ตรงเส้นขอบฟ้า รุ่งเรืองเมือง ที่เราใฝ่ฝัน. เก็บความสั่งสม นมนานเป็นสายธารสดใส. จะไปให้ถึง คนงามถาม ว่าเป็นสุขไหม. แบกความสับสน วุ่นวายบรรทุกความทรงจำ ทั้งๆที่รู้ ร่างกายมากมาย แพ้ใจอกช้ำ. ไม่โทษไม่ถาม ใครทำจะไม่ช้ำ ในรอยแผลเก่า ตรงเส้นขอบฟ้า รุ่งเรืองเมือง ที่เราใฝ่ฝัน. เก็บความสั่งสม ร่วมกันเป็นสายธารสดใส. จะไปให้ถึง เมืองงามถาง เส้นทางเบิกสาย. เอาซากความหลัง ยันกายอนาคตเป็นสะพาน. ทั้งๆที่รู้ ว่าไกลจะไป แม้ไกลกว่านั้น กี่เดือนกี่ปี กี่วันคืบคลาน พ้นผ่านเพื่อเธอ เพื่อวันที่หวัง ยังรอ ต่อไปด้วยใจมั่นคง หลงคอยแลแม้คืนวันไกลห่างไม่จืดจาง ร้างลาแม้เวลาร่วงเลยอยู่เป็นนิรันดร์.... ทั้งๆที่รู้ ว่าไกลจะไป แม้ไกลกว่านั้น กี่เดือนกี่ปี กี่วันคืบคลาน พ้นผ่านเพื่อเธอ เพื่อวันที่หวัง ยังรอ ต่อไปด้วยใจมั่นคง หลงคอยแลแม้คืนวันไกลห่างไม่จืดจางร้างลา แม้เวลาร่วงเลยอยู่เป็นนิรันดร์

Create Date : 16 ตุลาคม 2554
Last Update : 16 ตุลาคม 2554 6:24:13 น.		3 comments
Counter : 593 Pageviews.
Share Tweet