ต่างกันไป ..ไปต่างกัน

ท้องฟ้า
ท้องฟ้ากว้างจัง..

เราชอบท้องฟ้า

ชอบสีฟ้า
ชอบเมฆ
ชอบดวงอาทิตย์

ฟ้าบางวันก็ใส ด้วยแรงแดด ..ด้วยแดดแรง
ฟ้าบางวันก็ทึมๆ เทา ด้วยเมฆฝนที่ทำท่าว่าจะตก
ฟ้าบางวันก็เมฆขาวลอยเกลื่อน ..เหมือนใจที่ฟุ้งซ่าน
เมื่อลมพัดมา ใจเจ้าก็แปรเปลี่ยน
อย่างน้อย เจ้าก็ลอยตามแรงลม
และบางครั้งลมที่แรงก็ทำให้เจ้าเปลี่ยนรูปร่าง
มังกรตัวใหญ่ กลายเป็นหมาขนปุย..
ปราสาทในนิทาน กลายเป็นขนมเค้กน่ากิน
สนุกดีเหมือนกัน..

เราชอบมนุษย์
..ด้วยเหตุผลหลายประการ
วันนี้ เกิดอยากพูดเรื่อง
มุมมองของมนุษย์

มนุษย์เราเก่งนะ.. ว่ามั้ย?
เราสามารถมองสิ่งสิ่งหนึ่ง ต่างจากมนุษย์ผู้อื่นได้
ทั้งๆ ที่มันเป็นสิ่งเดียวกัน
เคยมีคนเคยบอกว่า โลกนี้ไม่มีความจริง..
เขาจะหมายถึงอย่างที่ฉันคิดไหมนะ

รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส
นอกจากปัจจัยทางชีวภาพอย่างมีประสาทรับรู้ มีสมอง มีอวัยวะรับสัมผัส ฯลฯ
ยังขึ้นอยู่กับประสบการณ์ ความรู้สึกนึกคิดของคนคนนั้นด้วย
หรือเปล่า?
ด้วยเหตุนี้ บางคนมองเมฆขาวเป็นกระต่าย
บางคนมองเป็นแมว
บางคนมองเป็นโน้ตดนตรี
บางคนก็มองเห็นเป็นเมฆธรรมดา
และบางคนก็ไม่ได้สนใจจะมองว่ามีเมฆขาวหรือไม่
อาจไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่า วันนี้ท้องฟ้ายังอยู่ดีหรือเปล่า?

บางคนจึงมองขอทานว่าน่าสงสาร
บางคนมองว่าน่ารังเกียจ (เอาความรู้สึก ไม่ใช่มโนธรรม)
บางคนมองว่าไร้ศักดิ์ศรี
บางคนมองไม่เห็นเขา.. ทั้งๆที่คลานอยู่แทบเท้า

มนุษย์เรานี่น่าสนใจดีเนอะ..
ความแตกต่างหลายหลากของมนุษย์ที่ประทับใจเรา
ชอบในความต่างที่อยู่ในระดับเดียวกัน แต่กว้างออกไป
แต่ออกจะรังเกียจความแตกต่างเชิงตั้ง ที่คุณสูง-ฉันต่ำ
อุดมคติจังเนอะ เจ้าของบล็อก..

ยินดีอย่างยิ่งหากใครผ่านมาอ่าน
และจะยินดียิ่งขึ้นไปอีก หากใครพลั้งตอบ..
^^

Create Date : 02 ธันวาคม 2551		1 comments
Last Update : 2 ธันวาคม 2551 2:51:26 น.
Counter : 363 Pageviews.
Share Tweet