BlogGang.com : : ตะวันชาย : เวียดนาม 3 ฤดู...แบกเป้ตะลุย 5 เมือง ตอนที่ 1 โฮจิมินห์ ถิ่นลุงโฮ

หลากหลายเรื่องราวที่อยากเล่า

กุมภาพันธ์ 2553

	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28

1 กุมภาพันธ์ 2553

เวียดนาม 3 ฤดู...แบกเป้ตะลุย 5 เมือง ตอนที่ 1 โฮจิมินห์ ถิ่นลุงโฮ

ทริปเวียดนามที่เพิ่งผ่านมาสด ๆ ร้อน ๆ เมื่อต้นเดือนมกรา หลังจากซื้อโปรฯแอร์เอเชียล่วงหน้ามาแล้ว 6 เดือน

ให้ ชื่อว่าเวียดนาม 3 ฤดู เพราะเจอทั้งหนาวเกินคาดที่ดาลัท แดดร้อนจนตัวดำที่ยาตรังและฮอยอัน สุดท้ายตากฝนพรำ ๆ ทั้งเปียกทั้งหนาวที่เว้

โชคดีที่ Backpacker หัวแข็งเกินคาด ไม่มีใครล้มหมอนนอนเสื่อ

เราเดินทางไปถึงโฮจิมินห์ประมาณ 9 โมงกว่า ๆ มีเวลาเที่ยว hcm แค่วันเดียว เพราะคืนนี้จะนั่งรถต่อไปยังดาลัท แต่เรายังไม่ไ้ด้จองตั๋วรถ hcm-ดาลัท ก็เลยต้องเดินหาบริษัทรถก่อนค่ะ

นั่งรถเมล์สาย 152 ชมเมือง ไปโดดลงแถว ๆ ถนนฟามงูหลาว ที่เขาเปรียบเทียบกันว่าเป็นตรอกข้าวสารของ hcm

เวลาน้อย ต้องเลือกเฉพาะสถานที่เที่ยวที่สนใจ

พวกเราตัดสินใจไปที่อาคารที่ทำการรัฐสภาเก่าของเวียดนามใต้ สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์และการเมือง

ถ้าสนใจประวัติศาสตร์เวลาไปในสถานที่แบบนี้จะจินตนาการได้ถึงบรรยากาศและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเลยค่ะ

เดินไปตามห้องต่าง ๆ ที่เขาจัดไว้ในสภาพเดิม ๆ แล้วก็นึกถึงลุงโฮ กับภาพเหตุการณ์วันที่ไซ่ง่อนแตก

เกิดไม่ทันหรอกค่ะ แต่เคยเห็นภาพในสารคดีบ่อย ๆ

โบสถ์ฝรั่งกลางเมืองโฮจิมินห์ สถาปัตยกรรมแบบยุโรป ตอนแรกสร้างนั้นคงจะงดงามมาก เพราะตกแต่งด้วยกระจกสีแบบนิยมของโบสถ์คริสต์ แต่แตกหักเสียหายไปมากในช่วงสงคราม เมื่อบูรณะก็มิได้นำกระจกสีมาประดับตกแต่งเพิ่มเติมอีก

-อาคารที่ทำการไปรษณีย์เก่าแก่ที่ยังเปิดให้บริการ มีนักท่องเที่ยวแวะเข้ามาเยี่ยมชมมากมาย ที่นี่จึงเป็นแหล่งขายโปสการ์ดและของที่ระลึกชิ้นเล็ก ๆ ด้วย

-อนุสาวรีย์โฮจิมินห์ รัฐบุรุษของเวียดนาม

-โอเปร่าเฮ้าส์ โรงละครที่ยังเปิดการแสดงอยู่

เมื่อไปเที่ยวต่างแดน การเดินเที่ยวมีข้อดีคือ ทำให้เราได้สัมผัสชีวิตผู้คนในท้องถิ่นอย่างใกล้ชิด แม้จะเป็นช่วงเวลาน้อยนิด แต่้ก็ได้พูดคุยทักทาย และแอบถ่ายรูป ชัดบ้างเบลอบ้าง สนุกดี

อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าชาวโฮจิมินห์ยิ้มแย้มแจ่มใส ต้อนรับนักท่องเที่ยวดีกว่าเจ้าหน้าที่ ต.ม.เวียดนามเยอะ

ประโยคหลังนี่ความคิดเห็นส่วนตัวล้วน ๆ ค่ะ อิอิ

สีสันยามค่ำคืนในย่านช้อปปิ้งของ HCM สวยไม่แพ้ประเทศไหน ๆ ในโลก มีนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเดินอยู่มากมาย เพราะนอกจากสินค้าแบรนด์เนมแล้ว ยังมีร้านอาหารสวย ๆ น่านั่งหลายร้าน

แห ล่งช้อปปิ้งราคาถูกอยู่ริมถนน ในซอยข้าง ๆ ตลาดเบนถั่นห์ เท่าที่สอบถามราคาค่อนข้างแพง บางร้านพอรู้ว่าเป็นคนไทย ยังไม่ทันต่อราคา เขาส่ายหน้า เดินหนีเลย

เสื้อยืดบางร้านบอกราคา 120-200 บาท แต่บางร้านซื้อได้ในราคา 50-60 บาท แบบและเนื้อผ้าเหมือนกันเปี๊ยบ

พวกเราแบกเป้ใบโตเดินถ่ายรูปกันตั้งแต่โพล้เพล้จนดึกดื่น ไม่ได้หลงแสงสี แต่ต้องรอรถไปดาลัท ออกเวลาห้าทุ่มครึ่ง ง่วงจัง

ภาพสุดท้ายที่ HCM รวมอาหารอร่อย เริ่มจาก
- ขวาน 94 ร้านนี้เด่นเรื่องปู เช่น ปอเปี๊ยะไส้ปู ที่ใส่เนื้อปูมาเต็ม ๆ แบบไม่หวงของ, ข้าวผัดปู รสชาติมาตรฐาน และปูนิ่มตัวโตทอดราดซอสมะขาม, น้ำอะโวคาโดปั่นอร่อยมาก ราคาปานกลาง ยกให้เป็นร้านอาหารรสชาติเยี่ยมอันดับต้น ๆ ในทริปนี้ค่ะ

- Fanny ร้านไอศกรีมยอมนิยมที่ชาว BP แนะนำ บรรยากาศดี ไอศกรีมอร่อย มีรสแปลก ๆ ให้ชิมเยอะ ค่อนข้างมีราคาตามบรรยากาศและบริการ

- ขวานงอน ร้านอาหารเวียดนามที่มีชาวต่างชาติเข้าคิวรอมากมาย จุดเด่นคืออาคารสวยเป็นตึกทรงยุโรปคล้ายบ้านเก่า อาหารจัดเป็นซุ้มออกร้าน ลูกค้าสามารถไปเดินเลือกสั่งอาหารที่วางอยู่เป็นซุ้ม ๆ ทั่วไปได้ หรือสั่งจากเมนู
ร้านนี้มีอาหารหลากหลายชนิด สามารถลองชิมอาหารเวียดนามได้ครบทุกประเภท

*** ขวาน (QUAN) หมายถึงร้าน เราจึงเห็นป้ายร้านค้าทั่วไปในเวียดนาม ขึ้นต้นด้วยคำว่า QUAN เสมอ

เดินทางจาก HCM ไปดาลัทด้วยรถโดยสารสีส้มสดใส เป็นรถนั่งค่ะ ขับดีพอใช้ ตอนออกจากตัวเมืองขับช้า ๆ ตามกฎหมายควบคุมความเร็ว เผลอหลับ ๆ ตื่น ๆ พี่คนขับแอบใส่ตีนผี เหยียบกระจายค่ะ ขึ้นเขาลงห้วยไม่ต้องแตะเบรคกันเลย