ทุกความทรงจำอันมีค่าย่อมเลือนหายไปในกาลเวลา

ชีวิตคนเรามันสั้นนะ...
ไม่มีใครรู้หรอกว่ามันจะจบลงเมื่อใด...
ถ้าอยากจะทำอะไรดีดีให้กับใครสักคนก็ควรรีบทำไม่ใช่หรอ...ก่อนที่เค้าคนนั้นจะไม่อยู่กับเราอีกแล้ว...หรือเราอาจจะไม่มีโอกาสได้อยู่กับเขาอีกแล้ว...อย่างน้อยถ้าเราทำซะตอนนี้เวลาเรามานึกถึงความทรงจำเก่าๆเราจะได้นึกถึงช่วงเวลาที่ดีที่เราเคยมีเขา....ความสุขแม้จะอยู่กับเราไม่นานแต่ความทรงจำที่ดีๆจะคงอยู่กับเราตลอดไป

ชีวิตคนเรามันสั้นนะ...
ไม่มีใครรู้หรอกว่ามันจะจบลงเมื่อใด...
ถ้าอยากจะทำอะไรดีดีให้กับใครสักคนก็ควรรีบทำไม่ใช่หรอ...ก่อนที่เค้าคนนั้นจะไม่อยู่กับเราอีกแล้ว...หรือเราอาจจะไม่มีโอกาสได้อยู่กับเขาอีกแล้ว...อย่างน้อยถ้าเราทำซะตอนนี้เวลาเรามานึกถึงความทรงจำเก่าๆเราจะได้นึกถึงช่วงเวลาที่ดีที่เราเคยมีเขา....ความสุขแม้จะอยู่กับเราไม่นานแต่ความทรงจำที่ดีๆจะคงอยู่กับเราตลอดไป

ความทรงจำจะดีจะร้ายก็อยู่ที่ตัวเราว่าจะรู้สึกจะสัมผัสกับมันแค่ใหนและสามารถจะอยู่กับความทรงจำแบบใหนและคนคนใหน

คำบรรยายทั้งหมด อ่านแล้วรู้สึกถึงความทรงจำที่กำลังจะหายไปได้กลับมาเป็นความทรงจำทีจะตราตรึงไปตลอดกาล

สิ่งที่เราคิดว่าแย่ที่สุดแล้วเราทำมนลงไปแล้ว มันก็จะเป็นความทรงจำที่เราลืมมันไม่ลง

ความทรงจำที่เรามีต่อโรงเรียนรักษ์วิทยา เป็นสิ่งที่ล้ำค่ามาก บา
งครั้งก็สนุก บางครั้งก็ดศร้า แต่เราเก็บความทรงจำที่ดีนี้ไว้ตลอดไป
ขอขอบคุณครูจตุพร ครูสุคนธา ครูอรุณี ครูพิภพ ที่ให้สิ่งที่ดีดีแก่หนู หนูจะไม่มีวันลืมครูที่ดีแบบครูเลยค่ะ
วิชาครูสุหนูจะพยายามทำคะแนนให้ได้เกรด 4 ตลอดเลย ครูคงจำได้นะค๊ะ ว่าหนูสอบวิชาครูผ่านตลอด ครูผึ้งที่สอนสังคม ก็น่ารักมากเลยค่ะ หนูก็ได้คะแนนของครูดีนะค๊ะ จำนลินีได้ไหม หนูจไม่มีวันลืมเรื่องราวดีดี ที่มีด้วยกันค่ะ แล้วครูอย่าลืมหนูนะค๊ะ

คนมีความรู้สึกดีๆๆให้กันมันผิดด้วยหลอ กับใคร1คนที่เป็นคนพิเศษ สำหรับใจของเรา เพียงคนเดียว ไม่ใครเคยรู้ความรูสึกนั้น ที่อยากจะพูดออกมาเเต่กลัวเข้ารับไม่ ความทรงจำที่เคยทำร่วมกัน อาจเป็นเเค่ความรู้สึกของคนคนเดียวก้อมีค่ามากจนไม่อาจลืม.....ความราสึกนันได้รู้เเค่คนเดียวก้อพอเเล้วสำหรับฉัน.............................

ความทรงจำของเราคือของขวัญของกาลเวลา

ความทรงจำยังคงติดตรึงภายในใจแม้ว่าเขาจะจากเราไปไกลแสนไกล

อยากรู้จักคนที่เขียนถึงโรงเรียนรักษ์วิทยา
ที่เขาชื่อ"นลินี"ค่ะ
คือว่าอยากจารู้จักเขามากๆการุนาช่วยตอบกลับด้วยนะคะ
ใครรู้จักนลินีช่วยฝากบอกเขาหัยที
ขอร้องนะคะ
การุนาติดต่อที่ 0819394435 ด้ายโปรด

คนหลายคนอาจไม่ชอบในกฎของโรงเรียนรักษ์เราก็เป็นคนหนึ่งที่ตอนแรกไม่ชอบโรงเรียนนี้เลยเพราะครูนั้นจู้จี้และมีกฎแยอะมาก แต่เมื่อเราได้ย้ายออกมาจากรักษ์วิทยาแล้เราบอกได้คำเดียวเลยว่าไม่มีที่ไหนสู้รักษ์วิทยาของเราได้เลยไม่มีครูมาคอยสั่งสอนไม่มีเพื่อนที่เคยรู้ใจที่เคยเรียนเคยเล่นด้วยกันไม่มีเพื่อนไม่มีครูที่ไหนรักเราจริงเหมือนกับบ้านหลังเก่าของเราถ้าหากเวลานั้นย้อนกลับไปได้เราก็จะทำตัวให้ดีขึ้นเพื่อจะได้กลับไปเรียนที่บ้านหลังเก่าอันแสนอบอุ่นอีกคร้ง

เราก็คนหนึ่งที่เคยทำสิ่งที่ไม่ดีกีบโรงเรียนนี้ ถ้าหากย้อนเวลากลับไปได้เราจะตั้งใจเรียน ไม่เกเร และอยากจะกลับไปเรียนที่โรงเรียนนี้อีกครั้ง คิดถึงเพื่อนทุก ๆ คน คิดถึงครูที่สอนทุกคน

To.จังกึม
เป็นยังไงบ้าง? ช่วงนี้เรียนหนักมั้ย ใกล้จะสอบแล้วนิ ก็จอให้จังกึมสอบได้ คิดถึงมากนะ
จอมยุทธ์

ขอโทษครูผึ้ง สำหรับทุกเรื่องที่ผ่านมา หวังว่าครูก้อคงจะเข้าจัย และหัยอภัยกัน ด้วยรักและเคารพครูผึ้งตลอดไป

ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป ไม่ว่าใครจะมองว่าฉันงมงาย ฉันก็ยังเหมือนเดิม

ส
สเทะทพะสก่าภาสทดาส่พะนำพา

ชอบคุณครูทุกคน

ฉันอย่ร.ร.นี้เป็นเวลาตั้งแต่อนุบาลฉันจะเล่าเรื่องตอนฉันเรียนโดยมีคุณครูคนหนึ่งคนนี้เชาให้การบ้านทุกวันเลยละเกือบ20ข้อนะพวงเราก็ขี้เกียจคณุก็ตีไม่กระจายแต่เขาคุณครูน่ารักเวลาดีก็ดี เวลาโหดก็โหดเหลือเกินฉายาที่กล่มพวกเราตั้งให้ คือ ไม่เรี้ยวพิศวาศ

อยากบอกเพื่อนร่วมรุ่นทุกคน ว่าเราคิดถึงเพื่อนมาก แต่หลายสิบปีแล้วที่เราจบมา ไม่รู้ว่ายังอยู่หรือหายจากไปกันบ้างหรือเปล่า ใครได้อ่านโทรมาหาเราบ้างนะ 085-367-2526 และอยากบอกว่าคิดถึงครูมิตรมาก ครูมิตร ยังจำลูกวัว คนนี้ได้หรือเปล่า แต่เพื้อน ๆ ในรุ่น จะเรียกเราว่าอารัตน์ ไม่รู้ยังจำกันได้เปล่า คิดถึงครูใหญ่ด้วยนะ ครูวชิราด้วย

ลืมบอก Email : nong.areerat@hotmail.com เพื่อนร่วมรุ่นติดต่อด่วน