|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ยิ้มเถอะยิ้ม...ให้กับการกระทำของเรา
Create Date : 30 ตุลาคม 2554 |
|
10 comments |
Last Update : 2 พฤศจิกายน 2554 2:01:47 น. |
Counter : 1509 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: .ใบชา (benjarong9 ) 26 พฤศจิกายน 2554 18:33:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: opleee 25 ธันวาคม 2554 15:45:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: deeplove 30 ธันวาคม 2554 21:26:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: deeplove 31 ธันวาคม 2554 19:37:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: opleee 1 มกราคม 2555 1:31:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: หวานมาแว้วววว (Phumpanit ) 15 มกราคม 2555 13:49:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: deeplove 23 มกราคม 2555 21:41:40 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
....แดนนี้มีต้นกัญชา ปกคลุมแน่นหนา ใบกัญชาป่านี้สะพรั่ง เวียงวังทองก็รองกระท่อมพังพัง ดีกว่าเวียงราชวัง ไม่หวังจะแรมไกล ฟังเสียงไฟไหม้บ้องกัญชา ช่างชวนสุขา เป็นเพลงพากล่อมขวัญเราให้ ฟังเพลินดีดังปี่พระอภัย มือป้องจับบ้องคู่ใจ จะเป็นหรือตายไม่ห่วงกังวล
เวียงวังทองหรือจะมาสู่ กระท่อมฉันอยู่ พธูไม่หวังสักคน มีกัญชาสุขกว่ามีคู่กมล ถึงหากฉันจน ก็ยังสุขล้นไม่หวังใดปอง มองเห็นไฟไหม้บ้องเป็นควัน ดั่งหนึ่งเมฆสวรรค์ มีตะเกียงนั่นเหมือนจันทร์ส่อง ยามจะนอนกายกอดประคอง มีคู่สุดรักคือบ้อง ชวนให้ฉันปอง คือบ้องกัญชา. --------------------
ณ ที่ใด ดวงใจไม่หวั่นไหว.....
|
|
|
|
|
|
|
|
หรือว่าเหตุการนี้มันเกิด
จากการจัดการ การทำงาน
ของมนุษย์กันเอง
ไม่ว่าอะไรตะถูกจะผิด
เอาใจก้าวไปข้างหน้า ในการดำเนินชีวิตเรื่อยไป
ขอบคุณ ครับ