เพราะชีวิตไม่ได้เกิดขึ้นเอง ทำอะไรไม่ควรแค่เพื่อตัวเอง
|
|||
你好 อยู่มาครบเดือน อะไรก็เข้าที่เข้าทางแล้ว เหลือแค่การสื่อสารเนี่ยแหละ ที่นี่พอมีภาษาอังกฤษบ้างแต่ไม่มาก คนพูดได้ตามร้านแฟรนไชส์ อย่าง หมาตังเหลา แต่ก็น้อยซะเหลือเกิน หลายอาทิตย์ก่อนได้ไปผูกมิตรกับน้องบัวลอยแถวบ้าน น้องบัวลอยที่บ้านขายบัวลอย เราชอบกิน ฮ่าๆ น้องเรียนปีสองสาขามนุษยศาสตร์ เรียกงี้หรือเปล่าไม่แน่ใจ ที่คุยกันได้ไม่ใช่อะไร น้องพูดอังกฤษได้ ได้ดีทีเดียว ถึงจะไม่รู้ศัพท์บ้างคำ และเราต้องใช้ภาษาพูดตรงๆกับน้อง เช่น Don't mind --> don't worry, I have no idea --> I don't know ไม่ได้เก่งภาษาแต่กับประโยคบางประโยค ถ้าจะพูดกับคนที่นี่ จะต้องพูดให้ตรงๆ อย่าอ้อมค้อม คนที่นี่ดูต้อนรับต่างชาติ คือถ้าเราพยายามพูดด้วยภาษาเค้า เค้าจะไม่ต้อนรับอ่ะ ไม่ได้คิดไปเอง ลองหลายครั้งแล้ว ฮ่าๆ โดยรวมแล้วก็โอเคเลย ของกินหาง่าย อยู่ที่นี่แล้วเหมือนอยู่กรุงเทพเลย จริงๆเค้าดูมีความคล้ายคลึงบ้านเรากว่าหลายๆประเทศที่เคยไปมาซะอีก วันก่อนไปร้านทำผม ขนาดคุยกันไม่ได้ยังขายบัตรสมาชิกเราเลย เริ่มมาก็คุณอยู่ที่นี่เหรอ เนี่ยบัตรสมาชิก สิบหยวน ถ้าสระไดร์เท่านี้ มีบัตรเท่านี้ ถ้าตัดผมจะลดเหลือเท่านี้ ว้าว อ่ะนะ และเราก็ตกหลุมสมัครส้าง้าน ใจง่ายจริงๆ ... : ) ... อย่างน้อยก็มีร้านทำผมประจำ กับแหล่งกินบัวลอยแล้วนะ โดย: yourstarlight วันที่: 17 ตุลาคม 2555 เวลา:0:19:15 น.
|
xyzjung
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog All Blog Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
เราฟังเพลงนี้แล้วก็เพ้อเหมือนกันค่ะ พอดีมันตรงกับอารมณ์ช่วงนี้
เลยยิ่งเพ้อไปกันใหญ่ 555+
ปล.คุณจขบ.ตอนนี้อยู่ต่างประเทศใช่ไม๊เอ่ย เก่งจังค่ะ เราอยากไปอยู่บ้างจัง แต่ยังไม่มีโอกาสไปเลย :))