1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31
แบกเป้คู่ ต ะ ลุ ยใ น วั น ฝ น พ รำ @ ห ล ว ง พ ร ะ บ า ง
อืม... กว่าแฟงจะมาเขียนต่อ ก็นานเหมือนกันแหะ ขอโทษคร้า ช่วงนี้ออกแนวขี้เกียจ แหะๆๆ ไม่อยากจะแก้ตัวอ่ะคร้า มาฟังแฟงต่อกันดีกว่าเนอะ หลังจากที่มาถึงหลวงพระบางในตอนเช้า ( เช้ามืด มืดมากกก มืดโอกๆๆ ) แถมยังมีฝนโปรบปรายอยู่ตลอดเวลา ได้ที่พักเก็บของแล้วเดินแถกๆๆ เดินกันจนทั่ว กว่าจะกลับเข้าห้องเล่นเอาน่องโป่งปวดขาชะมัด ดีว่ามีแฟนดี หุหุหุ ใช่นวดขาซะเลย ฮ่าๆๆ หลังจากจัดการธุระเราสองคนก็รีบเข้านอนเพราะพรุ่งนี้เราสองคนจะไปทำกิจกรรมยอดนิยมกัน "ตักบาตรข้าวเหนียว" แต่ตอนเย็นๆเราก็คุยยกะสาวพร คนดูแลที่พักที่เราไปเช่าอยู่ เธอเล่าว่า " ความจริงอยากใส่หยังก็ได้ ตามใจ๋ผู้ใส๋ คิดว่าตายไปแล้วอยากหยังก็ใส่ไป๋ " โอ๊ะลืมตัว ซับลาวซะงั้น ฮ่าๆๆ เราก็อืมเหลอ มิน่าเห็นเค้าซื้อขนมพวกเชียงไฮ้เต็มเลย สงสัยคงเอาไปตักบาตรชัวร์ ตีห้าเราสองคนก็รีบตื่น เพื่อจะไปจุดที่ป้าเค้าบอกไว้เมื่อวาน ว่าตรงนี้พระมาเยอะที่ซู้ด เราสองคนก็รีบจัดการตัวเอง แล้วมุ่งหน้าไปตรงที่ป้าแกว่า แล้วคุณพระพิรุณก็ยังแจกน้ำมนต์ไม่เลิก แต่เราไม่สน ซะอย่าง ฮ่าๆๆ ระหว่างทางก็เจอแต่คนเค้าเตรียมตักบาตร อ้อ...อีกอย่างช่วงที่แฟงไปเป้นวันเข้าพรรษาพอดี คนลาวเค้าบอกว่าเป็นวันพระใหญ่ กว่าจะถึง ก็เล่นเอาพอเดินหอบเหมือนกัน ก็เลือกที่ซะไกลเชียว ไปถึงไอ้เราก็นึกว่าคนจะไม่ค่อยมี เพราะมันไมใช่โซนที่คนพักเยอะ ถึงจะมีก็เป็นพวกฝรั่งคงไม่มีเท่าไหร่แนๆ แต่ไปถึง โอ้..แม่เจ้า คนเยอะมากกกกก มาเจอะกับทัวร์แลนรี่คนไทยพอดี โอ้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คนเยอะโฮกๆๆ จากตอนแรกแฟงว่าจะไปซื้อข้าวเหนียวที่เค้าขายเป็นกิโล โลละ 7000 กีบ ตกเป็นเงินไทยก็ 21 บาท แต่ ไม่มีขายแหละ สงสัยถูกเหมาไปหมดแล้วแน่ๆ เลยได้ซื้อจากที่เค้าใส่กะติบขาย ชุดละ 100 บาท แพงอ่ะ แต่ก็นะ หาทางไหนไม่ได้แล้วนี่ ต้องยอมป้าแกละ 2 คน ก็ 200 บาท ฮือๆ แพง หลังจากได้ข้าวเหนียว ก้หาช่องแทรกสำหรับใส่บาตรกัน เมื่อได้ที่ทางก็นั่งรอหลวงพี่ พลวงพ่อซักพัก ใส่บาตรนี่ไม่เท่าไหร่ไม่มีอาการตื่นเต้นอ่ะ ก็แบบว่า ถึงจะเห็นอย่างงี้ก็ยังทำบุยบ้างนะขอบอก อิอิอิ พอหลวงพี่หลวงพ่อมา ตอนแรกก้ใส่ปรกติแหะ แต่ซักพัก แม่เจ้า หนูใส่ไม่ทันอ่ะ ไอ้ความสงบ สบายใจในการใส่บาตรนี่หาไม่เจอเลยยยย ออกแนววุ่นวายจริงๆ กว่าจะผ่านความวุ่นวายมาได้ เล่นเอาเหนื่อย แถมอีตาคุณที่รัก พอตักบาตรเสร็จก่อนเรา แทนที่จะหันมาถ่ายแฟนไม่มี ชิชิ หัดไปถ่ายรูปเด็กๆซะงั้น รู้แล้วว่ารักเด็ก ส่วนแฟงก็เจอเหยื่อ 55555 เจ้าเหมียวนี้ตอนแรกมันก็นั่งชิวๆของมันอ่ะนะ แฟงหันไปก็ กรี้ดดดด แมว ด้วยที่ว่าบ้าแมวเกินเหตุ วิ่งไปหามันซะจนลืมคุณที่รักขอแฟงไป ที่รักก็หันมองหาอยู่นาน คุณที่รักเพิ่งเห็นอีคุณแฟนมันฉอเลอะอยู่กับเจ้าเหมียวหน้าบู้ตัวนี้อยู่ เล่นกับแมวซักพักก้เกิดอาการหิว เลยแวะโซ้ยที่ร้านดังซะหน่อย เนื่องจากวันนี้มันว่าง อิอิอิ ไอ้ตอนแรกแฟงก็ไม่ได้อารัยกร้านนี้เท่าไหร่ เพระไม่ชอบร้านที่ดังๆคนเยอะๆ แต่พอได้นั่งกินรู้แล้วละ ทำไมคนชอบจัง ทั้งบรรยากาศ และรสชาติของความสบายบวกกับกาแฟสุดขมของชอบแฟง ส่วนคุณที่รักชิมไปคำ " ที่รักกินไปได้งัย ขมมากกกก " ก้ชอบกาแฟดำตรงที่มันขมนี้แหละที่รัก หาพลังงานลงท้องก้กลับบ้านพักเพื่อเก็บของเตรียมตัวเช็คเอาท์ออก เมื่อวานตอนที่เดินกลับก้แวะรายทางหาเกตเฮาท์ด้วยพอดี ไปเจอที่นึง ราคาพอรับได้ออกหรูหน่อย มีแอร์ น้ำอุ่น ทีวี พอดีที่รักแฟงเป็นโรคขาดทีวีไม่ได้ " โฮเชียง เกตเฮาท์ " ราคาก็ 450 บาท แต่เป็นเฮือนพักหลังเก่า แต่สภาพไม่เก่าเลย แฟงว่าโอเคมักๆๆ ที่นี้เจ้าของเค้าใจดีมากกกกก แนะนำที่เที่ยว อารัยๆหลายอย่างเลย แถมเราอยากได้รัยถ้ามีก็เอามาให้ยืมตลอด น่ารักมาก ชอบประโยคนึงที่แกพูด "อย่ารอ อารัยให้เสียเวลา คิดอยากทำอยากไปก็ไป ถ้ารอถึงเมื่อนั้นอาจจะไม่มีเวลา เราอาจจะพลาดสิ่งนั้นก็ได้ " แม่เจ้า ป้าพูดคมมากกกก แต่ลูกป้าแกนี่ซนโฮกๆๆ นั่งรอห้องจนเบื่อก็ยังไม่เสร็จ แฟงกะที่รักเลยออกไปเช่ารถถีบ เพื่อวันนี้เราจะขับรถชมเมืองกัน เดินจนไปได้แถวๆ พิพิธภัณฑ์ จะมีอยู่ร้านนึง เช้า 24 ชั่วโมง 25000 กีบ แต่แฟงต่อ 20000 ด้วยความงก ซึ่งเค้าก้ยอม 2 คันก้ 40000 ตก เป็นเงินไทยก็ 200 บาท พรุ่งนี้สายๆค่อยเอามาคืน เมื่อได้พาหนะท่องเที่ยวเพิ่ม เราก็ลั้นลา แต่ก่อนอื่นต้องกลับบ้านพักก่อนเพื่อทำการเก็บของกลับไปเอากล้องของแฟงไปเก็บเนื่องจากวันนี้ขี้เกียจถ่าย ดีจริงเนอะ มาตั้งไกล ไม่รู้จักถ่ายเป็นที่ระลึก ( แบบว่าเรามีตากล้องส่วนตัวอ่ะนะ ทุกคนน ) กลับบ้านเก็บของเรียบร้อยก็ลุยโลด ขับมั่วๆไปเรื่อย แต่เน้นๆ ออกนอกเมืองไปปู้นนนนนนน ปั่นรถถีบไปๆมาๆ วกไปวนมา ก้เริ่มสังเกตว่า ที่นี้เค้านิยมเล่นเปตองกันจริงๆ มีทุกทีทุกทางซิน๊า เล่นกันทุกวัย อ้อ..ได้ยินมาว่าเป้นกีฬาประจำชาตตตตตตต แฟงรึก็วิญญาณนักกีฬาเปตองเก่าเข้าสิง อยากเล่นมั้ง ครั้นจะไปเล่นกะผู้ใหญ่ได้ยินมาว่าเค้าเล่นตาละ 10000 กีบ แววแพ้แฟงเห็นไม่เอาอ่ะ เลยไปเบียดเบียนเด็กเล่นด้วยซะเลย " บักหลาๆๆ เอ่ยเล่นนำได้บ่ " เด็กๆผู้ชายที่เล่นกันอยู่ หันมากันหมด " ก็ได่ เจ้าไปอยู่ฝั่งฟุ่น " ในใจก็แอบคิด ตรูจะแพ้เด็กป่าววะ ไม่ได้เล่นนานตั่งกี่ปี 5 ปีได้ป่าวฟระเนี้ย อีตาคุณที่รักก็หันมดูเราแล้วเราอีก สงสัยกลัวเราแพ้เด็ก เกมนึงเราเล่นอยู่ 11 แต้ม ผลออกมา 11 - 7 ( ไม่ 7-11 นะ ไม่ใช่เซเว่นเด้อ ) แฟงชนะ หุหุหุ ดีใจอ่ะ อย่างน้อยก็ไม่เสียหน้าเด็ก เล่นเสร็จเราก็เหนื่อยๆหิว เลยบอกลาเจ้าพวกตัวจ้อยทั้งหลาย ปั่นรถถีบกลับที่พัก ระหว่างทางก็หาวื้อกับข้าวกับไปกินด้วย แต่พี่น้องไม่มีจานใส่อ่ะ ดีว่าป้าเจ้าขอบ้านให้ยืม นั่งโซ้ยหน้าบ้าน เรียบร้อยก็กลับขึ้นไปนอนพัก ตอนเย็นเราจะขึ้นพูสีกัน วันนี้จะได้เห็นพระอาทิตย์ตกป่าวเนี้ย กว่าจะตื่นกัน ก้ห้าโมงเย็นกว่าๆ แฟงกะคุณที่รักก็รีบปั่นรถถีบไปขึ้นพูสีกัน เสียค่าเข้าคนละ 20000 กีบ สองคน 40000 กีบตกเป็นเงินไทยก็ 160 บาท กว่าจะขึ้นไปถึงคุณที่รักแฟงก็เกือบไม่รอด 5555 แล้วบอกว่าจะไปปีนภูกับแฟง วิวข้างบนสวยมาก เสียแต่คนเยอะไปหนอย ส่วนมากก็นักท่องเที่ยวนี่แหละ แฟงก็ถ่ายๆนั่งรอดูพระอาทิตย์ตก แต่นั่งอยู่ตั่งนานก็ไม่เห็น วันนี้เมฆมากซะด้วย เฮ้อ เค้าอยากดูพระอทิตย์ตกอ่ะ อยากโรแมนติกซะหน่อย นั่งไปมาซักเริ่มเย็น กำลังว่าจะกลับลงไปข้างล่าง แต่ก็เจอเพื่อนมด กะเพื่อน ป๊อปซะก่อน เราเลยคุยๆ กัน แต่ตาที่รักโดนเพื่อนป๊อปยึดไว้ โทษฐานที่ถ่ายรูปถูกใจ กว่าจะได้กลับลงมาก็มืดแล้ว แถวประตูก็ปิดไล้วซะงั้น งานเข้าซิ ต้องปีนรั่วออกไปอ่ะ ไอ้แฟงก็แค่นี้จิบๆๆ เพราะตาที่รักเรียกเราว่าน้องลิงอยู่ ไม่ต้องบรรยายสรรพคุณชื่อก็น่าจะรู้เนอะ แต่เพื่อนมดนี่ซิ ออกแนวลำบากหน่อย กว่าจะปีนลงมาได้ เมื่อหลุดจากพระธาตุ เราก็ช่วนกันกินข้าว เพราะเริ่มเบื่อหน้าที่รักตอนกินข้าวแหละ เลยหาเพื่อนรวมการกินใหม่ มื้อนั้นเราเลยได้สนุกสนานไป ( เออ...ไม่มีรูปนะจ๊ะ เนื่อจากสนุกมากคุยเพลินจนลืม ) เมื่อเราโซ้ยเสร็จก็มาเดินย่ยยกัน เป็นกิจกรรมที่ผู้หญิงชอบนักแล ช้อปปิ้ง เดินไปก็อยากได้เสื้อที่ระลึกกัน ไอ้แฟงกะที่รักก็ซื้อเป็นธรรมเนียมไปแล้ว เดินอยู่หลายร้าน ไม่ 100 ก้ 130 แต่มีอยู่ร้าน เราสามารถไปกดขี่พ่อค้าให้เหลือ ตัวละ 60 บาท ตอนแรกกะให้ได้ 50 แต่พอ่ค้าบอกว่า ไม่ได้แล้ว เราก็เลยยอมๆไป ช่วงที่ต่อราคา ที่รักบอกว่า " พวกแฟงสามคนน่ากลัวมากกก " อ๊านะ...เราต้องเชพตังค์ที่รัก กว่าจะได้กลับที่พัก แฟงก็ที่รักเกือบสลบตรงถนนกันเลยทีเดียว เฮ้อ...วันพรุ่งนี้ เราจะเอางัยกันต่อ อย่าลืมติดตามนะจ๊ะ
Create Date : 31 กรกฎาคม 2552
Last Update : 2 สิงหาคม 2552 23:06:48 น.
53 comments
Counter : 2286 Pageviews.
โดย: wicsir วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:18:35:10 น.
โดย: พลังชีวิต วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:21:06:21 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:21:33:57 น.
โดย: บอนหวาน วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:23:02:00 น.
โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 2 สิงหาคม 2552 เวลา:23:35:33 น.
โดย: veerar วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:0:37:20 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:8:02:41 น.
โดย: ตะวันเจ้าขา วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:8:31:49 น.
โดย: NuHring วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:9:01:14 น.
โดย: coji วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:9:23:53 น.
โดย: Draco วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:12:26:49 น.
โดย: gadeja วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:13:20:46 น.
โดย: Gdnzz วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:14:41:04 น.
โดย: illusionary วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:15:10:12 น.
โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:17:23:00 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:7:48:49 น.
โดย: รัตนลาวัณย์ วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:9:00:34 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:11:24:33 น.
โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:11:33:35 น.
โดย: สายฝนสีชมพู IP: 58.8.110.158 วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:15:18:47 น.
โดย: พลังชีวิต วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:20:58:04 น.
โดย: veerar วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:21:32:31 น.
โดย: บี๋ (Yushi ) วันที่: 4 สิงหาคม 2552 เวลา:22:28:11 น.
โดย: veerar วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:0:44:54 น.
โดย: pakma_13 วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:1:03:24 น.
โดย: JewNid วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:6:35:05 น.
โดย: ST.Exsodus วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:20:58:38 น.
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:22:28:04 น.
โดย: itoursab วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:7:22:15 น.
โดย: jetsada.999 วันที่: 6 สิงหาคม 2552 เวลา:7:53:36 น.
โดย: veerar วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:0:52:32 น.
โดย: Lady_Jane วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:16:36:34 น.
โดย: jetsada.999 วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:16:41:54 น.
โดย: veerar วันที่: 7 สิงหาคม 2552 เวลา:21:26:15 น.
โดย: veerar วันที่: 8 สิงหาคม 2552 เวลา:0:30:40 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:8:00:46 น.
โดย: veerar วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:10:34:28 น.
โดย: พลังชีวิต วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:13:49:26 น.
โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:20:53:24 น.
โดย: JazzLover วันที่: 10 สิงหาคม 2552 เวลา:13:37:50 น.
โดย: JewNid วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:5:58:37 น.
โดย: coji วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:7:30:40 น.
โดย: บี๋ (Yushi ) วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:13:06:53 น.
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:18:35:29 น.
โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:1:08:30 น.
โดย: พลังชีวิต วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:21:22:42 น.
โดย: wicsir วันที่: 25 สิงหาคม 2552 เวลา:19:20:51 น.
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
" คุณจะไม่รู้สึกถึงความสูญเสีย ตราบใดที่คุณยังมีอยู่ และ คุณจะไม่รู้สึกถึงคุรค่าของการมีอยู่ หากไม่เผชิญกับความสุญเสีย " " คนเรา ต้องให้บางอย่างหายไปก่อน ถึงจรู้สึกนึกถึง " .....................................
อ่านแล้ว สนุกเหมือนได้ไปด้วย...
ตอนที่ขึ้นวัดพูสีนั้น.... รีบกลับจากน้ำตกอย่างสุดชีวิต เพราะกลัวไม่ทันพระอาทิตย์ตก....
สมใจ แต่มหาประชนคนท่องเที่ยวเยอะมั๊กๆ เข้าคิวกันถ่ายภาพ...
เพราะลืมเอาขาตั้งกล้องไป ประกอบกับกล้องอแง เลยได้ภาพมาไม่ดี...
จากบล๊อก.... เป็นครั้งแรกเช่นกัน ที่เข้าไปเที่ยวโฮงมูนมัง พอเข้าไป เออ เขาทำดีแฮะ ดีกว่าที่คิดอีก