|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
มันมความสุขจริงๆอย่างที่ปากว่าหรือป่าวนะ
เคยเห็นไหม? คนที่พยายามหลอกตัวเองว่ากำลังมีความสุข ทั้งๆที่ในใจลึกๆ กลับมีความเหงา และความเศร้าอยู่มากมาย คนที่พยายามทำตัวเฮฮาไปกับทุกวัน หรือทำหน้าเซ็ง แล้วบอกกับทุกคนว่า "กูเบื่อ" แล้วก็ยังหาสาเหตุให้กับตัวเองไม่ได้ วันเวลาผ่านไปเหมือนคนหลงทาง... ทำไมน๊าทุกๆวันเราพร่ำบอกกับทุกคนว่า "ฉันมีความสุขดีกับชีวิตโสด... แล้ววินาทีต่อมาก็พร่ำว่า เบื่อว่ะ เซ็งชีวิต" ตกลงจะเอาความรู้สึกไหนกันแน่? ถ้าเลือกได้ ใครๆก็จะเลือกคำว่า "ความสุข" แต่ก็อีกนั่นแหล่ะ จริงอยู่ที่เราเลือกที่จะสุขได้ หลายๆคนบอกว่ามันอยู่ที่ใจ แล้วก็อีกนั่นแหล่ะ หลายๆคนเลือกที่จะหลอกตัวเองว่า "กำลังมีความสุข" ทั้งๆที่จริงๆแล้ว กำลังเศร้าเหลือเกิน กำลังทุกข์เหลือทน... เคยมีคนบอกว่า "พระเจ้ามักจะประทานคนที่ไม่ใช่ มาก่อนคนที่ใช่เสมอ" และอีกครั้งที่ทรงประทาน "ความเหงา" ให้เข้ามาเกาะเกี่ยวหัวใจ บางคนบอกว่า "ความเหงา" เป็นจุดเริ่มต้นของสิ่งดีๆ เพราะมันจะพาอีกฝากของความเหงาให้มาเติมเต็มซึ่งกันและกัน และมันก็เข้ากับเพลง "เธอคือใคร" พอดี และแล้ว เสียงโทรศัพท์ก็ดัง! จะว่าไปมันก็มาจากอีกฝากของความเหงา และฟากของคนหลอกตัวเองอีกหนึ่งคน เขายังหลอกตัวเองว่า "ฉันจะกลับไป" กลับไปสู่อ้อมกอดอันหอมหวานเมื่อวันวาน กลับไปสู่อดีต ที่เรียกว่า "เรา" กลับไปสู่สิ่งที่เราเรียกว่า "ความสุข" แต่มีสิ่งหนึ่งที่เราเหมือนกันคือ... เราต่างหลอกตัวเอง เพราะฉันก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเธอ "เพราะฉันก็หลอกตัวเองเหมือนกันว่า กำลังมีความสุข" เพียงแต่ฉันคิดว่า วันนี้มันเหงาเหลือเกิน มันท้อแท้ เหนื่อยและเหน็บหนาว แต่มีสิ่งหนึ่งที่แตกต่างกันตรงที่ "ฉันไม่ได้หลอกตัวเองว่าเธอยังยืนอยู่ตรงนี้" เพราะฉันจะไม่กลับไป มันไกล... เกินกว่าที่จะกลับไป มันมีหลายเรื่องจริงๆ ที่เราไม่สามารถปรับเข้าหากันได้ ระยะเวลามันได้กลืนกิน ความหวัง การรอคอย และทุกๆสิ่งไปแล้ว มันไม่เคยช่วยให้อะไรหลายๆอย่างดีขึ้น และดูเหมือนหลายๆอย่างมันเริ่ม "เลือนลาง และ เลื่อนลอย" การรอคอย และความหวังลมๆแล้งๆ มันกัดกล่อนหัวใจ... และถึงแม้ฉันจะบอกว่าฉันมีความสุขดี (เหมือนกราฟเส้น) ที่มีขึ้นๆลงๆ ไปตามความผันแปรของอารมณ์ จนมันถึงจุดที่ ต่ำ และ ต่ำ ลงเรื่อยๆ ความเหงา ความเศร้า อ้างว้าง ว้าเหว่ เริ่มกัดกินหัวใจทีละน้อย และถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น... ณ วันนี้ ฉันก็ยังยืนยันคำเดิม "สายน้ำไม่ไหลย้อนกลับ" แต่เราสามารถบันทึกภาพทิวทัศน์สวยๆของสายน้ำได้เสมอ
"อันนี้เพื่อนแฟงเธอเขียนให้ตัวเองหรือแฟงก็ไม่อาจรู้นะ แต่มันก็น่าคิดตามจริงๆ"
แฟงก็เป็นอย่างที่เพื่อนบอกแหละมั้ง แฟงต้องคอยบอกกับทุกๆคนที่อยู่รอบข้างที่ถามแฟงว่าทำไมไม่มีแฟน แฟงก็ตอบไปว่า อยู่อย่างงี้ก็มีความสุขดี อยู่กับครอบครัว กับเพื่อน ไม่อยากหาเรื่องให้ตัวเองเหนื่อยกาย เหนื่อยใจ แต่ก็มีบางครั้งที่เป็นอย่างที่เพื่อนว่านั้นแหละ แล้วจริงๆแฟงมีความสุขอย่างที่ปากว่ารึป่าวน๊า
Create Date : 19 มีนาคม 2551 |
|
14 comments |
Last Update : 19 มีนาคม 2551 17:42:13 น. |
Counter : 1367 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: nattabe 19 มีนาคม 2551 18:54:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 19 มีนาคม 2551 22:11:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: 4444 IP: 58.9.34.35 19 มีนาคม 2551 22:47:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชรันจ์ 20 มีนาคม 2551 20:37:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: boatboat 21 มีนาคม 2551 11:39:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่เกด + น้องทะเล (gadeja ) 22 มีนาคม 2551 22:03:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: veerar 23 มีนาคม 2551 1:13:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฎ-ชฎา 23 มีนาคม 2551 12:29:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: รัตตมณี (kulratt ) 24 มีนาคม 2551 0:40:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: boatboat 24 มีนาคม 2551 11:56:55 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
" คุณจะไม่รู้สึกถึงความสูญเสีย ตราบใดที่คุณยังมีอยู่ และ คุณจะไม่รู้สึกถึงคุรค่าของการมีอยู่ หากไม่เผชิญกับความสุญเสีย "
" คนเรา ต้องให้บางอย่างหายไปก่อน ถึงจรู้สึกนึกถึง "
.....................................
|
|
|
|
|
|
|
บางทีการหลอกตัวเองแบบนี้ ก็เหมือนกันการสร้างกำแพงไม่ให้เรากลับไปเจ็บเหมือนเดิมอีกก็เป็นได้