ผลพวงจากความขี้เกียจ

"ขี้เกียจ" อาการคงเคยเกิดขึ้นกับทุกคนมาแล้ว แต่คนขี้เกียจ จะตัวเป็นขน แล้วสันหลังยาว จริงหรือ?

คนโบราณมักจะพูดกันอย่างติดปากว่า ขี้เกียจสันหลังยาว, ขี้เกียจตัวเป็นขน และอีกสารพัดที่จะต่อท้ายจากคำว่า "ขี้เกียจ....." ซึ่งคนสมัยนี้ก็ได้รับอิทธิพลจากประโยคซ้ำซากที่โดนว่ากล่าวมาตั้งแต่วัยเยาว์ จนจำขึ้นใจ ติดหูกันเลยทีเดียว

ชีวิตก็อย่างงี้แหล่ะ ย่อมต้องมีเวลาขยัน และเวลาที่รู้สึกขี้เกียจสุดใจ จนไม่อยากจะทำอะไรเลยอยู่บ้าง ซึ่งเชื่อว่าทุกคนคงได้รับผลพวงจากความขี้เกียจนี้กันไปบ้างแล้วอย่างถ้วนหน้า

ผลพวงจากความขี้กียจก็คือ ดินพอกหางหมู งานงอกเป็นเงาตามตัว ทำไม่ทันเวลา หรือเกือบจะไม่ทันเวลา (แต่ก็ต้องนั่งตาตั้งทำอย่างหลังขดหลังแข็งกันเลย)

หลังจากผ่านช่วงเวลาวิกฤตินั้นไป ก็มักจะเตือนตัวเองว่า "ต่อไปจะไม่ขี้เกียจอีกแล้ว" ทุกครั้ง

แต่เชื่อมั้ยว่า..ไม่เคยจะสำเร็จ คำเตือนที่บอกกับตัวเองนั้นไม่ค่อยจะเป็นสักเท่าไหร่ พอถึงเวลาอันสมควร ความขี้เกียจก็จะทำงาน แล่นเข้ามาหาตัวเราเองอย่างอัตโนมัติ อยู่ที่ว่าจะต่อสู้กับมันได้ชนะหรือไม่

ว่าแต่..มันคุ้มกันไหม กับการขี้เกียจ ที่อาจจะทำให้เราได้พักบ้าง เบนความสนใจไปทำอย่างอื่นบ้าง (แม้ว่าในใจจะรู้สึกกลัดกลุ้ม และเป็นกังวลอยู่บ้าง จากสำนึกส่วนดีที่อยู่ในใจ ที่คอยกระตุ้นเตือนตัวเรา) แต่ภายหลังต้องมานั่งตั้งตา หมกมุ่น หลังขดหลังแข็ง ให้สิ่งที่จะทำผ่านพ้นไปให้ทันเวลา ซึ่งผลที่ได้อาจจะทันบ้าง ไม่ทันบ้างก็ตาม

แต่จะให้ขยันตลอด 365 วัน ไม่มีวันขี้เกียจเลยในรอบ 1 ปี จะทำได้หรือ? กดดันตัวเองเกินไปหรือเปล่า?

อย่างที่พระพุทธเจ้าท่านเคยสอนว่า "ให้เดินสายกลาง" ไม่ให้ตึงเกินไป ไม่ให้หย่อนเกินไป คงนำมาใช้ได้กับในกรณีนี้ (ที่จริงก็ใช้ได้กับทุกกรณีนั่นแหล่ะ อยู่ที่จะนำมาใช้อย่างไร เท่านั้นเอง)

ขี้เกียจ แบบที่ไม่ทำให้เสียงาน จะดีกว่าไหม?

ของแบบนี้ก็คงอยู่ที่การเตือนตัวเองแล้วหล่ะ

ขี้เกียจแต่พองาม ก็แล้วกันนะ ไม่งั้นความขี้เกียจอาจจะทำให้เสียงานได้

เตือนตัวเองไว้ ๆๆๆ เหอๆๆ

Create Date : 13 มีนาคม 2551 Last Update : 13 มีนาคม 2551 17:28:09 น. Counter : 3488 Pageviews.		1 comments
Share Tweet