่ตนไม่ได้ชอบ ยังไม่รู้ว่าจะเจออะไร
แต่ไม่มีใครว่าคาดหวังอะไรมาก แต่ไม่มีความก้าวหน้าอะไร
อาจจะสบายใจหรือไม่สบายใจ ยังไม่รู้


กับสุดท้ายเลือกไม่ได้
ไม่ยืดชีวิตการทำงานต่อออกไปอีกสามปี จำใจหนีไปเรียนต่อ
แต่จะได้ทุนหรือไม่ได้ ไม่รู้

ถามว่าอยากมี ดร. นำหน้ามั้ย
ก็อยาก
แต่ต้องทำวิจัยต่ออีก ก็รู้สึกว่าไม่เข้ากับตัวเอง
แต่ถ้าเลือกข้อสุดท้าย ข้อสองก็จะง่ายขึ้น

คิดวนกลับไปกลับมา
เพราะ

ทุกวันนี้ยังหาคำตอบไม่ได้เลยว่า
ตัวเองอยากทำอะไร
มีความสุขกับการทำอะไร

ทำไมยังแคร์สายตาของคน


เด็กทุนคนนี้ก็แค่เด็กธรรมดา
ไม่ได้ดีไปกว่าเด็กคนอื่นเลย





 

Create Date : 12 กันยายน 2550
6 comments
Last Update : 16 กันยายน 2550 9:42:38 น.
Counter : 520 Pageviews.

 

พี่ว่าเราโชคดีมากๆใด้ทุน เมื่อก่อนที่พี่มานอร์เวย์พี่อยากเป็นข้าราชการมากไปสอบหลายครั้งไม่เคยติด จนกระทั่งมาใช้ชีวิตที่นี่ ในการทำงานคงหลีกเลี่ยงไม่ใด้ที่จะต้องทำงานกับคน ยังไงก็ขอให้น้องประสบความสำเร็จค่ะ

 

โดย: thaigirl21 26 กันยายน 2550 0:16:12 น.  

 

อย่าไปคิดมาก ทำให้มันดีที่สุด ผู้ใหญ่เขาหวังกับเราไว้มาก เราก็พยายาม แต่บางทีเราก็ท้อใช่ม๊า เราต้องอย่าถอย เราก็ท้ออกบ่อย บางทีเราทำดีทุ่สุดแต่อาจดีไม่พอที่เขาตั้งไว้แล้วบางที่เนื้อหาหลักสูตรมานยากเกินไป มานแทบจะอัจฉริยะเลย เหอะๆ แต่เราก็ผ่านมาได้ตั้งหลายปีแล้วนี่ มานก็จีงนะที่เด็กทุนอย่างเรามันก็เด็กธรรมดา แต่ที่พิเศษคือ เราได้รับเงินทุนจากภาษีของประชาชน เราต้องตอบแทนเขานะ สู้สู้นะจ๊ะ อีกปีครึ่งเราก็จะจบแล้ว แล้วเราทุกคนอาจเจอกันในวันที่เราสำเร็จ เราคงภูมิใจมาก กับความยากลำบากที่พิศดาร ความกดดันที่ผ่านมาได้ เราคงเกร่ง กว่าที่ผ่านมา สู้ๆ พวกเราสู้ๆ นะจ๊ะ

 

โดย: เด็กทุนเหมือนกัน IP: 203.113.80.12 10 ตุลาคม 2550 23:43:32 น.  

 

ขอบคุณมากค่ะ

สำหรับทั้งสองคอมเมนต์ข้างบน
บิ๋มตั้งใจจะเป็นข้าราชการตามที่พ่อแม่อยากเห็นลูกสาว
มีงานทำอย่างมั่นคง โดยที่ตัวเองก็ไม่ได้คิดอะไรเลย
ไม่เคยคิดว่าเด็กธรรมดามันจะไปมีปัญญาอะไรทำให้ประเทศนี้ดีขึ้น
แต่วันนี้จะไม่คิดอะไรก็ไม่ได้แล้วล่ะค่ะ
ยังไงก็เลือกมาด้วยตัวเอง

ขอบคุณที่ให้บิ๋มได้รู้สึกว่าทุกอย่างที่บิ๋มเลือก
มันเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจอยู่บ้าง



คุณเด็กทุนเหมือนกัน
ต้องขอบคุณมากๆเลยค่ะสำหรับคอมเมนต์
ถูกต้องเลยค่ะ ที่เราพิเศษที่ได้เงินภาษาส่วนหนึ่งมาเป็นค่าเล่าเรียน
และตรงนั้นคือแรงกดดันที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ที่ต้องบอกตัวเองว่า
อย่าพลาด อย่าให้เสียชื่อ
อย่าให้ใครดูถูกเด็ดขาด

แต่ความกดดันนี้ก็เหมือนพลังค่ะ
มันทำให้เราผ่านมาได้จนถึงวันนี้
และผ่านมาได้ดีกว่าหลายคนด้วยซ้ำ
ว่ามั้ยคะ

เราหวังแค่ว่าถ้าเรากลับไปทำงานแล้ว
เราจะได้มีโอกาสทำอะไรที่เป็นประโยชน์บ้าง
มีคนเห็นความสามารถเราบ้าง
(ในใจก็แอบคิดว่าจะไปสู้เส้นสายอะไรได้มั้ย)

แต่ยังไงมาถึงจุดนี้
อย่างที่บอกล่ะค่ะ
ว่าถอยไม่ได้จริงๆ

หวังว่าจะมีโอกาสได้คุยกันนะคะ

ยินดีทีได้รู้จักค่ะ



 

โดย: แสบน้อย ศิษย์สกลราช 12 ตุลาคม 2550 0:09:46 น.  

 

ไม่คิดว่าจะมีอม้นนะ แต่ดีใจมากเลย อย่างน้อยมานก็ทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียว แต่ยังมีพวกเราอีกหลายๆคนที่หัวอกเดียวกันและคอยเป็นกำลังใจให้กันเสมอนะ เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ....สู้ตาย ห้ามถอย

 

โดย: ...อ่านะ..เด็กทุนเหมือนกัน IP: 202.149.25.225 7 พฤษภาคม 2551 15:29:08 น.  

 

ขอบคุณอีกรอบฮับ

วันนี้ก็ยังสู้ตายอยู่เหมือนกัน
สุดท้ายก็ไม่รู้ว่าเอาพลังเหลือจากไหน
แต่เริ่มเหนื่อยแล้ว

 

โดย: แสบน้อย ศิษย์สกลราช 25 ธันวาคม 2551 22:11:27 น.  

 

ล้านเปอร์ เขียว สกร 45

 

โดย: greenxzard IP: 58.137.15.211 26 มกราคม 2553 23:06:28 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


แสบน้อย ศิษย์สกลราช
Location :
Tokyo Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




จากอีสานแดนปลาร้า
มาเรียนต่อที่แดนปลาดิบในฐานะนักเรียนทุนรัฐบาล
แต่
ไม่มีเรื่องโม้ มีแต่เรื่องเมาท์

อาหารโปรดปรานที่สุดในชีวิตคือ ส้มตำปลาร้า
ใครรู้จักร้านส้มตำอร่อยๆที่ไหน ช่วยบอกด้วยนะจ้ะ
จะตามไปชิม

เมื่อปลาร้า ปะทะ ปลาดิบ
Friends' blogs
[Add แสบน้อย ศิษย์สกลราช's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.