เมื่อความรัก...ไปพักร้อน ทันทีที่หน้าสุดท้ายของหนังสือเล่มโปรดปิดลง ความคิดของผมก็ผละออกจากเรื่องราวในหนังสือเล่มนั้น แทบจะในทันทีทันใดเหมือนกัน...... เสียงคลื่นที่ดังล้อกับเสียงร่มผ้าใบที่โดนสายลมทะเลพัดไปมา ดูจะยิ่งส่งให้ความคิดในตอนนั้นของผมล่องลอยมากขึ้นไปอีก สายตาที่เหม่อมองจับจ้องไปยังยอดขาวๆของคลื่นลูกเล็กๆ ที่ก่อตัวซัดสาดเข้าสู่หาดทรายสีขาวนวล....ลูกแล้วลูกเล่า คงจะเหมือนกับความรู้สึกของผมในตอนนี้ ที่กำลังก่อตัวเงียบๆอยู่ในใจ เสียงคลื่นที่ได้ยินนั้น... ถ้าหากจะนับกันจริงๆก็คงจะเป็นหลายสิบหลายร้อยครั้ง และทุกๆครั้ง นั่นหมายถึงจำนวนครั้งของความคิด... ความคิดที่ผมได้ทบทวน ไตร่ตรองถึงความรู้สึกที่เกิดขึ้นอยู่ในใจ ซึ่งสำหรับตัวผมเองนั้น เรื่องของความรู้สึกไม่ใช่เรื่องล้อเล่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องของ "ความรัก..." หากว่าความรู้สึกแรกเริ่มของความรักได้ก่อเกิด เราจะรู้ได้อย่างไรว่านั่นเป็นความรู้สึกจริงๆของหัวใจ ไม่ใช่เพราะความเหงา... ไม่ใช่เพราะต้องการเอาชนะ... ไม่ใช่เพียงแค่ต้องการจะมีใครซักคนหนึ่งเท่านั้น... หากแต่เป็นเพราะตัวของเธอ ในแบบที่เธอเป็น ที่ทำให้เกิดความรู้สึกเหล่านี้ขึ้นมา สำหรับผม ผมเลือกที่จะมาค้นหาคำตอบที่นี่ ที่เกาะเล็กๆแห่งนี้.... นับแต่แสงตะวันยามเช้าของวันแรกที่ได้เหยียบย่างขึ้นมาที่นี่ เกาะเล็กๆที่นี่ หาดทรายขาวๆแห่งนี้ จวบจนกระทั่งแสงสุดท้ายของวันสุดท้ายบนสถานที่แห่งนี้ ในที่สุด...ผมก็ได้บทสรุปของความรู้สึกและเก็บมันไว้ในใจ และถ้าหากวันหนึ่งข้างหน้า ได้มีโอกาสบอกเธอ อย่างน้อยผมก็มั่นใจและแน่ใจว่า... นั่น...เป็นความรู้สึกที่แท้จริงของหัวใจ 15 มกราคม 2545 Create Date : 20 มกราคม 2548 Last Update : 20 มกราคม 2548 14:43:51 น. 0 comments Counter : 336 Pageviews. Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก